Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Ντέρμπι ντροπής ή χαράς;

Χρόνια τώρα το παραδοσιακό και μοναδικό στην ουσία ντέρμπι του Ελληνικού πρωταθλήματος μεταξύ του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού ή και το αντίστροφο, μας γέμιζε προβληματισμούς για το επίπεδο του αθλήματος στη χώρα μας.
Οι δύο μεγάλοι του Ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν είναι ικανοί να διαχειριστούν απλά πράγματα και να βοηθήσουν να πάνε τα πράγματα προς το καλύτερο.
Ανεγκέφαλοι και προβληματικά παθιασμένοι παράγοντες και παραγοντίσκοι , προκαλούν με τις δηλώσεις τους και ανάβουν φωτιές σε μυαλά ανόητων οπαδών.
Το ποδόσφαιρο ΔΕΝ είναι ούτε μάχη, ούτε πόλεμος.
Το ποδόσφαιρο είναι μαγκιά και μαγκιά είναι να κερδίζει στο γήπεδο ο καλύτερος.
Όπως μαγκιά είναι να παραδέχεσαι την ήττα σου χωρίς δικαιολογίες και αστειότητες.
Δεν με εκφράζουν οι εμπρηστικές δηλώσεις, γιατί μου αρέσει το ποδόσφαιρο και θέλω να δω τις ομάδες να παίζουν μπάλα με πάθος μέσα στο γήπεδο, να προσφέρουν θέαμα και να σημειώνουν γκολ.
Βέβαια για να μη παρεξηγούμεθα, δεν λέω πως αν χάσει η ομάδα μου από τον αιώνιο αντίπαλο της θα κάνω πάρτι. Η αλήθεια είναι πως θα στενοχωρεθώ, αλλά μέχρις εκεί.
Πιο πολύ όμως θα στενοχωρεθώ, αν δω να γίνονται επεισόδια και εκτροπές. Αν γίνουν ζημιές σε περιουσίες αθώων και αν τραυματιστούν άτομα.
Αυτό δεν είναι ποδόσφαιρο.
Αν θέλω να δω περιπέτεια και δράση, αίμα και φόνους, μπορώ να επιλέξω μια ταινία στο κινηματογράφο, όχι να δω να ξεφτίζει το ωραιότερο άθλημα στο κόσμο.
Το κακό έχει παραγίνει και ο φανατισμός ποτέ δεν φέρνει καλά αποτελέσματα.
Το ζητούμενο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να συλλαμβάνονται και οι ηθικοί αυτουργοί!!!
Δεν είναι καιρός μέσα σε τόσο δύσκολους για όλους μας καιρούς να αλλάξουν τα δεδομένα στο ποδόσφαιρο;
Επί τέλους ας βάλουν μυαλό αυτοί που έχουν στα χέρια τους το ποδόσφαιρο και ας σκεφτούν πόσο ζημιά κάνουν σε ένα προϊόν που δεν είναι και στα καλύτερα του.
Στα ντέρμπι μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού δεν παίζει ΠΟΤΕ ρόλο η βαθμολογική κατάσταση των ομάδων, ούτε η ποιότητα των ποδοσφαιριστών των ομάδων. Σε αυτούς τους αγώνες κυρίαρχο ρόλο παίζει το θέλω των ποδοσφαιριστών και το πάθος τους για τη νίκη. Παίζει ρόλο η ψυχολογία και η πάντα καλώς εννοούμενη μαγκιά που διαθέτουν.
Σε λίγες ημέρες θα αναμετρηθούν οι δύο ομάδες.
Ας παρακολουθήσουμε τι θα προηγηθεί, ήδη άρχισαν να ηχούν οι σειρήνες των ηλιθίων, που δυστυχώς δεν καταλαβαίνουν πως με το τρόπο αυτό μεταφέρουν και στους παίκτες μια κακή ψυχολογία, ένα κλίμα ξένο στους περισσότερους που έχουν μάθει να δίνουν τον αγώνα τους στο γηπεδο.
Οι ευκαιρίες πάντα δίνονται και μάλιστα απλόχερα στη ζωή.
Να δούμε λοιπόν τι θα δούμε , ένα ντέρμπι χαράς ή ένα ντέρμπι ντροπής που θα μας πάει πολλά χρόνια πίσω...
Αν κρίνω πάντως από την ...προετοιμασία των αρμοδίων , μέχρι στιγμής κανείς δεν έχει ασχοληθεί με το αυτονόητο !

