Οι πρωταθλητές των κυβιστήσεων...

Τι να πει κανείς για μερικούς παράγοντες του ποδοσφαίρου. Τα λέει όλα το έργο τους και τα αποτελέσματα του. Στελέχη του ποδοσφαίρου, που μέχρι προ τινος αντιπολιτευόντουσαν την διοίκηση της ΕΠΟ, σήμερα παρακαλάνε τον πρόεδρο και μέλη του ΔΣ να παραβρεθούν στους χορούς και τα πανηγύρια τους. Κι όλα αυτά χωρίς ίχνος ντροπής και τσίπας.
Τόσα χρόνια στο χώρο έχουν δει πολλά τα μάτια μου. Κι η κατάσταση αυτή δεν αλλάζει γιατί ευθύνη έχει και η απέναντι πλευρά. Η πλευρά που δίνει άμεσα άφεση αμαρτιών με σκοπό και στόχο να αυξήσει τη δύναμη της και να εντυπωσιάσει, γνωρίζοντας ωστόσο πως αυτοί οι παράγοντες που διακρίνονται στις κυβιστήσεις, που είναι πρωταθλητές στις κολοτούμπες, οι ίδιοι πάλι θα τους πουλήσουν και θα τραβήξουν για άλλα λιμάνια.

Ο πρόεδρος της ΕΠΟ γ. Σαρρής

Ο πρόεδρος της ΕΠΣ Ηπείρου Βασίλης Μάντζιος , παλιός παράγοντας και φίλος, ήταν μέλος του ΔΣ με την προηγούμενη διοίκηση. Στις εκλογές επέλεξε να ακολουθήσει τον Γκαγκάτση , ίσως γιατί του έχει μεγάλη υποχρέωση και για επίλυση προσωπικών ρουσφετιών. Σήμερα ο παράγοντας αυτός καλεί τον πρόεδρο της ΕΠΟ Γ. Σαρρή και μέλη του ΔΣ στη κοπή της πίτας της Ένωσης του. Πάνε πλέον οι αρ΄χες και οι υποχρεώσεις. Πάει κι ο Γκαγκάτσης, πως να βγούνε 4 χρόνια στην απομόνωση και την ερημιά, μιας άστοχης και αστείας αντιπολίτευσης.
Βέβαια θα ισχυριστεί κανείς , πως ο κάθε παράγοντας ενεργεί σύμφωνα με τα συμφέροντα της Ένωσης του και δεν θα με βρει αντίθετο...Ωστόσο ας φροντίσει να περιμένει λίγο, δεν θα χάσει το τρένο...Ο κλονισμός της εμπιστοσύνης είναι πλέον γεγονός και η αντίπαλη πλευρά κατά βάθος δεν χαίρεται για την κωλοτούμπα κάθε παράγοντα που αλλάζει στρατόπεδο. Ούτε ανοίγει με ειλικρίνεια τις αγκάλες της να υποδεχθεί το απολωλός πρόβατο....
Οι παράγοντες όμως δεν τα σκέφτονται αυτά, τη δουλειά τους θέλουν να κάνουν και θα την κάνουν με κάθε τρόπο και κάθε θυσία...
Ανέκαθεν ήμουν αντίθετος με τις κυβιστήσεις των παραγόντων. Εκείνων δηλαδή που ήθελαν να κάνουν μια εκδήλωση για την Ένωση τους και περίμεναν πότε θα τους όριζε ημερομηνία ο πρόεδρος και μόνο ο πρόεδρος της ΕΠΟ - κάθε διοίκησης  - ώστε να παραβρεθεί , να τον τιμήσουν ( γιατί άραγε; ) να καθίσουν δίπλα του και να δείξουν στους δικούς τους ψηφοφόρους πως έχουν επαφές με τα υψηλά κλιμάκια και διασυνδέσεις....

Ο Κύρος Βασάρας

Με την ευκαιρία θέλω να επισημάνω πως η απόφαση της διοίκησης να αφήσει τον Κύρο Βασάρα στη θέση του στην ΕΔ της UEFA  ήταν απόλυτα σωστή. Κι αυτό γιατί ο Βασάρας έχει γνώσεις και προσόντα, έχει κάνει γνωριμίες και ΄γιατί είναι κρίμα η Ελλάδα να χάσει τη θέση. Βέβαια ο Βασάρας μπορεί να μη φαίνεται χρήσιμος σε κανένα από τη θέση που κατέχει, αλλά αυτό δεν σημαίνει και πολλά. Κάθε διαιτητής γνωρίζει τη χώρα προέλευσης του Βασάρα και δύσκολα θα δεχθεί να ενταχθεί σε διατεταγμένη υπηρεσία. Κι είναι βέβαιο πως ο Βασάρας μπορεί να επηρεάσει συναδέλφους του σε αποφάσεις που έχουν να κάνουν με την πρόοδο των διεθνών διαιτητών. Αλλά και στη περίπτωση που ήθελε η ΕΠΟ να κάνει αλλαγή προσώπου, δεν θα ήταν τόσο εύκολο, αφού δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή κανείς με τα προσόντα του Κύρου ή έστω και λιγότερα αυτών για να τον διαδεχθεί. Για να πούμε και το σημαντικότερο πως είναι άγνωστο αν η UEFA θα δεχόταν πρόταση αντικατάστασης. Ο Βασάρας αν ήθελε θα μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά την ελληνική διαιτησία, ενδεχόμενα όμως να φοβάται μη βρεθεί κάποιος και του κλέψει τη δόξα, μη βρεθεί κάποιος να τον υπερκεράσει, κι αυτό είναι θέμα χαρακτήρα και μυαλού....
 

Το πράσινο ... μίλι !

Οι σκέψεις των ανθρώπων , όπως και οι χαρακτήρες διαφέρουν μεταξύ τους. Καθένας μας είναι μια μοναδικότητα που δεν μοιάζει με άλλη καμία. Κι είναι δύσκολο να καταλάβεις εύκολα τι σκέπτεται κανείς, τι θέλει, πως και γιατί ενεργεί όπως ενεργεί. Το σίγουρο είναι πως κάθε τι έχει το σκοπό και το στόχο του, που εμείς μόνο αυθαίρετα μπορούμε να ερμηνεύσουμε.
Έτσι λοιπόν δεν μπόρεσα μέχρι στιγμής να καταλάβω τι γίνεται στον Παναθηναϊκό.

Ο κ. Γιάννης Αλαφούζος

Γιατί αναμείχθηκε ο κ. Γιάννης Αλαφούζος , όταν μέχρι σήμερα φαίνεται πως χρήματα δεν βάζει , ούτε μπορεί να λύσει τα προβλήματα.
Βέβαια ο κ. Αλαφούζος δεν είναι μόνος του στον Παναθηναϊκό, υπάρχουν τα άλλα μέλη της διοίκησης και φυσικά οι μέτοχοι.
Γιατί όλοι αυτοί οι συνυπεύθυνοι της σημερινής κατάστασης στον σύλλογο κρατούν τέτοια περίεργη στάση αποχής και σιωπής;
Στην αρχή της περιόδου , για τους ιθύνοντες έφταιγε το παρασκήνιο, η παράγκα που δεν απέδειξαν ότι υπάρχει, η νέα διοίκηση της ΕΠΟ , ο Μαρινάκης και ο Ολυμπιακός και στη κορυφή η κατευθυνόμενη διαιτησία.
Με τη πάροδο του χρόνου , η ομάδα έβγαζε προς τα έξω τα πραγματικά προβλήματα που υπήρχαν, αλλά κανείς δεν έβλεπε το δάσος, γιατί στραβωνόταν με το δέντρο!!!!
Η απειρία των διοικούντων, η οικονομική δυσπραγία και τα προσωπικά πάθη , οδήγησαν τον Παναθηναϊκό πολύ γρ΄΄ηγορα εκτός παιγνιδιού, εκτός στόχων.
Μια σωστή κίνηση δεν έγινε.
Για παράδειγμα καθυστέρησε πολύ να α΄ντικατασταθεί ο προπονητής , κι έγιναν λάθη στη διαδοχή του. Μεταγραφές δεν έγιναν παρά το γεγονός ότι έδιωξαν στελέχη που κράταγαν ψηλά επί χρόνια την ομάδα. Ο Καραγκούνης πρωταγωνιστεί στη Φούλαμ, ο Κατσουράνης βασικός και χρήσιμος στον ΠΑΟΚ, ο Πετρόπουλος βάζει γκολ και ξελασπώνει την ΑΕΚ κ.α. Μετατέθηκαν οι ευθύνες της κακής πορείας μόνο στους παίκτες, με αποτέλεσμα να χαλάσει το κλίμα των αποδυτηρίων.
Η ομάδα αυτή έχει έλλειψη εμπιστοσύνης στις δυνάμεις και τις δυνατότητες της. Είναι πλέον εύκολος και προβλέψιμος αντίπαλος για κάθε άλλη ομάδα. Η ποιότητα των παικτών της υστερεί άλλων και τα λάθη που γίνονται στους αγώνες παιδαριώδη, όπως η απόκρουση του Καπίνο στη φάση που προηγήθηκε του γκολ που σημείωσε ο Πλατανιάς και πήρε μέσα από τα χέρια των πρασίνων το εισιτήριο για τους 8 του κυπέλλου.
Παράλληλα με όσα λένε οι υπεύθυνοι τόσο περισσότερο μικραίνουν τον Παναθηναϊκό. Γιατί για μια ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός, δεν μπορεί κανείς να στέκεται στην λάθος εκτέλεση ενός πλάγιου άουτ, ούτε στο μη καταλογισμό ενός πέναλτι κι αυτά να αποτελούν σχεδόν πάντα  άλλοθι για τους παίκτες .
Ένα μίλι προβλημάτων υπάρχει στον Παναθηναϊκό αυτή τη στιγμή , που αντί να τα λύσουν οι υπεύθυνοι τα πολλαπλασιάζουν. Και δυστυχώς δεν κατάλαβαν πως τους ...κατάλαβε κι ο κόσμος που αντί να οργίζεται τους λυπάται και γυρίζει τη πλάτη του. Να όπως για παράδειγμα που χθες το βράδυ οργανώθηκε πλάνο απόδρασης της αποστολής που επέστρεψε από τα Χανιά, από το Ελευθέριος Βενιζέλος και δεν είχε πάει ούτε ένας να τους αποδοκιμάσει....
Ας συνεχίσουν λοιπόν ο κ. Αλαφούζος και οι συνεργάτες του να ασχολούνται με την διαιτησία που τους αδικεί και να μη βλέπουν τα πραγματικά αίτια της οδυνηρής πτώσης του Παναθηναϊκού, ο οποίος τώρα θα βρει κι άλλα προβλήματα ,πολλά , μπροστά του.

