Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Ο Ολυμπιακός σε ανασυγκρότηση

Οι αγωνιστικές υποχρεώσεις του Ολυμπιακού ολοκληρώθηκαν για φέτος με τους ερυθρόλευκους να κατακτούν το νταμπλ.
Η επόμενη ημέρα ωστόσο βρίσκει τον Ολυμπιακό σε πλήρη αναδιοργάνωση, αφού οι συνθήκες που υπάρχουν δείχνουν πως πρέπει να γίνουν νέες κινήσεις και μάλιστα σωστές ώστε να ετοιμαστεί η ομάδα για τη νέα περίοδο.
Ο προπονητής Ερνέστο Βαλβέρδε ανακοίνωσε πως αποχωρεί και δεν θα συνεχίσει. Πιστεύω πως ήταν μια σώφρων απόφαση του. Σε τρία χρόνια ο Ισπανός πήρε 5 τίτλους και η επόμενη μέρα λέει πως οι ερυθρόλευκοι για τη νέα σαιζόν χρειάζονται ακόμη δύο τίτλους και να προχωρήσουν στην Ευρώπη σε σοβαρό επίπεδο. Κι αυτά δεν είναι τόσο εύκολα να γίνουν.
Από την άλλη πρέπει να γίνει ένα γερό ξεκαθάρισμα στην ομάδα, που πρέπει συν τοις άλλοις να αποκτήσει έναν ηγέτη στη μεσαία γραμμή κι έναν επιθετικό που να ξέρει να βάζει τη μπάλα στα δίχτυα.
Ο Ολυμπιακός πρέπει να αποφασίσει λοιπόν για την απόκτηση κατ αρχήν ενός  ικανού , έμπειρου και κυρίως με προσωπικότητα προπονητή.
Κι ακόμα να ξεκαθαρίσει τι θα γίνει με τους παίκτες που έχει δώσει δανεικούς σε διάφορες ομάδες, όπως οι Μήτρογλου, Τάττος ( Ατρόμητος ) Ζαραδούκας ( ΟΦΗ ), Σουμπίνιο ( Λεβαδειακός ), Χαβίτο ( Ορντουσπόρ ) Γκρμπιτς ( Χάποελ Μπέερ Σάβα ), Κατάι ( Βοΐβοντίνα ) Βάντερσον, Λεάντρο ( Δόξα Δράμας ) , Νηκλιτσιώτη ( Χέλμοντ Σπορ ) , Βαλεριάνο, Βασιλόγιαννη ( ΑΟ Γλυφάδα ) κι ενδεχόμενα και μερικούς άλλους για τους οποίους ξοδεύτηκαν μερικά εκατομμύρια ευρώ για λάθος επιλογές.
Στα υπόψη, δηλαδή κλεισμένος είναι και ο Σιόβας του Πανιωνίου.
Το ζητούμενο είναι ποιος θα αποφασίσει γι αυτούς;  Η διοίκηση, το τεχνικό επιτελείο που είναι κάτω από τον πρώτο προπονητή, η ο νέος προπονητής;
Υπό εξέταση είναι και η παραμονή των Δασκαλάκη, Μόνχε, Ντιόγο.
Ακόμη τι θα γίνει με τον Ιμπαγάσα, που φέτος αντιμετώπισε δεκάδες προβλήματα τραυματισμών;  Ο Μοντέστο θα μείνει; Για τον Πάντελιτς λένε πως συμφωνήθηκε η παραμονή του και αν είναι έτσι τα πράγματα καλώς πάρθηκε αυτή η απόφαση, ο παίκτης αυτός είναι γεννημένος γκολτζής και χρειάζεται, ενώ είναι και πολύ καλός χαρακτήρας. Το ίδιο λένε πως θα συμβεί και με τον απαραίτητο στην ομάδα Όλαφ Μέλμπεργκ.
Υπάρχουν όμως παίκτες που έχει πάρει με τη μορφή δανεισμού ο Ολυμπιακός, όπως ο Ορμπάϊθ από
την Αθλέτικο Μπιλμπάο, ο Καζίμ Καζίμ από τη Γαλατά Σαράι , ο Μακούν από την Άστον Βϊλα. ο Μαρκάνο από την Βιγιαρεάλ.
Κι αυτά είναι ζωτικής φύσεως θέματα που χρειάζεται σκέψη και σωστός υπολογισμός για κάθε απόφαση, ενώ πρέπει να παρθεί και μια σωστή απόφαση για το που θα δοθούν ως δανεικοί ποδοσφαιριστές. Γιατί δεν είναι θέμα να δίνεται κάθε χρόνο η άδεια σε παίκτες να αγωνίζονται σε μια ομάδα, αλλά κάποιος πρέπει να παρακολουθεί τη πρόοδο τους και να κάνει σχετικές εισηγήσεις , ενώ και η πολιτική του δανεισμού πρέπει να αλλάξει γιατί μέχρι σήμερα ελάχιστα απόδωσε.
Όλα αυτά όσο πιο γρήγορα γίνουν, τόσο πιο κερδισμένη θα είναι η ομάδα, που έχει μπροστά της και μια περιοδεία στην Αυστραλία, αλλά και να κάνει τις μεταγραφές που απαιτούνται.

Η νοοτροπία των παραγόντων

Ο τελικός του κυπέλλου Ελλάδος που έγινε το περασμένο Σάββατο μεταξύ Ατρόμητου και Ολυμπιακού ανέδειξε για μια ακόμη φορά το πρόβλημα που υπάρχει στη νοοτροπία των παραγόντων.
Ο τελικός του κυπέλλου είναι ένα ξεχωριστό γεγονός. Και ως τέτοιο πρέπει να είναι μια μεγάλη γιορτή για το ποδόσφαιρο που να μπορούνε όλοι να πηγαίνουν στο γήπεδο με την οικογένεια τους να διασκεδάσουν, να χαρούν το θέαμα, να απολαύσουν το άθλημα που αγαπάνε.
Ως ένα σημείο αυτό έγινε, αλλά θα μπορούσε να είχε γίνει πολύ καλύτερα από πλευράς οργάνωσης και ασφάλειας του αγώνα.
Το ματς είχε και διαιτητή τον διεθνή Πειραιώτη Ηλία Σπάθα. Η γενική απόδοση του ήταν καλή. Αλλά έκανε και λάθη. Το μεγαλύτερο ήταν που δεν καταλόγισε στην αρχή του πρώτου ημιχρόνου της παράτασης πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού κι ενώ το σκορ ήταν 1-1.
Ο διαιτητής θα μπορούσε να αποβάλει έναν ποδοσφαιριστή του Ατρόμητου , αλλά και τον μισό πάγκο της Αθηναϊκής ομάδας για παραβατική συμπεριφορά. Ωστόσο μπορεί να σκέφτηκε πως σε ένα τελικό οι αποφάσεις του θα έπρεπε να είναι πιο επιεικείς.
Μετά τον αγώνα ο πρόεδρος του Ατρόμητου Γιώργος Σπανός , επισκε΄φτηκε τον διαιτητή στα αποδυτήρια και τον εξύβρισε, του έκανε παράπονα για την απόδοση του και στη συνέχεια έκανε δημόσια δηλώσεις πως μετά το 1-1 η συμπεριφορά του Σπάθα ήταν διαφορετική από αυτήν που είχε προηγηθεί στα 78' της συνάντησης.
Σε ένα ματς που αντικειμενικά κέρδισε ο καλύτερος. Που η διαιτησία ήταν σχετικά καλή και με λίγα λάθη, που είναι ένας κορυφαίος θεσμός, που ουσιαστικά δεν βλάφτηκε ο Ατρόμητος, ο Σπανός δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα νεύρα του και παρακτράπηκε.
Η νοοτροπία αυτή των παραγόντων του ποδοσφαίρου βλάπτουν το άθλημα και είναι παροχημένης εποχής. Κρίμα που ο Σπανός είναι νέος άνθρωπος. Κρίμα που δεν κατάλαβε πόσο σημαντικό είναι για μια ομάδα να παίζει σε τελικό κυπέλλου.
Με τέτοιες συμπεριφορές δεν υπάρχει ελπίδα βελτίωσης του ποδοσφαίρου μας , κι αυτοί οι παράγοντες δίνουν το κακό παράδειγμα.

Η ελπίδα ... στον Άκη

Η μισή οικογένεια Τσοχατζόπουλου βρίσκεται στον Κορυδαλλό προφυλακισμένη. Ωστόσο πρέπει να αναγνωρίσουμε σε όλους αυτούς το τεκμήριο της αθωότητας, μέχρι να κρίνουν τα αρμόδια δικαστήρια για την τύχη τους.
Ο Τσοχατζόπουλος και οι δικοί του άνθρωποι που βρέθηκαν στη φυλακή έχουν μια μεγάλη ευκαιρία. Να μιλήσουν, να πούνε όλα όσα ξέρουν και να αρχίσει έτσι να μπαίνει το μαχαίρι βαθιά στη σάπια πληγή.
Για τον ελληνικό λαό είναι μια μεγάλη ελπίδα ο Άκης. Γιατί αν μιλήσει και πει όσα ξέρει , κάτι που κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλει , θα αποκαλυφθούν πολλά και ενδεχόμενα για μερικά χρόνια να μη βάλει κανένα λαμόγιο ξανά το χέρι του στο μέλι, που εμείς πληρώνουμε.
Αν ο Τσοχατζόπουλος δεν μιλήσει, κακό δικό του θα κάνει.
Αλλά είναι και μια μεγάλη ευκαιρία τώρα, να μάθουμε τι απέκτησε κάθε πολιτικός από τη μέρα πού μπήκε στη Βουλή μέχρι σήμερα. Ποιος όμως να το κάνει αυτό , αφού την σχετική απόφαση πρέπει να την πάρουν οι ίδιοι;
Πότε μέχρι σήμερα οι πολιτικοί στράφηκαν κατά συναδέλφου τους; Κι όποτε έγινε αυτό το αποτέλεσμα είναι γνωστό , δεν βρέθηκε τίποτε.
Αν γίνει αυτό, πολλά κελιά στον Κορυδαλλό θα ανοίξουν να υποδεχθούν νέους ενοίκους. Κι ακόμη καιρός είναι να σταματήσει η πολιτική κάλυψη των παραβατών με την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας.

Το άλγος του συνταξιούχου, το άγχος του απολυμένου.

Μόνο ως ντροπή και αίσχος μπορεί να χαρακτηριστεί η στάση της κυβέρνησης απέναντι στους συνταξιούχους και τους απολυμένους.
Ο συνταξιούχος κάθε κλίμακας είναι αιχμάλωτος της σύνταξης που παίρνει. Με αυτή πορεύεται και δεν έχει την δυνατότητα εκτός ελάχιστων περιπτώσεων να αυξήσει τα εισοδήματα του.
Ο συνταξιούχος πλήρωνε μια ζωή εισφορές και υπολόγιζε να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του με αξιοπρέπεια. Να ξεκουραστεί και να απολαύσει στο μέτρο του δυνατού μια ζωή χωρίς προβλήματα και ευτελισμό.
Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κι ο πολύς Παπακωνσταντίνου που τολμάει να ζητάει τη ψήφο μας , ανερυθρίαστα πετσόκοψαν συντάξεις και επικουρικά , αφού κατασπατάλησαν τα αποθεματικά των ταμείων , χωρίς να μας λένε που πήγαν τα χρήματα μας.
Κατάργησαν τον 13ο και 14ο μισθό , όταν το σύστημα της Βουλής περιλαμβανομένων και των βουλευτών παίρνει έως και 16 μισθούς.
Αύξησαν τους φόρους, ανέβασαν τον ΦΠΑ, έβαλαν εισφορές χωρίς να εξαιρέσουν τους συνταξιούχους.
Φορολόγησαν ακόμη κι εκείνους που κατάφεραν με κόπο και πόνο να αποκτήσουν μια στέγη για τα γεράματα τους.
Κι είναι οι ίδιοι που μίλαγαν για τα περήφανα γηρατειά.
Στερούν από τους συνταξιούχους την αξιοπρέπεια αλλά και τον τρόπο να ζήσουν τα τελευταία τους χρόνια με σχετική άνεση.
Την ίδια ώρα η σπατάλη στο δημοσιονομικό τομέα δεν έχει τελειωμό. Προμήθειες αχρείαστων υλικών, συμφωνίες κάτω και πάνω από το τραπέζι, αλλά χωρίς καμία λογική. Αναποτελεσματικότητα, ανοησία και καμία λύση για κάθε πρόβλημα.
Κι ο συνταξιούχος υποφέρει.
Από την άλλη η άφρων πολιτική τους έβαλε λουκέτα σε επιχειρήσεις, έμεινε στο δρόμο κόσμος. Οικογένειες δυστυχούν , υποφέρουν και γονείς δεν ξέρουν πως να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα στα παιδιά τους.
Σκέφτηκε ποτέ κάποιος από αυτούς τους ανόητους πολιτικούς τι θα γίνει ένας απολυμένος άνω των 40 ετών;
Ένοιωσε ποτέ τον κόσμο να χάνεται κάτω από τα πόδια του ακούγοντας την απόφαση περί απόλυσης του;
Βρέθηκε κάποιος από αυτούς στο σταυροδρόμι της απόγνωσης !!!
Πως απολυμένος και συνταξιούχος να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους;  Με ποιο τρόπο να πληρώσουν τα χαράτσια που τους βάζουν , πως να βρούνε χρήματα για φαγητό, για θέρμανση, για αποπληρωμή δανείων;
Την ίδια στιγμή το κράτος είναι αφερέγγυο, ξέρει μόνο να μαζεύει χρήμα και να μη επιστρέφει στους δικαιούχους αυτά που τους οφείλει.
Ποιο κράτος να εμπιστευτείς, όταν τη μια μέρα λέει άλλα και την επόμενη κάνει διαφορετικά;
Αλλά πως να καταλάβουν το λαό όλοι αυτοί όταν ποτέ δεν βρέθηκαν κοντά του;
Πως να νοιώσουν τα προβλήματα του όταν έχουν λύσει όλα τα δικά τους;
Πήγαν ποτέ οι λακέδες της πολιτικής ζωής σε μια λαϊκή αγορά να δούνε πως μετράνε τις δεκάρες οι συνταξιούχοι και οι απολυμένοι; Πήγαν να δούνε τι αγοράζουν και να μάθουν τι τρώνε;
Γι αυτό και δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί τους παίρνουν με τα γιαούρτια, γιατί τους προγκάνε σε κάθε δημόσια εμφάνιση τους, γιατί όλους τους ξεγέλασαν , γιατί είπαν και λένε σε όλους ψέμματα.
Έτσι ήρθε η ώρα όλοι αυτοί να δούνε την Κυριακή και την αλήθεια.
Ο κόσμος είναι οργισμένος, είναι θυμωμένος, είναι τελειωμένος, γιατί βλέπει να του κλέβουν τον ήλιο, αλλά και τον αέρα που αναπνέει.
Η Ελλάδα μας έγινε από χώρα της χαράς , του γλεντιού και της ομορφιάς, η χώρα του αναστεναγμού, της κατήφιας και του προβληματισμού.