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

Η ευθύνη στη διαιτησία ποδοσφαίρου !

Κάθε χρόνο και χειρότερα...
Αυτός έπρεπε να ήταν κανονικά ο τίτλος αυτού του άρθρου που αφορά την διαιτησία στο ποδόσφαιρο.Κάθε  αγωνιστική βλέπουμε τραγικά πράγματα να γίνονται στα γήπεδα.
Μερικοί παράγοντες διαμαρτύρονται, κάποιοι δημοσιογράφοι εντοπίζουν τα λάθη , η ΚΕΔ σιωπά και η ζωή συνεχίζεται.
Από που να αρχίσει κανείς να ξετυλάει το κουβάρι της.. τραγωδίας στο ποδόσφαιρο.
Το θέμα είναι ανεξάντλητο και τα παραδείγματα πολλά.
Ωστόσο την κύρια ευθύνη κατά τους τύπους έχει η ΚΕΔ / ΕΠΟ και στην ουσία η διοίκηση της Ομοσπονδίας.
Γιώργος Δούρος και Θανάσης Μπριάκος στελέχη της  ΚΕΔ/ΕΠΟ
Η ΚΕΔ γιατί είναι ουσία και τύποις υπεύθυνη για το προϊόν που παρουσιάζει.
Η διοίκηση γιατί δεν κάνει κάτι να διορθωθεί η κατάσταση.
Κι επειδή λύσεις υπάρχουν, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως ΔΕΝ θέλει κανείς να διορθώσει τα κακώς κείμενα.
Η λογική των μελών της ΚΕΔ χρήζει επιστημονικής μελέτης.
Κι όσοι διερωτώνται γιατί ΚΑΝΕΙΣ  δεν παραιτείται, η απάντηση είναι στη ΄κινηματογραφική φράση  πως " είναι πολλά τα λεφτά Άρη " .
Οι επιλογές δεν έχουν καμία λογική.
Γιατί να έχει ο πίνακας 30 διαιτητές αμφιβόλου αξίας, αντί να υπάρχουν το πολύ 20. Κάθε πότε χρησιμοποιούνται αυτοί οι διαιτητές και με ποια λογική κάθε φορά θα βρίσκονται σε καλή κατάσταση από κάθε άποψη...
Με ποιο τρόπο έκριναν πως όλοι έχουν τις προϋποθέσεις να διευθύνουν αγώνες της μεγάλης κατηγορίας....
Κάθε κατηγορία έχει τις ιδιαιτερότητες της και η μεγάλη κατηγορία , έχει περισσότερη προβολή από κάθε άλλη.
Ελέγχθηκαν οι επιλεγέντες επιστημονικά; Πέρασαν δηλαδή από ψυχομετρικά τεστ, ή αρκεί που έβγαλαν τα τεστ φυσικής κατάστασης; Αυτά τα τεστ είναι το ένα μέρος, τα άλλα που έχουν να κάνουν με τις ψυχικές αντοχές και την προσωπικότητα , είναι πολύ πιο σημαντικά και δείχνουν το ειδικό βάρος κάθε ατόμου.
Ποια επισταμένη προετοιμασία γίνεται για την προαγωγή των διαιτητών στη μεγάλη κατηγορία; Προφανώς αρκεί το ενδιαφέρον μερικών παραγόντων Ενώσεων κι όχι μόνο, καθώς και η αγωνιστική παρουσία καθενός στη μικρότερη κατηγορία. Γι αυτό βλέπουμε διαιτητές να μη ξέρουν πως να σταθούν στο γήπεδο, πως να αντιδράσουν στα δύσκολα, πως να χειριστούν περίεργες καταστάσεις.
Οι της ΚΕΔ αλλά και άλλοι υπεύθυνοι , οχυρώνονται πίσω από τους τυφλοσούρτες των εγγράφων της FIFA ή της UEFA. Κι άλλοι υποστηρίζουν πως όλα περιλαμβάνονται στις συμβάσεις που υπογράφει η Ομοσπονδία. Αυτές οι συμβάσεις όμως περιλαμβάνουν γενικότητες, καθώς δεν γνωρίζει καμία υπερκείμενη αρχή τις ιδιαιτερότητες που επικρατούν σε κάθε χώρα. Αλλά αν κάνεις κάτι που θα έχει θετικό αποτέλεσμα χωρίς να παρεκκλίσεις από τις βασικές αρχές, ποιος θα ζητήσει εξηγήσεις;Το κακό λοιπόν ξεκινάει από τις επιλογές και την εκπαίδευση. Κι όταν αναφέρομαι στην εκπαίδευση δεν εννοώ τα σεμινάρια. οι διαιτητές σκαρφαλώνουν τις κατηγορίες χωρίς καμία προετοιμασία.
Βέβαια αν ρωτήσεις τα στελέχη της ΚΕΔ, θα δηλώσουν ικανοποιημένα από την απόδοση των επιλεγμένων από αυτά διαιτητών. Και φυσικά δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Τα αποτελέσματα όμως είναι ο πραγματικός καθρέφτης των επιλογών.
Όποιος ανατρέξει στους λόγους των υπευθύνων σε κάθε πρώτο χρονικά σεμινάριο , θα καταλάβει τη ρηχότητα του θέματος και την τελμάτωση του χώρου.
Κι επειδή υπάρχουν κι άλλα στραβά κι ανάποδα που συμβαίνουν , όχι τυχαία βέβαια, θα τα πούμε σε ένα άλλο σημείωμα μας.  

