Τέλος τα ψέματα...

Ουσιαστικά έχουμε μπει σε προεκλογική περίοδο, αν κρίνουμε πως την πρώτη εβδομάδα του Μαΐου θα πάμε στις κάλπες για να ψηφίσουμε τους νέους εκλεκτούς της Βουλής.
Το ζητούμενο είναι τι θα ψηφίσει καθένας από μας.
Κι εκείνο που προέχει είναι να μη ξανακάνουμε λάθη.
Δηλαδή να μη δώσουμε ψήφο ανοχής σε κανέναν.
Φτάνει πλέον η φορομπηχτική πολιτική τους που μας εξουθένωσε.
Τέλος η ψήφος στους πάμπλουτους πολιτικούς που δεν είναι σε θέση να καταλάβουν το πρόβλημα του λαού που έχει φτάσει σε όρια απόγνωσης και πλήρους υστέρησης.
Να φροντίσουμε να στείλουμε στα έδρανα της Βουλής ικανούς συμπολίτες μας , ανθρώπους με ανοιχτά μυαλά, δραστήριους και με γρήγορη αλλά και σωστή σκέψη.
Τέρμα πια στα σοφά μυαλά που δεν έχουν ούτε ένα ένσημο στη φαρέτρα τους.
Φόρους ως λύση μπορεί καθένας να επινοήσει. Μα δεν είναι λύση, είναι η καταστροφή των ονείρων, είναι ο στραγγαλισμός της ελπίδας και το μπούκωμα της απόγνωσης.
Δεν χρειάζονται ακρότητες, αλλά σύνεση και ψυχραιμία παράλληλα με σωστή σκέψη.
Στις εκλογές αυτές πρέπει να τελειώσουν τα ψέματα και οι ψεύτες.
Να πάνε στα σπίτια τους αυτοί που μας γέμισαν με φρούδες ελπίδες και ικανοποίησαν μόνο τα δικά τους συμφέροντα.
Ο Ελληνικός λαός δημιούργησε πλούσιους πολιτικούς και φτώχινε ο ίδιος.
Φτάνει πια, όλοι μας πρέπει να ανακτήσουμε την περηφάνια μας , την αυτοπεποίθηση μας, την όρεξη για ζωή και δημιουργία.
Ήρθε η ώρα να πάρουμε τη τύχη στα χέρια μας, ήρθε η ώρα να δείξουμε τη δύναμη της ψήφου και του μυαλού μας, διαφορετικά χαθήκαμε....

Διαφορά νοοτροπίας...

Όποιος είδε τον ημιτελικό αγώνα του κυπέλλου Ιταλίας μεταξύ Μίλαν και Γιουβέντους ( 2-2 ) κατάλαβε γιατί το δικό μας ποδόσφαιρο είναι τριτοκοσμικό.
Προηγήθηκε η Γιουβέντους που είχε κερδίσει στο πρώτο ματς τη Μίλαν στην έδρα της με 2-1. Αντέδρασε η Μίλαν και προηγήθηκε στο σκορ με 2-1. Ο αγώνας οδηγήθηκε στην παράταση όπου η Γιουβέντους ισοφάρισε σε 2-2 και πήρε την πρόκριση.
Αυτά για την ιστορία.
Με το σφύριγμα της λήξης του αγώνα, ήρθε η αποθέωση. Νικητές και ηττημένοι αγκαλιάστηκαν έδωσαν μεταξύ τους συγχαρητήρια, αντάλλαξαν φανέλες οι ποδοσφαιριστές και αποχώρησαν από το γήπεδο , αγαπημένοι, μονοιασμένοι και με φιλικά αισθήματα.
Αυτές τις εικόνες δεν τις βλέπουμε σχεδόν ποτέ σε αγώνα των δικών μας διοργανώσεων κι εδώ είναι η διαφορά.
Αυτά όμως τα γεγονότα δεν τα βλέπουν, η δεν τα κατανοούν οι εγκέφαλοι των δικών μας αρχών του ποδοσφαίρου σε ΟΛΕΣ τις βαθμίδες. Γι αυτό και δεν χαράζει μια καλή μέρα για το ποδόσφαιρο μας.
Ποιος όμως να βάλει στόχους και αρχές;
Ποιος να σκεφτεί την προώθηση του προϊόντος που λέγεται ποδόσφαιρο από αυτούς που και υπεύθυνες θέσεις έχουν αλλά και συμφέροντα;

Ανίκανοι πολιτικοί και Υπουργεία...