Πολιτικές κουβέντες

Πλησιάζοντας προς τις εκλογές, παρατηρούνται δύο καταστάσεις. Από τη μια οι πολιτικοί όλων σχεδόν των κομμάτων μπερδεύονται περισσότερο κι εκτίθενται , ενώ οι ψηφοφόροι βλέποντας το κομφούζιο ξεκαθαρίζουν μέσα τους τι θέλουν να κάνουν.
Όποιος παρακολουθήσει τηλεοπτικές η ραδιοφωνικές εκπομπές παρατηρεί δημοσιογράφους να μη θέλουν , η να μη ξέρουν τι πρέπει να ρωτήσουν λες και ζούνε σε άλλη χώρα και πολιτικούς που να μπορούν να αρθρώσουν σωστό και ξεκάθαρο πολιτικό λόγο.
ΚΑΝΕΙΣ  δεν μας λέει τι θα κάνει η τι θα γίνει από την 7η Μαΐου και μετά.
Υποσχέσεις και αοριστολογίες με μοναδικό σκοπό να παραπλανήσουν τους ψηφοφόρους.
Το οικονομικό είναι το πρώτο στοιχείο που ενδιαφέρει κάθε Έλληνα.
Οι άνεργοι θέλουν να ακούσουν αν θα βρούνε δουλειά , η αν θα πρέπει να σκέφτονται τη μετανάστευση...
Οι απολυμένοι πως θα ξαναβρούν δουλειά, καθώς κανείς πλέον δεν τους προσλαμβάνει.
Οι μισθωτοί θέλουν να ακούσουν αν θα μειωθεί και πόσο ο μισθός τους, αλλά και πόσους φόρους θα κληθούν να πληρώσουν.
Οι συνταξιούχοι αν θα μειωθεί κι άλλο η σύνταξη τους.
Οι ασφαλισμένοι στα ταμεία θέλουν να μάθουν τι θα γίνει με τα θέματα υγείας και περίθαλψης.
Όλοι προσπαθούν να μαντέψουν πως θα γίνει πραγματικότητα η περιβόητη ανάπτυξη και η αύξηση της παραγωγικότητας αλλά και η εξασφάλιση οικονομικών πόρων.
Υπάρχουν κι άλλα πολλά ερωτήματα, που κανείς δεν απαντά, κανείς δεν δίνει λύσεις και είναι σα να υπάρχει μια κοινή συμφωνία να σκεπαστεί η φάκα και να φαίνεται μόνο το τυρί...
Μας στέλνουν λοιπόν στις κάλπες με ψευτοδιλήμματα , με κλειστά τα μάτια και φορτωμένους με πολλά ψέμματα.
Κι όλα αυτά γιατί όπως λέει η παροιμία, ο παλιός γάιδαρος δεν μπορεί να μάθει καινούρια περπατησιά....
Οι ψηφοφόροι στη συντριπτική πλειονότητα τους, έχουν καταλάβει πολλά και σχεδόν έχουν αποφασίσει να απαλλαγούν από τις παλιές καραβάνες της πολιτικής ζωής του τόπου. Όλους εκείνους τους χαρτογιακάδες που μετά το μάστερ η το ντοκτορά τους, βρέθηκαν στη Βουλή για να απολαύσουν την εύκολη επιβίωση τους σε βάρος κάθε εργαζόμενου.
Ωστόσο εμείς και μόνο φταίμε που ψηφίσαμε ανθρώπους χωρίς ένσημα.
Αλλά ο καλός Θεός, έδωσε τέλος στο πελατειακό κράτος και αφού ο λαός δεν περιμένει πλέον ρουσφέτι , θα κοιτάξει το συμφέρον του γενικότερα.
Φυσικά υπάρχουν και οι αμετανόητοι, αλλά και οι φανατισμένοι και ακόμη βολεμένοι των κομμάτων που υπηρετούν πιστά τους ανθρώπους που τους στήριξαν σε βάρος άλλων. Ευτυχώς που δεν είναι πολλοί.
Όλοι αυτοί που σκούζουνε και βελάζουν στα ΜΜΕ το κάνουν για το προσωπικό τους συμφέρον και τη τσέπη τους, κι όχι γιατί νοιάζονται για το λαό. Τον εαυτό τους θέλουν να σώσουν κι όχι τους συνανθρώπους τους.
Το κακό παράγινε. Κι επειδή το ψάρι βρομάει από το κεφάλι, οι εκκαθαρίσεις πρέπει να αρχίσουν από την κορυφή. Μιλάνε οι άσχετοι και βολεμένοι για νέα δημοσιονομική πολιτική. Κι επειδή δεν τους βγαίνουν τα νούμερα, αλλά δεν θέλουν να δούνε τι γίνεται κάτω από τη μύτη τους, εύκολα χαρατσώνουν το λαό, που δυστυχεί.
Γιατί δεν αποφασίζουν να περικόψουν την βουλευτική αποζημίωση;
Γιατί δεν αποφασίζουν να μειώσουν τον αριθμό των βουλευτών;
Γιατί δεν αποφασίζουν να απαλλαγούν οι υπουργοί και υφυπουργοί από τον συρφετό των παχυλά αμειβομένων συμβούλων τους και οι βουλευτές από τους συνεργάτες τους.
Γιατί δεν αποφασίζουν να μη έχουν προσωπική φρουρά από αστυνομικούς, που ουσιαστικά δεν τους χρειάζονται;
Γιατί δεν περικόπτουν τα προνόμια που απολαμβάνουν με δωρεάν παροχή ΙΧ αυτοκινήτου, τηλεφώνων, αεροπορικών εισιτηρίων, ταχυδρομικών τελών και πολλά άλλα , λες και δεν πρέπει να είναι ίσοι προς ίσους πολίτες;
ΟΛΟΙ μας κοροϊδεύουν και προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας εκμεταλλευτούν.
ΚΑΝΕΙΣ δεν λέει την αλήθεια, αλλά ούτε λύσεις βλέπει μπροστά του.
Και δυστυχώς δεν κατάλαβαν πως ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται.
Τι να φοβηθεί ο ψηφοφόρος, μήπως χάσει τα προνόμια που δεν έχει η μήπως του κόψουν το μεροκάματο που δεν παίρνει;
Η μεγάλη πρόκληση ωστόσο είναι η πολιτική στάση του ΠΑΣΟΚ που δεν κατάφερε να κυβερνήσει με 43% και 160 βουλευτές και ζητάει να το εμπιστευτεί ο κόσμος ξανά γιατί μόνο αυτό λέει, είναι σε θέση να βγάλει τη χώρα από τη κρίση. Τη κρίση στην οποία το ΠΑΣΟΚ μας έβαλε.
Το βράδυ της Κυριακής που μας έρχεται όλοι θα καταλάβουν τα λάθη τους και τα εγκλήματα που έκαναν σε βάρος του λαού αυτής της χώρας.

Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Οργάνωση χωρίς μέτρα και φαντασία

Θα κλείσω την αναφορά μου στο τελικό του κυπέλλου Ελλάδας με μια αναφορά στην οργάνωση του από την διοργανώτρια που ήταν η ΕΠΟ. Για τον προπονητή του Ολυμπιακού Ερνέστο Βαλβέρδε, δεν θα πω τίποτε, γιατί αποφεύγω να κάνω τον προπονητή, όπως οι περισσότεροι που παρακολουθούν ποδόσφαιρο. Αυτός μόνο γνωρίζει τους λόγους των επιλογών του για την 11άδα, την 18άδα, την τακτική και πάντα κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Από τη στιγμή που η ομάδα του πήρε το τρόπαιο, λίγη σημασία έχει αν έδωσε εντολή στον Χολέμπας να εκτελέσει το πέναλτι , αν άργησε να κάνει αλλαγές, αν δεν βρήκε έγκαιρα το τρόπο να ανοίξει την πολύ καλή άμυνα του Ατρόμητου, η να βρει το αντίδοτο στην σφιχτή τακτική του αντιπάλου. Τα ίδια φυσικά ισχύουν και για τον Γιώργο Δώνη ως προς τις τεχνικές του επιλογές.
Θα σταθώ όμως στην οργάνωση του αγώνα.
Η ΕΠΟ εκτός από τις αγωνιστικές υποχρεώσεις των εθνικών ομάδων, ένα τελικό οφείλει να διοργανώσει σωστά, αφού το κύπελλο ανήκει στην αγωνιστική δικαιοδοσία της. Και για να οργανώσει αυτό το ματς, έχει μπροστά της ένα χρόνο.
Η Σάρα , η Μάρα και το κακό συναπάντημα πήρε πάλι τις προσκλήσεις των υποτίθεται επίσημων...Δημόσιες Σχέσεις της πλάκας έκαναν παράγοντες και μερικοί υπάλληλοι δίνοντας προσκλήσεις σε γνωστούς φίλους και κολλητούς. Καμία τάξη και κανένας διαχωρισμός στον υποτιθέμενο χώρο των επισήμων.
Δεκάδες άνθρωποι της υποτιθέμενης ασφάλειας του αγώνα ντυμένοι στα μαύρα και με καλώδια στα αυτιά τους για να ακούνε εντολές κάποιου πιο ψηλά ιστάμενου, αλλά δεν έκαναν τίποτε περισότερο από το να παρακολουθούν τον αγώνα. Προφανώς δεν είχαν εντολές για επιβολή της τάξης.
Ο έλεγχος των φιλάθλων κατά την είσοδο τους στο γήπεδο ανύπαρκτος γι αυτό και βρέθηκαν εκατοντάδες βεγγαλικά και δεκάδες κροτίδες λες και είχαμε Ανάσταση.
Καμία πρόβλεψη για να μη μπούνε στον αγωνιστικό χώρο, κάτι που έκαναν με τη λήξη του αγώνα, αλλά θα μπορούσαν να το κάνουν για οποιοδήποτε λόγο και κατά την διάρκεια του.
Από ασφάλεια λοιπόν ΜΗΔΕΝ. Τσάμπα τα λεφτά που δαπανήθηκαν.
Για έναν τελικό ωστόσο δεν υπήρξε και διοργανωτική φαντασία. Κανένα  event  , τίποτε ξεχωριστό, ούτε ένα αναμνηστικό που θα μπορούσε να προσφέρει και έσοδα στη διοργανώτρια. Και θα μπορούσαν να γίνουν πολλές εκδηλώσεις αθλητικού και καλλιτεχνικού περιεχομένου, αλλά και βραβεύσεις ξεχωριστών ανθρώπων του χώρου.
Και δυστυχώς αυτά είναι που μένουν, αλλά και αλλάζουν το κλίμα κάνοντας μια ποδοσφαιρική μάχη, ποδοσφαιρική γιορτή. Γιατί στη γιορτή γλεντάει ο κόσμος , διασκεδάζει, χαίρεται, ξεδίνει, εδώ με όσα είδαμε και ζήσαμε , τι να κάνεις....

Κανίβαλοι στο ποδόσφαιρο

Σε γενικές γραμμές η συμπεριφορά των φιλάθλων του Ολυμπιακού και του Ατρομήτου στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας που έγινε στο ΟΑΚΑ το περασμένο Σάββατο ήταν καλή.
Οι φίλαθλοι χειροκρότησαν τους ποδοσφαιριστές και των δύο ομάδων για τη προσπάθεια τους.
Υπήρξαν όμως και ορισμένοι ανεγκέφαλοι, από τη φυλή των κανίβαλων που θέλησαν να δείξουν τη μαγκιά της ηλίθιας σκέψης τους και αντί να γιορτάσουν το γεγονός, αντί να ευχαριστηθούν τον αγώνα προσπάθησαν να δημιουργήσουν προβλήματα.
Μερικοί πήραν μαζί τους κροτίδες ισχυρής δύναμης άλλοι αποδοκίμασαν μερικές αποφάσεις του διαιτητή , κι άλλοι πάλι σάλταραν στον αγωνιστικό χώρο μετά το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή. Ορισμένοι θέλησαν να πικάρουν τους φιλάθλους του Ατρόμητου στο τέλος και να τους προκαλέσουν. Αλλά ευτυχώς οι μεν του Ατρομήτου που ήταν και σαφέστατα λιγότεροι αριθμητικά δεν αντέδρασαν , οι δε φίλαθλοι του Ολυμπιακού , οι ψύχραιμοι, τους αποδοκίμασαν και τους ανάγκασαν να ξαναμπούνε στο καβούκι τους.
Ευτυχώς αυτοί οι λίγοι κανίβαλοι δεν κατέστρεψαν τον τελικό.
Κι εδώ πρέπει να πούμε πως το μόνο που θα κατάφερναν θα ήταν να μη αφήσουν την ομάδα τους να χαρεί την επιτυχία της. Βέβαια για την παρουσία τους στο γήπεδο , ευθύνη έχει το σωματείο κι ως εκ τούτου ευθύνεται και για την συμπεριφορά τους, αφού εξακολουθεί και τους δίνει το δικαίωμα να είναι παρόντες σε αγώνες της ομάδας, που έχει πληρώσει πολύ ακριβά τις αλητείες ορισμένων ηλιθίων.

Η διαιτησία του τελικού

Ο διεθνής διαιτητής  Ηλίας Σπάθας από τον Πειραιά  διαιτήτευσε τον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος Ατρόμητος - Ολυμπιακός 1-2.
Ο αγώνας που στη κανονική του διάρκεια έληξε 1-1 , κρίθηκε με γκολ στο τελευταίο λεπτό της παράτασης. Ήταν ένας αγώνας δύσκολος , με πολλές φάσεις και ιδιαιτερότητες. Ο Σπάθας σε γενικές γραμμές είχε καλή απόδοση, αλλά θα μπορούσε να είχε καλύτερη.
Αν και σωστές στην εφαρμογή των κανόνων, δεν ήταν το ίδιο σωστός στον πειθαρχικό έλεγχο και απέφυγε να δείξει κόκκινη κάρτα όταν οι κανονισμοί το επέβαλαν , ενώ ανέχθηκε τις έντονες διαμαρτυρίες του προπονητή του Ατρομήτου Γιώργου Δώνη.
Ιδιαίτερα παράπονα για την διαιτησία δεν υπάρχουν και οι διαμαρτυρίες που ακούστηκαν είχαν να κάνουν με ορισμένα φάουλ που είτε έδωσε ανάποδα, είτε δεν τα καταλόγισε.
Η συνεργασία του με τους βοηθούς του καλή, αλλά πολύ κακή με τον τέταρτο που ήταν ο επίσης διεθνής Γιάχος από την Χίο.
Ο Χιώτης διαιτητής έδειξε να μη έχει πυγμή και προσωπικότητα , γι αυτό και δεν κατάφερε να επιβάλει την τάξη στους πάγκους των ομάδων και ιδιαίτερα σε αυτόν του Ατρόμητου. Η παρουσία του στον αγώνα ήταν αρνητική και έδειξε πως δεν γνωρίζει το ρόλο του.
Οι βοηθοί δεν έκαναν λάθη, είχαν καλές , έγκυρες και σωστές υποδείξεις και βοήθησαν τον διαιτητή στο δύσκολο έργο του.

Ο Γιώργος Δώνης στο μικροσκόπιο

Νέος άνθρωπος ο προπονητής του Ατρόμητου Γιώργος Δώνης. Πέρασε από μεγάλες ομάδες ως ποδοσφαιριστής, αγωνίστηκε στο εξωτερικό, αλλά πολύ φοβάμαι πως δεν πήρε τίποτε απολύτως θετικό σε αυτό το πέρασμα του.
Ο Ατρόμητος φέτος υπό τις οδηγίες του είχε μια καλή πορεία στο πρωτάθλημα κι έφτασε στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας. Αξιοσημείωτα γεγονότα για μια μικρομεσαία ομάδα και μεγάλο μέρος αυτής της επιτυχίας οφείλεται και στο προπονητή.
Ο προπονητής ωστόσο πρέπει να είναι και παιδαγωγός. Πρέπει να είναι νηφάλιος και πολύ πειθαρχημένος. Άλλωστε ότι είσαι, αυτό διδάσκεις, κι ο προπονητής είναι δάσκαλος και καθοδηγητής.
Τι είδαμε όμως στο τελικό του περασμένου Σαββάτου στο ΟΑΚΑ;
Ένα προπονητή οργισμένο, που δεν ζούσε σε μια γιορτή, αλλά βρισκόταν σε πόλεμο.
Ένα προπονητή που αντιδρούσε σχεδόν σε κάθε απόφαση του διαιτητή, που ξεσήκωνε τους φιλάθλους της ομάδας του δείχοντας με τον τρόπο του ότι αδικείτο , ένα προπονητή που μίλαγε με τον διαιτητή, με τον βοηθό, με τον τέταρτο και παραπονιόταν γιατί ο προπονητής του Ολυμπιακού , ξεπερνούσε λίγο την τεχνική περιοχή που είχε το δικαίωμα να κινείται.
Είδαμε ακόμη μια απόλυτη αναρχία στο πάγκο της ομάδας του, όπου ο βοηθός του κι ένας - δύο ακόμη πεταγόντουσαν από τον πάγκο και είτε διαμαρτυρόντουσαν, είτε έδιναν οδηγίες και συμβουλές στους παίκτες.
Αν όλα αυτά τα έκαναν για να τους βλέπει ο πρόεδρος της ομάδας και για να δικαιολογήσουν την απόδοση της , είναι μια δικαιολογία και τίποτε παραπάνω.
Όμως ο κ. Δώνης που ζει από το ποδόσφαιρο , όφειλε να το προστατεύει και όχι να το πετροβολάει.
Σε τελικό κυπέλλου βρισκόταν και προφανώς δεν το είχε συνειδητοποιήσει.
Ο τελικός είθισται σε όλα τα κράτη να είναι ένα ξεχωριστό γεγονός και σε ορισμένα , τα προηγμένα δηλαδή ποδοσφαιρικά να είναι μια γιορτή. Και σε μια γιορτή δεν ταιριάζουν τέτοιες συμπεριφορές.
Ο διαιτητής Ηλίας Σπάθας τον ανέχθηκε και δεν τον απέβαλε από τον αγώνα. Αυτό δεν του δίνει το δικαίωμα να υπερβαίνει τα εσκαμμένα και κυρίως να προκαλεί.
Κρίμα γιατί από νέους σχετικά προπονητές, περιμένουμε νέα νοοτροπία και καθαρό μυαλό. Περιμένουμε να βοηθήσουν το άθλημα και όχι να το καταστρέψουν η έστω να το πηγαίνουν προς τα πίσω.
Με τέτοιες συμπεριφορές επηρεάζονται και οι ποδοσφαιριστές, ενώ το μυαλό εν βρασμώ δεν είναι καθαρό , άρα και οι αποφάσεις του δεν είναι σωστές και νηφάλιες.
Ο τελικός πέρασε, ο Ατρόμητος όπως και να το κάνουμε είναι φιναλίστ, ο Δώνης πρέπει να αναθεωρήσει τις απόψεις του για την συμπεριφορά του στους αγώνες και να βελτιώσει την εικόνα του, αν θέλει να έχει προπονητικό καλό μέλλον.

