Ξυπόλητος στ αγκάθια

Νομίζω ότι πλησιάζει η ώρα της λύτρωσης σε διοικητικό και κατ επέκταση οικονομικό επίπεδο του Παναθηναϊκού. Δεν έχει σημασία αν είναι Άραβες οι επενδυτές η άλλης προέλευσης άτομα, αλλά ότι έχουν χρήμα και θέλουν να επενδύσουν στο ποδόσφαιρο.  Κι οι μεγάλες ομάδες, πάντα μα πάντα θα βρίσκουν επενδυτές, γιατί κάθε επένδυση σε αυτές έχει κίνητρα και συμφέροντα, που πάντα ενδιαφέρουν τους επιχειρηματίες.
Αν γίνει αυτό, πιστεύω πως θα σημάνει και την αντίστροφη μέτρηση της μονοπωλιακής παντοκρατορίας του Ολυμπιακού. Το δυστύχημα είναι πως οι ερυθρόλευκοι παίζοντας μόνοι τους , έκαναν λάθη τραγικά στην οργάνωση της ομάδας αλλά και της ΠΑΕ, λάθη που θα φανούν μόλις εμφανιστεί το αντίπαλο δέος.
Τότε το θέμα είναι αν θα αντέξει ο πρόεδρος των ερυθρολεύκων την λαίλαπα των νέων επενδυτών στον Παναθηναϊκό , αλλά και τη δίψα τους να χτίσουν κάτι ισχυρό και με προοπτική. Κι όπως ξέρω αυτοί δεν περιτριγυρίζονται από αδαείς συμβούλους κι ακόμη έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά.

Παίκτες έχει, ομάδα δεν έχει....

Όλο και μαζεύει παίκτες ο Ολυμπιακός. Τελευταία συγκομιδή ο Ζαραδούκας και ο αριθμός μεγαλώνει. Κοντεύουμε να ξεχάσουμε ποιούς παίκτες έχει. Ο μικρός Μέσι είναι εξαφανισμένος. Στο ματς με τον ΠΑΟΚ έπαιξε ο Ολυμπιακός Ισπανίας κι όχι ο Ολυμπιακός Πειραιά. Πως αλλιώς να το πω όταν στην 11αδα υπήρχε μοναδικός Έλληνας ο Τοροσίδης;
Ανεξάρτητα απο όλα αυτά , μέχρι στιγμής βλέπουμε τον Ολυμπιακό να έχει παίκτες, αλλά δεν έχει ομάδα. Στο πόντο να πάρει τους αγώνες και με έγχος κάθε φορά. Κανείς οπαδός του δεν είναι ικανοποιημένος με αυτά που βλέπει.
Με την ευκαιρία να αναφέρω πως η περυσινή ομάδα δεν χρειαζόταν 15 μεταγραφές, αλλά το πολύ 4 και καλές. Τέσσερις παίκτες ήθελε που να κάνουν την διαφορά και τίποτε παραπάνω. Η ομάδα και θα έδενε και θα τσουλούσε στην Ευρώπη.
Τώρα αλήθεια τι περιμένουμε;

Πάνε οι πελάτες, χάλασε ο κόσμος ....

Με τα νέα μέτρα της Κυβέρνησης λιγοστεύει για να μη πω ότι περιορίζεται στο έσχατο η πελατειακή σχέση βουλευτών και ψηφοφόρων. Δημιουργείται δηλαδή ένας νέος πόλος στη πολιτική ζωή του τόπου, όπου το κολύμπι των βουλευτών - πολιτευτών θα ξεκινάει από τα πολύ βαθιά.
Χωρίς ρουσφέτι και ψεύτικες ελπίδες πως και γιατί να πάρει σταυρό ο υποψήφιος;
Φαίνεται λοιπόν πως δεν τους σκέφτηκαν καθόλου τους βουλευτές οι άρχοντες.
Βέβαια καιρός ήταν να τελειώσει αυτό το παραμύθι της πελατειακής σχέσης και θα έχουμε κάνει ένα βήμα παραπάνω αν μειωθεί τουλάχιστον στο μισό ο αριθμός των βουλευτών στη Βουλή. Τώρα μάλιστα που δεν κυβερνάνε αυτοί αλλά οι τρόϊκα δεν χρειάζεται αυτός ο συρφετός και οι μισοί πολλοί είναι. Κι ακόμα να πέσει γερό τσεκούρι σε μισθούς, παροχές και προνόμια βουλευτών. Δεν μπορεί ο λαός που τους ψηφίζει να πεινάει και να περνάει μαύρες μέρες κι αυτοί να γλεντάνε με την κατάντια του. Ας σταματήσει επί τέλους το φαγοπότι για να κάνουμε ταμείο. Άλλωστε φτάσαμε στο σημείο μηδέν με βουλευτές χωρίς...πελάτες.