Ο όρκος !

Ποιος κοροϊδεύει ποιον σε αυτή τη κοινωνία!
Ορκίστηκαν λέει οι βουλευτές στη νέα Βουλή.
Όχι βέβαια όλοι, αλλά όσοι ήθελαν....
Τι σημαίνει όρκος ;
Γιατί να υπάρχει αυτή η διαδικασία όταν ορισμένοι δεν θέλουν να ορκίζονται;
Οι μη ορκισθέντες βουλευτές τι θέλουν να μας πούν;
Μήπως ότι δεν πιστεύουν στο σύνταγμα της χώρας;
Μήπως ότι δεν θα υπηρετούν με αυταπάρνηση την πατρίδα;
Βλέπετε όμως πως αλλάζουν οι καιροί.
Πέρασε το θέμα ασχολίαστο από τα ΜΜΕ, που υποτίθεται ότι εκφράζουν τον λαό.
Μήπως θέλουν να μας πουν ότι όλοι μας συμφωνούμε;
Μα αν οι βουλευτές κρίνουν πως καθένας πρέπει και μπορεί να κάνει του κεφαλιού του, ας κάνουν τις σχετικές τροποποιήσεις στο σύνταγμα και στον κανονισμό της Βουλής.
Αυτή η εικόνα που παρουσίασε η Βουλή στην ορκομοσία - παρωδία των βουλευτών μόνο με τσίρκο μοιάζει. Για να μη πω πως με αυτήν την έκφραση αδικώ τα τσίρκα όλου του κόσμου. Γιατί και αυτά έχουν τους κανόνες τους....
Αν αυτοί που δεν ορκίστηκαν θεωρούν εαυτούς προοδευτικούς, τότε έχουν μπερδέψει την ερμηνεία των λέξεων με αυτή των κανονισμών.
Για να πω και το άλλο, πως η χρησιμοποίηση των λέξεων προοδευτικός ή συντηρητικός, είναι ένα φιάσκο για τους ανίδεους , για όλους εκείνους που δεν ξέρουν τη σημασία τους.
Και θα κλείσω αυτό το σημείωμα με την παρατήρηση, πως όποιος δεν ήθελε να ορκιστεί κακώς πήγε στην ορκομωσία των βουλευτών.
Χορτάσαμε από τα καραγκιοζιλίκια τους , έλεος πια !

Οι συνταξιούχοι...

Οι συνταξιούχοι δουλεύουν μια ζωή και πληρώνουν αγόγγυστα με την ελπίδα να έχουν μια άνετη και όμορφη ζωή, όταν περάσουν στα μετόπισθεν. Ωστόσο δεν είναι ΟΛΟΙ οι συνταξιούχοι προνομιούχοι. Ανεξάρτητα με τα χρήματα που κατάφεραν να βγάλουν για τη σύνταξη τους, έχουν μόνο ντεζαβαντάζ. Ο όρος συνταξιούχος, και η ηλικία  τους αποκλείουν από την ενεργό δράση, ακόμη κι αν οι ίδιοι νιώθουν δυνατοί και θέλουν να συνεχίσουν να εργάζονται.
Στη φάση αυτή το μόνο πλέον που καταλαβαίνουν , αργά ή γρήγορα, είναι πως πρέπει να αλλάξουν συνήθειες στη ζωή τους και να απολαύσουν τα εναπομείναντα χρόνια τους.
Κάνουν τα σχέδια και ελάχιστα όνειρα.
Ζούνε όμως.... και δοξάζουν τον καλό Θεό που τους έχει καλά.
Ποιος είπε πως η ζωή κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες δεν είναι ωραία;
Κι εκεί που έχουν προσαρμοστεί σε νέες συνθήκες και καταστάσεις, έρχεται το Κράτος, χωρίς κανένα αίσθημα υπευθυνότητας και χωρίς κανένα απολύτως σεβασμό και τους ισοπεδώνει.
Οι συνταξιούχοι έπρεπε να ήταν στο απυρόβλητο.
Κάτι που δεν μπορεί να το καταλάβει κανένας μάχιμος της ζωής, ακόμη κι αν είναι άνεργος. Πολύ περισσότερο αν είναι πολιτικό στέλεχος ή κρατικοδίαιτος.
Μα είναι δυνατόν οι σαλτιμπάγκοι της πολιτικής ζωής να αντλούν έσοδα από τους συνταξιούχους και να τους μειώνουν έστω και κατά μισό ευρώ τις αποδοχές τους;
Με ποια λογική , με ποια στρατηγική πρέπει η κατηγορία αυτή να πληρώνει εισφορά αλληλεγγύης.
Ζουλιγμένα μυαλά, άρρωστοι εγκέφαλοι κυβερνητικών θέσεων, ανίκανοι χαρτογιακάδες, που ζούνε ανάμεσα μας , χωρίς πλάνα δράσης, χωρίς φαντασία, χωρίς εμπειρίες από τη ζωή και χωρίς κανένα σχεδιασμό, βρίσκουν την εύκολη λύση να "κλέψουν" τον ιδρώτα δεκαετιών από τους απόμαχους της ζωής.
Την ίδια ώρα η σπατάλη του κρατικού μηχανισμού και η αλληλοκάλυψη των απατεώνων δεν έχει όρια. Γιατί να πληρώνει ο συνταξιούχος τα εκατομμύρια φέσια των κομμάτων ; Γιατί να πληρώνει την σπατάλη των ΔΕΚΟ. Γιατί να δίνει τον ιδρώτα του στους τεμπέληδες.
Δεν υπάρχουν απαντήσεις σε αυτά και σε χιλιάδες άλλα βασανιστικά ερωτήματα.
Μόνο το συμπέρασμα ότι φταίμε πάλι εμείς, που αναδείξαμε φελούς , που ξεγελαστήκαμε από τα ψέμματα τους.
Ζούμε σε μια χώρα ανίκανων ταγών.
Ζούμε σε μια χώρα ηλίθιων και ξιπασμένων πολιτικών.
Ζούμε σε μια χώρα φοβισμένων , αλλά και εμπλεκόμενων σε παρασκήνια πολιτικών.
Με ποιο σκεπτικό κόβουν χρήματα σε μια σύνταξη 500 ευρώ;
Ποιος από αυτούς τους σκερβελέδες πολιτικούς μπορεί να ζήσει ακόμη και με 1000 ευρώ;
Αυτή είναι η ντροπή της Ελλάδας μας.
Αυτός είναι ο καθρέφτης μας.
Και μετά όλοι αναρωτιώμαστε γιατί αλλάζει ο πολιτικός χάρτης. Γιατί έχουν απαξιωθεί η πολιτική και οι πολιτικοί.
Ας μου πει κάποιος αν ξέρει ΕΝΑΝ φτωχό πολιτικό, κι αν αυτό αποτελεί απλά σύμπτωση.
Εγώ ξέρω μόνο πλούσιους και πολύ πλούσιους πολιτικούς.
Κι αυτοί δεν μπορούν να καταλάβουν τον πόνο και το πρόβλημα των φτωχών αλλά και των απόμαχων της ζωής.   

Σάντος, Ρεχάγκελ και φιλοσοφία...