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Η κάρτα υγείας ποδοσφαιριστή !

Από το 2004 προσπαθεί η ΕΠΟ με εμπνευστή τον  Dr  Γιάννη Οικονομίδη, τότε γενικό γραμματέα της Ομοσπονδίας και σήμερα αναπληρωτή πρόεδρο, να εφαρμόσει την κάρτα υγείας ποδοσφαιριστή, αλλά το πολιτικό σύστημα δεν της το επιτρέπει.
Γράφω το θέμα αυτό με αφορμή θανάτους ποδοσφαιριστών σε γήπεδα ποδοσφαίρου και μάλιστα σε προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες όπως η Ιταλία. Κι έχει αξία να δούμε σε όλο της το μεγαλείο τη βλακεία που επικρατεί σε πολιτικά πρόσωπα αλλά και τον δαίδαλο της γραφειοκρατίας.
Ο γιατρός λοιπόν Γιάννης Οικονομίδης, εμπνεύστηκε ένα σύστημα προληπτικού ελέγχου υγείας για όλους τους ποδοσφαιριστές της χώρας μας. Η διοίκηση της ΕΠΟ μέλος της οποίας ήμουν κι εγώ στο διάστημα 2004-2008 , αγκάλιασε το σχέδιο και προσπάθησε να το υλοποιήσει.
Η μορφή του σχεδίου ήταν η δημιουργία ενός ιατρείου σε κάθε ποδοσφαιρική Ένωση με την ευθύνη να έχει γιατρός με βοηθό ένα νοσηλευτή. Στη διάθεση του γιατρού ο εξοπλισμός του κέντρου υγείας όπως το ονομάσαμε που περιελάμβανε δέκα μηχανήματα βάση των οποίων θα γινόντουσαν όλες οι απαιτούμενες εξετάσεις για κάθε ποδοσφαιριστή στην αρχή κάθε ποδοσφαιρικής περιόδου. Οι εξετάσεις αυτές θα προωθούντο ηλεκτρονικά στην ΕΠΟ όπου θα υπήρχε ειδικός επεξεργαστής με ευθύνη αρχιάτρου και αν όλα τα αποτελέσματα θα ήταν καλά θα εκδίδετο αμέσως η κάρτα υγείας ποδοσφαιριστή. Θα υπήρχε με τον τρόπο αυτό ένας υπέυθυνος υγειονομικός έλεγχος.
Να σημειώσω ότι η ΕΠΟ είχε κάνει σύμβαση με σχετικές εταιρίες εξοπλισμού ιατρικών μηχανημάτων και είχε στήσει πιλοτικά δύο ιατρεία , ένα στην ΕΠΣ Αιτωλοακαρνανίας και ένα στην ΕΠΣ Ηρακλείου. Σε πρόχειρα δοκιμαστικά προγράμματα μάλιστα είχαν εντοπιστεί προβλήματα σε νέους ποδοσφαιριστές οι οποίοι ενημερώθηκαν και έλυσαν το πρόβλημα τους, αλλά δεν τους επετράπη να συνεχίσουν το ποδόσφαιρο.
Από την σύλληψη της ιδέας, μέχρι την υλοποίηση της φάνηκαν τεράστια προβλήματα. Προβλήματα που είχαν να κάνουν με την γραφειοκρατία, τα συμφέροντα και την πολιτική ανωριμότητα.
Ας απαριθμήσω μερικά από τα προβλήματα.
Οι ιατρικοί σύλλογοι της περιφέρειας κυρίως αντέδρασαν φοβούμενοι πως τα μέλη τους θα χάσουν ...πελατεία. Έτσι δεν επέτρεπαν σε γιατρούς μέλη τους να εργαστούν στο πρόγραμμα.
Στη προσπάθεια να πάρει η ΕΠΟ σχετική άδεια λειτουργίας, απευθύνθηκε στο υπουργείο Υγείας, όπου τόσο ο υπουργός Νικήτας Κακλαμάνης, όσο και ο διάδοχος του Δημήτρης Αβραμόπουλος, αγκάλιασαν την προσπάθεια κι έδειξαν πρόθυμοι να βοηθήσουν. Αλλά όσο και να φαίνεται περίεργο, δεν είχαν την απόλυτη δικαιοδοσία επί του θέματος, γιατί ενεπλάκη το υφυπουργείο αθλητισμού που θεώρησε ότι το θέμα αφορούσε τις δικές του αρμοδιότητες. Ο τότε υφυπουργός Γιώργος Ορφανός πολέμησε όσο κανείς άλλος τη προσπάθεια αυτή για την οποία το Κράτος δεν θα δαπανούσε ούτε ένα σεντ. Απλά ο Ορφανός είχε πρόβλημα με τον πρόεδρο της ΕΠΟ Βασίλη Γκαγκάτση και γενικά με την διοίκηση της ΕΠΟ που ήθελε να την ελέγχει, αλλά δεν του επετράπη.
Κι ενώ όλες οι προσπάθειες είχαν φτάσει στο τέλος τους, κι ήταν έτοιμη η ανακοίνωση του προγράμματος, ο Ορφανός έθεσε βέτο κι ανάγκασε τον υπουργό Δ. Αβραμόπουλο να κάνει πίσω. Ο Ορφανός μάλιστα είπε τότε πως θα έκανε το υφυπουργείο κάθε ενέργεια ώστε να γίνει η κάρτα υγείας για όλα τα αθλήματα. Κάτι που φυσικά δεν έγινε ποτέ, γιατί ούτε γνώριζαν πως έπρεπε να ενεργήσουν, αλλά και οι διαδικασίες ήταν δαιδαλώδεις και χρονοβόρες για τον πάντα δυσκίνητο κρατικό μηχανισμό. Αλλά και να μπορούσε ο Ορφανός να φτιάξει αυτό το πρόγραμμα, θα έπρπεε να δαπανηθούν πολλά εκατομμύρια ευρώ. Η ΕΠΟ είχε προτείνει τότε να δίνει τους χώρους και στους αθλητές άλλων αθλημάτων, αλλά κι όταν δεν υπήρχε κίνηση εξετάσεων αθλητών, να μπορούσε το υπουργείο Υγείας να χρησιμοποιεί το σύστημα για άλλες κοινωνικές ομάδες, που εκείνο θα επέλεγε.
Διαπιστώνεται λοιπόν ποιο είναι το πολιτικό σύστημα που μας κυβερνά, πως τα υγιεί μυαλά μπλοκάρονται σε άθλιες διαδικασίες και πως κάθε ένας πολιτικός που εμείς εκλέγουμε χρησιμοποιεί τη δύναμη της εξουσίας.
Αποτέλεσμα , ήταν να μη γίνει τίποτε και να στερηθεί το ποδόσφαιρο μας μια σπουδαία και σημαντική υπηρεσία, την οποία η  UEFA  είχε χειροκροτήσει ως σωστή και πρωτοποριακή.

Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Πολλά προβλήματα στον Ολυμπιακό ζητάνε λύσεις....

Πρωταθλητής ο Ολυμπιακός για 39η φορά στην ιστορία του και μια ομάδα που πολλοί θέλουν να την χαρακτηρίζουν πλήρη και με ποιοτικούς παίκτες.
Ωστόσο τα προβλήματα που ζητάνε λύσεις είναι πολλά.
Ο πρόεδρος της ΠΑΕ Βαγγέλης Μαρινάκης , αποφάσισε να αυξήσει τους γηγενείς της ομάδας στο ρόστερ της. Ήδη οι Έλληνες του Ολυμπιακού είναι οι Τοροσίδης. Αβραάμ Παπαδόπουλος, Μανιάτης, Φετφατζίδης, Ποτουρίδης, Παπάζογλου κι ο Χολέμπας που πρόσφατα απέκτησε την υπηκοότητα. Ποιοι όμως μπορούν να προστεθούν σε αυτούς από τους οποίους μόνο 4 λογίζονται ως πρώτης διαλογής, ώστε να μη αποδυναμωθεί η ομάδα; Και το ζητούμενο είναι να ξαναπάρει το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός, η να κάνει την υπέρβαση στην Ευρώπη; Αν εξαιρέσουμε τον Μήτρογλου που αγωνίζεται ως δανεικός στον Ατρόμητο, ζήτημα είναι να βρεθούν 1-2 ακόμη ποδοσφαιριστές υψηλών προδιαγραφών και ικανοί να φορέσουν την φανέλα της ομάδας από τον Ελληνικό χώρο.
Βέβαια υπάρχει και η άλλη άποψη, πως με σχεδόν διαλυμένους η προβληματικούς τους άλλους αντιπάλους, δεν χρειάζονται και πολλά για την ενίσχυση της ομάδας. Αυτό όμως δεν ακούγεται καλά στ αυτιά των φίλων του Ολυμπιακού και θα είναι μεγάλο ρίσκο για όποιον το υιοθετήσει.
Από την άλλη υπάρχουν οι δανεικοί Μακούν, Καζίμ, Μαρκάνο, Ορμπάϊθ, θα φύγουν, θα μείνουν;
κι αν φύγουν πρέπει να αντικατασταθούν !!!!
Έχουμε όμως και τους ποδοσφαιριστές των οποίων τα συμβόλαια λήγουν, Μέλμπεργκ, Μοντέστο, Ιμπαγάσα, Πάντελιτς. Κι όλοι αυτοί ανήκουν στις βασικές επιλογές του προπονητή. Όποιος φύγει από αυτούς πρέπει να αντικατασταθεί μα καλύτερο από κάθε πλευρά.
Εγώ δεν θα κάνω το λάθος των υποδείξεων, γιατί αυτό ανήκει καθ ολοκληρία στο προπονητή της ομάδας. Υπάρχει όμως προπονητής για τη νέα περίοδο; Είναι ο Βαλβέρδε η θα είναι κάποιος άλλος; Άλλο ρίσκο κι αυτό αφού μια νέα επιλογή θα έχει και νέες προτάσεις....
Βλέπουμε λοιπόν πως μετά τις χαρές της πρώτης επιτυχίας, γιατί ο Ολυμπιακός ετοιμάζεται και για τη δεύτερη με το κύπελλο , τα προβλήματα είναι πολλά και ζητάνε εύστοχες λύσεις.

Η τραγωδία της ΑΕΚ

Όταν υπάρχουν προβλήματα επιβίωσης στα μεγάλα σωματεία του τόπου, καθένας μπορεί να φανταστεί τι γίνεται στα μικρότερα. Και μεγάλο σωματείο είναι αυτό που έχει κόσμο. Γιατί ιστορία έχουν όλα ανεξαιρέτως τα σωματεία, άλλα μικρή κι άλλα μεγάλη. Γι αυτό και στα μεγάλα σωματεία του τόπου μας συγκαταλέγονται ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ, ο Άρης.
Η ΑΕΚ περνάει μια μεγάλη δοκιμασία τα τελευταία χρόνια, καθώς οι εύρωστοι οικονομικά παράγοντες της απομακρύνθηκαν , μερικοί μάλιστα το έπραξαν λόγω της αχαριστίας που αντιμετώπισαν από τους οπαδούς.
Η ΑΕΚ σήμερα έχει μόνο προβλήματα, με πρώτο το οικονομικό για να ακολουθήσουν το γηπεδικό, του έμψυχου υλικού και του  προπονητή.
Όσοι τρέχουν για να σώσουν την ΑΕΚ πουλάνε ιδέες , αλλά λεφτά δεν βάζουν και ζητάνε να χώσουν βαθειά το χέρι στη τσέπη άλλοι.
Μπροστά στον κίνδυνο αφανισμού που υπάρχει, αν μερικοί από αυτούς που κατά καιρούς πέρασαν από την διοίκηση και απόκτησαν αίγλη και φήμη , έβαζαν το κατά δύναμη, η ΑΕΚ θα έλυνε όλα τα προβλήματα της. Όμως ποιος δίνει σήμερα χρήματα για να τα διαχειριστεί άλλος;
Η μεγάλη ελπίδα των ενωσιτών , ο Δημήτρης Μελισσανίδης, το ξεκαθάρισε από τη πρώτη στιγμή, πως αναλαμβάνει την ΑΕΚ μόνο καθαρή. Δηλαδή ζητάει από αυτούς που διοίκησαν λάθος και δημιούργησαν χρέη να τα πληρώσουν, να καταθέσουν τις μετοχές τους και να φύγουν.
Μπορεί αυτό να φαίνεται αστείο, αλλά όποιος αναλάβει την ΑΕΚ "καθαρή" θα χρειαστεί άμεσα να καταβάλει τουλάχιστον 100 εκ ευρώ για να την ξανακάνει ομάδα. Γιατί κανείς δεν μπορεί αν έχει βλέψεις διάκρισης να μη σχεδιάσει πρώτα την δημιουργία γηπέδου και ταυτόχρονα να κάνει γερό λίφτινγκ στο έμψυχο δυναμικό της. Ο Δέλλας, ο Λυμπερόπουλος, ο Γεωργέας και μερικά παιδιά από το φυτώριο της ομάδας δεν μπορούν να σηκώσουν στις πλάτες τους προσπάθειες για τίτλους και υψηλές διακρίσεις.
Επίσης να επισημανθεί πως και οι εξέδρες αδειάζουν ακόμη και από αυτούς που οδήγησαν σε απομάκρυνση παράγοντες με καλή πρόθεση. Βλέπετε πως όταν το καράβι μπάζει νερά, τα ποντίκια φεύγουν...
Με τις μεγάλες ομάδες προβληματικές και καταχρεωμένες, αλήθεια τι περιμένουμε από το ποδόσφαιρο μας ; Κι αυτό είναι ένα ερώτημα που πρέπει να βασανίσει κάθε καλόπιστο παράγοντα και φίλαθλο, αλλά και κάθε αρμόδιο και υποτίθεται υπεύθυνο για το ποδόσφαιρο μας.