Ο Κάκος και τα κακά του ποδοσφαίρου...

Η διαιτησία του Τάσου Κάκου στον αγώνα Άρη - ΑΕΚ δεν ήταν καλή, δεν ήταν του επιπέδου ενός έμπειρου και διεθνή διαιτητή.
Είναι γνωστό εξ άλλου πως ο Κάκος έχει πάρει ψηλά τον αμανέ , που λέει κι ο λαός και πιστεύει πως είναι ο πρώτος των πρώτων.
Τα λάθη και οι προκλήσεις του τα τελευταία χρόνια είναι πολλά, αλλά δεν φταίει μόνο αυτός για τα καμώματα του, φταίνε κι αυτοί που τον ανέχονται, αυτοί που τον κανακεύουν.
Μη ξεχνάμε άλλωστε πως ο ΠΣΑΠ πριν από λίγο καιρό τον ανακήρυξε κορυφαίο διαιτητή και του απένειμε  βραβείο.

Ο Τάσος Κάκος

Ο Κάκος στον πιο πάνω αγώνα , ήταν ο εαυτός του, ένας διαιτητής με υπέρμετρο εγωισμό και πίστη πως στη διαιτησία υπάρχει μόνο αυτός. Αυτό το δείχνει εξ άλλου και σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του και του αρέσει να ξεχωρίσει, να είναι μοναδικός.
Στον αγώνα Άρη - ΑΕΚ 1-1, το σίγουρο είναι πως η ΑΕΚ ισοφάρισε με τον σκόρερ Πετρόπουλο να είναι σε θέση οφσάιντ. Για το λάθος αυτό υπεύθυνος είναι ο βοηθός του Κάκου που άφησε τη φάση να εξελιχθεί και στο τέλος δέχθηκε πως το γκολ ήταν κανονικό.
Επίσης λάθος έγινε και στη φάση της αποβολής του ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ τη δεύτερη φορά, αλλά πιστεύω πως και στην απόφαση αυτή τον παρέσυρε η θέση του βοηθού.
Ωστόσο πολύ θόρυβος έγινε για την κίτρινη κάρτα που έδειξε ο Κάκος στον σκόρερ του τέρματος του Άρη , που αμέσως μετά πανηγυρίζοντας το γκολ, σήκωσε τη φανέλα του, την πέρασε στο κεφάλι με σκοπό να δείξει το μήνυμα που υπήρχε στην από μέσα φανέλα του και είχε να κάνει με τον χαμό του 16χρονου άσου του Άρη Άγγελου Τσιπούρα που πριν λίγες έχασε τη ζωή του .
Ο Κάκος ενήργησε σύμφωνα με τους κανονισμούς. Η κίνηση αυτή απαγορεύεται από τους κανονισμούς και ο παραβάτης τιμωρείται με κίτρινη κάρτα. Ο Κάκος δεν ήταν υποχρεωμένος να δει τι έγραφε το μήνυμα. Αντίθετα ήταν υποχρεωμένος να τιμωρήσει τον παραβάτη ποδοσφαιριστή. Αλίμονο αν έχουμε την απαίτηση από τους διαιτητές, να πηγαίνουν στον παραβάτη παίκτη, να βλέπει τι γράφει το μήνυμα και μετά να αποφασίζει αν θα του επιβάλει ποινή ή όχι.
Αυτές οι αηδίες περί συναισθηματισμού  και ανθρώπινων ευαισθησιών, είναι αστεία πράγματα. Η παράβαση είναι παράβαση και πρέπει να τιμωρείται. Αν οι παίκτες του Άρη ήθελαν να μνημονεύσουν την απώλεια του Άγγελου, είχαν τρόπους. Δεν πρέπει λοιπόν να κατηγορείται ο Κάκος επειδή έκανε σωστά τη δουλειά του.
Τώρα αν δούμε το θέμα σε βάθος, διαπιστώνουμε πως η ΚΕΔ είναι ωσεί παρούσα και δεν προσφέρει απολύτως τίποτε στο χώρο. Γιατί όλα αυτά θα είχαν αποφευχθεί αν έδινε η ΚΕΔ σωστές εντολές, αν έκανε σωστά τον έλεγχο των διαιτητών και φυσικά αν έκανε σωστές επιλογές διαιτητών και βοηθών σε αγώνες. Η ανυπαρξία της ΚΕΔ αφήνει έκθετους τους διαιτητές, βορρά στις ορέξεις των παραγόντων που προσπαθούν κάθε φορά να βρούνε τρόπους να επηρεάσουν τους διαιτητές.
Με την ευκαιρία , θα μπορούσε η ΚΕΔ να εισηγηθεί στην ΕΠΟ να καταργηθεί η ένταξη των διαιτητών, παρατηρητών, καθηγητών - εκπαιδευτών στους κατά νομό Ενώσεις και μετά τις εξετάσεις που δίνουν να ανήκουν στην ΕΠΟ.
Έτσι δεν θα είχαμε φαινόμενα τύπου Καρδίτσας όπου ο πρόεδρος της ΕΠΣ δεν θέλει ένα παρατηρητή που επί σειρά ετών ανήκε και ανήκει στη δύναμη της περιοχής.

Η συρρίκνωση των εισοδημάτων

Όλοι μας σχεδόν  έχουμε πειστεί πως η Ελλάδα έχει μια κυβέρνηση που δεν κυβερνά, αλλά εκτελεί εντολές των πιστωτών της. Κανένα πρόγραμμα, καμία απόφαση δεν έχει να κάνει με προεκλογικές εξαγγελίες, ή με κάποιο πρόγραμμα διακυβέρνησης.
Άλλα λένε τη μια μέρα, κι άλλα κάνουν την επόμενη. Κανείς Έλληνας δεν γνωρίζει τι του ξημερώνει και το μόνο που έχει συνηθίσει είναι οι δυσάρεστες εκπλήξεις και πολλά, μα πάρα πολλά ψέμματα.
Γεγονός είναι πως η Ελληνική Βουλή έχει μόνο επαγγελματίες πολιτικούς. Στελέχη που δεν έχουν ασκήσει το επάγγελμα τους, ή που το εγκατέλειψαν χρόνια τώρα.