Ο Οτο Ρεχάγκελ έγραψε ιστορία και θα μείνει για πάντα σε αυτήν ως ο αναμορφωτής του ποδοσφαίρου μας.
Ο Σάντος προσπαθεί, αλλά προς το παρόν ζει στη σκιά των μεγάλων επιτυχιών του Γερμανού.
Ωστόσο μεταξύ των δύο υπάρχει μεγάλη διαφορά νοοτροπίας.
Ο Ρεχάγκελ είχε κάνει ΟΜΑΔΑ. Όλα δούλευαν ρολόι και είχε ένα δικό του τρόπο να εμψυχώνει τους παίκτες. Είχε καταφέρει να κάνει ένα κλειστό κλαμπ την ομάδα, που για να μπεις σε αυτό έπρεπε πρώτα να μυηθείς και να δώσεις πολλές εξετάσεις.
Θυμάμαι τον Θοδωρή Ζαγοράκη να μου λέει " ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να δώσουμε στους νέους να καταλάβουν τι είμαστε και πως λειτουργούμε;"
Θυμάμαι τον Ρεχάγκελ να επιλέγει ποδοσφαιριστές να τους παίρνει στην ομάδα 2-3 φορές και να μη τους δίνει ούτε μισό λεπτό συμμετοχής.
Θυμάμαι το 2004 πως παίκτες  όπως ο Ντέμης, ο Γεωργιάδης, ο Λυμπερόπουλος, ο Καφές δεν χρησιμοποιήθηκαν σχεδόν καθόλου, ελάχιστα ο Τσιάρτας και ορισμένοι άλλοι, αλλά αν τους έβλεπες στον πάγκο ήταν πιο παθιασμένοι από αυτούς που έπαιζαν και πανηγύριζαν κάθε επιτυχία με ειλικρίνεια.
Ο Ρεχάγκελ είχε πάντα στο μυαλό του πως δεν έπρεπε να δεχτούμε γκολ, κι είχε τον τρόπο να ξεδιπλώνει την ομάδα επιθετικά, αλλά με μεγάλη προσοχή και μεθοδικότητα. Έτσι έφτανε σε αποτελέσματα.
Ο Γερμανός επέμενε στους ίδιους παίκτες ακόμη κι αν αυτοί δεν έπαιζαν στις ομάδες τους. Ήξερε όμως να τους κερδίζει και τους έκανε να δίνουν τα πάντα για την φανέλα. Ήταν αυστηρός, μεθοδικός, απόλυτος, εγωϊστής, αλλά και δίκαιος. Έτσι απέκτησε τον σεβασμό όλων, των παικτών, της διοίκησης της ΕΠΟ, των φιλάθλων.
Ο Σάντος κάθε φορά παίρνει κι άλλους παίκτες στην ομάδα. Δεν έχει καταφέρει να την κάνει οικογένεια με την πατριαρχική έννοια του όρου.
Ο Πορτογάλος παίζει και με άλλο σύστημα , πιο επιθετικό, ρισκάρει, αλλά το ρίσκο εμπεριέχει και κινδύνους. Κι αυτός είναι αυστηρός, ίσως όμως πιο απόμακρος από τον Γερμανό.
Αυτή ομάδα δείχνει κάτι να της λείπει.Κι αυτό πρέπει να βρει ο Σάντος.  

Όνειρο ήταν και τέλειωσε...

Το  Euro 2012  τέλειωσε για την Εθνική μας ομάδα.
Η Γερμανία με 4-2 ήταν καλύτερη μας και δίκαια προκρίθηκε στην επόμενη φάση.
Η Ελλάδα βρέθηκε στη τιμητική θέση των καλύτερων 8 της Ευρώπης κι αυτό δεν είναι λίγο αν αναλογιστούμε ποιες ομάδες έχουν αποκλειστεί.
Η Εθνική μας για αρκετό διάστημα μας έκανε να ξεχάσουμε λίγο τα προβλήματα μας και να αποτοξινωθούμε από την πολιτική λαίλαπα.
Η Εθνική μας έδειξε και το πάθος μας σαν λαός.
Ο αγώνας ήταν άνισος. Πράγματι πάλεψε ο Δαυίδ κόντρα στον Γολιάθ, αλλά ο Γολιάθ νίκησε.
Για μια ακόμη φορά χάσαμε ένα ημίχρονο κι αυτό ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως το πετυχαίνουμε με τόσο αξιοθαύμαστο τρόπο.
Από την άλλη οι προπονητές έχουν εμμονές, κάνουν λάθη κατά την άποψη μου ανεπίτρεπτα. Θα ήθελα να ήμουν για λίγο στο μυαλό του Σάντος και να δω με τι κριτήρια επέλεξε τον Νίνη για το ματς κόντρα στους Γερμανούς. Έτσι παίξαμε με 10 για ένα ημίχρονο.
Ήθελα επίσης να μάθω αν ο Κατσουράνης παίζει με Προεδρικό διάταγμα στην ομάδα. Γιατί τώρα στο ποδόσφαιρο τρέχουν, μάχονται ,πασχίζουν και δεν περπατάνε.
Σε ένα τόσο δύσκολο και κρίσιμο ματς, οι παίκτες μας ξεκίνησαν σαν να ήταν απολιθωμένοι. Αργοί, σαστισμένοι, ράθυμοι, χωρίς νεύρο και πάθος.
Κι αυτή η ομάδα που στο ματς με την Ρωσία έκανε σεμινάριο αμυντικής τακτικής, ήταν ένα σουρωτήρι.
Παρόλα αυτά μετά το έξοχο γκολ του Λαμ στο 39΄που κανείς δεν πρόλαβε να μαρκάρει, ήρθε το 1-1 με τον Σαμαρά στο 55΄ και είπαμε πως φέραμε το ματς στα ίσα. Πέντε λεπτά αργότερα όμως μπήκε το ωραιότερο γκολ του αγώνα από τον  Κεντίρα , άπιαστο βολέ κι εκεί τελειώσαμε.
Κι ενώ γνωρίζαμε το φονικό ένστικτο του Κλόζε και τη συνήθεια του να μας ...εκτελεί, τον αφήσαμε να πετύχει με κεφαλιά το 3-1 στο 67΄.
Ο Σάντος άργησε να κάνει αλλαγές προσώπων και τακτικής. Κι έτσι το 4-1 στο 73΄από τον Ρόις μας έκανε να νιώθουμε πολύ άβολα καθώς ο διασυρμός φαινόταν ορατός. Ευτυχώς όμως που κερδίσαμε το πέναλτι στο 90΄και ο Σαλπιγγίδης μείωσε σε 4-2. Αποτέλεσμα τιμητικό συγκριτικά με την απόδοση μας και τον αντίπαλο.
Έχοντας αντίπαλο μια ομάδα όπως η Γερμανία, φροντίζει την αμυντική τακτική και ενισχύεις με γερά εργαλεία το κέντρο. Με παίκτες μαχητές και παθιασμένους, με πνευμόνια για να καλύπτουν το χώρο, να αναχαιτούν, να καταστρέφουν τις προσπάθειες του αντιπάλου , να τον εκνευρίζουν και κυρίως να μπορούν να περάσουν μπαλιές στην επίθεση. Τέτοιο πράγμα δεν υπήρχε στην ομάδα μας .
Το 4-2 είναι βαρύ σκορ, αλλά δίκαιο.
Το καλό όλης αυτής της ιστορίας είναι πως ορισμένοι κατάλαβαν και αποφάσισαν να εγκαταλείψουν, γιατί από τον Σάντος δεν περιμέναμε κάτι.
Ο Νίκος Λυμπερόπουλος εγκαταλείπει την ενεργό δράση. Κι αυτό δείχνει μια λάθος επιλογή του Σάντος. Ο πολύ καλός αυτός ποδοσφαιριστής, ήδη είχε από μόνος του μπει σε μια άλλη φάση, άρα δεν είχε θέση σε αυτή την ομάδα περιορίζοντας έτσι τις επιλογές του προπονητή.
Ο Κώστας Χαλκιάς είπε αντίο στην Εθνική, καιρός ήταν. Πήρε όμως τη θέση ενός πολύ καλύτερου του του Διονύση Χιώτη, άλλο λάθος πάλι αυτό !
Ο Κώστας Κατσουράνης σκέφτεται να μη ξαναπάιξει στην Εθνική. Μακάρι να επιμείνει στην απόφαση του γιατί ο Σάντος θα τον ξανακαλέσει. Το ποδόσφαιρο τώρα όμως θέλει τρεχαλατζήδες και όχι περιπατητές. Κι ο Κώστας στον αγώνα πουλάει μυαλό στους άλλους.,...και δεν τρέχει, δεν συμμετέχει στην ομάδα όπως απαιτούν οι ανάγκες της.
Ενόψει Βραζιλίας, ο Σάντος πρέπει αν αναθεωρήσει πολλές από τις απόψεις του στις επιλογές που κάνει. Άλλα λάθη δεν επιτρέπονται, ούτε πρέπει να γίνουν, όταν η ΕΠΟ του δίνει όλα τα εφόδια που απαιτούνται ώστε να κάνει σωστά και καλά τη δουλειά του.
Ορισμένες επιλογές του Πορτογάλου σηκώνουν πολύ συζήτηση.
Αλίμονο αν αυτοί είναι οι καλύτεροι μας παίκτες.
Τώρα πρέπει να δούμε μπροστά και να αποτιμήσουμε τα λάθη που έγιναν.

Απορίες....