Αγκάθια στην ανάπτυξη του ποδοσφαίρου

Η κακή νοοτροπία που υπάρχει μεταξύ των περισσότερων παραγόντων του ποδοσφαίρου , κι ο ανύπαρκτος σχεδιασμός ανάπτυξης, είναι τα στοιχεία που μας κρατάνε σε δεύτερη κατηγορία στο διεθνές ποδοσφαιρικό στερέωμα.
Οι παράγοντες οποιασδήποτε ομάδας, νοιάζονται μόνο για το σωματείο και τα συμφέροντα τους και συνηθίζουν να κάνουν κριτική η αφορισμούς προς κάθε κατεύθυνση.
ΟΛΟΙ οι παράγοντες βλέπουν ως αιτία του κακού τους διαιτητές και τη διαιτησία γενικότερα, αλλά ποτέ δεν βλέπουν τα δικά τους σφάλματα.
Κι ενώ μέσα σε αυτό το πλαίσιο κινείται όλο το έργο, δεν υπάρχει από τις Λίγκες αλλά και από την ΕΠΟ κανένα απολύτως πλαίσιο ανάπτυξης, πλαίσιο που να κινείται σε κανόνες που να είναι απαράβατοι.
Στο πλαίσιο μιας κακής ερμηνείας περί Ε.Ε και δικαιωμάτων των μελών της , επιτρέπεται να έρχονται στο ποδόσφαιρο μας ποδοσφαιριστές αμφιβόλου αξίας. Και για να γίνω πιο σαφής, εξηγώ πως θα μπορούσε μεταγραφή ποδοσφαιριστών σε ΠΑΕ μεγάλης κατηγορίας να παίζει ρόλο η ηλικία αλλά και οι διεθνείς συμμετοχές τους. Επίσης να υπήρχε σεβασμός στο συμβόλαιο με τον προπονητή και δέσμευση να πληρώνεται σύμφωνα με αυτό έως ότου βρει δουλειά σε άλλο σωματείο. Αυτό θα είχε σα συνέπεια να υπήρχε μεγαλύτερη προσοχή στις προσλήψεις προπονητών. Θα μπορούσε να μη επιτρεπόταν η άνοδος ομάδας στην μεγάλη κατηγορία αν δεν διαθέτει γήπεδο με όλες τις διεθνείς προδιαγραφές στο νομό που ανήκει. Αν υπήρχε κάτι τέτοιο δεν θα βλέπαμε την Δόξα Δράμας να αγωνίζεται παρουσία 50-60 φιλάθλων στο Καυτανζόγλειο της Θεσσαλονίκης. Κι ακόμα δεν θα βλέπαμε αγώνες σε γήπεδα που δεν έχουν προδιαγραφές ασφάλειας και σωστής λειτουργίας. Παραδείγματα μπορώ να αναφέρω πολλά και να παραθέσω και τις αιτιάσεις ανά περίπτωση. Το ζητούμενο είναι πως λείπει το πλαίσιο ανάπτυξης , γιατί αν υπήρχε, σήμερα θα είχαμε κάνει πολλά βήματα προς τα πάνω , κι ακόμα θα είχαμε να αναδείξουμε ταλέντα που με τη σειρά τους θα έφερναν επιτυχίες και χρήματα στο ποδόσφαιρο γενικώς. Εδώ φτάσαμε δυστυχώς στο σημείο να τραυματιστεί βοηθός διαιτητή στο Χαριλάου και το πειθαρχικό όργανο της Λίγκα, να αποφασίσει την διεξαγωγή του αγώνα από το σημείο που διεκόπη....Βλέπουμε λοιπόν πως και η δικαστική πλευρά του ποδοσφαίρου πάσχει, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν επηρεάζεται στις αποφάσεις της από τις επιθυμίες της εκάστοτε διοίκησης.

Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Η απαξίωση του ποδοσφαίρου και η πτώση των εισιτηρίων

Για άλλη μια χρονιά είχαμε πτώση εισιτηρίων, μείωση αν θέλετε θεατών στα γήπεδα. Η εύκολη λύση - δικαιολογία είναι πως όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης που περνάει ο τόπος. Ωστόσο αυτή είναι η μισή αλήθεια. Γιατί η άλλη μισή στηρίζεται σε μια σειρά λόγων και αιτίων που κανείς εκ των αρμοδίων δεν δείχνει να έχει διάθεση αλλά και γνώσεις να δώσει λύση.
Το θέαμα είναι κακό, κι αυτό οφείλεται στις κακές συνθήκες που επικρατούν στις ΠΑΕ, που άλλες δεν έχουν σωστή οργάνωση κι άλλες μαστίζονται από οικονομικά προβλήματα.
Με κακό θέαμα, έχουμε και ακριβή τιμή εισιτηρίων. Κι αυτό δεν συμβιβάζεται με τίποτε.
Από την άλλη η κατάσταση των αθλητικών εγκαταστάσεων είναι απαράδεκτη. Βρόμικα γήπεδα με κακούς χώρους υγιεινής, χωρίς αναψυκτήρια - μπαρ, χωρίς χώρους πάρκινγκ.
Με την βία σε έξαρση , χωρίς να γίνεται έλεγχος κατά την είσοδο των φιλάθλων στο γήπεδο αλλά και χωρίς να ελέγχεται η παραβατική συμπεριφορά τους μετά την είσοδο τους.
Με ανύπαρκτη ασφάλεια και με υπηρεσίες γηπέδου που δεν ανταποκρίνονται στη τιμή του εισιτηρίου.
Παρόλα αυτά στην περιφέρεια , κι εκεί που ορισμένοι παράγοντες δούλεψαν πάνω σε ορισμένα στοιχεία , έχουμε καλά αποτελέσματα, με τον Παναιτωλικό να είναι η πρώτη ομάδα της περιφέρειας σε μέσο όρο προσέλευσης φιλάθλων που φτάνει τα 4.841 ανά αγώνα. Και ο ΟΦΗ δεύτερος με 3.166.Το Γ. Καραϊσκάκης που προσφέρει υψηλές υπηρεσίες , έχει μέσο όρο 25.000 φιλάθλους ανά αγώνα και δείχνει πως η ανταπόκριση είναι μεγάλη και στην περίοδο οικονομικής κρίσης.
Ωστόσο οι παράγοντες δεν κάνουν τίποτε να διαφημίζουν το προϊόν που έχουν κι αυτό συντελεί αρνητικά στην εικόνα του. Αν φρόντιζαν να μη απαξιώνεται τόσο το άθλημα με κακές, περίεργες έως απαράδεκτες αποφάσεις των δικαιοδοτικών οργάνων, αλλά και των διοικήσεων τόσο των ΠΑΕ ( δηλώσεις εμπρηστικές , ανακοινώσεις διαμαρτυρίας , υστερισμοί κατά της διαιτησίας  κ.α ) όσο και των οργάνων διοίκησης , όλα θα ήταν καλύτερα. Εδώ όμως οι παράγοντες προσπαθούν να κάνουν το άσπρο - μαύρο και ψάχνουν να βρουν δικαιολογίες για ότι στραβό γίνεται στη γειτονιά τους. Έτσι όμως δεν γίνεται δουλειά γιατί απλά ο κόσμος ξύπνησε κι έχει απαιτήσεις. Κι όπως απαιτούμε από τους πολιτικούς να μας λένε την αλήθεια και να μη μας κοροϊδεύουν, έτσι κι αυτοί πρέπει να μάθουν να λένε την αλήθεια και να προστατεύουν το άθλημα. Αν αλλάξουν τακτική τα συμφέροντα τους θα προστατεύσουν.

Οι παρατηρήσεις του Λεμονή

Ο Τάκης Λεμονής πριν από λίγες ημέρες παραιτήθηκε από την τεχνική ηγεσία του Παναιτωλικού και δεν παρέλειψε να κάνει και τις παρατηρήσεις του. Κι είπε μεταξύ άλλων πως η οργάνωση της ομάδας δεν ήταν τέτοια που να αντιστοιχούσε σε ομάδα μεγάλης κατηγορίας, αλλά λίγο πιο κάτω.
Νομίζω πως ο Λεμονής έκανε λάθος, γιατί αυτό έπρεπε αν σέβεται τον εαυτό του να το εξετάσει πριν πάει σε αυτό το σωματείο διαδεχόμενος έναν άλλο συνάδελφο του. Για να μη πω ότι έπρεπε να τον ρωτήσει και αυτόν για τους λόγους που λύθηκε η συμφωνία του με το σωματείο. Αν ο Λεμονής θεωρεί πως συγκαταλέγεται μεταξύ των καλών και πρώτης κατηγορίας προπονητών της χώρας, οφείλει να ξεκαθαρίσει μερικά πράγματα με τον εαυτό του και αντί να κάνει τον γυρολόγο σε ομάδες να ψάξει να βρει το ιδανικό γι αυτόν σωματείο και να δουλέψει σωστά. Δεν διορθώνεται η κατάσταση με όσα λέει τώρα, αντίθετα όλα στρέφονται σε βάρος του. Και δυστυχώς σαν τον Λεμονή υπάρχουν αρκετοί προπονητές που νοιάζονται περισσότερο για το πορτοφόλι τους , παρά για την υστεροφημία τους. Ε, ας μη μιλάνε κι όλας....

Άρχισαν τα όργανα στον Παναθηναϊκό

Χρόνια είχα να ακούσω να κάνει ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού προσφυγή για να πάρει τα δεδουλευμένα του και να μείνει ελεύθερος να διαπραγματευτεί την μεταγραφή του σε άλλο σωματείο.
Η μετά Βαρδινογιάννη εποχή δεν είναι πιστεύω όπως την ονειρευόντουσαν οι χιλιάδες υβριστές του. Οι ισχυροί οικονομικοί παράγοντες των πρασίνων έχουν εξαφανιστεί και αρκούνται μόνο σε λόγια και βαρύγδουπες δηλώσεις. Η ομάδα θα παίξει στα play off διεκδικώντας την έξοδο της στην Ευρώπη, συμβόλαια λήγουν , ο προπονητής μένει ξεκρέμαστος, αλλά φως δεν υπάρχει πουθενά.
Ο Ματίας Μπιάρσμιρ βαρέθηκε να περιμένει και έκανε προσφυγή να πάρει τα 850.000 ευρώ που του οφείλουν σύμφωνα με τα της προσφυγής. Ο Σιμάο, ο Νίνης, ο Σπυρόπουλος ήδη προβάρουν φανέλες άλλων ομάδων στο εξωτερικό. Ο Καραγκούνης είναι άγνωστο αν θα θελήσει να συνεχίσει την καριέρα του η θα βάλει τίτλους τέλους. Η UEFA απειλεί λόγω χρεών με ευρωπαϊκό αποκλεισμό της ομάδας κι όλοι αυτοί που σήκωναν πανό έχουν εξαφανιστεί, μαζί με τους επίδοξους επενδυτές. Το χρέος λένε φτάνει τα 27 εκ. ευρώ και οι καιροί είναι δύσκολοι. Κι αν γίνουν μεταγραφές κάποιος πρέπει να βάλει το χέρι στη τσέπη. Ο Αλαφούζος , ο Πολέμης , ο Βγενόπουλος  κ.α. επιφανείς Παναθηναϊκοί μιλάνε για λύσεις εν καιρώ και παρακολουθούν από μακριά τις εξελίξεις. Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στο κέντρο μιας δίνης που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τα αποτελέσματα της. Και το χειρότερο είναι πως οι σεΐχηδες  ασχολούνται με τις καμήλες και τα πετρέλαια τους...

Οι προτάσεις για Βαλβέρδε

Εδώ και λίγο καιρό, ζούμε ιστορίες του παρελθόντος στον Ολυμπιακό. Ο Βαλβέρδε πήρε το τρίτο του πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό, το συμβόλαιο του έχει λήξει , ο Μαρινάκης τον θέλει στην ομάδα, ο ίδιος σιωπά και ο μάνατζερ του τροφοδοτεί τα ΜΜΕ με ειδήσεις περί προτάσεων του πελάτη του.
Η ποδοσφαιρική Ισπανία έχει πέσει στα πόδια του Βαλβέρδε και τον παρακαλάει να γυρίσει να αναλάβει μια ομάδα της πρώτης κατηγορίας. Η αρχή έγινε με την Μπαρτσελόνα, μετά ήρθε η σειρά της Ρεάλ και ακολούθησαν η Βαλένθια, η Ρεάλ Σοσιεδάδ και όσο περνάει ο καιρός ο Ισπανός θα γίνεται περιζήτητος.
Ο Ολυμπιακός από την άλλη πλευρά είναι πρώτο μέγεθος στην Ελλάδα, με ισχυρό ταμείο και πανίσχυρο πρόεδρο, αλλά και με πολύ δυνατό λαό. Οι ερυθρόλευκοι μετέχουν στο champions league της νέας περιόδου, έχουν συμβόλαια που λήγουν, μεταγραφές που πρέπει να γίνουν, οι εγ΄χωριες υποχρεώσεις σχεδόν έχουν τελειώσει και ο Βαλβέρδε αντί να δώσει μια λύση, μια απάντηση κάνει το κορόιδο .
Αυτή η σιωπή  λέει πολλά.
Η πρώτη ερμηνεία ότι έχει προτάσεις και περιμένει την καταλληλότερη.
Η δεύτερη ότι ακούγονται προτάσεις, αλλά καμία δεν είναι σίγουρη και επίσημη.
Η τρίτη πως δεν θέλει να μείνει στον Ολυμπιακό και αναζητεί το καλύτερο αφήνοντας όμως και την πόρτα των ερυθρολεύκων μισάνοιχτη.
Η τέταρτη πως κάνει αυτά τα κόλπα οργανωμένα, για να αυξήσει τις απαιτήσεις του.
Το ζήτημα είναι πως ο Ολυμπιακός είναι ΕΝΑΣ και ο Βαλβέρδε, ένας από τους χιλιάδες προπονητές που θέλουν και κάνουν να εργαστούν στο λιμάνι.
Φτάσαμε όμως στο σημείο αντί να παρακαλάει ο Ισπανός, να συμβαίνει αυτό με τον Ολυμπιακό. Κι εδώ κάτι δεν πάει καλά. Ο Ολυμπιακός έχοντας ισχυρή διοίκηση , θα μεγαλουργήσει είτε με , είτε χωρίς τον Βαλβέρδε. Γι αυτό ας βρεθεί κάποιος να βάλει άμεσα τέλος σε αυτό το κακόγουστο παιγνίδι που το βλέπουμε να παίζεται για δεύτερη μάλιστα φορά!

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Στον Ολυμπιακό λεφτά υπάρχουν ,λείπει όμως η οργάνωση.

Πρωταθλητής ο Ολυμπιακός για μία ακόμη χρονιά και μάλιστα δίκαια. Είχε μακράν την καλύτερη ομάδα και τους πλέον ποιοτικούς παίκτες. Παρ ολίγο όμως να τρέχει μόνος του και να βγει δεύτερος...
Γεγονός είναι πως στον Ολυμπιακό λεφτά υπάρχουν , όπως υπάρχει κι ένας γαύρος πρόεδρος που δεν κάνει πίσω σε τίποτε και κυρίως τα θέλει όλα δικά του. Στο τομέα αυτό κάθε φίλος του Ολυμπιακού πρέπει να αισθάνεται ήσυχος και κυρίως περήφανος. Κι ο Βαγγέλης Μαρινάκης είναι από τους λίγους παράγοντες στο ποδόσφαιρο μας που μεγάλωσε μέσα στα αποδυτήρια της ομάδας. Από μικρός μυήθηκε στη γαυρίλα και γι αυτό βγήκε έτσι φανατισμένος.
Φέτος ωστόσο έγιναν πολλά και περίεργα που δεν δικαιολογούνται.
Τεράστια απογοήτευση με τον αποκλεισμό από την Ευρώπη , όταν είχαν μπει όλες εκείνες οι προϋποθέσεις που συνέτειναν στην πρόκριση. Την πρόκριση δεν την πήραν οι Ουκρανοί, την έχασε ο Ολυμπιακός. Και σαν γεγονός ήταν κι είναι οδυνηρό.
Ένα άλλο ήταν η απώλεια βαθμών από ομάδες αδύναμες που τον έφεραν 5 βαθμούς πίσω από τον μόνιμο αντίπαλο του τον Παναθηναϊκό κι έδωσαν το δικαίωμα στον Φερέϊρα και τους παίκτες του να μιλάνε για τίτλο και άλλα πολλά.
Εκείνο πάντως που πόνεσε πολύ ήταν η ήττα από την Κέρκυρα.
Κέρδισε τον Ολυμπιακό η χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος. Και σε αυτή την άμυνα οι λεβέντες του θρύλου δεν μπόρεσαν να σκοράρουν ούτε μία φορά. Κι αυτό ήταν το τελευταίο ματς στην έδρα τους, κι η διοίκηση είχε ετοιμάσει φιέστα για να γιορταστεί η κατάκτηση ενός ακόμη τίτλου.
Πάνε όλα , στον αέρα, κι εδώ υπάρχει το γιατί.
Οι εξηγήσεις είναι πολλές , πάρα πολλές και γι αυτές πέρα από την διοίκηση ευθύνονται και ο προπονητής με όλους τους συνεργάτες του και οι παίκτες.
Με δυό λόγια φαίνεται πως ο Ολυμπιακός πάσχει στην οργάνωση και στην επιλογή των πιο κατάλληλων για κάθε πόστο. Γιατί αυτή η ομάδα δεν δείχνει να έχει επαγγελματική νοοτροπία.Κι ακόμα λείπει η φλόγα της σούπερ διάκρισης από τους παίκτες, στοιχεία που κάποιος έπρεπε να είχε μεταλαμπαδεύσει σε αυτούς.
Το ποδόσφαιρο πρέπει να έχει και τσαμπουκά ( με τη καλή έννοια ) και πάθος αλλά και υψηλούς στόχους πάντα, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν οι προϋποθέσεις να επιτευχθούν.