Ο αρχιτέκτονας της πολιτικής της λιτότητας Αντ. Σαμαράς

Οι συνθήκες κυρίως οι οικονομικές είναι καταπληκτικές για τους βουλευτές που ενώ αποστερούν από το λαό κάθε προνόμιο που με αγώνες είχε κατακτήσει, οι ίδιοι απολαμβάνουν των προνομίων τους που τα περισσότερα είναι προκλητικά συγκρινόμενα με τα βάρη που σηκώνει σήμερα ο λαός.
Το σχέδιο λένε είναι η ανάπτυξη, αλλά ανάπτυξη δεν βλέπουμε.
Τα κόμματα τσακώνονται μεταξύ τους , λες και τα στελέχη τους ζούνε σε άλλη χώρα και δεν καταλαβαίνουν τα προβλήματα του λαού.
Τα προβλήματα της διαφθοράς καταπολεμούνται μόνο στα λόγια, ενώ δεν υπάρχει υπηρεσία που να μη σκεπάζει και κάποιο σκάνδαλο.
Η ολιγαρχία μένει ανέγγιχτη κι ίσως να υπάρχει εξήγηση που να έχει να κάνει με τις ιδιαίτερες σχέσεις ολιγαρχών και πολιτικών.
Και το μόνο που γίνεται εύκολα είναι η μείωση μισθών και συντάξεων. Κι εδώ είναι το ζήτημα, ο στόχος τους είναι η συρρίκνωση των εισοδημάτων ώστε να φτάσουμε όλοι σε επίπεδο εξαθλίωσης και να βγούνε κερδισμένοι οι λίγοι.
Τουλάχιστον τρία χρόνια τώρα μιλάνε για αποκρατικοποιήσεις και δεν κουνιέται φύλλο. Υπάρχουν μάλιστα κι εκείνοι οι λαϊκιστές που τάσσονται κατά των αποκρατικοποιήσεων για να μαζεύουν ψήφους, ενώ δίνουν την εικόνα πως κάθε αποκρατικοποίηση είναι ο μπαμπούλας που θα καταστρέψει την Ελλάδα. Την ίδια ώρα αποδεικνύεται πως κανένας οργανισμός κρατικός δεν δουλεύει σωστά, είτε γιατί διοικείται από ανίκανα στελέχη, είτε γιατί αυτά έχουν άλλα πράγματα στο κεφάλι τους.
Κανείς δεν ασχολείται επί της ουσίας με την φοροδιαφυγή και τα φορολογικά μέτρα που παίρνουν είναι φορομπηχτικά με σκοπό την εξαθλίωση. Δεν υπάρχει επιχείρηση που ανεξάρτητα με την οικονομική της κατάσταση να μη εκμεταλλεύται τους εργαζόμενους , μειώνοντας μισθούς και αυξάνοντας τις ώρες απασχόλησης.

Θεατής των εντολών ο Αλέξης Τσίπρας

Δύο χρόνια κράταγαν στα χέρια τους τη λίστα με τους καταθέτες στο εξωτερικό κι αντί να κάνουν τις ενέργειες που έπρεπε να γίνουν , ακόμη ασχολούνται ποιος και γιατί απέκρυψε το ζήτημα.
Κανένα μεγάλο θέμα δεν έχει ανοίξει. Κανένα έργο ουσίας δεν γίνεται. Λάθη επί λαθών και υψηλή φορολογία που συρρικνώνει το εισόδημα και αποστερεί το λαό από αγορές πάσης φύσεως με συνέπεια να γογγύζει η αγορά.
Πως εννοούν όλοι αυτοί οι ανίκανοι την ανάπτυξη;
Ποιος μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς χρήματα;
Η χώρα έχει μπει σε μια μακρά περίοδο τραγικής λιτότητας όπου οι φτωχοί θα γίνουν φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι.
Λάθη στη πολιτική της ανάπτυξης της οικοδομής, με περίπου 200 επαγγέλματα που ζούνε από την οικοδομή να υποφέρουν. Λάθη στην αγορά του αυτοκινήτου. Λάθη στη φορολογία του αυτοκινήτου. Λάθη παντού και συνεχής οικονομική τρομοκρατία.
Κι ενώ ακόμη και οι ξένοι πολιτικοί , οικονομολόγοι και επιχειρηματίες επισημαίνουν πως το πρόγραμμα αυτό δεν βγάζει πουθενά, αυτοί πειθήνια όργανα των αφεντικών τους δεν αντιδρούν και κοροϊδεύουν το κόσμο που έχει φτάσει πλέον στα όρια του.
Το δυστύχημα για τη χώρα είναι η έλλειψη ενός ηγέτη που θα πείσει το κόσμο να τον ακολουθήσει και ορθώνοντας το ανάστημα του να μας βγάλει από το αδιέξοδο που μας οδήγησαν 300 ανίκανοι.

Η απομάκρυνση του Ζαρντίμ και τα λάθη !

Τα λάθη πληρώνονται στη ζωή...
Και στον Ολυμπιακό γίνονται λάθη που δεν έπρεπε να γίνονται σε μια ομάδα υψηλού επιπέδου και στόχων.
Ο Ολυμπιακός  το περασμένο Σάββατο αποφάσισε να λύσει τη συνεργασία του με τον προπονητή της ομάδας Λεονάρντο Ζαρντίμ. Κι αυτή η απόφαση είχε παρθεί καιρό τώρα. Η καθυστέρηση της υλοποίησης της οφειλόταν στα θετικά αποτελέσματα της ομάδας. Αλλά η κακή εμφάνιση σε κάθε ματς , ανάγκασε να δούνε οι ιθύνοντες πως το πρόβλημα υπάρχει και μπορεί να γίνει μεγαλύτερο.

Λεονάρντο Ζαρντίμ

Ο Ολυμπιακός του Ζαρντίμ, είχε ποιοτικούς παίκτες. Ωστόσο καλή μπάλα δεν έπαιζε η ομάδα. Σε κάθε ματς οι παίκτες προσπαθούσαν με γιόμες και σέντρες να σημειώσουν γκολ. Σε αρκετά παιγνίδια φάνηκε το πρόβλημα να μη μπορεί η ομάδα να σπάσει μια καλά στημένη άμυνα του αντιπάλου. Από την αρχή του πρωταθλήματος δεν υπήρξε μια σταθερή 11άδα, ούτε κάποιο πλάνο αγωνιστικό. Ο Ολυμπιακός ήταν προβλέψιμος στο τρόπο που αγωνιζόταν και το σύνολο δεν πρόσφερε ούτε θέαμα , ούτε ουσία.
Ο προπονητής προφανώς δεν κατάφερε να κερδίσει κανέναν, ούτε την εξέδρα, ούτε τους παίκτες, ενώ λένε πως και στα αποδυτήρια δεν ήταν όλα αρμονικά.
Το καμπανάκι χτύπησε όταν ο Μαρινάκης αποφάσισε να τοποθετήσει δίπλα στον Ζαρντίμ τον Νικοπολίδη, ανεξάρτητα των ικανοτήτων και των προπονητικών γνώσεων του. Γιατί αυτό δεν είχε γίνει από την αρχή, αλλά σχεδόν στα μέσα του πρωταθλήματος.
Το θέμα είναι πως προσλήφθηκε ο Ζαρντίμ.
Ένας προπονητής μπορεί με μια ομάδα να κάνει θαύματα, αυτό δεν σημαίνει πως μπορεί να το επαναλάβει με κάθε ομάδα, αφού οι παράμετροι είναι πάντα διαφορετικοί. Άλλη οργάνωση, διαφορετικό έμψυχο υλικό, άλλες οι απαιτήσεις του κόσμου και της διοίκησης, άλλοι και οι αντίπαλοι...
Όλα αυτά δείχνουν πως κάτι δεν έγινε σωστά όταν αποφασίστηκε η συνεργασία των ερυθρολεύκων με τον Πορτογάλο. Το ζητούμενο δεν είναι σε μια σχέση τι θέλει ο ένας, αλλά και τι ζητάει ο άλλος. Οι ερυθρόλευκοι ήθελαν να βάλουν στην 11αδα περισσότερους γηγενείς , ο προπονητής δεν κατάφερε να πετύχει κάτι. Παίκτες όπως οι Μήτρογλου, Φετφατζίδης, Τάττος, Σιόβας, Λυκογιάννης, Βλαχοδήμος, Ζαραδούκας, δεν αξιοποιήθηκαν. και είναι φυσικό να συμβεί αυτό, αφού η ομάδα δεν είχε βρει τα βήματα της και οι πειραματισμοί ήταν δύσκολο να πραγματοποιηθούν. Άλλωστε ταλέντα της αξίας του Μαύρου , του Σαραβάκου κ.α δεν βγαίνουν κάθε μέρα.
Με πολύ καλούς επιθετικούς η ομάδα , έπαιζε με έναν και τρία αμυντικά χαφ. Κι άλλες φορές είδαμε δύο επιθετικούς και δύο αμυντικά χαφ με το πρόβλημα στη τροφοδοσία να είναι τεράστιο.
Πολλοί ποδοσφαιριστές έδειχναν να παίζουν σα να τους κρατούσαν και δεν αναλάμβαναν πρωτοβουλίες , ούτε είχαν αυτοσχεδιασμούς.
Γενικά η εικόνα της ομάδας ήταν τραγική κι ας ήταν πρώτη με διαφορά από τον δεύτερο, κι ας ήταν αήττητη στο πρωτάθλημα και μέσα στους στόχους της.
Κι ενώ η εικόνα φαινόταν πόσο τραγική είναι, δόθηκε η λύση του Νικοπολίδη, ενός άπειρου προπονητή και με μικρές πλάτες για το βάρος μιας ομάδας όπως ο Ολυμπιακός. Θα μπορούσε η διοίκηση να είχε βρει τον κατάλληλο ώστε η διαδοχή να ήταν ομαλή και να μη γίνουν νέοι πειραματισμοί.
Τώρα λένε πως ο Νικοπολίδης μπορεί να μείνει μέχρι το τέλος. Κι αν συμβεί αυτό θα είναι ένα νέο λάθος. Υπάρχουν όμως καλοί ελεύθεροι προπονητές; Η Μπάγερν για παράδειγμα συμφώνησε από τώρα για το νέο της προπονητή , κι αυτός θα έχει την ευκαιρία και αν δει τα κενά της και να κάνει τα πλάνα του. Κι ακόμα πρέπει να μάθουν οι Έλληνες παράγοντες πως δεν μπορούν να έχουν προπονητή στην ομάδα τους που να αμείβεται λιγότερο από τους βασικούς παίκτες.... Το φτηνό κρέας λέει μια παροιμία το τρώνε τα σκυλιά...
Το ευτύχημα για τον Ολυμπιακό είναι πως παίζει χωρίς αντίπαλο, γιατί αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα, θα είχαμε δράματα στο λιμάνι. Ας φροντίσουν λοιπόν τώρα να διορθωθούν τα λάθη που έγιναν και το κυριότερο, ας οργανωθεί ο Ολυμπιακός σε όλα τα μέτωπα για να παρουσιάσει το νέο του πρόσωπο στη νέα περίοδο. Γιατί και στις ανανεώσεις των συμβολαίων λάθη έγιναν .