Νομίζω ήρθε ο καιρός ΄που πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα σωστά, να εμβαθύνουμε, να μελετάμε, να κρίνουμε και να αποφασίζουμε. Οι εποχές του οπαδισμού και της αγέλης πέρασε και δεν πρέπει να έχει επιστροφή...
Η αρχή έγινε με τον περιορισμό της οικογενειοκρατίας στην πολιτική. Όταν άλλαξε ο θεσμός της Βασιλείας , καιρός ήταν να αλλάξει και η περίοδος της οικογενειοκρατίας. Κι εμείς από τη πλευρά μας δεν πρέπει να ακολουθούμε τους γιους των πολιτικών , ας κάνουν καμιά άλλη δουλειά, γιατί η πολιτική πρέπει να πάψει να είναι βόλεμα οικογενειοκρατικό, πρέπει να πάψει να είναι επάγγελμα. Ας βγούνε τα παιδιά στην αγορά εργασίας, να δούνε τις δυσκολίες, να ζήσουν με ανασφάλειες, να αφουγκρασθούν εκ των έσω τα προβλήματα της κοινωνίας, και μετά αν έχουν να δώσουν  κάτι ας κοπιάσουν.
Τα γράφω όλα αυτά γιατί στις εκλογές του 2009 το ΠΑΣΟΚ πήρε περίπου 45% κι ο Γιωργάκης, ως μαθητευόμενος μάγος μας οδήγησε στο σκοτάδι.
Ειλικρινά έχω απορίες πολλές.
Είναι ικανός αυτός ο άνθρωπος για πολιτικός ηγέτης;
Μάζεψε γύρω του ένα σωρό περίεργους που τους χρυσοπληρώναμε και δεν κατάφερε να κάνει ούτε μία ανατροπή, ούτε μία μεταρρύθμιση.
Κατάργησε τα ουσιώδη για τη χώρα υπουργεία του Τουρισμού και της Ναυτιλίας.
Με ποιο αλήθεια σκεπτικό;
Μας πήγε πολλά χρόνια πίσω, κι αμφιβάλω αν το έχει καταλάβει ακόμη και τώρα, γιατί απλά αυτός ζει στο κόσμο του, όπως και πολλοί άλλοι πολιτικοί μας.
Οι περισσότεροι από τους 300 είναι ζήτημα αν έχουν περπατήσει μόνοι τους στο δρόμο, αν έχουν πάει στη λαϊκή , στην εκκλησία, στο γήπεδο, σε μια πλατεία να πιούνε καφέ, αν έχουν μπει ποτέ σε λεωφορείο, τραμ, τρένο, μετρό και γενικά αν έχουν ζήσει όπως εμείς την καθημερινότητα μας.
Όλοι αυτοί ζούνε στο κόσμο τους, βλέπουν τη Βουλή σαν επαγγελματική επένδυση και προσπαθούν να αυξήσουν τα έσοδα τους απολαμβάνοντας μόνο προνόμια.
Κι εμείς τους ψηφίζουμε χρόνια τώρα.
Δεν τους βαρεθήκαμε , λες και μας έχουν κάνει μάγια.
Ψηφίζουμε πάντα τους ίδιους ψεύτες, ανίκανους και ψευτοκύριους, που είναι μαζί μας όσο διαρκεί μια προεκλογική περίοδος και μετά που σε είδα που σε ξέρω.
Η ζωή αλλάζει κι εμείς μένουμε στατικοί στα ίδια και στα ίδια, πορωνόμαστε και παρασυρόμαστε  από τον τρόπο που μας σερβίρουν το πάθος , ώστε να έχουμε διαφορές μεταξύ μας κι όχι με αυτούς.
Ζούμε με όνειρα και χωρίς ελπίδα, γιατί αυτήν μας την έχουν κλέψει.
Πως είναι δυνατόν λοιπόν να ξέρουμε τα πάντα, να έχουμε άποψη για όλα και να κάνουμε κάθε φορά τα ίδια λάθη;

Φονιάδες των λαών....

Οι Γερμανοί μας λοιδορούν, προσπαθούν να μας εξευτελίσουν , μας χλευάζουν και μας βλέπουν υπεροπτικά. Τα Γερμανικά ΜΜΕ δείχνουν το ανθελληνικό μένος τους για κάθε θέμα που αφορά τη χώρα μας. Τελευταία ασχολούνται και με το σημερινό ματς Γερμανίας - Ελλάδας για το  Euro 2012.
Και τι δεν έγραψαν γι αυτό το ματς. Μέχρι κατασκόπους στο ξενοδοχείο που μένει η εθνική μας έβαλαν για να καταγράψουν κάθε κίνηση των διεθνών και του τεχνικού τημ.
Ας πάρουμε όμως αλλιώς τα πράγματα , να δούμε ποιοι μιλάνε.
Μιλάνε αυτοί που πήραν από την Ελλάδα τα φώτα του πολιτισμού, αυτοί που με ορδές στρατιωτών ήθελαν να καθυποτάξουν τον κόσμο, και ως φονιάδες των λαών, έσπειραν τον όλεθρο και την καταστροφή στην Ευρώπη.
Μιλάνε αυτοί που το στίγμα του ναζιστή Χίτλερ θα τους κατατρέχει σε όλη τους τη ζωή, όσο κι αν προσπαθούν να το αποκηρύξουν.
Μιλάνε αυτοί που έκαψαν σπίτια και σκότωσαν άνδρες και γυναικόπαιδα και στη χώρα μας. Αυτοί που μας χρωστάνε δισεκατομμύρια ευρώ ως αποζημιώσεις για τις καταστροφές και τον όλεθρο που μας προξένησαν , που αν μας τα έδιναν θα ξεχρεώναμε όλα τα χρεωμένα κράτη της Ε.Ε. Αυτοί που πήραν μερικά δισεκατομμύρια μετά την ένωση τους με την Ανατολική Γερμανία.
Μιλάνε αυτοί που σχεδόν υποχρεωτικά μας έχουν πελάτες τους, χωρίς να ισχύει γι αυτούς πως ο πελάτης έχει πάντα δίκιο.
Και τα κάνουν όλα αυτά από ατέλειωτο και απέραντο κόμπλεξ. Γιατί δεν είχαν και δεν θα έχουν ποτέ ιστορία σαν την δική μας. Γιατί αυτοί ότι και να κάνουν ποτέ δεν θα είναι πρώτοι στην διάδοση του πολιτισμού σε κάθε τομέα.
Που να βρούνε αυτοί Σωκράτη, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αισχύλο, Πλάτωνα, Ιπποκράτη, αλλά και Κολοκοτρώνη, Καραΐσκάκη, Μπουμπουλίνα, Διάκο, αλλά και Υψηλάντη, Σολωμό, Μαυροκορδάτο και χιλιάδες άλλους φωτισμένους πατέρες του πνεύματος και της επιστήμης για να φτάσω μέχρι τα νεότερα χρόνια στους Θεοδωράκη, Χατζηδάκη, Αγγελόπουλο, Σεφέρη, κ.α
Γιατί η Ελλάδα μπορεί να ήταν και να είναι φτωχή, αλλά ταυτόχρονα ήταν και είναι υπέρ πλούσια σε ανθρώπους του πνεύματος. Κι αυτοί με τη σοφία τους δίδαξαν την οικουμένη τις αρχές και τις αξίες της ζωής.
Πως όμως να καλλιεργήσεις τους αγράμματους Γερμανούς , τους άξεστους πολεμοχαρείς και κυρίως τους κομπλεξικούς υπερασπιστές σαθρών θέσεων και ιδεών. Αυτών που έχουν μάθει να βλέπουν μονόφθαλμα την ιστορία και να αλληθωρίζουν μπροστά στην πραγματικότητα με κυνισμό.
Είναι καιρός να τους δείξει κάποιος μερικά ντοκουμέντα από τις εκτελέσεις στο Δίστομο και στα Καλάβρυτα και να μη τους ζητήσει αποζημιώσεις, αλλά να τους υποχρεώσει να χαρακτηρίσουν τις πράξεις τους.
Κάποια στιγμή στις προκλήσεις πρέπει να απαντάμε με πρόκληση και κάποιος κάποια στιγμή πρέπει να το κάνει ώστε να μάθουν όλοι αυτοί οι καιροσκόποι και υποτελείς του τραπεζικού συστήματος , να μας σέβονται.
Νησάφι πια.

Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται !

Πιστεύω στις παροιμίες, γιατί είναι βγαλμένες από τη σοφία του λαού.
Η καλή μέρα, λέει ο λαός , από το πρωί φαίνεται !
Ο Αντώνης Σαμαράς νομίζω πως ξεκίνησε με το δεξί και έδειξε πως έχει τουλάχιστον διάθεση να βάλει τα πράγματα σε μια τάξη, ή τέλος πάντων να βάλει σε τάξη πολλά πράγματα στη ζωή μας.
Με αίσθημα ικανοποίησης άκουσα πως κόβονται άμεσα οι μισθοί των υπουργών κατά 30%. Γιατί δεν μπορεί κανένας να μιλάει για την οικονομική περιπέτεια ενός λαού, όταν απολαμβάνει μισθούς χιλιάδων ευρώ. Μακάρι ο Πρωθυπουργός να επεκτείνει το μέτρο αυτό και για όλους τους βουλευτές. Και θα έχει πολύ μεγάλη σημασία να έρθει το θέμα στη Βουλή για να δούμε τις αντιδράσεις όλων αυτών που πιπιλάνε τα περί δημοκρατίας και ισονομίας τι θα ψηφίσουν. Αν και περίμενα αυτό το θέμα να έρθει από κάποιο άλλο κόμμα που αρέσκεται να λέγεται ... προοδευτικό. Γιατί μέχρι σήμερα παίζουμε με τις λέξεις. Τι σημαίνει προοδευτικό κόμμα, όταν οι θέσεις του είναι αναχρονιστικές;
Η Ελλάδα σήμερα χρειάζεται νοικοκύρεμα και όχι λόγια. Πάνε πια τα λόγια τέλειωσαν και όλοι μα όλοι θα κριθούν από τις πράξεις τους. Κι όποιος δεν καταλαβαίνει, ας ρωτήσει τον Καρατζαφέρη, κάτι πρέπει να ξέρει, τώρα που έμεινε εκτός Βουλής αυτός και ο ΛΑΟΣ.
Μου άρεσε επίσης η αποφασιστικότητα και ο τόνος στην ομιλία Σαμαρά και ειδικότερα έμεινα ικανοποιημένος από την εντολή που έδωσε  στους υπουργούς του να αφοσιωθούν στα υπουργεία τους και τη δουλειά τους και να κόψουν τις βόλτες και τις εμφανίσεις στα κανάλια. Τέλος και η τηλεόραση για την Κυβέρνηση, αυτή η Κυβέρνηση δεν χρειάζεται προβολή στελεχών, αλλά προβολή των αποτελεσμάτων του έργου της. Και το έργο που έχει να κάνει είναι σημαντικό.
Πολύ καλή και η Θέση του Σαμαρά περί ελέγχου του υπουργικού έργου με χρόνο - στόχο - διαγράμματα. Κάποτε έπρεπε να γίνει κι αυτό, δηλαδή κάποιος να ελέγχει και να συντονίζει τους υπουργούς, που από τη μια στιγμή στην άλλη χάνουν το ρυθμό τους και τελματώνονται.
Καλή και η απόφαση του να δώσει εντολή στον αρμόδιο υπουργό να ελέγξει και να περιορίσει τις μετακινήσεις των υπουργών με κυβερνητικά αυτοκίνητα. Και θα είναι πιο καλό αν το μέτρο καταργηθεί για ΟΛΟΥΣ τους βουλευτές που και ο αριθμός τους στη Βουλή είναι τεράστιος.
Πιστεύω πως θα παρθούν κι άλλα τέτοια μέτρα. Και είναι απαραίτητο να γίνει συνετή οικονομική χρήση και να περιοριστούν οι σπατάλες.
Σήμερα που οι Έλληνες δεν έχουν μαντήλι να κλάψουν, είναι υπέρ - πολυτέλεια να έχουν οι βουλευτές δωρεάν ΙΧ , δωρεάν κινητά, δωρεάν μετακινήσεις κάθε είδους, δωρεάν τέλη αλληλογραφίας, συνοδούς αστυνομικούς , όταν η χώρα έχει γίνει ξέφραγο αμπέλι από κάθε είδους απατεώνες και εγκληματίες. Κι ακόμα να περιοριστούν οι παρατρεχάμενοι , αργόσχολοι συμβουλάτορες κάθε βουλευτή και κάθε υπουργού. Οι υπουργοί αν ψάξουν στα υπουργεία τους θα βρούνε δεκάδες στελέχη που θα μπορούσαν χωρίς επί πλέον δαπάνες να τους βοηθήσουν στο έργο τους.
Μερικοί νομίζουν πως όλα αυτά δεν είναι σημαντικά, ή τόσο σημαντικά, είναι όμως θέματα που πρέπει να λυθούν και μάλιστα μια για πάντα. Πέρασε ανεπιστρεπτί η εποχή της σπατάλης κι αυτό πρέπει ΟΛΟΙ να το καταλάβουν.
Ας περιμένουμε τώρα να δούμε τα επόμενα βήματα αυτής της Κυβέρνησης και τα ξαναλέμε.

Ο Αλκέτας ....!

Μερικοί άνθρωποι φεύγουν από τη ζωή, αλλά μένουν πάντα κοντά μας. Ένας από αυτούς είναι και ο Αλκέτας Παναγούλιας που σε ηλικία 78 ετών άφησε στην Βιρτζίνια των ΗΠΑ τα ξημερώματα της περασμένη Δευτέρας την τελευταία του πνοή.
Γνώρισα τον Αλκέτα την δεκαετία του 70 ως βοηθό του Μπίλυ Μπίγκαμ στην Εθνική μας ομάδα. Λίγο αργότερα όταν έφυγε ο Άγγλος ανέλαβε την Εθνική μας ο Αλκέτας, που πολύ τον αποκαλούσαν " ο Αμερικάνος".
 Δεικτικοί και δύσπιστοι όπως είμαστε σαν λαός, δεν θα αφήναμε να μας ξεφύγει ο πανέξυπνος και καλοκάγαθος Αλκέτας. Έτσι μετά το " Αμερικάνος" του κολλήσαμε δεύτερο παρατσούκλι " ο διερμηνέας" , γιατί γνωρίζοντας άπταιστα Αγγλικά στην Εθνική ήταν βοηθός και διερμηνέας του Μπίγκαμ.
Μετά από ένα χρόνο στο τιμόνι της Εθνικής , ο διερμηνέας έκλεισε στόματα οδηγώντας την Εθνική μας για πρώτη φορά στην ιστορία της σε μια μεγάλη διοργάνωση , στα τελικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στην Ιταλία.
Η Εθνική μας είχε τότε μια μεγάλη φουρνιά ποδοσφαιριστών Λιβαθηνός, Καψής, Δεληκάρης, Πουπάκης, Κωνσταντίνου, Φοιρός, Κούης, Νικολούδης, Κυράστας, Καραβίτης, κ.α
Ο Αλκέτας καταξιώθηκε πλήρως όταν το 1994 οδήγησε την Εθνική μας πάλι για πρώτη φορά στην ιστορία της στη τελική φάση του Παγκόσμιου κυπέλλου στις ΗΠΑ.
Στην πολύχρονη ιστορία του κατέκτησε κύπελλα και πρωταθλήματα με τον Άρη και τον Ολυμπιακό, ενώ είχε πάντα επιτυχημένη πορεία ως προπονητής στις ομάδες που εργάστηκε.
Σήμερα θα αποκαλύψω και κάτι που ΄το ξέρουν ελάχιστοι.
Τον Φεβρουάριο του 1994 ο Σωκράτης Κόκκαλης του έκανε πρόταση να αναλάβει τον Ολυμπιακό. Ο Αλκέτας ήθελε σαν τρελός, αλλά από την άλλη είχε ήδη προκριθεί η Εθνική μας για τα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο Κόκκαλης που έψαχνε εναγωνίως να βρει ικανό προπονητή για να πάρει έναν τίτλο , ήθελε τον Παναγούλια άμεσα στον πάγκο της ομάδας. Ο Αλκέτας είπε τότε στον Κόκκαλη. Πρόεδρε ένας προπονητής ζει για να κάτσει έστω και μια φορά στον πάγκο ομάδας σε τελικά φάση του Μουντιάλ. Άσε να το κάνω και μόλις γυρίσουμε από την Αμερική έρχομαι.
Ο Κόκκαλης του ευχήθηκε καλή επιτυχία , αλλά η πόρτα του Ολυμπιακού έκλεισε γι αυτόν.
Ο Αλκέτας ήταν φίλος, ήταν άριστος στις δημόσιες σχέσεις, ήταν άριστος ψυχολόγος κι έπαιρνε από τους παίκτες του ότι καλό είχαν. Ο άνθρωπος αυτός ήταν πάντα πιο μπροστά από την εποχή του και ήξερε να διαχειρίζεται και τις νίκες και τις ήττες. Ήταν όμως και ζεστός σαν άνθρωπος, πάντα με την καλή κουβέντα στο στόμα. Στα χρόνια που συνεργαστήκαμε δεν ανταλλάξαμε ούτε μια κακή κουβέντα και δεχόταν αδιαμαρτύρητα κάθε σκληρή κριτική. Είχε έναν ξεχωριστό αέρα σαν άνθρωπος και οι γνωριμίες του ήταν τεράστιες τόσο στον ποδοσφαιρικό χώρο όσο και έξω από αυτόν, ενώ όσες φορές πήγαινε στην ΟΥΕΦΑ και την ΦΙΦΑ γινόταν χαμός από στελέχη και παράγοντες των δύο ποδοσφαιρικών οργανισμών.
Ο Αλκέτας κάθισε και στον πάγκο της εθνικής ομάδας των ΗΠΑ. Εκεί να δεις μεγαλεία. Μέχρι και ο Λευκός Οίκος τον δέχθηκε. Όποτε ερχόταν στην Ελλάδα δεν θα παρέλειπε να δει ή να μιλήσει με τους φίλους του. Τα τελευταία χρόνια ζούσε μόνιμα στη Βιρτζίνια με τις κόρες , τα εγγόνια και την αγαπημένη του Βάνα , μια σπουδαία κυρία και καλή μάνα.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει αγαπημένε μου φίλε.
Και η μνήμη σου θα είναι όντως αιώνια.
Καλό ταξίδι Αλκέτα.