Η περίπτωση Τσοχατζόπουλου

Δεν κατάλαβα γιατί μερικοί χαίρονται με την περιπέτεια του πρώην πανίσχυρου του ΠΑΣΟΚ Άκη Τσοχατζόπουλου. Πέρα από το γεγονός ότι πρέπει να σεβαστούμε το τεκμήριο της αθωότητας του μέχρι να βγει μια δικαστική απόφαση , το θέμα για μένα είναι διαφορετικό. Αν έκανε κάτι ο Τσοχατζόπουλος δεν το έκανε μόνος του, υπάρχουν τόσο οι συνεργάτες του , υπάρχουν εκείνοι που έχουν ηθική ευθύνη, αλλά και η άλλη πλευρά. Αν ο Άκης έχει παίξει παιγνίδια που μας έβλαψαν να πληρώσει, αλλά το ίδιο πρέπει να γίνει και με τους συμπαίκτες του στο παιγνίδι. Γιατί μόνος του ασφαλώς δεν θα έπαιζε.Και ποιοι είναι αυτοί; Γερμανοί, Αμερικάνοι, Γάλλοι, να τους κατονομάσουν και να τους μάθουμε, ώστε να ξέρουμε τι γίνεται και να ξέρουμε πως να προφυλαχτούμε την ... άλλη φορά.
Και με την ευκαιρία, είναι ποτέ δυνατό να μιλάμε για κράτος σοβαρό, όταν καθυστερούν τόσο οι διαδικασίες;

Χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία

Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έπαψε πλέον να μας κυβερνά και ο Παπαδήμος προκήρυξε εκλογές για τις 6 Μαΐου. Ήδη μπήκαμε σε μια βραχεία προεκλογική περίοδο κι αυτό είναι καλό. Δηλαδή ότι μπήκαμε σε προεκλογική περίοδο και ότι είναι πολύ σύντομη.... Γιατί που να αντέξεις όλους αυτούς τους ανόητους και ψεύτες να λένε και να υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια.....
Εδώ μέχρι και ο Βενιζέλος προσπαθεί να πείσει τους Έλληνες ότι έσωσε την Ελλάδα και ζητάει να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας.
Ωστόσο η μεγάλη ευκαιρία χάθηκε για τη χώρα.
Γιατί δεν βγήκε ένα νέο και άφθαρτο πρόσωπο να διεκδικήσει την διακυβέρνηση της χώρας.
Η πολιτική με τη σημερινή της εικόνα στερείται ενός ισχυρού ηγέτη. Ενός ανθρώπου που να γνωρίζει την Ελλάδα και τους Έλληνες. Κι αυτός ο μεσσίας - ηγέτης δεν εμφανίστηκε δυστυχώς.
Έτσι είμαστε υποχρεωμένοι να βαδίσουμε σε δύσκολες ατραπούς. Να ψηφίσουμε με θυμό, να ψηφίσουμε διαμαρτυρόμενοι, να οδηγηθούμε σε αδιέξοδα και στο τέλος θα δούμε πάλι τους ίδιους ψεύτες να λένε το κοντό τους και το μακρύ τους.
Με περίπου 15-20 κόμματα και κομματίδια υποψήφια να ζητάνε τη ψήφο μας, δεν θα βγει άκρη.
Κι επειδή όλοι θέλουν να γίνουν πρωθυπουργοί ώστε να χειρίζονται την μεγάλη κουτάλα, το μπλοκάρισμα είναι ορατό.
Εκείνο ωστόσο που διαφαίνεται είναι το παιγνίδι που παίζουν η προσπαθούν να παίξουν τα περισσότερα των ΜΜΕ. Και πίσω από αυτό το παιγνίδι υπάρχουν μόνο συμφέροντα.
Μακάρι ο Ελληνικός λαός να μη ξεχάσει και να στείλει οριστικά σπίτι τους όλους αυτούς τους άνεργους πολιτικούς που θέλουν να μας πιλατεύουν και να προσπαθούν στο τέλος να μας πείσουν πως τους είμαστε υποχρεωμένοι , αν και μας πήραν με τον ένα η τον άλλο τρόπο  και το τελευταίο σεντ.
Η Ελλάδα, οι Έλληνες πρέπει να ψάξουμε να βρούμε το νέο ΗΓΕΤΗ, αυτόν που και γνώση της κατάστασης θα έχει και προσωπικότητα, αλλά κυρίως ψυχή και τόλμη να μη ανεχτεί άλλο τον εξευτελισμό της χώρας από Ευρωπαίους γυρολόγους συμφερόντων. Κάποιον τέλος πάντων που να ξέρει τι σημαίνει Ελληνική περηφάνια και να μη αφήνει τίποτε να περνάει απαρατήρητο. Γιατί φτάσαμε στο σημείο να μη μας σέβονται και να μιλάνε υποτιμητικά για μας , αυτοί που πήραν τα φώτα τους από την Ελλάδα.

Η ΔΟΕ και οι Ολυμπιακοί Αγώνες

Σε λίγους μήνες το Λονδίνο θα φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και η ΔΟΕ παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τόσο την προετοιμασία, όσο και όλα τα report σχετικά με την διοργάνωση.
Η τεράστια οικονομική κρίση , έχει φοβίσει τους αρμόδιους πως οι Αγώνες μπορεί να οδηγηθούν σε αποτυχία.
Παρόλα αυτά οι Άγγλοι κάνουν δουλειά. Έχουν ρίξει μεγάλο βάρος στην ασφάλεια των Αγώνων διαθέτοντας  1,6 δις λίρες , ενώ τα χρήματα που έχουν δαπανηθεί για τις νέες εγκαταστάσεις και την βελτίωση των συγκοινωνιών είναι τεράστια.
Οι οικονομολόγοι της χώρας βλέποντας αυτές τις δαπάνες φοβούνται την μετά των Αγώνων εποχή, έχοντας μάλιστα και το παράδειγμα πολλών άλλων χωρών που γονάτισαν οικονομικά.
Από την άλλη οι Λονδρέζοι φοβούμενοι μεγάλη ταλαιπωρία την περίοδο των αγώνων φρόντισαν να πάρουν άδεια από τη δουλειά τους και έχουν προγραμματίσει να φύγουν για διακοπές , άλλοι εκτός Ηνωμένου Βασιλείου κι άλλοι στα Βρετανικά νησιά.
Ωστόσο οι διοργανωτές περιμένουν πολλά από την εισροή τουριστών για τους αγώνες κι ελπίζουν πως αυτοί θα σώσουν το γόητρο.
Μέχρι στιγμής η διοργάνωση αυτή έχει μόνο δαπάνες, ενώ οι επιχειρηματίες δεν έχουν δει να αυξάνονται τα έσοδα τους , έστω από την πώληση ενθυμίων και αναμνηστικών, ενώ υπάρχει μεγάλη διαθεσιμότητα κλινών σε ξενοδοχεία.
Το ζητούμενο για τους διοργανωτές και την ΔΟΕ είναι να γεμίσουν τα γήπεδα, να μη δημιουργηθεί το παραμικρό παρατράγουδο , να κυλήσουν όλα ομαλά και να δουλέψουν οι επιχειρήσεις που έχουν επενδύσει με διάφορους τρόπους στο μεγάλο αυτό γεγονός.
Αν κάτι από όλα αυτά δεν πάει καλά και με δεδομένο τις τεράστιες δαπάνες που γίνονται, το πλήγμα θα είναι μεγάλο για το θεσμό.
Στο παιγνίδι της στήριξης των Αγώνων μετέχει με διάφορους τρόπους και η Βασιλική οικογένεια, ενώ επιφανείς Βρετανοί έχουν προγραμματίσει τη διοργάνωση πολλών ξεχωριστών event για να βοηθήσουν με τον τρόπο τους στην ευόδωση των στόχων, αλλά και να κερδίσουν πολλά οι ίδιοι.
Επίσης μεγάλο ρόλο θα παίξουν και οι χορηγοί των Αγώνων που θέλουν να δούνε τις πωλήσεις τους να ανεβαίνουν σημαντικά , κι αυτοί έχουν αρχίσει ήδη τη διαφημιστική τους καμπάνια και πολλές εκδηλώσεις.

Ο Άρης, η Super League και τα επεισόδια

Τα γεγονότα είναι γνωστά, κάποιος κάφρος πέταξε ένα μπουκάλι στην βοηθό Χρυσούλα Κουρομπίλια από την Καρδίτσα στον αγώνα Άρης- Αστέρας Τρίπολης , κι ο διεθνής διαιτητής Σταύρος Τριτσώνης από την Αθήνα, διέκοψε τον αγώνα καταγράφοντας στο φύλλο αγώνα τα συμβάντα.
Όλα αυτά έγιναν την Κυριακή που μας πέρασε. Λίγες ημέρες μετά η πρωτοβάθμια πειθαρχική επιτροπή της Super League αποφάσισε να συνεχιστεί ο αγώνας από εκεί που διεκόπη , ενώ θυμίζουμε πως το σκορ ήταν 1-0 υπέρ του Αστέρα Τρίπολης. Παράλληλα τιμώρησε με αποκλεισμό φιλάθλων σε αγώνα για μία αγωνιστική και 50.000 ευρώ πρόστιμο.
Κατ αρχήν από τη στιγμή που εκτοξεύθηκε αντικείμενο και τραυμάτισε την βοηθό, σωστά έγινε η διακοπή του αγώνα. Τραυματισμός διαιτητή δεν σημαίνει απαραίτητα αίμα....
Από την άλλη αν θέλουμε να εμποδίσουμε την εξάπλωση της βίας , τέτοιες αποφάσεις είναι επιβεβλημένες.
Ωστόσο το πειθαρχικό όργανο δεν μας τα λέει καλά.
Από τη μια διατάσσει να συνεχιστεί ο αγώνας, κι από την άλλη επιβάλει ποινές στον Άρη καταλογίζοντας του με τον τρόπο αυτό ευθύνες.
Εγώ θεωρώ πως η αθλητική δικαιοσύνη δεν χειραγωγείται, ούτε επηρεάζεται. Γι αυτό και θα ισχυριστώ πως ο δικαστής αυτός είναι ακατάλληλος για το ρόλο που του ανέθεσαν.
Περιμένουμε τώρα την επέμβαση του αθλητικού εισαγγελέα, μήπως και βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Αν και πιστεύω πως πρώτη από όλους έπρεπε να επέμβει και να αντιδράσει η διοργανώτρια. Η Super League πρέπει να προστατεύσει το προϊόν της κι όχι να κάνει πολιτική.Με κάτι τέτοιες αποφάσεις είναι σα να εξωθούμε τους αστείους της εξέδρας , αυτούς που δεν αγαπάνε το άθλημα να δημιουργούν άσχημες και απρόβλεπτες καταστάσεις. Γιατί το μπουκάλι μπορεί να μη τραυμάτισε σοβαρά την βοηθό, θα μπορούσε όμως να το είχε δεχθεί στο πρόσωπο η στο κεφάλι κι ο σοβαρός τραυματισμός να ήταν γεγονός....

Πολιτικός τραγέλαφος...

Όπως είπε ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς, θέλει αυτοδυναμία για να κυβερνήσει τη χώρα. Τόνισε πως δεν θα συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ που οδήγησε τη χώρα σε τεράστια αδιέξοδα. Δύσκολο είναι να συνεργαστεί και με τα κόμματα των Καμένου, Καρατζαφέρη και Ντόρας που κινούνται σε συγγενή χώρο. Το ίδιο πιστεύω ότι ισχύει και με την Χρυσή Αυγή. Έτσι απομένουν τα κόμματα του Κουβέλη και της Κατσέλη , κι όλα αυτά αν μπούνε στη Βουλή όλοι αυτοί.Για τον Σύριζα και το ΚΚΕ δεν το συζητάω....
Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να συνεργαστεί με κανένα από τα πιο πάνω κόμματα, που σημαίνει πως θα κάνει πολύ καιρό να δει κυβερνητικά έδρανα.
Για τους άλλους δεν χρειάζεται να πούμε αν έχουν η όχι ελπίδες, αφού μερικοί εξ αυτών δεν έχουν ούτε πρόγραμμα, αλλά μόνο λόγια λένε γνωρίζοντας πως δεν θα χρειαστεί να αποδείξουν κάτι.
Με δεδομένη μέχρι στιγμής την μη αυτοδυναμία των κομμάτων , οδηγούμεθα σε ένα πολιτικό τραγέλαφο, από τον οποίο δεν υπάρχει ελπίδα να σωθούμε, καθώς τα κόμματα δεν έχουν καταλάβει ακόμη που οδήγησαν τον τόπο και τον κόσμο.
Αυτή τη περίοδο ζούμε το παιγνίδι των επικοινωνιακών τρικ των κομμάτων που προσπαθούν να αλιεύσουν ψήφους από κάθε δεξαμενή. Τον κόσμο ωστόσο τον ενδιαφέρει η καθημερινότητα του και κυρίως το σήμερα. Θέλει να δει πως θα τα βγάλει πέρα και αδιαφορεί για όλα όσα λένε οι πολιτικοί. Με την αυθαίρετη αφαίμαξη των κόπων της ζωής του , καθένας νοιάζεται για την επιβίωση του και την ανάκτηση της αξιοπρέπειας του, όλα τα άλλα που έχουν να κάνουν με τα συμφέροντα των πολιτικών και των κομμάτων τον αφήνουν παγερά αδιάφορο.

Οι ταμπέλες και τα κόμματα !

Τον τελευταίο χρόνο κατά κοινή διαπίστωση το ΠΑΣΟΚ άλλαξε φυσιογνωμία και πολιτική. Η γραμμή που ακολούθησε με την φορομπηχτική πολιτική και την καταδυνάστευση του εργαζόμενου και των κατώτερων στρωμάτων της κοινωνίας , μόνο σοσιαλιστική δεν είναι.
Το ΠΑΣΟΚ πολιτικά συνέκλινε προς τη ΝΔ και με τη στήριξη - ανοχή της κυβέρνησε αυτούς τους μήνες.
Ακούμε λοιπόν τώρα την ξύλινη γλώσσα των πολιτικών της Φώφης Γεννηματά, του Βενιζέλου , του Λοβέρδου κ.α να μιλάνε για προοδευτικό κόμμα και να κατηγορούν τη ΝΔ πως εκφράζει τον συντηρητικό χώρο.
Αντί λοιπόν να κάνουμε και να δεχόμαστε τέτοιους χαρακτηρισμούς , καιρός είναι να γκρεμίσουμε τις ταμπέλες  που απλά αποτελούν μέρος της επικοινωνιακής πολιτικής και να κρίνουμε το έργο.
Αν προοδευτικό λέγεται ένα κόμμα που με μια κυβερνητική απόφαση μειώνει συντάξεις και μισθούς, τότε ναι, αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ.
Αν προοδευτικό κόμμα λέγεται εκείνο που δεν ενοχλεί το κοινοβουλευτικό σύστημα σε οικονομικό επίπεδο και επίπεδο προνομίων σε αντίθεση με όλο τον άλλο λαό, τότε ναί αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ.
Αν προοδευτικό κόμμα είναι αυτό που βλέπει τις τιμές των αγαθών να ανεβαίνουν την ανηφόρα κι αντι να βάλει φρένο, προσθέτει νέους φόρους διογκώνοντας την κατάσταση, ναι αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ.
Αν προοδευτικό κόμμα είναι αυτό που δεν σέβεται τις εξαγγελίες του και εξαπατά τον λαό, τότε ναί αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ.
Αν προοδευτικό κόμμα είναι αυτό που άλλα λέει και άλλα κάνει, που βλέπει να γιγαντώνεται η γραφειοκρατία και να ταλαιπορείται ο πολίτης, τότε αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ.
Αν το προοδευτικό κόμμα φροντίζει να καταδυναστεύει τον εργαζόμενο και να γεμίζει με επιδοτήσεις φούσκα τα ταμεία των κομμάτων, τότε αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ.
Θα μπορούσα να κάνω χιλιάδες ακόμη αναφορές, αλλά φτάνει πλέον η κοροϊδία, δεν είμαστε στο 1981 με τις στρατιές των πρασινοφρουρών, που με την ένταξη τους βολευόντουσαν από το προοδευτικό ΠΑΣΟΚ , ο λαός ξύπνησε και ξέρει καλά το νόημα και τη σημασία της ταμπέλας. Τα βλέπει και τα νιώθει στην άδεια τσέπη του, κι αυτός είναι που θα καθορίσει ΠΟΙΟ κόμμα είναι προοδευτικό και ποιο συντηρητικό. Γιατί πλέον οι λέξεις δεν έχουν κανένα νόημα, ισοπεδώθηκαν από τις πράξεις κι αυτές θα κρίνει ο κόσμος που υποφέρει κι έχει βρεθεί σε απόγνωση.

