Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Εδώ παππάς, εκεί παππάς, που είναι ο παππάς !

Ο λαός δοκιμάζεται από τα αλόγιστα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης. Άνθρωποι χορτάτοι που τσεπώνουν κάθε μήνα γύρω στα 10.000 ευρώ, χώνουν το μαχαίρι βαθιά στο πετσί κάθε Έλληνα και του στραγγίζουν κάθε απομεινάρι ελπίδας, ζωής και δημιουργικότητας. Άνθρωποι που δεν έχουν κατέβει στο πεζοδρόμιο να δούνε τι γίνεται. Που δεν περπάτησαν σε λαϊκή αγορά, που δεν έχουν ούτε ένα ένσημο εργασίας , χαρτογιακάδες της κακιάς στιγμής, αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς  Ψεύτες εξ ιδιοσυγκρασίας και κατ επάγγελμα , τολμάνε να λένε δημόσια πως ο Ελληνικός λαός τους εμπιστεύεται και αποζητά τα μέτρα που επιβάλλουν , χωρίς να ακουμπάνε το σινάφι τους και την πλούσια μερίδα του λαού, που κι αυτή προκαλεί με την επίδειξη σκαφών και χλιδής. ΄Ανθρωποι που χώθηκαν και βολεύτηκαν στη Βουλή λέγοντας πως λεφτά υπάρχουν κι εξαπατώντας τον Ελληνικό λαό, που άλλη εντολή τους έδωσε και ποτέ εντολή πείνας για το στομάχι του και εξαθλίωσης οικονομικής κοινωνικής.
Μέσα σε όλα αυτά θα περίμενε κανείς την εμφάνιση του Μεσσία. Του ανθρώπου εκείνου που θα έμπαινε μπροστά και θα ηγείτο των ....πεινασμένων και καταφρονεμένων , αλλά τέτοιος προς το παρών δεν υπάρχει. Γιατί για να τον εμπιστευτεί ο κόσμος πλέον πρέπει και δικός του να είναι και προσωπικότητα να έχει ώστε να μπορεί να τον καταλάβει και να τον πείσει.
Την ίδια ώρα μουγγάθηκαν και οι παπάδες. Κι όταν λέω παπάδες, αναφέρομαι στους υψηλόβαθμους ρασοφόρους, τους δεσποτάδες όπως τους λέγαμε παλιότερα. Κουκουλωμένοι στα χρυσοποίκιλτα τους άμφια, με γεμάτο στομάχι , ούτε τη σημαία της ελπίδας μπορούν να σηκώσουν, ούτε λόγο να αρθρώσουν. Ίσως φοβούνται για τα δικά τους κεκτημένα, ίσως δεν νοιάζονται για τη δυστυχία του λαού, ότι και να συμβαίνει, έπαψαν να είναι οι ηγέτες , έπαψαν να είναι όπως ο Χριστός και η θρησκεία μας τους θέλει. Και προκαλούν με την επίδειξη που κάνουν σε πανηγύρια και θρησκευτικές εκδηλώσεις. Προκαλούν ακόμη κι όταν δεν τολμάνε να υψώσουν φωνή τουλάχιστον συμπαράστασης προς τους δοκιμαζόμενους του ποιμνοίου τους που είναι και η συντριπτική πλειοψηφία. Από την εποχή του αείμνηστου Χριστόδουλου έχουμε να ακούσουμε φωνή παππά!!!
Τι κρίμα !

Το πανέρι στο ποδόσφαιρο

Στους 398 ποδοσφαιριστές των 14 ομάδων της  Super League  οι 167 είναι αλλοδαποί και οι 231 Έλληνες. Κι αυτοί οι " ξένοι" όπως τους λέμε απλά και σύντομα στο ποδόσφαιρο, μη νομίσει κανείς πως είναι ποδοσφαιριστές μεγάλης αξίας....Οι περισσότεροι είναι του σορού και του πανεριού, που σαν κι αυτούς έχουμε στη χώρα μας εκατοντάδες.
Τα παλιότερα χρόνια την πρωτοκαθεδρία είχαν οι Σέρβοι στο ποδόσφαιρο μας. Σήμερα τα ηνία τα έχουν πάρει για ανεξήγητους λόγους οι Ισπανοί.
Η ΕΠΟ βλέπει και δεν παίρνει κανένα μέτρο.
Κι έτσι σιγά σιγά το εθνικό μας ποδόσφαιρο θα ψάχνεται μέσα στην αφάνεια και την απαξίωση. Αν συμβεί αυτό, δεν θα έχουμε διεθνείς διακρίσεις και τα έσοδα της Ομοσπονδίας θα μειωθούν σημαντικά. Μαζί θα ανασταλεί και κάθε προσπάθεια δημιουργική για οργάνωση του ποδοσφαίρου μας, ενώ οι συνέπειες δεν θα είναι μόνο αυτές.
Ταυτόχρονα δεν βλέπω και τον Ομοσπονδιακό προπονητή να ανησυχεί για το φαινόμενο, προφανώς γιατί είναι προσωρινός, γιατί είναι Πορτογάλος και γιατί αυτή τη στιγμή κάνει τη δουλειά του....
Τώρα, τι θα μπορούσε να κάνει η ΕΠΟ.
Με δεδομένο ότι η ευρωπαϊκή αγορά λόγω ΕΕ είναι ελεύθερη σε κάθε εργαζόμενο, τους Ευρωπαίους δεν μπορεί να τους περιορίσει. Όμως μπορεί να απαγορεύσει την είσοδο στο ποδόσφαιρο μας ποδοσφαιριστών από την Λατινική Αμερική, την Ωκεανία, την Αφρική και και την Ασία. Και για να μη παίρνω ακραίες θέσεις, θα μπορούσε να είχε βάλει κριτήρια , που θα βοηθήσουν και στην ποιοτική άνοδο του αθλήματος, απαιτώντας να έχουν συγκεκριμένο αριθμό συμμετοχών στην Εθνική τους ομάδα οι μεταγραφομένοι στο δικό μας πρωτάθλημα.
Θα ρωτήσει κάποιος, γιατί οι παράγοντες μας κάνουν τέτοιες μεταγραφές....
Κι η απάντηση είναι πως όταν αγοράζεις από το πανέρι, ότι πάρεις ένα τάλιρο κάνει....
Με όλα αυτά εμείς ποδοσφαιρικά χάνουμε την ταυτότητα μας και μαζί κάθε δικό μας ταλέντο.