Η ιστορία διδάσκει γι αυτό πρέπει να την γνωρίζεις.

Την δεκαετία του 50 υπήρχε το ίδιο ρευστό πολιτικό σκηνικό που επέτρεψε στην ΕΔΑ να μπει στη Βουλή με 55 βουλευτές. Πανηγύριζε τότε όλο το αριστερό σύστημα. Στις επόμενες εκλογές όμως οι 55 βουλευτές εξανεμίστηκαν και κάποια στιγμή  ΕΔΑ διαλύθηκε.
Για να πιάσει τέτοια νούμερα ο Ηλιού , ο Παρτσαλίδης και οι άλλοι είχαν εκμεταλλευτεί τις κοινωνικές αναταραχές , την οργή και την απογοήτευση του κόσμου.
Δεν κατάφεραν όμως να διαχειριστούν σωστά την κατάσταση, απογοήτευσαν τον κόσμο και επέστρεψαν στην ανυπαρξία τους.
Μέχρι τις 6 Μαΐου ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κόμμα του 4-5% . Πάλευε να σταθεί στα πόδια του. Μέχρι τότε ούτε που είχε πάρει η ηγεσία του είδηση πως κάποιοι τους έψαχναν γιατί δεν μπορούσαν να ανεχθούν το ΠΑΣΟΚ ( οι πολλοί ) αλλά και τη ΝΔ ( λιγότεροι ).
Μετά το 17% της 6 Μαΐου, αντί να προβληματιστούν και να οργανωθούν, άρχισαν να τραγουδάνε και να λένε πολλά και διάφορα. Κάθε μια φυλή από τις άλλες 11 που συνιστούν το ΣΥΡΙΖΑ  είχε τη δική της γλώσσα και είναι φυσικό αυτό . Άργησαν πολύ να τους μαζέψουν. Αλλά πάλι το φαινόμενο υπήρχε και προβλημάτιζε όσους ήταν ακόμη αναποφάσιστοι.
Οι εκλογές της 17 Ιουνίου τους ανέβασε στα ύψη, άλλες 10 μονάδες και αξιωματική αντιπολίτευση. Τώρα όμως τα πράγματα αλλάζουν , χρειάζεται υπευθυνότητα και ορθός χειρισμός των πραγμάτων. Τα φώτα όλων είναι στραμμένα επάνω τους και η χώρα περνάει δύσκολα. Δεν μας χρειάζονται μάγκες , ούτε πολύξεροι, αλλά πολιτικοί που να αγαπάνε τον τόπο τους και τους αν΄θρώπους που ζούνε σε αυτόν.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν δυστυχώς δύο δρόμοι.
'Ο ένας να μεγαλώσουν σαν κόμμα και να πάρουν μια μέρα τα ηνία στα χέρια τους.
Ο άλλος η διάλυση στα εξ ων συνετέθη.
Η υπευθυνότητα θα του δώσει πόντους.
Η ωμή και άμυαλη αντιπολίτευση , θα τον τελειώσει.
Για όλα αυτά μιλάει η ιστορία. Κι όποιος τη ξέρει , μαθαίνει και προσέχει.

Ο περίεργος κ. Σάντος

Ο Πορτογάλος προπονητής της Εθνικής μας ομάδας ποδοσφαίρου Φερνάντο Σάντος είναι μια ξεχωριστή και ιδιόρυθμη προσωπικότητα.
Είναι λιγόλογος, είναι αυστηρός, είναι πειθαρχημένος.
Δεν μιλάει πολύ, μετά δυσκολίας λέει και καλημέρα.
Ξέρει η μάλλον καταλαβαίνει Ελληνικά, αλλά δεν θέλει να τα μιλάει και συννενοείται μόνο με διερμηνέα.
Είναι απαιτητικός και απόλυτος. Θέλει όλα να λειτουργούν  ρολόϊ.
Γενικά είναι μια πολύ δύσκολη προσωπικότητα, κι έχει ένα ξεχωριστό τρόπο σκέψης.
Στη δουλειά του θέλει όλα να λειτουργούν στην εντέλεια. Είναι εργασιομανής και απαιτητικός από όλους.
Μελετάει πολύ, έχει καλή σκέψη και είναι επίμονος.
Στον πάγκο πρεσάρεται και το δείχνει. Έχει ένα δικό του τρόπο στο κοουτσάρισμα και δεν είναι από τους προπονητές που είναι συνέχεια όρθιοι και κάνουν θέατρο.
Πέρα από το ποδόσφαιρο έχει κι άλλα ενδιαφέροντα και γνώσεις, ενώ δεν διστάζει ποτέ να λέει τη γνώμη του.
Δεν πιάνει εύκολα φιλίες και επίσης δεν ξανοίγεται.
Το ύφος του τον αδικεί, αφού χαμογελάει σπάνια και είναι στα όρια του αντικοινωνικού. Ωστόσο έχει και ευαισθησίες και κατανόηση κι αν του βρεις το κουμπί του, είναι και καλός συζητητής.
Σήμερα, είναι ο άνθρωπος που οδηγεί την Εθνική μας στις επιτυχίες.
Που ξέρει κανείς, μπορεί το άστρο του να είναι πιο λαμπερό από αυτό του Όττο Ρεχάγκελ.
Μακάρι! 

Νίκη - πρόκριση και μήνυμα !