Αβραάμ, ο ποδοσφαιριστής , ο Ανθρωπος !

Νιώθω την ανάγκη να κάνω αναφορά στον διεθνή άσο του Ολυμπιακού Αβραάμ Παπαδόπουλο, όχι τόσο για τις αδιαμφισβήτητες ποδοσφαιρικές ικανότητες και την αξία του, αλλά για την αξία του ως Ανθρωπος.
Ναι γράφω τη λέξη άνθρωπος με Α κεφαλαίο γιατί στη περίπτωση του Αβραάμ είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω και να πω.
Ο Αβραάμ λοιπόν πριν λίγες ημέρες τιμήθηκε από τον σύλλογο Ελπίδα που δημιούργησε η μεγάλη Κυρία και φιλάνθρωπος Μαριάννα Βαρδινογιάννη για να βοηθήσει μικρά παιδιά που πάσχουν από καρκίνο. Κι είναι ένας σύλλογος που δίνει πολλές ελπίδες όχι μόνο σε αυτά τα παιδιά που προσβλήθηκαν από την ασθένεια, αλά και σε όλους εμάς που πιστεύουμε πως υπάρχουν ακόμη Άνθρωποι.
Στη προσφώνηση της η Κυρία Μαριάννα Βαρδινογιάννη , αποκάλυψε πως ο Αβραάμ επί πολλά χρόνια βοηθάει την προσπάθεια του συλλόγου Ελπίδα και σαν μικρό αντάλλαγμα γι αυτό ήταν η τιμητική διάκριση με μια αναμνηστική πλακέτα.
Ο διεθνής άσος ανήκει στην κατηγορία των μεγάλων ποδοσφαιριστών , που αυτό σημαίνει αυτόματα, υψηλές αποδοχές, αναγνωρισιμότητα, κοινωνική αποδοχή. Στην ίδια κατηγορία με αυτόν ανήκουν κι άλλοι πολλοί ποδοσφαιριστές. Ωστόσο ελάχιστοι έχουν τις δικές του ευαισθησίες. Αυτός ο πάντα σοβαρός και σχεδόν αγέλαστος ποδοσφαιριστής, ο τραχύς και ριψοκίνδυνος μέσα στους αγωνιστικούς χώρους, αποδεικνύεται πως έχει μια τρυφερή , μια μοναδικά ευαίσθητη ψυχούλα.
Έμαθα πως ο Αβραάμ πέρα από τον οβολό του που προσφέρει με κάθε διακριτικότητα, πολλές φορές επισκέπτεται τις εγκαταστάσεις του συλλόγου και βρίσκεται μέσα στα παιδιά που υποφέρουν με σκοπό και στόχο να απαλύνει τον πόνο τους. Τους προσφέρει δώρα, φωτογραφίζεται μαζί τους, υπογράφει αυτόγραφα και τους δίνει χαρά κι ελπίδα για τη ζωή τους.
Ότι και να πει κανείς για τέτοιες ενέργειες , για τέτοιες συμπεριφορές είναι λίγο. Κι είναι σπάνιο φαινόμενο η προσέγγιση από αυτή τη κατηγορία των αθλητών, της ευπαθούς ομάδας των μικρών παιδιών που ζούνε τον Γολγοθά τους, μαζί με τους γονείς, τα αδέλφια, τους συγγενείς , τους φίλους τους.
Είναι σημαντικό να στηρίζεις με κάθε τρόπο και κάθε δύναμη το θεάρεστο έργο της Κυρίας Μαριάννας Βαρδινογιάννη. Μιας Κυρίας που έχει τάξη σκοπό της ζωής της να βοηθάει τον συνάνθρωπο και να προσπαθεί να απαλύνει το πόνο των μικρών παιδιών. Την ίδια ώρα που άλλες κυρίες οικονομικά δυνατές , ασχολούνται με το ντύσιμο τους, τις πολυτελείς διακοπές τους, τα γκαλά για επίδειξη της φαιδρότητας τους και του πλούτου τους , που τις περισσότερες φορές δεν διαρκεί πολύ...
Είναι τεράστιο έργο η προσπάθεια να βοηθάς να ανθίσει το χαμόγελο στα πικραμένα και πονεμένα χείλη των μικρών πληγέντων από τον καρκίνο, αλλά και όλων των δικών τους. Κι είναι επίσης σοβαρό να βλέπεις ένα έργο μοναδικό, ανθρώπινο, πολιτισμένο και σύγχρονο να έχει υποστηρικτές όπως ο Αβραάμ Παπαδόπουλος.
Τέτοιοι Ανθρωποι δείχνουν πως το ποδόσφαιρο έχει κι άλλη πλευρά, όμορφη κι ευαίσθητη, κι όχι μόνο χουλιγκάνους , ανόητους και περιθωριακούς. Το ποδόσφαιρο που η  δήθεν υψηλή κοινωνία, ή ένα μέρος της απορρίπτει μετά βδελυγμίας, έχει και Ανθρώπους και ψυχωμένους αθλητές μέσα κι έξω από τους αγωνιστικούς χώρους. Κι αυτός ο αγώνας εκτός γηπέδων είναι πολύ πιο σημαντικός, πολύ πιο πολύτιμος.
Εύγε λοιπόν στον Αβραάμ και με την ευχή να αποκτήσει πολλούς μιμητές των καλών του πράξεων.

Θυσία στο βωμό του χρήματος !