Πέρα από κάθε λογική, αυτή η κυβέρνηση κατάργησε τρία σημαντικά υπουργεία. Τα μοναδικά στην ουσία που πρέπει να υπάρχουν, όπως το Υπουργείο Τουρισμού, το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και το Υπουργείο Αθλητισμού.
Ο Τουρισμός , είναι ο μοναδικός φορέας που μπορούμε να κάνουμε ανάπτυξη, να φέρουμε συνάλλαγμα και να διαφημίσουμε την πιο όμορφη χώρα του κόσμου. Ανέκαθεν η χώρα μας πόνταρε πολλά στον τουρισμό και τις επενδύσεις που φέρνει. Γύρω από τον τουρισμό, υπάρχουν εκατοντάδες επαγγέλματα που προσφέρουν και μπορούν να ζήσουν χιλιάδες οικογένειες. Κι αυτή τη στιγμή έχουν απομονώσει το πλέον σημαντικό κομμάτι της χώρας και της οικονομίας μας.
Η Ναυτιλία πέρα από το συνάλλαγμα που φέρνει, προσφέρει και πολλές χιλιάδες εργατικών θέσεων σε ξηρά και θάλασσα, ενώ η ναυτιλία μας είναι κυρίαρχος στις θάλασσες του κόσμου.
Ο Αθλητισμός, είναι γενικά το κεφάλαιο εκείνο που μπορεί να διαφημίσει ανέξοδα τη χώρα μας στα πέρατα του κόσμου, να βοηθήσει σε επίπεδο υγείας και να προσφέρει χιλιάδες θέσεις εργασίας. Κι ο ελληνικός αθλητισμός έχει αποδείξει πως μπορεί να αναδείξει άξιους πρεσβευτές στο χώρο.
Με όλα αυτά ασχολούνται οι αρμόδιοι περιστασιακά, πρόχειρα και χωρίς πρόγραμμα.
Μόνο λόγια, ευχές και αστειότητες υπάρχουν από ανθρώπους που δεν κατέχουν κανένα από τους παραπάνω τομείς.
Και στους τρεις χώρους υπάρχει η εγκατάλειψη και η διοικητική αρρυθμία.
Πως να σωθεί και να ορθοποδήσει αυτή η χώρα με στενόμυαλους, ανίκανους και άσχετους χωρίς οράματα πολιτικούς;