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Πέρασε καιρός !!!

Πέρασε καιρός, αρκετός καιρός που έμεινε σε αδράνεια αυτή η στήλη. Όμως η επιμονή πολλών φίλων για επικοινωνία, με έκανε να ξαναρχίσω...
Το διάστημα αυτό ( περίπου 3 μήνες ) συνέβησαν πολλά. Και συνέβησαν σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας, οικονομικά, κοινωνικά, αθλητικά , πολιτικά κ.α. Κι είναι γεγονός ότι άλλαξαν πολλά εκτός από τη μιζέρια που επικρατεί, μιζέρια που προκαλεί η φτώχεια που δημιούργησε η κυβέρνηση στα μεσαία κυρίως στρώματα. Μπροστά μας βρίσκουμε το κράτος διώκτη , κι όχι το κράτος πρόνοιας. Κι όμως καθώς ο καιρός περνάει, σύντομα τα ίδια πάλι πρόσωπα, θα ζητήσουν τη ψήφο μας για να μας φέρουν...καλύτερες μέρες.
Αν κρίνω από τη στήριξη μερικών κομμάτων, εμείς φταίμε για ΟΛΑ όσα μας συμβαίνουν.
Με δυο λόγια, βρίσκουν και τα κάνουν.
Κι ο περισσότερος πληθυσμός της χώρας, πρέπει να περάσει από ψυχολογικό τεστ αξιολόγησης.
Φτάνεις λοιπόν στο σημείο να διερωτάσαι αν αξίζει να ξύνεις πληγές και να προκαλείς μήπως και ξυπνήσουν όσοι βρίσκονται σε μόνιμη χειμερία νάρκη , ή είναι καλύτερα να τους αφήσεις όλους στη τύχη και τη μοίρα τους. Κάπως έτσι φτάνει ο Έλληνας στο ωχ βρε αδερφέ , δεν μας παρατάς τώρα κι εσύ... Κι η ζωή συνεχίζεται !!!

Το άστρο της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου.

Όταν έγινε η κλήρωση των ομίλων της προκριματικής φάσης του Παγκόσμιου Κυπέλλου 2014, όλοι σχεδόν μιλάγαμε για την τύχη του Ρεχάγκελ τότε, και της Εθνικής. Θεωρούσαμε περίπου  όλοι ,σίγουρο πως θα προκριθούμε και θα βρεθεί η Εθνική μας στα γήπεδα της Βραζιλίας.
Βοσνία, Λιχτενστάιν, Σλοβακία, Λιθουανία και Λετονία, ομάδες σαφώς κατώτερες από τη δική μας , κι είχαμε αποφύγει μεγαθήρια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, όπως η Ισπανία, η Ιταλία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Αγγλία, η Σουηδία, η Ολλανδία κ.α
Όμως ο Ρεχάγκελ γύρισε στο Έσσεν και ο Πορτογάλος Σάντος πήρε το τιμόνι.
Νέο αφεντικό, νέα τακτική , νέα πολιτική σε όλα.
Οι προσδοκίες μας δεν δικαιώθηκαν.
Βγήκαμε στη κούρσα των προκριματικών δεύτεροι και καταϊδρωμένοι.
Σήμερα έγινε η κλήρωση των μπαράζ των καλύτερων δεύτερων ομάδων των ομίλων. Κι ενώ τρέμαμε μη μας τύχη η Γαλλία ή η Σουηδία, βρεθήκαμε αντίπαλοι με την Ρουμανία.
Βέβαια σε αγώνες μπαράζ , όλα είναι ανοικτά.
Η αλήθεια είναι πως η Εθνική μας στα φετινά παιγνίδια της δεν έπεισε για την αξία της. Και με δηλώσεις μόνο, πρόκριση δεν έρχεται. Σάντος και ποδοσφαιριστές έχουν μπροστά τους ένα Γολγοθά.
Στα ... πόδια τους είναι  να τα καταφέρουν, αλλά με δηλώσεις μόνο δεν θα γίνει τίποτε. Κι αυτή τη στιγμή το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά και η Ελλάδα χρειάζεται αυτή τη πρόκριση για πολλούς λόγους. Άντε να δούμε τι θα κάνουμε στις 15 και 19 του άλλου μήνα !