Την Παρασκευή 18 του μήνα, θα συνεδριάσει η διοίκηση της ΕΠΟ και μέσα στα θέματα που έχει προς συζήτηση είναι και τα τηλεοπτικά δικαιώματα για τη περίοδο 2013 - 2016.
Η ΕΠΟ όπως είναι γνωστό διαπραγματεύεται σε αυτό το επίπεδο τους αγώνες του κυπέλλου Ελλάδας και τους αγώνες των Εθνικών μας ομάδων.
Πριν από την διοίκηση Πιλάβιου , οι διαπραγματεύσεις γινόντουσαν μεταξύ των ολίγων, δηλαδή προσώπων του προεδρείου και της υπηρεσίας marketing . Η διοίκηση ενημερωνόταν και προσυπέγραφε την απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής, αφού και εκ των πραγμάτων δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά για μια απόφαση ειλημμένη. Για μια απόφαση που πολλές φορές ερχόταν προς έγκριση τόσο καθυστερημένα, ώστε να μη υπάρχει δυνατότητα ανατροπής της.
Ωστόσο οφείλω να παραδεχθώ, πως οι τότε διαχειριστές των θεμάτων αυτών είχαν την πρόνοια, αλλά και την ευαισθησία να δίνουν τα δικαιώματα σε ελεύθερα τηλεοπτικά κανάλια και όχι σε συνδρομητικά. Κι αυτό γινόταν για να μπορεί ο κόσμος να βλέπει ποδόσφαιρο σε επίπεδο των πιο πάνω διοργανώσεων , χωρίς να πληρώνει. Κι ακόμη για να προβάλλεται το άθλημα και να προσελκύει φιλάθλους.
Στη συνέχεια η κατάσταση άλλαξε. Λόγω της οικονομικής κρίσης και των πολλών οικονομικών προβλημάτων της ΕΠΟ, θεωρήθηκε σωστό από τους διοικούντες να παραβλέψουν τους όρους των καναλιών ευρύτερης εμβέλειας και να δεχθούν προσφορές και από συνδρομητικά κανάλια. 'Ετσι ένα από αυτά , του ΟΤΕ κέρδισε τον διαγωνισμό δίνοντας καλύτερη προσφορά και πήρε τα δικαιώματα του κυπέλλου. Οι συνδρομητές του ΟΤΕ για την τηλεόραση , υπολείπονται κατά πολύ όλων των άλλων συνδρομητικών ή ανοιχτών τηλεοπτικών καναλιών. Με τον τρόπο αυτό τους αγώνες κυπέλλου τους βλέπουν μόνο όσοι είναι συνδρομητές στην τηλεόραση του ΟΤΕ. Αυτό σημαίνει πως υποβαθμίζεται σημαντικά ο θεσμός του κυπέλλου και χάνει πολύ από την αίγλη του. Κυρίως χάνει φίλους του αθλήματος που δεν μπορούν ή δεν έχουν την δυνατότητα να καλύψουν τις ανάγκες τους αυτές. Κι αν λάβουμε πως η οικονομική κρίση καλά κρατεί, τότε μια επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού με συνδρομή σε τηλεοπτικό σταθμό, είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Βέβαια από την άλλη πλευρά η ΕΠΟ φροντίζει να είναι γεμάτα τα ταμεία της ώστε να ανταποκριθεί στις δικές της υποχρεώσεις, καθώς είναι αυτοχρηματοδοτούμενος οργανισμός. Στο επίπεδο αυτό κανείς δεν μπορεί να κάνει δυσμενείς παρατηρήσεις.
Ωστόσο σε επίπεδο διαπραγματεύσεων πολλά μπορούν να συμβούν.
Το ποδόσφαιρο είναι ένα πολύ καλό προϊόν για τηλεοπτικά κανάλια. Αποδεδειγμένα κάνει μεγάλα νούμερα τηλεθέασης και αυτά με τη σειρά τους φέρνουν χρήμα μέσω διαφημίσεων. Εξ άλλου οι μεγάλοι αγώνες ποδοσφαίρου, τα ντέρμπι, φέρνουν από μόνα τους ενδιαφέρον τεράστιο και εξ αυτού ανοίγουν δίαυλοι τηλεοπτικής επικοινωνίας για κάθε ενδιαφερόμενο να πλασάρει και να διαφημίσει το δικό του προϊόν.
Οι διαπραγματευτές λοιπόν θα μπορούσαν να βάλουν όρους , ώστε ορισμένοι αγώνες να μεταδίδονται τουλάχιστον από το κρατικό κανάλι που δεν είναι και από τα ανταγωνιστικά των άλλων ιδιωτικών, ή ακόμη να πωλούνται τα δικαιώματα σε άλλα ελεύθερα κανάλια. Πολλά θα μπορούσαν να συμβούν και να επιτευχθούν με σωστές και καλές διαπραγματεύσεις, ώστε ούτε η Ομοσπονδία να χάσει, ούτε ο πλειοδότης του διαγωνισμού, αλλά και να βγει κερδισμένο το ποδόσφαιρο και κυρίως να μη χάσουν οι φίλαθλοι την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τους αγώνες αυτούς που πολλές φορές σημειώνουν μεγάλο ενδιαφέρον και φέρνουν εκπλήξεις.
Το ποδόσφαιρο ως λαϊκό άθλημα δεν πρέπει να γίνεται θυσία στο βωμό του χρήματος. Κι ακόμα η ΕΠΟ δηλαδή η διοίκηση της , δεν πρέπει να ξεχνάει τη βασική καταστατική της διάταξη που σκοπός της είναι και  η διάδοση του αθλήματος.

Ο θρήνος για τον μικρό Άγγελο και η ανευθυνότητα των ανίκανων !

Η τραγική είδη της ημέρας ήταν ο θάνατος του 16χρονου ποδοσφαιριστή του Άρη Άγγελου Τσιπούρα.
Ο Άγγελος που τον χαμό του θρηνεί η οικογένεια του Άρη , αλλά και όλοι όσοι έχουν ευαισθησίες , έπαιζε  ως αμυντικός στην ομάδα κάτω των 17 των κιτρινόμαυρων της Θεσσαλονίκης.
Νέος, ποδοσφαιριστής, γυμνασμένος, αθλητής, κι όμως νικήθηκε από τον θάνατο και μαύρισε όλους όσους τον γνώριζαν κι όχι μόνο.
Η απώλεια ενός νέου είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί.
Είναι ένα τραγικό γεγονός και μάλιστα ανεπανόρθωτο.
Ότι και να πει κανείς, ότι και να γράψει, είναι λίγο.
Δεν γνώριζα τον Άγγελο. Αλλά λυπάμαι αφάνταστα για την απώλεια του και με οδύνη συλλυπούμαι την οικογένεια του.

Ο Βασίλης Χατζηαποστόλου με τον γιατρό Γιάννη Οικονομίδη

Γνωρίζω όμως μια ιστορία που πρέπει να τη γράψω.
Την περίοδο 2004 - 2008 ήμουν μέλος της διοίκησης της ΕΠΟ και στη κυβέρνηση ήταν η ΝΔ.
Ο διακεκριμένος γιατρός Γιάννης Οικονομίδης, ήταν γενικός γραμματέας και είχε την έμπνευση να καθιερωθεί η κάρτα υγείας του ποδοσφαιριστή, ώστε να προλαβαίνει το σύστημα να σώζει ζωές.
Όλοι όσοι ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο γνωρίζουμε με πόση προχειρότητα βγαίνουν τα δελτία υγείας των ποδοσφαιριστών, όχι φυσικά όλα και να μη πηγαίνει το μυαλό μας μόνο σε ομάδες που ανήκουν σε ΠΑΕ, αλλά σε όλο το σύστημα του ποδοσφαίρου και ιδιαίτερα του ερασιτεχνικού.
Ο Γιάννης Οικονομίδης λοιπόν  κατέστρωσε ένα πλάνο που περιλάμβανε ένα ιατρικό διαγνωστικό κέντρο σε κάθε ποδοσφαιρική Ένωση. Ένα κέντρο με μια σειρά ιατρικών μηχανημάτων που την ευθύνη επιστημονικά θα είχε ένας γιατρός της περιοχής και ένας νοσηλευτής. Το κέντρο αυτό θα γινόταν στην έδρα κάθε Ένωσης , οι εξετάσεις όλων των ποδοσφαιριστών κάθε Ένωσης θα κατέληγαν στον κεντρικό υπολογιστή που θα ήταν εγκατεστημένος στην ΕΠΟ και τον έλεγχο θα έκανε γιατρός που με την έγκριση του πλέον θα εκδίδονταν τα δελτία υγείας.
Να σημειώσω πως για όλα αυτά δεν θα υπήρχε καμία δαπάνη από την ΕΠΟ ή τις Ενώσεις, ενώ η επιβάρυνση κάθε εξεταζόμενου θα ήταν μηδαμινή.
Το μέτρο αυτό συνέφερε και τους εξεταζόμενους και τα σωματεία τους, αφού για μια σειρά εξετάσεων αίματος, καρδιάς κ.α το κόστος είναι μεγάλο.
Το σύστημα άρχισε να λειτουργεί πιλοτικά σε ορισμένες Ενώσεις κι αν δεν κάνω λάθος αυτές ήταν του Ηρακλείου , της Αιτωλοακαρνανίας και της Ηπείρου και βρέθηκαν ποδοσφαιριστές με προβλήματα υγείας  που αναγκάστηκαν να σταματήσουν το ποδόσφαιρο μεν, αλλά έσωσαν τη ζωή τους.
Παρουσιάστηκαν όμως για το τεράστια εμπόδια, μερικά εκ των οποίων υπερπηδήθηκαν με μεγάλη δυσκολία. Οι τοπικοί ιατρικοί σύλλογοι ήταν αυτοί που αντέδρασαν πρώτοι για ευνόητους λόγους. Έτσι αποφασίστηκε η διοίκηση να  απευθυνθεί στο Υπουργείο Υγείας ώστε να εξασφαλίσει την σχετική άδεια και να εξανεμιστούν τα προβλήματα.
Θεωρήσαμε πως θα βρισκόταν εύκολα η λύση καθώς η ΕΠΟ ζητούσε μόνο την άδεια λειτουργίας και καμία κρατική επιβάρυνση.
Η τύχη μας ήταν πως βρήκαμε στο Υπουργείο Υγείας υπουργούς με ανοιχτά μυαλά και μεγάλη διάθεση να βοηθήσουν.
Η αρχή  έγινε με τον γιατρό - υπουργό Νικήτα Κακλαμάνη που μας άνοιξε πολλές πόρτες και θέλησε να δώσει άμεσες λύσεις. Πριν ολοκληρωθούν αυτές, έγινε ανασχηματισμός και τον διαδέχθηκε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος , που συνέχισε τις προσπάθειες και έφτασε σε σημείο ολοκλήρωσης.