Η περιπέτεια του Παναθηναϊκού

Ο Παναθηναϊκός συγκαταλέγεται μεταξύ των μεγάλων του ελληνικού ποδοσφαίρου. Εδώ και μερικά χρόνια όμως περνάει μια πολύ δύσκολη ως περίεργη διοικητική κρίση. Κι αυτό το γεγονός δημιούργησε πολλά προβλήματα και παρενέργειες.
Φέτος αν και ξεγυμνωμένος από πολλούς σπουδαίους παίκτες και με ορισμένους να βρίσκονται στη δύση μιας σπουδαίας καριέρας , στάθηκε πολύ καλά στο πρωτάθλημα μέχρι τουλάχιστον την 21η αγωνιστική. Μετά άρχισε ένας περίεργος κατήφορος που δεν είχε σταματημό. Αποκορύφωμα όλων το ντέρμπι με τον αιώνιο αντίπαλο του τον Ολυμπιακό, όπου μια ομάδα τραμπούκων τίναξε τα πάντα στον αέρα. Πιστεύω πως αυτοί οι ταραξίες δεν έχουν καμία σχέση με τον Παναθηναϊκό, αλλά είναι περιθωριακά στοιχεία και αποβράσματα που απλά είχαν στόχο να δημιουργήσουν το πρόβλημα. Η εξέλιξη του αγώνα και οι αντιδράσεις της υγιούς ομάδας της εξέδρας μέχρι το 82΄δεν είχαν δείξει τα σχέδια των τραμπούκων που επειχείρησαν να εκφραστούν αρκετές φορές πριν. Οι κανόνες οδηγούν σε τιμωρία της ομάδας. Κι είναι γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός θα πληρώσει τις αλητείες για τις οποίες δεν φέρει ευθύνη. Ο Παναθηναϊκός μπαίνει πλέον σε μια μεγάλη περιπέτεια , όχι μόνο για τις αναμενόμενες ποινές, αλλά και για όλα τα συνακόλουθα που αγγίζουν και το διοικητικό - οικονομικό κομμάτι. Η Πολιτική αθλητική ηγεσία μέσα από δηλώσεις της περιμένει το ύψος των ποινών που θα επιβάλλουν τα αρμόδια όργανα. Κι αυτές οι δηλώσεις δείχνουν τόσο την ασχετοσύνη τους, όσο και την διοικητική ανικανότητα τους να κάνουν το αυτονόητο. Δηλαδή να επανασχεδιάσουν μαζί με αρμόδιους και υπέυθυνους φορείς το πλαίσιο που θα διέπει το ποδόσφαιρό μας. Κι αυτό το πλαίσιο δεν έχει να κάνει με τους ποδοσφαιρικούς και αγωνιστικούς κανόνες, αλλά με την ασφάλεια των αγώνων και κατ επέκταση την ασφάλεια των πολιτών - φιλάθλων που είναι καθαρά θέμα της Πολιτείας. Βέβαια αυτά είναι ψιλά γράμματα για ανθρώπους που δεν γνωρίζουν από αθλητισμό και ιδιαίτερα από ποδόσφαιρο και η μοναδική τους σχέση με όλα αυτά , είναι η σχέση της καρέκλας που τους έδωσαν να κάθονται για να παίζουν με τόσο σοβαρά θέματα και να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των πολιτών.

Η αντίδραση Πηλαδάκη

Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πως και γιατί ο πρόεδρος και μεγαλομέτοχος της ΑΕ Λάρισας Κώστας Πηλαδάκης αντέδρασε βίαια και απαράδεκτα κατά των διαιτητών του αγώνα της ομάδας του εναντίον του Πανσεραϊκού.
Ο Κώστας Πηλαδάκης δείχνει άνθρωπο ευγενή και καλλιεργημένο , που δεν είχε προκαλέσει το δημόσιο αίσθημα με αντιδράσεις βίαιες και σκληρές. Ήταν πάντα καλός συζητητής και έδειχνε κατανόηση. Παράλληλα είχε προσφέρει πολλά μέχρι σήμερα  στο ποδόσφαιρο.
Με την ενέργεια του να επιτεθεί κατά των διαιτητών του παραπάνω αγώνα , έδειξε σα να επιζητούσε μια ηρωϊκή έξοδο. Γενικά ήταν ένα περίεργο , βίαιο ξέσπασμα , που ωστόσο είχε δίκαιες βάσεις. Κι αυτό γιατί αποδεδειγμένα η διαιτησία σε εκείνον τον αγώνα , έβλαψε με τις αποφάσεις της την ομάδα του.
Από αυτό το σημείο , όπου λογικά επιλαμβάνονται τα αρμόδια όργανα, έως την βιαιότητα που επέδειξε υπάρχει ένα μεγάλο κενό.
Το ποδόσφαιρο μας έχει την ανάγκη παραγόντων όπως ο κ. Πηλαδάκης,με εξαίρεση βέβαια το περιστατικό αυτό που αμαύρωσε την σπουδαία θητεία του στο χώρο.
Κρίμα.

Η εκπαίδευση των διαιτητών !

Στον αγώνα Λάρισας - Πανσεραϊκού , ένας φέρελπυς διαιτητής ο Τάσος Παπαπέτρου δεν πήγε καλά. Έκανε πολλά λάθη και βήματα πίσω. Ξεγελάστηκε στο θέατρο που έκανε ένας ποδοσφαιριστής του Πανσεραϊκού και καταλόγισε πέναλτι , ενώ απέβαλε και τον αντίπαλο ποδοσφαιριστή που ουσιαστικά δεν είχε υποπέσει σε παράβαση. Η απόφαση του δεν δικαιολογείται καθώς και κοντά στη φάση ήταν και καθαρό οπτικό πεδίο είχε.
Ο βοηθός του από την άλλη καταλόγισε οφσαιντ από πλάγιο !!!!
Προφανώς η πολύ καλή εκπαίδευση έχει κάνει τα θαύματα της.
Έτσι μπράβο να συνεχίσουν στην ΕΠΟ να είναι όλοι αιθεροβάμωνες και να στηρίζουν λαθεμένες τακτικές.
Το πρόβλημα στη διαιτησία δεν είναι η εκπαίδευση !!!!