Ποιος είπε ότι οι παραδόσεις δεν σπάνε;  Τέσσερις φορές βρήκαμε ως αντιπάλους μας τους Ρώσους σε μεγάλες διοργανώσεις και είχαμε χάσει και τις τέσσερις φορές. Σήμερα όμως η ψυχή και το πάθος των παικτών της εθνικής μας ανέτρεψε την παράδοση κι έφερε τη νίκη ( 1-0 ).
Η νίκη - πρόκριση της Εθνικής μας είναι κι ένα μεγάλο μήνυμα για τους άμπαλους της πολιτικής ζωής του τόπου, εκείνους τους χαρτογιακάδες  χαραμοφάηδες που βλέπουν την Ελλάδα σαν μια μεγάλη πίτα που πρέπει να "κλέψουν" το πιο μεγάλο κομμάτι της.
Μεγάλη και καλή ομάδα η Ρωσία. Με παίκτες επιπέδου ανώτερου των δικών μας. Ομάδα κοντρολαρισμένη , γρήγορη και με προσωπικότητα.
Κι όμως αυτή η ομάδα γνώρισε την ήττα - αποκλεισμό από την " μικρή" Ελλάδα, γιατί εμείς παίξαμε με ψυχή, με πάθος και ενωμένοι σα μία γροθιά.
Έτσι πρέπει να είναι οι Έλληνες στα δύσκολα, κι όχι παρτάκηδες και χαοτικοί.
Φαβορί ήταν πριν από το ματς οι Ρώσοι.
Κι όμως η Ελλάδα παίζοντας με πάθος και ψυχή τους έστειλε στη πατρίδα τους, κι εμείς περιμένουμε τον επόμενο αντίπαλο μας.
Η Εθνική μας ομάδα ΝΑΙ είναι μέσα στις 8 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης και μετά την προσεχή Παρασκευή θα είναι μέσα στις 4 καλύτερες !!!!
Το χρυσό γκολ της ομάδας μας σημείωσε στις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους, ο ένας και μοναδικός, ο αρχηγός της Γιώργος Καραγκούνης, που ήταν και ο καλύτερος παίκτης του αγώνα. Ο ποδοσφαιριστής που μας απογοήτευσε στο ματς με την Πολωνία όταν αστόχησε στην εκτέλεση του πέναλτι και χάσαμε την ευκαιρία της νίκης, αυτός σήκωσε στις πλάτες του  ομάδα και την  οδήγησε στη νίκη. Μαζί του έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους ο μοναδικός Σαμαράς παίκτης συγκλονιστικός, μοναδικός, αλλά και ο Τοροσίδης και ο Κυριάκος Παπαδόπουλος. Ήταν όλοι τους τέλειοι.
Η Εθνική μας έπαιξε άμυνα για σεμινάριο. Μπλοκάρισε τους Ρώσους , έκλεισε όλες τις διόδους και κράτησε τη νίκη , ενώ θα μπορούσε να είχε κάνει το 2-0 στο 69' με τον Τζαβάρα, όταν σε εκτέλεση φάουλ η μπάλα βρήκε τη συμβολή των δοκών της Ρώσικης εστίας.
Για μια ακόμη φορά ( τρίτη στη συνέχεια ) η διαιτησία ήταν κόντρα μας. Αυτή τη φορά μας αδίκησε ο Έρικσον, ένας νερόβραστος διαιτητής που ούτε δικό μας τοπικό ντέρμπι δεν θα έβγαζε.
Έδειξε αδικαιολόγητα κίτρινη κάρτα στον Καραγκούνη για θέατρο στο 62' , όταν ο αρχηγός μπερδεύτηκε με τον αντίπαλο του , έχασε τον βηματισμό του κι έπεσε. Όταν έγινε η ίδια φάση αλλά με πραγματικό θέατρο στο 73΄από τον Ζιργκόφ, έκανε το κορόιδο....
Με αυτή τη κάρτα ο Καραγκούνης συμπλήρωσε δύο και δεν παίζει στο επόμενο ματς.
Επίσης στο 68΄έδειξε κίτρινη κάρτα στον  Ζιργκόφ, όταν ανέτρεψε τον Σαλπιγγίδη που ήταν σε προφανή θέση για γκολ, ενώ έπρεπε να τον αποβάλει....
Της πλάκας ο διαιτητής με δύο λόγια.
Στο ματς αυτό ο Σάντος έκανε ρεσιτάλ κοουτσαρίσματος. Σωστές οι αλλαγές του , αν και έχω ένσταση για την συμμετοχή του Χολέμπας, που δίνει εκτός κλίματος. Και πολύ σωστή η αντιμετώπιση των Ρώσων. Ο Σάντος έδειξε πως ήταν πολύ διαβασμένος για τον αγώνα. Αλλά και οι παίκτες απέδειξαν πως ήταν αποφασισμένοι να προκριθούν. Επίσης ο Νίνης δείχνει πως δεν έχει βρει ακόμη τα πατήματα του, ενώ ο Κατσουράνης έκανε τα περισσότερα λάθη και δεν έτρεξε όσο έπρεπε. Γεγονός είναι ότι πήραμε αυτό που θέλαμε. Και το κάναμε με τον καλύτερο τρόπο. Σημασία τώρα έχει να ξεκουραστούν οι παίκτες, να γεμίσουν τις μπαταρίες τους και πεισμωμένοι να βάλουν πιο ψηλά τον πήχη και να περάσουν στους 4.
Αυτή η ομάδα έχει τα φόντα να κάνει πολλά πράγματα. Κι αυτό το καταφέρνει γιατί είναι ΟΜΑΔΑ και αποδεικνύεται από το πάθος και την αγάπη τους για τον μεγάλο απόντα του αγώνα και της διοργάνωσης τον Αβραάμ Παπαδόπουλο, που του αφιέρωσαν τη νίκη και πανηγύρισαν κρατώντας την φανέλα του.
Μακάρι η νίκη αυτή να δώσει τα φώτα της και τα μηνύματα της στα λαμόγια της πολιτικής ζωής του τόπου, που αντί να βάλουν στόχο να σώσουν την Ελλάδα, βλέπουν μόνο τη καρέκλα τους.!!! 

Ο Παναθηναϊκός αλλάζει...

Η κρίση άγγιξε και το ποδόσφαιρο. Πολλές ομάδες φέτος δεν μπορούν όχι μόνο να κάνουν μεταγραφές, αλλά και να ανταποκριθούν σε βασικές τους υποχρεώσεις.
Η κρίση αυτή έφτασε και στο κατώφλι του Παναθηναϊκού που αλλάζει ριζικά προφίλ. Ήδη παρελθόν από την ομάδα αποτελούν ο Νίνης , ο Κλέιτον, ο Ρούντολφ, έξοδο βλέπουν οι Σειταρίδης, Πλεσί, Σιμάο, Καντέ , ενώ θα γίνει πρόταση μείωσης αποδοχών κατά περίπου 50% σε Κατσουράνη, Καραγκούνη, Βύντρα, Μπουμσόνγκ, που σημαίνει ότι αν έχουν άλλη πόρτα ανοιχτή , θα αποχαιρετήσουν το τριφύλλι. Αναχωρεί επίσης και ο Κουίνσι που δεν τον αφήνει ως δανεικό η Αλ Σαντ.
Ανεξάρτητα με όλα αυτά, χρήματα δεν υπάρχουν και οι μεταγραφές που θα γίνουν δεν θα αφορούν μεγάλα ονόματα του χώρου, αλλά παίκτες ικανούς να σηκώσουν το βάρος της αποστολής τους.
Η αποστολή Φερέιρα είναι δύσκολη και το ρίσκο που αναλαμβάνει τεράστιο αν αναλογιστούμε πως ο Παναθηναϊκός δεν είναι ομάδα της σειράς και οι οπαδοί του έχουν υψηλές πάντα απαιτήσεις. Ο Πορτογάλος πάντως θέλει έναν κεντρικό αμυντικό, δύο μέσους και δύο επιθετικούς.
Με δυό λόγια ο Παναθηναϊκός αλλάζει και πρόσωπο και φιλοσοφία και μένει να παρακολουθήσουμε πως θα γίνει αυτή η αλλαγή και αν θα πετύχει στο βαθμό που πρέπει.

Το μεγάλο δίλημμα

Λίγες μέρες έμειναν μέχρι την Κυριακή 17 Ιουνίου όπου θα πάμε να ψηφίσουμε για να εκλέξουμε τη νέα κυβέρνηση. Κι όπως αποδεικνύεται ο λαός είναι σε σύγχυση. Από τη μια εξακολουθεί να θέλει να τιμωρήσει το καταστροφικό ΠΑΣΟΚ που οδήγησε τη χώρα στην ανυποληψία και τη ΝΔ τόσο γιατί στήριξε το ΠΑΣΟΚ , όσο και για την ιστορία της τα προηγούμενα χρόνια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ  του 4,6 % πριν από τις 6 Μαΐου, είναι το κόμμα του 25% κι αυτό τον έκανε να ζαλιστεί και να προσπαθεί να αλλάξει. Γιατί άλλο να κάνεις αντιπολίτευση και άλλο να πρέπει να κυβερνήσεις. Ως αντιπολίτευση λες όσες αρλούμπες θέλεις, ως κόμμα ευθύνης δεν το ρισκάρεις, γιατί εγγυμονεί πολλούς κινδύνους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να σουλουπωθεί, προσπαθεί να στρογγυλέψει τα πράγματα και να τα γυρίσει ήρεμα, από όσα έλεγε πριν λίγο καιρό. Τότε που είχε υψωμένη τη σημαία της επανάστασης και ήταν κατηγορηματικός για την άμεση άρνηση και καταγγελία του μνημονίου. Κι όπως είπε δημόσια η Ντόρα, το κολομπαρεύει το πράγμα.
Η κατάσταση είναι τραγικά δύσκολη, καθώς η Ευρώπη δεν παίζει, δεν μας έχει ανάγκη και λεφτά υπάρχουν μέχρι τα μέσα Ιουλίου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει Ανδρέα Παπανδρέου με το Τσοβόλα δώστα όλα... Υπόσχεται παροχές, χωρίς να λέει που θα βρει το χρήμα , αλλά και πότε θα τις δώσει αυτές τις παροχές.
Και το μεγάλο δίλημμα είναι.
Άν κάνει κυβέρνηση ο Σαμαράς με άλλες δυνάμεις, κι έξω τον ΣΥΡΙΖΑ, από τη πρώτη μέρα η Κουμουνδούρου θα έχει το κόσμο στο πεζοδρόμιο και θα συνεχίσει να λαϊκίζει.
Μας συμφέρει κάτι τέτοιο;
Άν πάλι κάνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ , η θα βυθιστούμε στο χάος και την απομόνωση, ή σε δύο μήνες θα πέσει και θα έχουμε πάλι ακυβερνησία.
Στη παρούσα φάση το καλύτερο για το λαό είναι να ενωθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις  και να αναλάβουν τις ευθύνες τους , να προσπαθήσουν να σώσουν τη χώρα.