Διαιτησίες για κλάματα...

Έλεγα πολύ καιρό τώρα να μη ασχοληθώ με την διαιτησία στο ποδόσφαιρο. Γιατί τόσα χρόνια κανενός το αυτί δεν ίδρωσε, προφανώς γιατί κανείς δεν θέλει να διορθωθεί η κατάσταση.
Για την κατάντια της διαιτησίας φταίει μόνο η ΕΠΟ και οι επιλογές της.
Τα σωματεία έως ένα σημείο δικαιολογημένα φωνάζουν, αλλά όταν κερδίζουν από λάθη και φάλτσα σφυρίγματα διαιτητών , κάνουν το κορόιδο κι εκεί χάνεται η μπάλα. Γιατί η κατάσταση θα διορθωθεί μόνο αν όλοι οι παράγοντες είναι αυστηροί στα λάθη, κι όχι μόνο στα λάθη σε βάρος των ομάδων τους.
Για την ΚΕΔ δεν χρειάζεται ούτε κριτική, ούτε σχόλια. Είναι άξια της μοίρας της.
Για την ΕΠΟ το πρόβλημα είναι τεράστιο. Γιατί είτε δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται, είτε ξέρουν και δεν κάνουν τίποτε.
Η διαιτησία είναι άρρωστη, αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται να την κάνει καλά.
Στο ματς Βέροια - Άρης, ένας διαιτητής από το Ρέθυμνο ο Βοσκάκης έδειξε το βαθμό της ανικανότητας του αλλά και το βαθμό της ασθένειας της διαιτησίας. Λάθη επί λαθών, μηδέν ψυχολογία, 18 κάρτες και πρόκληση με την αποβολή του Πουλίδο όταν του έδειξε δεύτερη κίτρινη, ενώ ο αγώνας είχε τελειώσει και ο ποδοσφαιριστής του Άρη έτεινε το χέρι του για να τον συγχαρεί. Ο Βοσκάκης προφανώς κατάλαβε πως ήθελε ο ποδοσφαιριστής να τον ειρωνευτεί, καθώς η διαιτησία του ήταν για γέλια. Ήξερε δηλαδή ο διαιτητής πόσο αστεία διαιτησία είχε κάνει κι αντιλήφθηκε τις προθέσεις του ποδοσφαιριστή. Βέβαια πιστεύω πως αν ο Άρης προσφύγει στα αρμόδια όργανα η κάρτα αυτή θα διαγραφεί, αλλά τι ζητάμε τώρα, ψύλλους στ άχυρα...
Στο ντέρμπι του Ηρακλείου , ΟΦΗ - Εργοτέλη, μόνο παράσημο που δεν έδωσαν στον διαιτητή Κάμπαξη από την Εύβοια. Αυτός για να δείξει κάρτα σε αγώνα πρέπει πρώτα να επέμβει ο ιατροδικαστής...χαμός από κλωτσιές κι αυτός τίποτε. Κι από στυλ άλλο τίποτε και με τη σφυρίκτρα συνέχεια στο στόμα ακόμα κι όταν ήθελε να μιλήσει στους ποδοσφαιριστές. Για προσωπικότητα δεν λέω κάτι , ήταν κάτι που φάνηκε στον αγώνα και τα 9.15μ. που ποτέ δεν κατάφερε να οριοθετήσει.
Ευτυχώς πως είχε κι έναν μάγκα βοηθό τον Βερρή από τη Λέσβο που έσωσε τη κατάσταση με τις σωστές αποφάσεις του σε πολύ δύσκολες φάσεις.
Αυτά για αρχή...