Έγινε πάλι δημοσιογράφος ο Γιώργος

Καιρό είχα να ακούσω την ελεύθερη φωνή του επί σειρά ετών βουλευτή Φλώρινας Γιώργου Λιάνη. Ο πολύ καλός δημοσιογράφος που ξαναγύρισε στο επάγγελμα ενεργά, δείχνει να μπαίνει πάλι στα γνωστά γρανάζια της ελεύθερης φωνής, του ελέγχου, της κριτικής και της αλήθειας που βγαίνει από τη ζωή. Μας είπε λοιπόν ο πανέξυπνος πολιτικός και δημοσιογράφος πως με τη λήξη της θητείας αυτής της βουλής τελειώνει και η δική του πορεία στην πολιτική, όπου καταξιώθηκε να γίνει και υπουργός. Μας είπε ακόμη πως είναι φίλος με το νέο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κι ότι πήγε και ψήφισε τον Βαγγέλη Βενιζέλο. Κι εκεί που όλοι νόμιζαν πως όλα ήταν ένα ξέσπασμα συντροφικότητας και κομματικής πειθαρχίας, άκουσαν τον Λιάνη να λέει πως τώρα ο φίλος του ο Βαγγέλης πρέπει να πει στον ελληνικό λαό, γιατί και πως φτάσαμε στην έσχατη οικονομική κατάντια και εξαθλίωση, αλλά και να πει με ειλικρίνεια τι μας περιμένει στη συνέχεια.
Μπράβο λοιπόν στον Γιώργο, αλλά να μη ξεχνάει πως και οι δικές του ευθύνες όλα αυτά τα χρόνια που από δημοσιογράφος έγινε γρανάζι της λαίλαπας του κόμματος του , είναι μεγάλες και κάποια στιγμή οφείλει κι αυτός να δώσει μια εξήγηση. Γιατί αλλιώς έβλεπε τα πράγματα σαν δημοσιογράφος και άλλα έλεγε όταν πέρασε στην απέναντι όχθη.

Τα παραμύθια του Μπένι

Δεξί χέρι του αλήστου μνήμης Γιώργου Παπανδρέου. Πρωτεργάτης της πορείας της χώρας προς το ΔΝΤ και τα δύσκολα. Υπάκουος στον αρχηγό του και συναινετικός υπήρξε τα τελευταία δύο χρόνια ο Βαγγέλης Βενιζέλος . Με το που έγινε αρχηγός όμως , άλλαξε κι άρχισε το ψάρεμα ψήφων. Να το μελόδραμα και οι συγνώμες. Να πάλι οι υποσχέσεις και τα ΘΑ, ελπίζοντας να αντλήσει υποστηρικτές από την καταπράσινη κολυμβήθρα του κόμματος του, γιατί από άλλα κόμματα δεν θα μπορέσει να πάρει ούτε έναν.
Πως να γίνει πιστευτός όμως όταν διαφέρει τόσο από τον μέσο Έλληνα δοκιμαζόμενο πολίτη;
Με απίστευτα μεγάλη περιουσία και αρκετό μετρητό στις Τράπεζες, μας λέει πως είναι ένας από μας και θυμάται τη νιότη του που έκανε δουλειές του ποδαριού για να επιβιώσει....
Γιατί δεν λέει στον συνταξιούχο των 600 ευρώ και στον άνεργο πόσα εισπράττει τον μήνα, που και πως ζει, πόσα έδωσε στο κράτος από αυτά που του περισσεύουν , για να δούμε αν μας καταλαβαίνει όλους εμάς που είδαμε το εισόδημα μας να συρρικνώνεται , οι υποχρεώσεις να μεγαλώνουν και τα χρέη να διογκόνονται.
Ως καλός ρήτορας και λογοπλάστης, άρχισε τα παραμύθια. Τώρα όμως πρέπει να ξέρει πως ο λαός δεν είναι ούτε πρόθυμος, ούτε έχει διάθεση να τα ακούσει. Κανείς πλέον δεν ονειρεύεται , γιατί η πραγματικότητα δεν τον αφήνει. Κι αυτό θα το μάθει ο Βαγγέλης Μπενιζέλος και οι συν αυτώ πολύ σύντομα.