Χάσαμε το τρένο !

Η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου και στο ματς με την Τσεχία έκανε τα ίδια λάθη , έχασε το ματς και μαζί με αυτό και το τρένο της πρόκρισης.
Βέβαια μαθηματικά δεν χάθηκε τίποτε. Αν κερδίσουμε την Ρωσία, περνάμε στους 8. Ωστόσο με την εικόνα που παρουσίασε η εθνική μας δεν πρέπει να πιστεύουμε σε τέτοια θαύματα, που μακάρι να γίνουν....
Η Τσεχία μας αιφνιδίασε, σημείωσε δύο γκολ στο 3΄και στο 6΄ και πήρε τη νίκη με 2-1.
Εμείς σημειώσαμε ένα γκολ στο 52΄με τον Γκέκα, άλλο ένα στο 40΄με τον Φωτάκη που δεν μέτρησε ως οφσάιντ ενώ ήταν κανονικό και μείναμε στην ήττα.
Η διαιτησία ( διαιτητής ο Γάλλος Λανουά και οι βοηθοί του ) μας αδίκησε και δεν είναι επισήμανση δικαιολογίας, αλλά καταγραφή μιας πραγματικότητας , που δείχνει πως σε διοικητικό επίπεδο πάσχουμε , είτε γιατί δεν λειτουργούμε σωστά, είτε γιατί δεν έχουμε σωστές δημόσιες σχέσεις.
Για την ήττα βέβαια δεν φταίει η διαιτησία μόνο. Την κύρια ευθύνη την έχει η δική μας ομάδα. Ο Σάντος έχει εμμονές   σε πρόσωπα όπως ο Χαλκιάς , που ευτυχώς κατάλαβε πως δεν τραβάει και αυτοαντικαταστάθηκε. Κι είμαστε τυχεροί που δεν θα ...μπορέσει να παίξει και κατά της Ρωσίας. Ο Χιώτης, κορυφαίος γκολκίπερ τη χρονιά που μας πέρασε βλέπει τους αγώνες από την τηλεόραση και θαυμάζει τον αντικειμενικό και οξυδερκή Σάντος.
Η επιλογή του Χολέμπας στο αριστερό άκρο δεν ήταν ότι καλύτερο και η αδράνεια όλων για ένα ημίχρονο γεγονός. Η νωθρότητα των ποδοσφαιριστών μας ανέδειξε την Τσεχία για 35΄ως ...υπερομάδα.
Ο Σάντος απέδειξε πως δεν είχε κάνει σωστούς υπολογισμούς και μάλλον είχε υπερεκτιμήσει ορισμένους ποδοσφαιριστές. Κι εκείνο το 4-3-3 τι το θέλει , αφού δεν έχει παίκτες να το εφαρμόσουν; Με πιο ενισχυμένο κέντρο και γρήγορους στην επίθεση , θα είχαμε μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας, από την τακτική της γιόμας.
Η Εθνική μας για να σταθεί θέλει παίκτες με το πάθος του Καραγκούνη και τη δύναμη του Μανιάτη. Τα αστεράκια που αναβοσβήνουν από αγώνα σε αγώνα δεν έχουν θέση σε μια Εθνική σε αυτή τη φάση των υποχρεώσεων της.
Ο Χολέμπας στο γκολ έχασε τον Γίρατσεκ και ο Πιλάρ βρήκε την άμυνα να κάνει βόλτα στο δεύτερο γκολ. Με άνεση και ευκολία έκανε η Τσεχία το 2-0. Στο δεύτερο γκολ ο Πιλάρ, πέρασε μέσα από τους Κατσουράνη και Τοροσίδη σχεδόν χωρίς αντίσταση....
Οι Τσέχοι ήταν διαβασμένοι, είχαν πλάνο , αιφνιδίασαν και πέτυχαν το σκοπό τους.
Το δικό μας πλάνο δεν κατάλαβα ποιο ήταν. Μήπως να μπούμε και να βάλουμε 5 γκολ στην ανύπαρκτη Τσεχία;
Καθένας στο ποδόσφαιρο γνωρίζει πως αν ξεπεράσεις χωρίς πρόβλημα τα πρώτα 15΄μετά μπορείς να κάνεις το παιγνίδι σου. Εμείς ;
Όσο φέρνω στη μνήμη μου την ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου από τον Χαλκιά στο δεύτερο γκολ τρελαίνομαι. Όχι τόσο για την απόδοση του γκολκίπερ, αλλά για την κρίση του Σάντος. Μα καλά ο προπονητής δεν είδε τίποτε στο ματς με την Πολωνία η πιστεύει πως δεν έχει 3 ισάξιους τερματοφύλακες;
Τελικά χάσαμε ένα ματς που δεν έπρεπε , από μια ομάδα που δεν είναι καλύτερη μας.
Κι ακόμα φάνηκε ένα πρόβλημα, της κατάλληλης ψυχολογικής προετοιμασίας. Όταν ένα παιγνίδι είναι καθοριστικό, κι έχεις αντίπαλο που προέρχεται από βαριά ήττα και θέλει πως και πως τη νίκη, δεν μπαίνει η ομάδα σα να πηγαίνει βόλτα στο πάρκο.
Πέρα λοιπόν από την απόδοση των διαιτητών , η ήττα είναι μόνο δική μας ευθύνη.

Υπάρχει λύση...