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Αστειότητες στον Παναθηναϊκό

Αυτά που γίνονται στον Παναθηναϊκό σε διοικητικό επίπεδο δεν αρμόζουν στην ιστορία του. Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης, αλλά  καλύτερα να πω η οικογένεια Βαρδινογιάννη, μετά από περίπου 30 χρόνια παρουσίας στο τιμόνι του συλλόγου, αποφάσισε να αποχωρήσει. Κι αυτή η απόφαση πάρθηκε μετά την άδικη και επί μακρού χρόνου επίθεση που δέχθηκε από μια μεγάλη μάζα φίλων της ομάδας, που απαιτούσαν την φυγή της. Βέβαια η οικογένεια όλα αυτά τα χρόνια πρόσφερε πάρα πολλά. Χρήματα, έργο, τίτλους , που δεν αναγνωρίστηκαν στο βαθμό που έπρεπε. Κι όλα αυτά χωρίς καμία μετοχική βοήθεια η άλλη παραγοντική. Αυτοί που ήθελαν ουσιαστικά την απομάκρυνση της οικογένειας, μάλλον δεν πίστευαν σε μια τέτοια απόφαση και πιάστηκαν αδιάβαστοι και απροετοίμαστοι όταν ήρθε η μεγάλη ώρα. Ο Βγενόπουλος και κάθε Βγενόπουλος, που κερδίζει διαφήμιση και προβολή από την οποιαδήποτε ανάμειξη του με το σύλλογο, καλό είναι να ξεκαθαρίσουν μια και καλή τη θέση τους. Κι αν σκέπτονται να εμπλακούν στα διοικητικά, ας σταματήσουν τις τσιριμόνιες και τις δηλώσεις και ας αρχίσουν να διοικούν με όποιο τρόπο εκείνοι κρίνουν καλύτερο, συμφερότερο και ορθότερο.

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Περίεργα σημάδια στον Ολυμπιακό !

Η ήττα του Ολυμπιακού ( 0-1 )  από την Μαρσέιγ στο Καραΐσκάκη στη πρεμιέρα του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, πρέπει να ξύπνησε πολλούς, ενώ έδειξε και σημάδια ανησυχίας που τόσο καιρό καλυπτόντουσαν από άλλες συνθήκες, όπως προετοιμασία, φιλικά, μεταγραφές κ.λ.π.
Το πρώτο που πρέπει να δούμε είναι το αποτέλεσμα, για το οποίο δεν χωράει καμία δικαιολογία. Αυτό το ματς είχε ο Ολυμπιακός μπροστά του και το ήξερε πολύ καλά η τεχνική ηγεσία. Κι αυτή όφειλε να είχε προετοιμάσει την ομάδα επαρκώς , τόσο από πλευράς φυσικής κατάστασης, όσο σύνθεσης 11αδας, αλλά και κατασκοπείας του αντιπάλου. Ο Βαλβέρδε και οι συνεργάτες του δηλαδή έπρεπε να είχαν κάνει όλα τα αυτονόητα και να παρουσιαστεί η ομάδα δυνατή και αποτελεσματική. Τίποτε δεν έγινε από όλα αυτά. Κι η Μαρσέιγ δεν ήταν και δεν είναι κάποιο ποδοσφαιρικό μεγαθήριο. Βέβαια κατά προσωπική  άποψη , ο Ολυμπιακός δεν έκανε και μεταγραφές περιωπής τέτοιες που να τον κάνουν ανταγωνιστικό στην Ευρώπη. Στη φάση αυτή ο μόνος που έκανε το καθήκον του ήταν ο κόσμος της ομάδας που έδωσε το βροντερό παρόν του κι έφυγε απογοητευμένος.
Τώρα ο Ισπανός προπονητής απέδειξε πως έχει κωλύματα. Συνεχίζει να μη εμπιστεύεται τον Πάντελιτς , ενώ αποδεικνύεται πως ο Ολυμπιακός δεν έχει λύση στη θέση του τερματοφύλακα. Και να ήταν μόνο αυτό;;; Τόσα χρόνια στο λιμάνι δεν κατάφερε να αξιοποιήσει κανένα νέο σε ηλικία  ποδοσφαιριστή, όταν ευρωπαϊκές ομάδες κολοσσοί, τολμούν και ρίχνουν στη φωτιά 17άρηδες !
Ο χρόνος βέβαια θα δείξει πολλά...