Μπράβο στον Μιχάλη...

Ο υπουργός και παρ ολίγο υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Μιχάλης Χρυσοχοϊδης , το βράδυ της Δευτέρας 19 Μαρτίου έκανε μια απόλυτα ειλικρινή , αλλά και αποκαλυπτική δήλωση.
Είπε λοιπόν το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ με αφορμή τις ασχήμιες και τους βανδαλισμούς του ΟΑΚΑ πως αυτά συμβαίνουν γιατί ΠΟΤΕ δεν συνελήφθησαν οι ταραξίες των γηπέδων και ΠΟΤΕ δεν τιμωρήθηκαν.
Για την ειλικρίνεια του να τον συγχαρούμε κι από την άλλη να τον χειροκροτήσουμε αυτόν κι όλους τους άλλους που πέρασαν από θέσεις ευθύνης για την ανικανότητα τους και την ανεπάρκεια τους. Κι η απορία είναι γιατί λειτουργούσαν έτσι; Έψαχναν μήπως ψήφους μέσα στα αποβράσματα της κοινωνίας η κάτι άλλο συμβαίνει;
Ας δώσει κάποιος μια απάντηση.

Κολλημένος με την ΕΠΟ ο Περικλής

Είναι μερικοί άνθρωποι που έτσι και τους κάτσει κάτι στραβά - συνήθως για προσωπικούς λόγους - δεν ξεκολλάνε με τίποτε. Ένας από αυτούς ο φίλος μου ο Περικλής Βασιλάκης. Παλιός διεθνής διαιτητής, πρώην πρόεδρος της ΔΕΑΒ, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, πολιτευτής στην γενέτηρα του την Πρέβεζα με το ίδιο κόμμα , τηλεκριτικός διαιτησίας και τηλεοπτικός σχολιαστής για τα του ποδοσφαίρου , αλλά και δημόσιος υπάλληλος.
Ο Περικλής έχει εκφραστεί πολλές φορές κατά της ΕΠΟ για διάφορους λόγους και αυτό είναι δικαίωμα του. Ωστόσο λίγες ώρες μετά το ντέρμπι της ντροπής στο ΟΑΚΑ μεταξύ Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού να μιλήσει σε αθλητική εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ περί ευθύνης της ΕΠΟ που έχει και το ...αυτοδιοίκητο, ήταν παρατραβηγμένο.
Προσωπικά θα ήθελα να μάθω από τον κ. Βασιλάκη, τι έκανε και τι αποτελέσματα έφερε κατά της βίας στα γήπεδα , όσο καιρό ήταν πρόεδρος της ΔΕΑΒ. Δηλαδή να μας πει τι μέτρα πήρε η επιτροπή αυτή και ποια ήταν τα αποτελέσματα τους.
Το να μιλάει κατά της ΕΠΟ γενικώς και αορίστως γνωρίζοντας πως κανείς δεν θα του απαντήσει, λόγω της ανύπαρκτης επικοινωνιακής πολιτικής της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας , είναι εύκολο, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ποιοί είμαστε και ποιές ευθύνες έχουμε. Πολύ περισσότερο ο κ. Βασιλάκης που διετέλεσε για πολλά χρόνια και πρωτοκλασάτος διαιτητής ποδοσφαίρου. Κι ως διαιτητής δεν είχε πάντα και τις καλύτερες διαιτησίες. Αντί λοιπόν να έχει καταγγελτικό λόγο εκ του ασφαλούς, ας γίνει περισσότερο συναινετικός και περισσότερο χρήσιμος, αντί να έχει απωθημένα - άγνωστο γιατί - με την ΕΠΟ.