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Η ΕΠΟ και ο τελικός του κυπέλλου Ελλάδος

Η διοίκηση της ΕΠΟ αποφάσισε να γίνει ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδος μεταξύ των φιναλίστ Ολυμπιακού και Ατρόμητου το Σάββατο 28 Απριλίου στο ΟΑΚΑ.
Από τη στιγμή που έγινε γνωστό κάθε άλλος αρμόδιος τρέχει και δεν φτάνει.
Η αστυνομία λέει πως δεν μπορεί να αστυνομεύσει τον αγώνα και οι δικαιολογίες της αν μη τι άλλο είναι φτηνές. Σε κανένα μέρος του κόσμου δεν συμβαίνει κάτι παρόμοιο.
Το ανύπαρκτο υπουργείο μασάει τα λόγια του, ενώ ακόμη οι περισσότερες  κάμερες του ΟΑΚΑ δεν λειτουργούν.
Ένας τελικός κυπέλλου είναι μια μεγάλη γιορτή για το άθλημα. Κι αυτή τη γιορτή δεν είμαστε σε θέση να τη διοργανώσουμε σωστά.
Φτάσαμε στο σημείο να φοβόμαστε μια ομάδα κουκουλοφόρων, αλητών, τραμπούκων, εξτρεμιστών Θεέ μου σε τι κράτος ζούμε.
Όπως έγιναν τα πράγματα θα επικρατήσει η λύση των ηλιθίων να σταματήσει κάθε αγώνας ποδοσφαίρου για να πάρουν σειρά τα άλλα αθλήματα.
Σε μια φυλακή θα μας βάλουν όλους και μέσα από αυτή θα βλέπουμε και θα ζούμε τα γεγονότα.
Πάει η μαγκιά, η περηφάνια μας, πάνε τα όνειρα και οι ελπίδες μας, τα κατέστρεψαν όλα μια χούφτα ανίδεων, ανίκανων και άτολμων πολιτικών.
Αυτός ο τελικός έπρεπε να είναι η πιο μεγάλη γιορτή του ποδοσφαίρου. Να γεμίσει το ΟΑΚΑ , να πάει κάθε φίλαθλος να δει κάτι ξεχωριστό , αν βέβαια οι της ΕΠΟ έχουν κάτι στο μυαλό τους ώστε να ομορφύνει ο τελικός και να μη είναι απλά ένα ματς.
Σιγά - σιγά χάνουμε την ταυτότητα μας, τα θέλω και τα πρέπει μας. Γινόμαστε μίζεροι και ελάχιστοι σε όλα , κάποιος πρέπει να μας βγάλει από αυτόν τον βούρκο.
Φτάνει πια, έως εδώ.

Έρχεται η σειρά των Ολλανδών να βιώσουν την κρίση

Μέχρι σήμερα ξέραμε για την οικονομική κρίση της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας , αλλά δεν φανταζόμαστε πως έρχεται και η ώρα των Ολλανδών. Αυτών δηλαδή που μας κουνούσαν επιδεικτικά το δάκτυλο και ζήταγαν την αποπομπή μας από την Ε.Ε.
Οι Ολλανδοί μας λοιδόρησαν όσο κανένας άλλος λαός. Υπήρξαν σκληροί και ανελέητοι μαζί μας.
Τώρα όμως βρίσκονται μπροστά σε μια νέα σκληρή κατάσταση καθώς  η κυβέρνηση τους καταρρέει και το έλλειμμα τους εκτοξεύεται στα ύψη.
Μέχρι πριν λίγο καιρό ο  Ολλανδός υπουργός οικονομικών  Γιαν Κις ντε Γιάγκερ αμφισβητούσε τα πάντα σχετικά με τους Έλληνες και την δημοσιονομική κρίση. Ο πρωθυπουργός αυτής της χώρας  Μαρκ Ρούτε τόνιζε πως η ευρωζώνη θα μπορούσε να ζήσει και χωρίς την Ελλάδα. Οι Ολλανδοί ωστόσο αποδείχθηκαν κακοί μαθητές και κάκιστοι επικριτές. Γιατί δεν φτάνει που πήραν πάνω από 10 δις ευρώ για να μη βαλτώσουν ,βλέπουν το έλλειμμα του προϋπολογισμού τους να αγγίζει το 4,6%, ενώ η οικονομία τους συρρικνώνεται κατά 0,75% και η ανάπτυξη τη χώρας σύμφωνα πάντα με επίσημα στοιχεία από την CPB προβλέπεται γύρω στο 1.25 %.
Οι πολιτικές αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας καλά κρατούν με τους αντιπολιτευόμενος να σφίγγουν τα λουριά σε σημείο που να μη υπάρχει πλέον διάθεση από τους διάφορους αξιωματούχους να ασχολούνται με τα δικά μας προβλήματα.

Ο σεβασμός στην απεργία και οι μηχανισμοί εξοντωσης.

Αποφάσισαν οι ναυτικοί να κάνουν απεργία σήμερα και αύριο.
Κι αυτό δεν έγινε ξαφνικά, αλλά μετά τα νομοσχέδια που κατάθεσε το αρμόδιο υπουργείο που θίγουν κυριαρχικά δικαιώματα των ναυτικών. Αυτών των ανθρώπων που είχαν ένα από τα πλέον ισχυρά ταμεία (ΝΑΤ ) και μέσα σε μια νύχτα επί κυβέρνησης Σημίτη, τους πήραν όλα σχεδόν τα αποθεματικά και τα διέθεσαν αλλού .
Με την εξαγγελία της απεργίας άρχισαν τα μιλημένα παπαγαλάκια να βάλουν κατά των απεργών και να νοιάζονται δήθεν για τον λαό της νησιωτικής Ελλάδας.
Αν δεχθούμε πως έτσι είναι τα πράγματα, γιατί δεν νοιάζεται περισσότερο το κράτος για το λαό απ ότι τα παπαγαλάκια;
Οι νησιώτες έχουν δίκιο και όσοι θέλουν να μετακινηθούν κι αυτοί δίκιο έχουν.
Δίκιο όμως έχουν και οι απεργοί που αρκετοί από αυτούς βιώνουν συνθήκες μεσαίωνα.
Το κράτος αντι να μηχανεύεται αντιαπεργοσπαστικούς μηχανισμούς , ας φροντίσει να λύσει τα προβλήματα και μάλιστα σε ένα κλάδο με τεράστιες  εργασιακές δυσκολίες.
Η νησιωτική  Ελλάδα είναι παραγκωνισμένη, όπως και οι ναυτικοί μας.
Αντί λοιπόν να ψάχνουν για μηχανισμούς εξόντωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ας βρούνε λύσεις. Πως να βρούνε λύσεις όμως όταν δεν γνωρίζουν τα προβλήματα, που τα άφησαν και διογκώθηκαν σε αυτό το βαθμό;
Η απεργία θα γίνει, τα προβλήματα θα πολλαπλασιαστούν , αλλά τους ναυτικούς θα τους ξαναβρούν μπροστά τους και μάλιστα σε χρόνο δύσκολο, τότε που όλοι περιμένουν πολλά από τον τουρισμό.

Κράτος μπαταχτσής...

Αυτοί που βρίσκονται στην κρατική, δημοσιονομική μηχανή , πρέπει να μάθουν κάτι πολύ απλό. Για να σέβεται ο πολίτης, πρέπει να τον σέβεται και το κράτος. Εδώ έχουμε να κάνουμε με κράτος μπαταχτσή. Κράτος που ισχύει ο νόμος του Καραγκιόζη, τα δικά σου , δικά μου και τα δικά μου πάλι δικά μου.
Πήγε πριν λίγες μέρες στη ΔΟΥ Γλυφάδας μια κυρία μεγάλης ηλικίας. Είχε ειδοποιηθεί για μια επιστροφή φόρου 1.142 ευρώ. Πήγε στην αρμόδια υπάλληλο κι άκουσε να της λέει πως ναι μεν έπρεπε να πάρει χρήματα πίσω, αλλά το ταμείο δεν είχε χρήματα να της δώσει.
Ζήτησε η κυρία μια λύση.
Κι αυτή ήταν η να περιμένει μέχρι το κλείσιμο της ΔΟΥ μήπως και το ταμείο είχε χρήματα να της δώσει η να της βάλουν τα οφειλόμενα σε ένα λογαριασμό της.
Η κυρία είδε τη δεύτερη λύση πιο καλή και έκανε να δώσει στην υπάλληλο τον λογαριασμό της Τράπεζας με την οποία έχει συναλλαγές.
Αμ δε....
Η υπάλληλος της είπε πως έπρεπε να κάνει αίτηση και να ζητάει με αυτή να μπουν τα χρήματα της στον συγκεκριμένο λογαριασμό.
Όταν μάλιστα ρώτησε πότε θα της έβαζαν τα χρήματα που τόση ανάγκη τα είχε, η απάντηση ήταν " δεν ξέρω, όποτε έχουμε...."
Το θέμα είναι πως το κράτος αν θέλει να το σέβεται ο πολίτης πρέπει κι αυτό να τον σέβεται.
Δεν είναι δυνατόν οι απαιτήσεις φόρων να είναι άμεσες και με καταβολή προστίμου στους εκπρόθεσμους και οι επιστροφές να γίνονται όποτε αυτοί θέλουν.
Πρέπει να καταλάβουν οι κρατούντες πως με αυτό το τρόπο το σύστημα απαξιώνεται.
'Οταν το κράτος είναι μπαταχτσής, δεν μπορεί να απαιτεί από τους πολίτες να είναι σωστοί.

Περί γραφειοκρατίας το ανάγνωσμα....

Αν σε κάτι συμφωνώ με την τρόικα είναι οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν σε ορισμένους τομείς κυρίως του δημοσίου και ιδιαίτερα αυτοί που έχουν να κάνουν με την γραφειοκρατία.
Όποιος χρειαστεί συναλλαγές με ΙΚΑ η ΔΟΥ , πρέπει να οπλιστεί με υπομονή και θάρρος.
Ο παραλογισμός είναι εκ των ων ουκ άνευ.
Για να τακτοποιήσει ένας φορολογούμενος μια υπόθεση του πρέπει να περιμένει στην ουρά επί ώρες. Να σταθεί σε τρία με τέσσερα διαφορετικά γκισέ , να επισκεφτεί αρκετούς υπαλλήλους και να αντιμετωπίσει τις περισσότερες φορές την αγένεια, την αδιαφορία , την βαριεστημάρα αλλά και την ασχετοσύνη τους.
Πόσο πιο εύκολα θα γινόντουσαν όλα , αν μια μόνο φορά πήγαινε ένας υπουργός σε μια από τις πιο πάνω υπηρεσίες  για να δει τουλάχιστον την ταλαιπωρία των συνανθρώπων του και παράλληλα να ακούσει τα παράπονα τους.
Για να διεκπεραιώσεις μια υπόθεση , πρέπει να χάσεις ένα με δύο μεροκάματα κι είναι άγνωστο αν θα φτάσεις σε αποτέλεσμα.
Συμφωνώ απόλυτα με το ξεκαθάρισμα των υπαλλήλων , γιατί πολλοί ανίκανοι βρίσκονται σε θέσεις που δεν πρέπει και ταλαιπωρούν κόσμο και κοσμάκη.
Οι υπηρεσίες αυτές δεν έμαθαν ότι πρέπει να υπηρετούν τον κόσμο κι όχι να τον βασανίζουν.
Τεράστιες δαπάνες σε χαρτιά, αιτήσεις, καθυστερήσεις, αδιαφορία και με μηδενικά αποτελέσματα.
Οι περισσότεροι επισκέπτες αυτών των υπηρεσιών αποχωρούν εκνευρισμένοι, άλλοι απογοητευμένοι, μερικοί θυμωμένοι και σχεδόν ποτέ ικανοποιημένοι.
Αυτά τα τραγικά ναι, πρέπει να αλλάξουν, να βελτιωθούν και να έχουμε υπηρεσίες προσιτές στο κοινό , που πολλές φορές δεν γνωρίζει τα δικαιώματα του.

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

Η συνυπευθυνότητα !

Ένας ανεγκέφαλος χαχόλος , άντρας με τα όλα του, πέταξε ένα μπουκάλι στην βοηθό Χρύσα Κουρομπίλια στον αγώνα του Άρη με τον Αστέρα Τρίπολης.
Ήταν οπαδός του Άρη.
Κι ας πούμε πως είχε θυμώσει για ένα λάθος της βοηθού.
Σαν άντρας δεν έπρεπε να φερθεί τόσο πρόστυχα, ύπουλα και πισώπλατα.
Από την άλλη σκέφτηκε πως θα ένοιωθε και τι θα έκανε αν ήταν αδελφή του;
Ψευτόμαγκας είναι ο τύπος και δεν αξίζει να ασχολείται κανείς μαζί του, παρά μόνο η δικαιοσύνη και μάλιστα χωρίς οίκτο κι ελαφρυντικά.
Ωστόσο στην εξέδρα δεν ήταν μόνος του. Ήταν κι άλλα καλά παιδιά που τον είδαν, που τον ξέρουν, αλλά αν και αγαπάνε τον Άρη δεν έκαναν τίποτε για την ομάδα τους και κάλυψαν και καλύπτουν έναν ανόητο. Ποιος θα τολμούσε να κάνει το ίδιο , αν είχε αντιμετωπιστεί ανάλογα από τους άλλους φίλους του Άρη ο δράστης;
Εδώ δεν υπάρχει αλληλεγγύη, αλλά συνυπευθυνότητα. Και συνυπεύθυνοι είναι όλοι αυτοί που αγαπάνε τον Άρη και είδαν το γεγονός χωρίς να κάνουν το παραμικρό.
Κι αν δεν πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, τέτοια γεγονότα θα ξαναγίνουν και πάλι ο μοναδικός χαμένος θα είναι ο Άρης.
Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά και εμείς οι πολλοί, ας διώξουμε τους λίγους κι ανεγκέφαλους. Αυτοί έχουν άλλους χώρους να πάνε, το ποδόσφαιρο δεν τους χωράει.