Ο Γ. Ορφανός

Ορίστηκε η ημερομηνία της από κοινού μεταξύ ΕΠΟ και Υπουργείου Υγείας ανακοίνωσης του νέου θεσμού με συνέντευξη Τύπου σε αίθουσα μεγάλου ξενοδοχείου της πλατείας Συντάγματος, όπου μέσω πρωινής εκπομπής της κρατικής τηλεόρασης που τότε είχε η Πόπη Τσαπανίδου θα παρουσιαζόταν το θέμα και θα γινόταν επίδειξη μέσω τηλεοπτικού κυκλώματος από το ιατρικό κέντρο της ΕΠΣ Αιτωλοακαρνανίας. Θα δείχναμε δηλαδή το ιατρικό κέντρο της Ένωσης και μια ομάδα ποδοσφαιριστών που θα περνούσε από ιατρικές εξετάσεις, για να φανεί πως θα λειτουργούσε το σύστημα.
Κι ενώ ΟΛΑ ήταν προγραμματισμένα, είχαν μοιραστεί και οι προσκλήσεις , επενέβη ο υφυπουργός αθλητισμού Γιώργος Ορφανός και απαίτησε από τον υπουργό υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλο να μη γίνει η ανακοίνωση αυτή γιατί ήταν θέμα του ... δικού του υπουργείου και δεν μπορούσε να αναμειχθεί άλλο υπουργείο. Είχε πει μάλιστα τότε πως αυτός θα έκανε το ίδιο σύστημα για όλους τους αθλητές και όχι μόνο για τους ποδοσφαιριστές.
Στη προσπάθεια μας να σώσουμε τη κατάσταση προτείναμε να είναι κι ο Γ. Ορφανός στο πάνελ , αλλά δεν δέχθηκε καθώς ο ίδιος είχε κηρύξει τον πόλεμο στην ΕΠΟ. Κι αυτό γιατί θεωρούσε την ΕΠΟ προσκείμενη στο ΠΑΣΟΚ , επειδή εκεί ανήκε , όπως ο ίδιος έλεγε ο πρόεδρος της  Βασίλης Γκαγκάτσης. Ωστόσο η διοίκηση αυτή το μόνο που δεν είχε τότε ήταν η πολιτικοποιημένη χροιά της. Κι αυτό το είχε πετύχει ο Βασίλης Γκαγκάτσης, που είχε στην διοίκηση στελέχη όλων των κομματικών αποχρώσεων.
Η ΕΠΟ πρότεινε στη συνέχεια να έχουν το δικαίωμα και αθλητές άλλων αθλημάτων να χρησιμοποιούν τα ιατρικά αυτά κέντρα, με τους  ίδιους όρους που θα τα χρησιμοποιούσαν οι ποδοσφαιριστές. Αλλά ούτε αυτό το δέχθηκε ο Γ. Ορφανός κι έτσι ναυάγησε ένα έργο που θα είχε προσφέρει πολλά και το σημαντικότερο θα είχε σώσει ζωές.
Δεν θέλω να σχολιάσω τη στάση των κακών και χωρίς ευρύτερη σκέψη πολιτικών. Αυτό μπορεί να το κάνει καθένας μας. Και δεν θέλω να το κάνω πιο πολύ γιατί δεν μπορώ να ξεπεράσω τον θάνατο ενός νέου ανθρώπου, ενός φέρελπι ποδοσφαιριστή, που αν το σύστημα λειτουργούσε σωστά , σήμερα μπορεί και να ζούσε.
Φυσικά ο Γ. Ορφανός δεν κατάφερε να δημιουργήσει αυτό που η ΕΠΟ τότε είχε οραματιστεί , ίσως και να μη ασχολήθηκε καθόλου !

Οι εκπρόσωποι του ποδοσφαίρου στην ΕΟΕ και οι αλλαγές.

Το περασμένο Σάββατο έγινε η έκτακτη γενική συνέλευση των ποδοσφαιρικών Ενώσεων της ΕΠΟ, όπου αποφάσισαν την αναστολή λειτουργίας της Ένωσης Δρόμου και Άμμου και την εκλογή για την ΕΟΕ των εκπροσώπων της.
Τακτικό μέλος για την ΕΟΕ εκλέχθηκε ο τέως πρόεδρος της ΕΠΟ Σοφοκλής Πιλάβιος και αναπληρωματικό μέλος ο σύμβουλος της ομοσπονδίας και πρόεδρος της ΕΠΣ Κεφαληνίας - Ιθάκης Βαγγέλης Μαζαράκης.
Η εκλογή Πιλάβιου ήταν ότι καλύτερο. Έμπειρος πλέον παράγοντας, μορφωμένος , ανοιχτό μυαλό και σωστή αντίληψη των πραγμάτων , αλλά και άνθρωπος χαμηλών τόνων.
Από τις 56 Ενώσεις που είχαν δικαίωμα ψήφου, προτίμησαν την επιλογή του οι 36, ενώ βρέθηκαν στην κάλπη 11 άκυρα και 8 λευκά ψηφοδέλτια. Η άρνηση των 20 Ενώσεων  στο πρόσωπο του Πιλάβιου έχει να κάνει με την μικροπολιτική της αντιπολιτευτικής δράσης ορισμένων , κι όχι με το πρόσωπο γιατί αν συνέβαινε το δεύτερο θα υπήρχαν στην κάλπη 20 ψηφοδέλτια με ΟΧΙ.
Τι μπορεί να κέρδισαν αυτοί οι παράγοντες;
Έδειξαν μήπως την ... ισχυρή αντιπολιτευτική τους δύναμη; Απλά έδειξαν το τρόπο σκέψης τους.
Ωστόσο η άρνηση αυτή δεν αντανακλά την δύναμη της αντιπολίτευσης αυτής καθεαυτής, αλλά στη συμπάθεια και εκτίμηση στο πρόσωπο του υποψηφίου.
Γιατί στο δεύτερο θέμα της γενικής συνέλευσης που ήταν η αναστολή εργασιών της Ένωσης Δρόμου και Άμμου, η διοίκηση έδειξε να αυξάνει την δύναμη της από 37 σε 44, που σημαίνει ότι Ενώσεις που δεν ψήφισαν την διοίκηση στις πρόσφατες εκλογές, άλλαξαν ρότα και τώρα είναι  μαζί της κι αυτές είναι η Κοζάνη, η Ήπειρος, η Θεσσαλία, η Λακωνία, η Πέλλα, η Φωκίδα.
Ανεξάρτητα από όλα αυτά η επιλογή Πιλάβιου ως εκπροσώπου του ποδοσφαίρου στην ΕΟΕ είναι ότι καλύτερο μπορούσε να γίνει.

Βαγ. Μαζαράκης

Από την άλλη είχαμε την εκλογή του αναπληρωματικού μέλους του Βαγγέλη Μαζαράκη, ενός δραστήριου και φιλόδοξου παράγοντα, που μέχρι σήμερα απέδειξε πως ξέρει και μπορεί να χειρίζεται θέματα και ζητήματα του ποδοσφαίρου με εξαιρετική επιτυχία. Ο Μαζαράκης πέτυχε σε όλους τους τομείς που ανέλαβε , κινούμενος με διπλωματικότητα και χωρίς να ανοίξει μέτωπα. Βέβαια την άνοδο του και τις επιτυχίες του μερικοί δεν τις βλέπουν με καλό μάτι γι αυτό εκλέχτηκε με 32  ψήφους , ενώ στις εκλογές για το ΔΣ είχε συγκεντρώσει 49!
Αυτή τη φορά δεν ψηφίστηκε από το αντίπαλο στρατόπεδο που τον είχε πριμοδοτήσει στις εκλογές γιατί προφανώς δεν δέχθηκε να γίνει πιόνι άλλων.
Ο Μαζαράκης είναι φίλος μου , το ξέρουν όλοι όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα στο χώρο, κι είναι από τους ανθρώπους που ξέρει να σέβεται και να εκτιμά καταστάσεις. Για την Κεφαλονιά και πιο πολύ για την ΕΠΣ Κεφαλονιάς - Ιθάκης, είναι υπέρτατη τιμή η εκλογή του ως αναπληρωματικού στην ΕΟΕ. Ο αριθμός των ψήφων δεν μετράει τόσο, όσο η εκλογή. Άλλωστε σε λίγο καιρό οι αριθμοί θα έχουν ξεχαστεί....
Η Ένωση αυτή μικρή μεν, αλλά σημαντική αφού ανέδειξε έναν παράγοντα όπως ο Μαζαράκης , που με την παρουσία του σε φόρουμ της ΟΥΕΦΑ , στο ΔΣ και τώρα στην ΕΟΕ , της δίνει μια ιδιαίτερη αίγλη.
Οι Ενώσεις που επέστρεψαν στο...μαντρί ακολούθησαν το δρόμο πολλών άλλων όπως έχει γίνει και στο παρελθόν. Και καλά πολύ καλά έκαναν γιατί αυτό απαιτούσε το συμφέρον των σωματείων τους. Ωστόσο αυτή η μεταστροφή πρέπει να προβληματίσει και τους διοικούντες, γιατί είναι ένα ρεύμα που αλλάζει ανεξάρτητα με τη δυναμική που εκφράζει σήμερα.
Να μη ξεχνάμε την παντοδυναμία Γκαγκάτση , που σήμερα δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός από την πλειονότητα των Ενώσεων, εκείνων  τουλάχιστον που κάποτε θεωρούσε δικές του...
Στο ποδόσφαιρο όλα αλλάζουν, η μπάλα δεν είναι ποτέ στάσιμη, κινείται και μάλιστα με μεγάλη ταχύτητα γι αυτό και χρειάζεται μεγάλη προσοχή και ... προσεδάφιση των παραγόντων εκείνων που χάριν της εφήμερης δόξας πετάνε στα σύννεφα.