Η παραίτηση του Κωνσταντινέα


Ο Μεσσήνιος διεθνής διαιτητής Πέτρος Κωνσταντινέας μετά την διαιτησία του στον αγώνα Ατρόμητος - ΠΑΟΚ 0-0 δήλωσε ότι αποσύρεται από την ενεργό δράση. Παράλληλα άφησε πολλά υπονοούμενα κατά παραγόντων του ποδοσφαίρου.
Ο Κωνσταντινέας ευτύχησε να φορέσει το σήμα της  FIFA  χωρίς ωστόσο να κάνει καριέρα ως διεθνής διαιτητής, αφού αποδείχθηκε πως δεν είχε τα τυπικά προσόντα, που αυτό μεταφράζεται πως δεν γνώριζε καλά μια ξένη γλώσσα.
Γενικά ήταν μέτριων ικανοτήτων διαιτητής και η παρουσία του στους πίνακες των διαιτητών της Super League , οφείλεται στον αναχρονιστικό αλλά και κάκιστο τρόπο με τον οποίο διοικείται η διαιτησία.
Ο διαιτητής αυτός φέτος τιμωρήθηκε 4-5 φορές από την ΚΕΔ της ΕΠΟ για κακές η με λάθη διαιτησίες του. Όλα έδειχναν πως στο τέλος της περιόδου θα διεγράφετο από τους πίνακες. Κι αυτό η το διαισθάνθηκε, η κάποιος αρμόδιος του το είπε κι έτσι έφτασε στην παραίτηση που δυστυχώς γι αυτόν συνοδεύτηκε με αιχμές κατά των παραγόντων του ποδοσφαίρου. Κι αυτοί οι παράγοντες είναι εκείνοι που προώθησαν τον Κωνσταντινέα και τον έφτασαν έως την κορυφή της διαιτητικής ιεραρχίας.
Καθένας ότι έχει πουλάει, κι ο Κωνσταντινέας  έδειξε τι έχει μέσα του γενικώς.
Το ευτύχημα είναι η αποχώρηση του.
Το δυστύχημα ότι είχε αξιολογηθεί για υψηλές κατηγορίες.
Το κρίμα είναι που μαζί του δεν φεύγουν κι αυτοί που τον στήριξαν γενικώς.

Ο τελικός της αγωνίας και της περιπέτειας

Στα προηγμένα ποδοσφαιρικά κράτη, ο τελικός του κυπέλλου αποτελεί ξεχωριστό θεσμό και μεγάλη γιορτή για το ποδόσφαιρο. Στην Ελλάδα που δεν ανήκει στη κατηγορία των ανεπτυγμένων ποδοσφαιρικά χωρών, ο τελικός είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Είναι ένα αθλητικό γεγονός με πολλούς μπελάδες και αγωνία.
Η αστυνομία ανακοίνωσε πως δεν μπορεί να αστυνομεύσει τον τελικό που η ΕΠΟ τον όρισε για τις 28 Απριλίου στο ΟΑΚΑ.
Να λοιπόν μια ευκαιρία για τους διοργανωτές να αποδείξουν πως ξέρουν από διοργανώσεις και να αναλάβουν να κάνουν τον αγώνα με δικά τους μέσα.
Δηλαδή να αναθέσουν σε αξιόπιστη εταιρία φύλαξης χώρων και εκδηλώσεων να  αναλάβει την ευθύνη και στη συνέχεια να ζητήσουν από την αστυνομία να μη αναμειχθεί πλέον στα του ποδοσφαίρου. Έτσι θα εξοικονομηθεί κι ένα τεράστιο ποσό που παίρνει η αστυνομία από ποσοστά στην πώληση των εισιτηρίων αλλά και από πάγιες εισφορές των διοργανωτών .
Αλίμονο αν φτάσουμε στο σημείο να κρίνεται η διεξαγωγή ενός αγώνα από την διαθεσιμότητα της αστυνομίας και την ικανότητα της να αστυνομεύσει έναν αγώνα.
Το σύστημα αυτό πάσχει εκ σκοπιμότητας γιατί τα χρήματα που παίρνει η αστυνομία χωρίς να προσφέρει τίποτε το ιδιαίτερο σε αγώνες ποδοσφαίρου είναι πολλά. Οι καιροί όμως τώρα δεν επιτρέπουν σπατάλες , ούτε δαπάνες χωρίς ανταποδοτικότητα. Κι επειδή το ποδόσφαιρο είναι επαγγελματικό οφείλει να προσφεύγει σε ασφαλείς πηγές παροχής υπηρεσιών.
Από την άλλη λείπει η σωστή προπαγάνδα στο ποδόσφαιρο.
Λείπουν και οι άνθρωποι που γνωρίζουν να κάνουν προπαγάνδα και να περάσουν νέες αρχές και νέα νοοτροπία.
Παράλληλα ένας τελικός από πλευράς διοργάνωσης, πρέπει να ξεχωρίζει από κάθε άλλο αγώνα. Πρέπει να δίνει λαμπρότητα , να έχει κάτι το ξεχωριστό ώστε να ελκύει κάθε φίλαθλο κι όχι μόνο οπαδούς και να δείχνει πως πρόκειται για μια γιορτή, που θα μπορέσουν να την παρακολουθήσουν παιδιά και οικογένειες.

Ο τραυματισμός της Κουρομπίλια

Στον αγώνα Άρη - Αστέρα Τρίπολης, ένας ανόητος και επικίνδυνος οπαδός εκτόξευσε αντικείμενο κατά της βοηθού Χρυσούλας Κουρομπίλια από  την Καρδίτσα και την  τραυμάτισε. Ο διεθνής διαιτητής της συνάντησης Σταύρος Τριτσώνης από την Αθήνα διέκοψε τον αγώνα τηρώντας τους κανόνες. Μέχρις εδώ όλα καλά. Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί ο διαιτητής δεν ανακοίνωσε επίσημα αμέσως την απόφαση του, αλλά άφησε να περιμένουν οι φίλαθλοι που ήταν στο γήπεδο πε΄ρισσότερο από μία ώρα, μήπως και ξαναρχίσει το ματς.
Είπαμε πως για να κάνεις ομελέτα πρέπει να σπάσουν αυγά. Κι ήρθε η ώρα να πάει κάθε κατεργάρης στο πάγκο του. Ήρθε η ώρα δηλαδή να καταλάβουν όλοι πως η ηλιθιότητα πληρώνεται και μάλιστα ακριβά. Ήρθε η ώρα να πάρουν θέση όσοι αγαπάνε την ομάδα τους και να απομονώσουν τους βλάκες διπλανούς τους. Ήρθε η ώρα επίσης οι διοικήσεις να προστατεύσουν τα σωματεία που διοικούν παίρνοντας μέτρα, που μερικές φορές είναι και σκληρά. Αυτό το κακό όμως με τους ηλίθιους των γηπέδων δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί.
Μέσα στην εβδομάδα ο Άρης θα πάρει το πασχαλιάτικο δώρο του και φυσικά δεν θα του αρέσει. Όπως δεν άρεσε και στον Παναθηναϊκό , παρά το γεγονός ότι για τα επεισόδια στο ντέρμπι δεν είχε την ευθύνη.
Η Πολιτεία πριν από λίγο ζητούσε επιβολή σκληρών ποινών, κι η πειθαρχική της ΕΠΟ αποδεικνύει πως δεν κάνει πίσω και τιμωρεί παραδειγματικά. Ίσως έτσι να καταλάβουν και οι ταραξίες πως όσο δημιουργούν προβλήματα στην ομάδα τους, θα μοιάζουν με τον Χότζα που θύμωσε και ...ευνουχίστηκε.

Για γέλια και για κλάματα !

Για να αλλάξει η κατάσταση και στο ποδόσφαιρο και νομίζω πως είναι ευκαιρία να γίνει τώρα, χρειάζεται να υπάρξουν νέα μυαλά, δηλαδή άνθρωποι με πλατιά σκέψη και υγιή νοοτροπία.
Η ΚΕΔ της ΕΠΟ, σκεπτόμενη προφανώς συντεχνιακά όρισε τον διεθνή διαιτητή Πέτρο Κωνσταντινέα στον αγώνα Ατρομήτου - ΠΑΟΚ.
Ο διαιτητής αυτός είχε τιμωρηθεί για την διαιτησία του στον αγώνα  Ξάνθη - Ολυμπιακός. Έμεινε στο περιθώριο αρκετά και επανέκαμψε, αφού η ΚΕΔ τον χρησιμοποίησε πρώτα ως τέταρτο διαιτητή σε δύο αγώνες. Για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα αυτοί οι ορισμοί ήταν μια προαναγγελία περί της επιστροφής του.
Ο Κωνσταντινέας δεν είναι κακός διαιτητής, αλλά δεν κάνει και για διεθνής. Δηλαδή δεν είναι μέσα στους κορυφαίους της ελληνικής διαιτησίας για να την εκπροσωπεί και στο εξωτερικό. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν δεν γνωρίζει επαρκώς μια ξένη γλώσσα ώστε να μπορεί να συνεννοείταιι στις διεθνείς υποχρεώσεις του. Για τον λόγο αυτό τον διέγραψε προσωρινά και η  FIFA , αναμένοντας την διαγραφή του πρώτα από την ΕΠΟ. Κι η ΚΕΔ της ΕΠΟ αντί να τον περιθωριοποιήσει και να αρχίσει να δημιουργεί μια νέα κατάσταση προωθωντας τον αντικαταστάτη του στον πίνακα των διεθνών, τον ορίζει ξανά σε αγώνες.
Ιστορίες για γέλια και για κλάματα. Είναι ποτέ δυνατόν να φτιάξει ο χώρος της διαιτησίας όταν διοικείται από τόσο άνόητους και ανίδεους παράγοντες που μάλλον πρέπει να γνωρίζουν καλά από δημόσιες σχέσεις παρά από διοίκηση.

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Ο ΟΠΑΠ, το ποδόσφαιρο και τα άλλα κόλπα.

Τι σημαίνει ΟΠΑΠ;
Μήπως Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου;
Κι αν ναι που διατίθενται τα χρήματα από τα κέρδη του;
Μπορεί να πει κάποιος πως στο στοίχημα πλέον εκτός του ποδοσφαίρου μπαίνουν κι άλλα αθλήματα κι όχι μόνο.
Εγώ θα συμφωνήσω αλλά με την παρατήρηση πως τα κέρδη πρέπει να διατίθενται αναλογικά. Γιατί ο ΟΠΑΠ πλέον είναι Α.Ε δηλαδή Ανώνυμη Εταιρία, που σημαίνει πως έχει μετόχους που κερδίζουν αφού ο οργανισμός είναι κερδοφόρος.
Από την άλλη ο ΟΠΑΠ δεν κάνει κανένα αθλητικό έργο.
Κι οι καμπάνιες για αγαθοεργίες κ.α. που βλέπουμε, γίνονται υποχρεωτικά για να μη έχει επιπτώσεις η διοίκηση. Πρέπει να φαίνεται δηλαδή πως ο Οργανισμός προσφέρει κοινωνικό έργο.
Παράλληλα ο ΟΠΑΠ δίνει κάτι ψίχουλα στο ποδόσφαιρο και προσπαθεί να βρει αιτίες να μη τα καταβάλει, όπως οι περιπτώσεις επεισοδίων κ.α που δεν ευθύνεται πάντα γι αυτά το ποδόσφαιρο.
Κι αν οι φορείς του ποδοσφαίρου στραφούν στην ελεύθερη αγορά για συνεργασία και ΄χορηγίες, τότε ο ΟΠΑΠ κάθεται πάνω στη σύμβαση που έχει κάνει με το κράτος περί αποκλειστικότητας κλπ. κ.λ.π , ενώ την ίδια στιγμή η ΕΕ απαιτεί να ανοίξουν ΟΛΑ τα επαγγέλματα και να μη υπάρχουν για λόγους ανταγωνισμού και καλύτερων προσφορών κλειστά φρούρια.
Πιστεύω πως ο ΟΠΑΠ έχει παρεκκλίνει του αρχικού σκοπού του.
Πιστεύω πως ο ΟΠΑΠ είναι μια Α.Ε με κέρδη και μάλιστα πολλά.
Πιστεύω πως οι ενδιαφερόμενοι του αθλητισμού δεν πρέπει να αρκούνται στα ψίχουλα που παίρνουν αλλά να πρέπει να διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν.
Η κυβερνητική προστασία παρατράβηξε και αυτό το κακόγουστομ παιγνίδι πρέπει να πάρει τέλος.

Περί δημοσκοπήσεων...

Οι μεγάλοι χαμένοι των προσεχών εκλογών θα είναι οι φθαρμένοι πολιτικοί και οι εταιρίες δημοσκοπήσεων. Με σιγουριά αναφέρω πως σχεδόν όλες θα πέσουν έξω στις προβλέψεις τους και το θέμα είναι απλό.
Το ΠΡΩΤΟ αμείβονται από ΜΜΕ η Κόμματα και κάνουν δημοσκόπηση, κι αυτό λέει πολλά γιατί κάθε ένας από αυτούς δίνει και την παραγγελιά που θέλει.
Το ΔΕΥΤΕΡΟ ρωτάνε μια μερίδα κόσμου αυτά που θέλουν για να βγάλουν τα αποτελέσματα τους και ποτέ δεν μας λένε ποιες είναι οι ερωτήσεις που κάνουν.
Το ΤΡΙΤΟ ζητάνε απαντήσεις από τον κόσμο, όταν δεν έχει ακούσει κανείς τις εξαγγελίες των προγραμμάτων ΟΛΩΝ των κομμάτων που θα διεκδικήσουν τη ψήφο μας.
Οι δημοσκοπήσεις αυτές είναι αποτέλεσμα της οργής του λαού, κι όχι προϊόν ήρεμης σκέψης.
Σχεδόν καμία δημοσκόπηση δεν συμπίπτει με κάποια άλλη κι αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι.
Το σίγουρο που διαφαίνεται είναι πως τα κόμματα της Βουλής θα είναι περισσότερα από οκτώ.
Επίσης σίγουρο είναι πως κανένα κόμμα δεν θα έχει αυτοδυναμία.
Και με την ευκαιρία να πω ότι όσο περισσότερο εμφανίζονται σε τηλεοπτικούς σταθμούς υποψήφιοι από τους σημερινούς πολιτικούς τόσο περισσότερους ψήφους χάνουν. Γιατί ακόμη δεν κατάλαβαν πως κανείς πλέον δεν κατανοεί την ξύλινη τους γλώσσα. Γιατί ο κόσμος βαρέθηκε τα ψέμματα. Γιατί σταμάτησε πλέον η πελατειακή σχέση που είχαν με τον ψηφοφόρο. Γιατί ο κόσμος βλέπει πως η τσέπη του άδειασε, ενώ των πολιτικών είναι γεμάτη.
Κι εδώ πρέπει να σημειώσω αυτό που λέει ο θυμόσοφος λαός, ότι ο χορτάτος δεν νοιάζεται για τον πεινασμένο....

Το έργο της ΓΓΑ

Αντί να υπάρχει υπουργείο αθλητισμού , υπάρχει μια υποτυπώδης γενική γραμματεία που κι αυτή στην ουσία δεν προσφέρει τίποτε στον αθλητισμό.
Μέχρι σήμερα δεν είδαμε έναν σχεδιασμό ανάπτυξης και υποστήριξης του αθλητισμού.
Οι αθλητικές ομοσπονδίες παλεύουν στην κυριολεξία με τις δικές τους δυνάμεις να σταθούν στα πόδια τους και να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.
Παρά τις δυσμενείς συνθήκες, οι περισσότερες ομοσπονδίες παράγουν έργο.
Η Ελλάδα έχασε και το στοίχημα της Ολυμπιάδας του 2004, αφού το μόνο που έμεινε, είναι κατεστραμμένα η μισό κατεστραμμένα αθλητικά κτίρια κι εγκαταστάσεις.
Βέβαια κανείς δεν μιλάει για την περίοδο των 7 χρόνων της προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς όπου σπαταλήθηκαν εκατομμύρια ευρώ. Κι εδώ νομίζω πως είναι ορατός ο λόγος. Ποιος να τολμήσει να πιάσει στα χέρια του ένα θέμα που ακουμπάει σε υψηλά στρώματα.
Η ΓΓΑ δεν έχει χρήματα , δεν έχει όμως και ιδέες, δεν έχει σχεδιασμό, ούτε σκέψη για τον αθλητισμό. Ίσως και να μη γνωρίζουν τις αθλητικές δραστηριότητες που υπάρχουν.
Ξέρουν όμως πολύ καλά οι δήθεν αρμόδιοι να κάνουν κριτική, να κουνάνε επιδεικτικά το δάκτυλο, να αφορίζουν και να μιλάνε ακατάπαυστα.
Με τόσους "απόμαχους" του αθλητισμού, που έφεραν δεκάδες μετάλλια στη χώρα , βρίσκουν και βάζουν σε καίριες θέσεις πολιτικά πρόσωπα που ενδεχόμενα να μη έχουν πάει προηγούμενα ποτέ τους σε μια αθλητική διοργάνωση.
Αλλά κι αν υποθέσουμε πως οι πρώην πρωταθλητές δεν πείθουν για να αναλάβουν υπεύθυνες διοικητικές θέσεις , δεν τους κάνουν και οι επιστήμονες του χώρου.
Η Βρετανία που θα διοργανώσει φέτος τους Ολυμπιακούς αγώνες , έβαλε επικεφαλής τον υπερπρωταθλητή Σεμπάστιαν Κόου, σκεφτείτε ποιους βάλαμε εμείς....και θα καταλάβετε πως λειτουργεί το σύστημα.
Μακάρι παρά την οικονομική ύφεση που έχει η χώρα, η νέα κυβέρνηση να σκεφτεί να δημιουργήσει υπουργείο αθλητισμού , που σίγουρα θα προσφέρει πολλά , αν βέβαια στις κύριες θέσεις τοποθετηθούν άτομα με γνώμονα τις γνώσεις και τις επιτυχίες τους στο χώρο, κι όχι πολιτικοί και άσχετοι.