Μετανάστες...

Γυρνάμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε περίπου εκατό χρόνια πίσω.
Τα γεγονότα είναι τέτοια στη ζωή μας που φτάσαμε να αποδεχόμαστε τα πάντα σχεδόν αδιαμαρτύρητα.
Στη δεκαετία του 1900-1910 άρχισε η φυγή των Ελλήνων προς την Αμερική με στόχο μια καλύτερη ζωή , αφού στη χώρα μας η φτώχεια, η ανεργία, η πείνα δεν επέτρεπαν στο λαό να κάνει όνειρα, να κάνει σχέδια... Το μεταναστευτικό κύμα, συνεχίστηκε για πολλά χρόνια , ενώ μετά την Αμερική , ο προορισμός έγινε η κραταιά οικονομικά Γερμανία.
Οι Έλληνες μετανάστες  δούλεψαν, ίδρωσαν, ρίζωσαν , πέτυχαν.
Κι όλα αυτά κάτω από άθλιες συνθήκες με τους περισσότερους για να μη πω όλους να μη γνωρίζουν ούτε τη γλώσσα του νέου τους προορισμού.
Σήμερα στις χώρες αυτές βρίσκουμε Έλληνες 3ης και 4ης γενιάς, ανθρώπους που γεννήθηκαν στα ξένα, μεγάλωσαν με τα ήθη και έθιμα αυτών των χωρών, αλλά μέσα στη καρδιά τους υπάρχει πάντα η φλόγα και η ζεστασιά του Έλληνα, της Ελλάδας, γιατί αυτές οι ρίζες είναι πολύ βαθιά χωμένες στη ψυχή και την καρδιά καθενός, ρίζες που βγήκαν , μεγάλωσαν και θέριεψαν μέσα από τον καημό όλων εκείνων που ξεριζώθηκαν για ένα καλύτερο αύριο.
Σήμερα το " κακό" της μετανάστευσης συνεχίζεται... Με περίπου 1 εκ. άνεργους πολίτες, με μεγάλη φτώχεια και δυσβάσταχτους φόρους, όλοι ψάχνουν να βρούνε το φως και την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής στα ξένα. Πρώτος σταθμός τους χώρες της Ευρώπης που η μετανάστευση είναι εύκολη και δεν συναντάει πολλές δυσκολίες. Οι μετανάστες αυτής της γενιάς είναι διαφορετικοί, έχουν γνώσεις, ξέρουν γλώσσες, έχουν πτυχία , αλλά δεν έχουν δουλειά.
Είναι τραγικό να ακούς το παιδί σου να σου λέει με παράπονο και λυγμούς, μπαμπά, μαμά , κρατήστε με εδώ, δεν θέλω να φύγω...και στη συνέχεια να σκουπίζει τα μάτια, να σφίγγει τα χέρια και με ψεύτικο χαμόγελο να σου λέει, πάει αυτό ήταν μου πέρασε, θα φύγω , μη με παρεξηγείτε.
Φεύγουν οι Έλληνες για άλλα μέρη , κι ας τους αρέσει η Ελλάδα, ο τρόπος ζωής, οι συνθήκες που επικρατούν με τον καταγάλανο ουρανό και τον ήλιο που χειμώνα - καλοκαίρι μας συντροφεύει τις μέρες και μας δίνει κουράγιο.
Κι όλα αυτά γιατί βρέθηκαν ανίκανοι πολιτικοί που με τη δική μας ψήφο, μας κυβέρνησαν για το δικό τους συμφέρον κι όχι για το συμφέρον του τόπου.
Πάρτι διαφθοράς γινόταν και όλοι έκαναν τα στραβά μάτια. Κι αυτό σημαίνει πως είτε γνώριζαν και τους συνέφερε, είτε δεν γνώριζαν οπότε κακώς βρέθηκαν σε θέσεις κλειδιά.
Το καρκίνωμα της κοινωνίας οι τράπεζες, έφαγαν του κόσμου τα λεφτά, με τόκους μέχρι και 19% και φυσικά με την ανοχή της κρατικής νομιμότητας. Αυτές οι τράπεζες που τώρα δεν βγάζουν από το γκισέ τους ούτε ένα σεντ, αλλά μόνο ζητάνε για να έχουν, που έστελναν εγκεκριμένα δάνεια στα νοικοκυριά, πολλών χιλιάδων ευρώ, ή εξέδιδαν πιστωτικές κάρτες με τη σέσουλα.
Τώρα το σύστημα απειλεί με κατασχέσεις, κυνηγάει με κάθε τρόπο τους οφειλέτες και το κράτος προσπαθεί να μαζέψει χρήματα βάζοντας φόρους σε μισθωτούς και συνταξιούχους, γιατί που να βρει τα κότσια να πειράξει το μεγάλο κεφάλαιο, τους ανθρώπους δηλαδή που χρόνια τώρα τους στηρίζουν και τους συντηρούν με διάφορες μορφές ενίσχυσης.
Το κακό είναι πως η ανεργία μεγαλώνει, ανάπτυξη δεν υπάρχει ακόμη παρά μόνο στα λόγια. Οι πολιτικοί λαϊκίζουν και δεν προσφέρουν λύσεις. Τσακώνονται μεταξύ τους, όχι για μας, αλλά για τον εαυτό τους, γιατί θέλουν ΟΛΟΙ να πιάσουν την κουτάλα με το μέλι, κι ας έχει μείνει ελάχιστο στον πάτο του βαρελιού, κι εμείς δυστυχώς τα ανεχόμαστε και κοιμόμαστε, αντί να φροντίσουμε να κοιτάξουμε μόνο το δικό μας πλέον συμφέρον , ώστε να σταματήσουν τα δάκρυα και να ξανανθίσει το χαμόγελο.

Τα λάθη στο ποδόσφαιρο μας...