Το αθλητικό κέντρο του Αγ. Κοσμά

Μετά από πολλά χρόνια μπαίνουν τίτλοι τέλους στο αθλητικό κέντρο του Αγ. Κοσμά. Κι αυτό έπρεπε να είχε γίνει με την προϋπόθεση βέβαια ότι ένα νέο αθλητικό κέντρο θα κατασκευαστεί και μάλιστα με πρόσβαση συγκοινωνιακή. Όπως είναι σήμερα το αθλητικό αυτό κέντρο δεν προσφέρει αυτά που απαιτούν οι συνθήκες για τους αθλητές, ενώ η χρήση του πλέον δεν είναι μόνο αθλητική. Οι λόγοι της κατάργησης του κέντρου είναι πασιφανείς, ενόψει της πώλησης του Ελληνικού. Κι ίσως να δούμε σε μερικά χρόνια να ανθεί η Ελληνική Ριβιέρα στην παραλιακή.
Οι σημερινές συνθήκες του αθλητικού κέντρου είναι τραγικές. Γιατί ούτε σε αυτό το στοιχείο έγινε κάποια μελέτη, ούτε βρέθηκε κάποιος αρμόδιος να βάλει τάξη και να διατεθεί το κέντρο στους αθλητές. Στους ξενώνες διαμένουν παλιοί πρωταθλητές , την ώρα που οι νέοι αθλητές δεν έχουν που να μείνουν και πως να προετοιμαστούν για τις υποχρεώσεις τους  σωστά.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες μάλλον σωστά κλείνει το κέντρο αυτό.
Να δούμε τι θα κάνουν οι αρμόδιοι για την δημιουργία κάποιου άλλου και σύγχρονου κέντρου.

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Οι εφορίες είναι η είκονα της χώρας !

Όποιος θέλει να δει σε τι χώρα ζούμε μπορεί να επισκεφτεί μια ΔΟΥ όπως ονόμασαν τις εφορίες οι πολιτικάντηδες.
Ουρές ατέλειωτες για να πάρεις ένα έγγραφο. Ουρές για να σου δώσουν κλειδάριθμο για τις δηλώσεις εισοδήματος. Η γραφειοκρατία στο σούπερ μεγαλείο της. Αν έκαναν οικονομία στις δεκάδες υπογραφές που απαιτείται να βάλουν αρμόδιοι και υπεύθυνοι, αλλά και οικονομία στο χαρτί που ξοδεύεται, το κέρδος θα ήταν τεράστιο. Υπογραφή από τον υπάλληλο, αλλά και από τον προϊστάμενο του, αλλά και από τον ελεγκτή, αλλά και από τον προϊστάμενο του ελεγκτή, αλλά και από τον διευθυντή των ελεγκτών. Όποιος εργάζεται πρέπει να χάσει ένα μεροκάματο για να τακτοποιήσει μια έστω και απλή φορολογική του περίπτωση.
Κι από την άλλη ψάχνονται για πρόστιμα σε παραβάσεις.
Για ψύλλου πήδημα βάζουν τα πρόστιμα.
Το πιο σημαντικό, αν έχεις λαμβάνειν από την εφορία, δηλαδή από το κράτος , η απάντηση είναι σταθερή " χρήματα δεν υπάρχουν" θα τα πάρετε όποτε μαζέψουν τα ταμεία χρήμα !!!
Και τι πρέπει να γίνει για να πάρεις μια επιστροφή;
Να ξαναπάς στην εφορία.
Κι αν δεν έχει πάλι χρήματα;
Ε, τότε θα ξαναπάς.
Κι αν δεν μπορείς;
Θα κάνεις μια ...αίτηση να στα βάλουν σε ένα λογαριασμό σου στην Τράπεζα.
Πότε θα γίνει αυτό;
Όποτε περισσέψουν χρήματα.
Αν όμως οφείλεις έστω κι ένα ευρώ, η θα γίνει αυτόματα συμψηφισμός με κάποιο φόρο που υποχρεούσαι να πληρώσεις, η θα καταβάλλεις άμεσα το αντίτιμο.
Εδώ δεν χωράει το δεν έχω χρήματα, αυτό μόνο το κράτος μπορεί να το πει. Το ίδιο κράτος που σε έφερε σε οικονομική δυσπραγία και ανέχεια.
Να μη ξεχάσω πως και οι υπάλληλοι λιγόστεψαν  άγνωστο για ποιους λόγους.
Αυτή η χώρα είναι στην Ευρώπη.
Αυτή τη χώρα χρυσοπληρώνουμε !!!

Περίεργα και άλλα στο ποδόσφαιρο...

Αν κάποιος είναι φίλαθλος και θελήσει να παρακολουθήσει έναν αγώνα από την τηλεόραση, η να τον ακούσει από το ραδιόφωνο, πρέπει να το κάνει από το λεπτό της έναρξης , αν θέλει να είναι ενήμερος.
Οι σχολιαστές, περιγραφείς  στη συντριπτική πλειονότητα τους , ζούνε στο κόσμο τους και παράλληλα είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Οι κύριοι αυτοί ξεχνάνε να αναφέρουν συχνά - πυκνά το σκορ του αγώνα που περιγράφουν , θεωρώντας προφανώς ως δεδομένο ότι ΟΛΟΙ τους παρακολουθούν από την αρχή του γεγονότος. Μερικές φορές περνάνε και 20' χωρίς να πούνε στο κοινό τους το σκορ.
Από την άλλη μερικά τηλεοπτικά κανάλια όπως παίρνουν την εικόνα έτσι και την μεταδίδουν. Κι αν δεν υπάρχει η ένδειξη για τις ομάδες, το χρόνο και το σκορ, θα αναγκαστεί καθένας που βλέπει τον αγώνα να περιμένει πολλά λεπτά της ώρας για να μάθει τι γίνεται.
Στον αντίποδα αυτής της τακτικής, ο ΑΝΤ1 και το  MEGA πολλές φορές ενώ μεταδίδουν ένα έργο , βάζουν επάνω στους τίτλους των γραμμάτων διαφημιστική καρτέλα του έργου που ακολουθεί , η κάποιου σήριαλ άλλης ημέρας. Αν το έκαναν αυτό σε άλλο μέρος της οθόνης και όχι πάνω στα γράμματα του υποτιτλισμού τι θα πάθαιναν άραγε;
Βέβαια έχουμε και τους αγράμματους δημοσιογράφους, όπως εκείνον της ΝΕΤ που επέμενε να μιλάει για ΤΟ  ΑΠΟΕΛ , ενώ είναι Ο ΑΠΟΕΛ. Προφανώς κανείς δεν του εξήγησε ότι πρόκειται για Αθλητικό Ποδοσφαιρικό  Όμιλο Ελλήνων Λευκωσίας. Κι ο Αθλητικός ποδοσφαιρικό όμιλος δεν μπορεί ΠΟΤΕ να είναι ουδέτερο. Κατά τα άλλα το γυαλί τους μάρανε και το ύφος....
Με την ευκαιρία να μη ξεχάσω να αναφερθώ στον πάντα κομψό Παύλο Γερουλάνο. Έναν άνθρωπο που μπορεί να έχει έφεση στο πολιτισμό, αλλά ο αθλητισμός δεν του κάθεται και δεν του πάει. Μούσκεμα τα έκανε με τον ΣΕΓΑΣ όπου σε Ολυμπιακή χρονιά ανάγκασε τη διοίκηση του και ομόχνωτη του πολιτικά να κατεβάσει ρολά. Αλλά και στο ποδόσφαιρο μπάχαλο τα έκανε κι είναι λογικό να συμβαίνουν αυτά , αφού και αδιάβαστος είναι και κακούς συμβούλους έχει και άσχετος με το γενικότερο αντικείμενο του αθλητισμού είναι. Και δυστυχώς για όλους μας, ο αθλητισμός είναι ένα σημαντικό αλλά και ευαίσθητο κομμάτι της ζωής μας κι της Ελλάδας.

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Ο κόσμος πάει κι έρχεται...

Ο Ολυμπιακός μπορεί να κατέκτησε το πρωτάθλημα , η διοίκηση του όμως ετοιμάζει τα πλάνα της για τη νέα περίοδο, όπου η εικόνα των πρωταθλητών θα είναι διαφορετική.
Κατ αρχήν κανείς δεν γνωρίζει αυτή τη στιγμή αν στον πάγκο θα είναι ο Βαλβέρδε η κάποιος άλλος. Τα σενάρια που επικρατούν για τον προπονητή είναι πως περιμένει να φύγει από την Μπαρτσελόνα ο Γκουαρντιόλα και να πάει αυτός....Κι αν γίνει κάτι τέτοιο, δηλαδή αν φύγει ο Γκουαρντιόλα και του γίνει πρόταση, θα πει το ναι πριν αυτή ολοκληρωθεί, οπότε αντιός Θρύλε.
Αν συμβεί αυτό, ο Ολυμπιακός μπαίνει σε μια νέα περιπέτεια, μέχρι να βρει νέο προπονητή, να συμφωνήσει μαζί του και να δεχτεί τις προτάσεις του. Αν πάλι καθυστερήσει η πρόσληψη, τις μεταγραφές θα τις κάνει η διοίκηση κι αν κάτσουν στον προπονητή καλώς, διαφορετικά τον Γενάρη θα γίνει νέος σχεδιασμός ...
Από τους ξένους αμφίβολος είναι ο Μέλμπεργκ που το κασέ του είναι στο 1,5 εκ ευρώ το χρόνο. Το γεγονός ότι με τον Αβραάμ είναι μια αμυντική σιγουριά , αυτό είναι άλλο ζήτημα. Ωστόσο μπορεί ο Σουηδός να δεχθεί μείωση αποδοχών η ο Μαρινάκης να δεχθεί να τον καλύψει στις απαιτήσεις του.
Τον " δανεικό" Μαρκάνο τον ζητάει πίσω η Βιγιαρεάλ.
Ο Ορμπάιθ θα ακολουθήσει τον Βαλβέρδε.
Ο Μοντέστο κουνάει μαντίλι.
Ο Μακούν έχει ρήτρα μεταγραφής από την Άστον Βίλλα 3,5 εκ. ευρώ, ποσό απαγορευτικό για να προχωρήσει η μεταγραφή του.
Αν λοιπόν αυτοί φύγουν, ο Ολυμπιακός θα έχει μεγάλη δουλειά στο μεταγραφικό.
Κάτι λύσεις που ακούγονται περί Σκόνδρα, Σιόβα, Μανωλά, Τάττο κ.α μάλλον για ξεκάρφωμα τα λένε, γιατί αν είναι αλήθεια, τότε ζήτω που καήκαμε γιατί σημαίνει πως ο Ολυμπιακός άλλαξε ρότα και στόχους. Αυτοί είναι πολύ καλοί ως ανταλλάγματα μεταγραφικά. Τίποτε άλλο αν βέβαια θέλουμε να μιλάμε για υψηλούς στόχους.
Ο μόνος που μπορεί να φορέσει πάλι την ερυθρόλευκη  είναι ο Μήτρογλου και υπό την προϋπόθεση ότι θα αλλάξει μυαλά, η θα του βρει κάποιος το κουμπί του. Γιατί ως παίκτης είναι άπιαστος!!!
Άντε να δούμε τι θα δούμε....

Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

Το 39ο πρωτάθλημα - Super League

Το 39ο πρωτάθλημα στη μεγάλη κατηγορία φτάνει στο τέλος του. Η διαδρομή του αφήνει πολλά αναπάντητα ερωτήματα, αλλά και πολλές πικρίες.
Απ όλα είχε αυτό το πρωτάθλημα. Διακοπές αγώνων, ξυλοδαρμούς, απειλές προσώπων, εμπρησμούς και καταστροφές αθλητικών χώρων κι επιχειρήσεων, κι άλλα πολλά που έριξαν πολύ νερό στο μύλο της αναξιοκρατίας.
Η αρχή έγινε με τη συμμετοχή των ομάδων Καβάλας και Ολυμπιακού Βόλου υπό τη σκιά πολλών κατηγοριών για στημένους αγώνες. Ήρθε μετά η τιμωρία τους με αφαίρεση βαθμών και στη συνέχεια η καθαίρεση τους από κάθε επαγγελματική κατηγορία.
Ταυτόχρονα , προφυλακίστηκαν ο μεγαλομέτοχος του Ολυμπιακού Βόλου Αχιλλέας Μπέος και ο αντίστοιχος της Ηλιούπολης Γ. Τσακόγιαννης με κατηγορητήρια συμμετοχής σε στημένα παιγνίδια.
Κι ενώ η δικογραφία για την υπόθεση των στημένων ανέφερε χιλιάδες σελίδες και εκατοντάδες ονόματα υπόπτων σε συμμετοχή, μέχρι στιγμής δεν υπήρξε καμία συνέχεια.
Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, είχε σαν αποτέλεσμα να αγγίξει και το ποδόσφαιρο, όπου ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ, ο Πανιώνιος, ο ΟΦΗ  κ.α αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα και με άγνωστη κατάληξη.
Αντίθετα ο Ολυμπιακός, ο Αστέρας Τρίπολης, η Κέρκυρα, ο Παναιτωλικός, ο Εργοτέλης , η Ξάνθη δεν φαίνεται να έχουν τα προβλήματα των άλλων, ωστόσο μερικές ομάδες εξ αυτών αντιμετωπίζουν αγωνιστικής φύσεως προβλήματα.
Προβληματική ήταν σε αρκετά παιγνίδια η διαιτησία. Το κεφάλαιο αυτό όμως θέλει ιδιαίτερη ανάλυση.
Οι αρμόδιες αρχές δεν κατάφεραν να κάνουν κάτι το ιδιαίτερο γιατί και την κρίση δεν πρόβλεψαν σε οικονομικό επίπεδο και το προφίλ του πρωταθλήματος δεν διαχειρίστηκαν σωστά με αποτέλεσμα να μιλάμε σήμερα για ένα πρωτάθλημα δεύτερης κατηγορίας.
Φυσικά η αθλητική πολιτική ηγεσία ζούσε και ζει στο κόσμο της, με τις βαρύγδουπες δηλώσεις αρμοδίων, με την ξύλινη γλώσσα της πολιτικής και τα πολλά ΘΑ.
Μιζέρια και απογοήτευση μόνο σε κάθε επίπεδο.
Ο Ολυμπιακός πήρε άλλο ένα πρωτάθλημα .
Ε και....
Τι μπορεί να σημαίνει για τον Ολυμπιακό ένα ακόμη πρωτάθλημα όταν αποκλείστηκε από το  champions league  και δεν προχώρησε πέρα των 16 στο  UEFA league.
Βέβαια είχε την καλύτερη στην Ελλάδα και πιο ποιοτική ομάδα, αλλά με αυτή και την γενική εικόνα του πρωταθλήματος σε μαύρα χάλια, βρέθηκε δεύτερος και μείον 5 βαθμούς από τον Παναθηναϊκό.
Σε μερικές ομάδες οι ποδοσφαιριστές έχουν μήνες να δούνε το χρώμα του χρήματος.
Άλλες πάλι άλλαξαν τους προπονητές τον έναν μετά τον άλλο.
Ουσία καμία. Θέαμα φτωχό. Διακρίσεις μηδενικές.
Όλα αυτά ας δώσουν την αφορμή σε κάθε υπεύθυνο να σκύψει πάνω από τα προβλήματα και να βρεθούν λύσεις, να αλλάξει όψη και περιεχόμενο αυτό το πρωτάθλημα που ούτε εμπορικό είναι, ούτε συγκινεί πλέον κανένα σωστό φίλαθλο.