Το ποδόσφαιρο μας δεν είναι ότι καλύτερο. Πάσχει από πολλά και κυρίως από οργάνωση. Τα προβλήματα του είναι πολλά με πρωταρχικό την βία , ενώ σπουδαίο ρόλο παίζουν η ασυδοσία που υπάρχει, η αυθαιρεσία , η καταπάτηση κανονισμών και νόμων, η ανοχή και η ατιμωρησία των παραβατών και πολλά άλλα.
Όλα αυτά για να διορθωθούν χρειάζεται πρώτα η βούληση και κατά δεύτερο λόγο η γνώση.
Κι επειδή δεν υπάρχει ούτε το ένα ούτε το άλλο, ας μη περιμένουμε να έρθει η άνοιξη.
Μέσα σε όλα τα στραβά, έχουμε και χαμηλής ποιότητας ποδοσφαιριστές και ελάχιστους καλούς προπονητές. Κι επειδή κινούμαστε μέσα στη μετριότητα , οι ποδοσφαιριστές που έρχονται στο πρωτάθλημα μας, είναι κι αυτοί μικρής αξίας.
Ποιος μεγάλος ποδοσφαιριστής θα δεχόταν να έρθει να παίξει στο πρωτάθλημα μας ακόμη κι αν τα χρήματα που θα έπαιρνε θα ήταν ικανοποιητικά γι αυτόν....Και για να μη μπερδευόμαστε δεν αναφέρομαι ούτε στα ταλέντα που δεν έχουν δείξει την αξία τους, ούτε σε εκείνους που ψάχνουν την ευκαιρία να παίξουν σε μια ομάδα και να δείξουν προς τα έξω ότι άξιζαν, ότι αξίζουν....
Το 'ελλειμμα προπονητών υψηλής στάθμης είναι φανερό, οι δε Έλληνες προπονητές δεν μπορούν να ξεχωρίσουν , ούτε και να κάνουν καριέρα στο εξωτερικό. Απλά υπάρχει ένας κύκλος που πάνω σε αυτόν περπατούν όλοι αυτοί όπως τα πιατάκια στο πάγκο  στα μαγαζιά με σούσι που γυρνάνε γύρω  γύρω περιμένοντας τους πελάτες να πάρουν αυτό που προτιμούν...
Σπάνιες είναι επίσης οι περιπτώσεις , να μείνει ένας προπονητής για πολλά χρόνια σε μια ομάδα στη χώρα μας. Οι παράγοντες που κάνουν κακές επιλογές προπονητών κυρίως για οικονομικούς λόγους, δεν έχουν μάθει πως θα ήταν προτιμότερο να συνεργάζονταν με έναν πολύ καλό και ακριβό προπονητή για πολλά χρόνια, παρά να αλλάζουν δύο και τρεις προπονητές κάθε χρονιά.
Βέβαια η παροιμία λέει πως το ψάρι βρομάει από το κεφάλι και έτσι κάθε κεφάλι στο χώρο του ποδοσφαίρου κάτι στραβό κουβαλάει , κι όλα μαζί βγάζουν μια κακή εικόνα, ενός πολύ καλού προϊόντος , όπως είναι το ποδόσφαιρο.
Οι παράγοντες αντί να δούνε επιχειρηματικά τα θέματα, μπερδεύονται με συναισθηματισμούς κι αυτό το μείγμα δεν τους βγάζει πουθενά.
Αντί να οργανώσουν καλά το " μαγαζί " τους και να το στελεχώσουν με τους καλύτερους κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Κάτι που φυσικά δεν κάνουν στις επιχειρήσεις τους...
έτσι οι ερασιτεχνικές κινήσεις κι ενέργειες τους φέρνουν και τα ανάλογα αποτελέσματα, μέχρι να φτάσουν στο τέλος που τους περιμένει η χασούρα ενός μεγάλου μέρους από το πορτοφόλι τους και η απογοήτευση, που τους οδηγούν στην έξοδο με τις χειρότερες εμπειρίες.
Όλα αυτά τους κάνουν να ψάχνουν εξιλαστήρια θύματα εντός κι εκτός οικογένειας. Τα εκτός θύματα είναι οι διαιτητές και οι παράγοντες του χώρου. Τα εντός είναι πρώτα οι προπονητές, μετά οι ποδοσφαιριστές και τέλος τα στελέχη.
Μια σωστά οργανωμένη ΠΑΕ δείχνει με κάθε τρόπο τη δύναμη της. Αγοράζει με σωφροσύνη και μελέτη, πουλάει πάντα σε καλή τιμή, έχοντας σαν ρητό και κανόνα, πως όλοι έχουν την τιμή τους. Γιατί αν μια ομάδα δεν είναι ομάδα, δεν έχει δηλαδή καλό σύνολο, οι μονάδες όσο καλές κι αν είναι δεν μπορούν να βοηθήσουν.
Πριν λίγες ημέρες ένας σοβαρός φίλαθλος μου εξιστορούσε γιατί δεν πάει πλέον στο γήπεδο. Με δυο λόγια το πρόβλημα του είναι η βία και η παραβατική συμπεριφορά. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι μαζί με αυτόν δεν πάει πλέον και ο γιος του. Κι αν αυτό το φαινόμενο συνεχιστεί, σε λίγο οι ποδοσφαιριστές θα παίζουν μπροστά σε άδειες εξέδρες.
Ποιος όμως πρόεδρος ή παράγοντας νοιάστηκε για το πρόβλημα; Οι ίδιοι δυστυχώς οι παράγοντες με όσα κάνουν και όσα λένε δυσφημούν το προϊόν τους και απομακρύνουν από τα γήπεδα κάθε υγιές στοιχείο.
Την ίδια ώρα τα γήπεδα της Αγγλία σε όλες τις κατηγορίες είναι κατάμεστα από φιλάθλους, που βλέπουν τον αγώνα σα γιορτή, που χαίρονται να πηγαίνουν στο γήπεδο κι να περνάνε ευχάριστα την ώρα τους, χειροκροτώντας ακόμη και την ήττα της ομάδας.
Και λέω, κανείς από τους παράγοντες δεν έχει πάρει είδηση τι γίνεται σε άλλες χώρες που έχουν επιτυχημένα πρωταθλήματα; Γιατί αλήθεια η διοίκηση της Λίγκα δεν στέλνει στελέχη της με γνώσεις να συλλέξουν στοιχεία, να βρούνε λύσεις και να επιστρέψουν φορτωμένοι με ιδέες και πλάνα που να τα προσαρμόσουν στα δικά μας....
 

Πράσινες ...ανατριχίλες !

Άντε να είσαι Παναθηναϊκός και να ζεις το φετινό δράμα της ομάδας σου.
Βέβαια όλες σχεδόν οι ομάδες κατά καιρούς περνάνε μια περίοδο κρίσης, αλλά αυτό που συμβαίνει με τον Παναθηναϊκό είναι μοναδικό.
Ο Παναθηναϊκός έχει μια ανίκανη διοίκηση, κι αυτό το αποδεικνύουν τα γεγονότα. Μια διοίκηση που πειραματίζεται ή μάλλον μαθαίνει από τις γκέλες και τις γκάφες της, καθώς ποτέ στο παρελθόν δεν είχε ασχοληθεί με τα διοικητικά στο ποδόσφαιρο.
Από την αρχή της σαιζόν έβαλαν υψηλούς στόχους, λες και είχαν την υπερομάδα, ενώ την ίδια στιγμή δεν κατάφεραν να κάνουν μια μεταγραφή της προκοπής. Και σα να μη έφτανε αυτό, έδιωξαν τον Καραγκούνη , που διαπρέπει σήμερα στη Φούλαμ και νιώθει απίθανα τυχερός!!!

Φερέϊρα - Αλαφούζος

Αυτή η διοίκηση δεν είχε τη δυνατότητα να αντιληφθεί τίποτε από όλα όσα συνέβαιναν στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Έτσι στήριξε τον Φερέϊρα, έδιωξε τον Κατσουράνη, και τον Πετρόπουλο, έβαλε στο περιθώριο τον Λάζαρο, έδιωξε στη συνέχεια τον Βύντρα και τον Μπουμσόνγκ, προσπαθεί να ξεφορτωθεί τον Λέτο και το σπουδαιότερο, θέλοντας να συγκαλύψει τα λάθη και τις αδυναμίες της, έριξε το ανάθεμα της κατάστασης στη διαιτησία και την παράγκα, που ωστόσο δεν κατονομάζει ποια είναι ή ποιοι την συγκροτούν!
Όταν όλα πήγαν στο απροχώρητο, βρέθηκε ο τρόπος να αποχωρήσει ο Φερέϊρα και στη θέση του κλήθηκε ο ελάχιστων απαιτήσεων ( στο οικονομικό ) Ρότσα. Με το πρώτο θετικό αποτέλεσμα, πήραν πάλι μπρος τα τουιτ και οι βολές κατά της διαιτησίας , της ΕΠΟ, της παράγκας κ.λ.π, κ.λ.π. Μέχρι που η μηχανή ξαναμπούκωσε και ο Ρότσα κρίθηκε ως αδύναμος κρίκος. Εκδιώχθηκε λοιπόν κακήν κακώς ο Ρότσα για να αποκτηθεί ο παγκοσμίου φήμης και ανυπαρξίας Φαμπρί.
Μέχρι λοιπόν ο κύριος αυτός να μάθει που πέφτει το γήπεδο και ποιοι είναι οι παίκτες, το πουλάκι θα έχει πετάξει....
Το γιατί επιλέχθηκε ο συγκεκριμένος προπονητής δεν το ξέρω και δεν με αφορά.
Εκείνο που ξέρω είναι πως ο Παναθηναϊκός δεν έχει παίκτες μεγάλης κλάσης για να σηκώσουν το βάρος της ομάδας στη πλάτη τους, κι ότι βρίσκεται με 20 βαθμούς στην 9η θέση της βαθμολογίας , πίσω από τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό που έχει 42 βαθμούς και τους ΠΑΟΚ, Αστέρα Τρίπολης, Ατρόμητο, Λεβαδειακό, ΠΑΣ Γιάννενα, Πανιώνιο.
Αυτά τα νούμερα και η κατάσταση δεν αλλάζουν, ούτε πως με 12 βαθμούς στη τελευταία θέση βρίσκονται η Κέρκυρα και η ΑΕΚ.
Αν κρίνουμε από όσα έγιναν και γίνονται για την ανεύρεση χρηματοδότη, τότε είναι απορίας άξιο γιατί ο σημερινός πρόεδρος παρέλαβε από τον Γιάννη Βαρδινογιάννη το πακέτο των μετοχών... Ο κύριος πρόεδρος όφειλε να γνωρίζει πως το μέγεθος του Παναθηναϊκού είναι τεράστιο και ο πρόεδρος του πρέπει να έχει και τη δύναμη και τα προσόντα, αλλά και τη δυνατότητα την οικονομική για να τον διοικήσει.

Όλα αυτά που γίνονται με τους προπονητές και τους επενδυτές να έρχονται και να φεύγουν, με τους παίκτες που στοχοποιούνται και διώχνονται, προκαλούν ανατριχίλες, όχι για τα γεγονότα αυτά καθ εαυτά, αλλά για το μέλλον της ομάδας που είναι σκοτεινό και δυσοίωνο.