Ούτε στα όνειρα του πιο ευφάνταστου πολίτη δεν υπάρχει αυτοδυναμία κόμματος μετά τις εκλογές της 17 Ιουνίου. Όλα δείχνουν πως θα κοντραριστούν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ κι ο νικητής θα κερδίσει με βραχεία κεφαλή για να χρησιμοποιήσω έναν όρο του Ιπποδρόμου.
Ο κόσμος φοβάται το ΕΓΩ των πολιτικών, καθώς όλοι θέλουν να μας σώσουν και το κυριότερο, πιστεύουν ότι μπορούν να το πράξουν. Με γνώμονα το προσωπικό τους και μόνο συμφέρον θα συνεχίσουν από Δευτέρα να παίζουν με τις αγορές, αλλά και την αγωνία του λαού. Ενός λαού που είναι και θα είναι συνυπεύθυνος για΄το αποτέλεσμα που θα προκύψει στις εκλογές.
Ήδη οι πολιτικοί αρχηγοί πατάνε πάνω σε επί μέρους θέσεις , άλλος 6, άλλος 8 , άλλος 18 και πάει λέγοντας και αυτές οι θέσεις είναι το προκάλυμμα να μη καταλήξουν και να μη συνεννοηθούν μεταξύ τους.
Βέβαια είναι  θεμιτό καθένας αρχηγός μικρού η μεγάλου κόμματος να θεωρεί τον εαυτό του ικανό και κατάλληλο να κυβερνήσει. Το επικίνδυνο είναι που σχεδόν όλοι έχουν άγνοια κινδύνου. Γιατί αυτή τη φορά αν αποτύχουν σε όσα υπόσχονται δεν θα βρούνε κανένα δίπλα τους, θα έχουν όλο το λαό απέναντι τους.
Όλοι οι πολιτικοί πρέπει να καταλάβουν ότι δεν υπάρχει πλέον υπομονή, δεν υπάρχει ανοχή, αλλά δεν υπάρχει και αντοχή για νέα πειράματα και νέες περιπέτειες.
Κι επειδή είμαστε στα πρόθυρα ενός εμφύλιου σπαραγμού, επειδή οι αυτοκτονίες συνεχίζονται, όπως οι κλοπές, οι ληστείες , τα λουκέτα σε επιχειρήσεις, η ανεργία, η φτώχεια έως την εξαθλίωση , ΟΛΟΙ οι πολιτικοί πρέπει την 18η Ιουνίου να σοβαρευτούν και να φροντίσουν να δώσουν λύσεις, ώστε ταυτόχρονα να σώσουν και τον εαυτό τους.
Όλοι οι πολιτικοί πρέπει να έμαθαν πλέον πως ο λαός τιμωρεί και το κάνει με δύο τρόπους, με την ψήφο του δημοκρατικά και με κάθε είδους επιθέσεις αντιδημοκρατικά.
Για να μη έχουμε τα χειρότερα ας βρούνε λύση. Και λύση υπάρχει για να κάνουμε κυβέρνηση και να παρουσιαστούμε  στην Ευρώπη σαν συντεταγμένο κράτος και όχι σαν υπό διάλυση ορχήστρα.
Να κάνουν όλα τα κόμματα μαζί , εκτός βέβαια των φασιστών και του ΚΚΕ που έχει ξεκάθαρη γραμμή και θέση, μια εθνική κυβέρνηση. Να βάλουν αν θέλουν και χρονικό όριο 3 και άνω έτη , να ανασκουμπωθούν και να πάνε στη Μέρκελ και τους άλλους λιμοκοντόρους της ευρωπαϊκής πολιτικής ελίτ να ζητήσουν " να ζήσει ο ελληνικός λαός και η Ελλάδα".
Κι επειδή δεν θα τα βρούνε στον αρχηγό, ας παραμείνουν όλοι τους αρχηγόπουλα και ας επιλέξουν μια φωτεινή προσωπικότητα να οδηγήσει την Ελλάδα στη σωτηρία της.

Πρωθυπουργοί και σωτήρες !

Πήξαμε στους σωτήρες αυτή τη περίοδο. Όλοι τους αυτόκλητοι και εκμεταλλευόμενοι το άγχος του ελληνικού λαού για το αύριο.
Όλοι θέλουν να πάρουν την εντολή και να κυβερνήσουν τον τόπο. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να γράψουν ιστορία και να εξασφαλίσουν την μελλοντική εκλογή τους χωρίς ψήφο του λαού.
Πιστεύω πως πρώτα τους ενδιαφέρει το μεροκάματο και η προσωπική τους ικανοποίηση, παρά η Ελλάδα και τα προβλήματα του λαού.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η χώρα μας σε οικονομικό επίπεδο είναι πέρα από το κόκκινο. Δεν μπορούμε να πούμε ότι κρέμεται σε μια κλωστή, γιατί ούτε αυτή υπάρχει. Απλά όπως πάνε τα πράγματα μια ωραία ημέρα θα ξυπνήσουμε φαληρημένοι και οικονομικά τελειωμένοι. Θα έχουμε όμως τους καραγκιόζηδες να προσπαθούν να εξηγήσουν τι έγινε και κυρίως ποιος φταίει.
Τον απλό πολίτη και ιδιαίτερα αυτόν που το βάρος των υποχρεώσεων τον έχει λυγίσει, λίγο τον ενδιαφέρει αν πρωθυπουργός θα είναι ο Σαμαράς, ο Τσίπρας , ο Βενιζέλος, ο Καρατζαφέρης η ο Κουβέλης. Κυβέρνηση θέλει ο κόσμος , που θα τον βγάλει από το τούνελ της καταστροφής , εκεί που τον οδήγησαν οι κακοί χειρισμοί πολιτικών όλα αυτά τα χρόνια.
Σε γκάλοπ που έγιναν , φαίνεται σαφώς πως καμία πλειονότητα δεν αναγνωρίζει ικανότητες πρωθυπουργού στους σημερινούς πολιτικούς αρχηγούς. Το μεγαλύτερο ποσοστό περί καταλληλότητας για πρωθυπουργός φτάνει το 25-27% , ενώ το ίδιο ποσοστό παίρνει ο ΚΑΝΕΙΣ.
Το πρόβλημα είναι τεράστιο, όταν την ίδια ώρα τσακώνονται σαν τα κοκόρια οι αρχηγοί των κομμάτων για το ποιος θα πάρει την κουτάλα και την μεγάλη καρέκλα. Πρωθυπουργοί θέλουν να γίνουν και οι αρχηγοί κομμάτων που με το ζόρι πιάνουν ποσοστά 3-6%, για φαντάσου...
Οι στιγμές είναι ιστορικές.
Η χώρα απειλείται με διάλυση, με εμφύλιο, με καταστροφή που θα μας γυρίσει 100 χρόνια πίσω. Κι όλοι αυτοί κοροϊδεύουν τον κόσμο υποσχόμενοι και λέγοντας τεράστια ψέμματα.
Πιστεύω πως μερικοί εξ αυτών , μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης - αν τα καταφέρουν - κι αφού δεν θα μπορούν να υλοποιήσουν όσα υπόσχονται σήμερα, θα μας πούνε ότι δεν φταίνε αυτοί, αλλά κάποιοι άλλοι. Θα βρούνε ένα μείγμα ξένων και εγχώριων πολιτικών που έχουν λόγους να μη αφήνουν τους άλλους να προχωρήσουν.
Το κακό όμως θα έχει γίνει.
Πιστεύω πως από τη στιγμή που κανείς δεν θα έχει αυτοδυναμία, κι αν δεν μπορέσουν 2-3 κόμματα να τα βρούνε μεταξύ τους, να γίνει μια κυβέρνηση με λίγα μέλη και με μη κοινοβουλευτικά στελέχη. Υπάρχουν εκτός πολιτικής προσωπικότητες που μπορούν να αναλάβουν το βάρος των χειρισμών που απαιτούνται για να βοηθήσουν την χώρα, αρκεί έμπρακτα και με ειλικρίνεια να τους στηρίξει η Βουλή. Κι όταν λέω η Βουλή, εννοώ όλα τα κόμματα της νέας Βουλής.
Το κακό παράγινε και η υπομονή όλων εξαντλήθηκε.
Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό το πανηγύρι , να κατηγορεί ο ένας τον άλλο .

Περί διαιτησίας...

Σάλος ξέσπασε με την διαιτησία του Ισπανού Καρβάγιο στον αγώνα της Εθνικής μας κόντρα σε αυτήν της Πολωνίας ( 1-1 ) το βράδυ της περασμένης Παρασκευής.
Από τους παράγοντες της διοίκησης της ΕΠΟ , μέχρι και απλοί φίλαθλοι είπαν πως ο Ισπανός μας αδίκησε κατάφωρα. Βέβαια υπήρξαν και ορισμένοι με άλλη άποψη...
Γεγονός είναι ότι ο Καρβάγιο μας αδίκησε. Δεν θέλω ωστόσο να αναφερθώ σε λεπτομέρειες, αφού δεν έχουν πλέον και τόση σημασία. Άλλο θέλω να επισημάνω που αφορά πολλούς.
Αδικήθηκε λοιπόν η Εθνική μας και οι πρώτοι που διαμαρτυρήθηκαν κι έκαναν δηλώσεις είναι οι παράγοντες της ΕΠΟ. Δάσκαλε που δίδασκες θα πω εγώ. Γιατί να επιτρέπεται να διαμαρτύρονται όλοι αυτοί και να μη είναι κατ αυτούς επιτρεπτό να διαμαρτύρονται οι παράγοντες των σωματείων όταν κατά τη γνώμη τους αδικείται η ομάδα τους;
Προσωπική μου άποψη είναι ότι κακώς μίλησαν οι παράγοντες της ΕΠΟ. Αντίθετα επιβάλλεται να διαμαρτυρηθούν με άλλους τρόπους και κυρίως δια της διπλωματικής οδού σε όλα τα κλιμάκια της UEFA , αλλά και της Επιτροπής Διαιτησίας της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας.
Οι διαιτητές σε όλο το κόσμο είναι ίδιοι και κουβαλάνε μέσα τους την ίδια νοοτροπία, με πολλούς φόβους και πολλά κόμπλεξ.
Τι έκανε ο Καρβάγιο, έπαιξε υπέρ της γηπεδούχου ( Πολωνία ) και του ισχυρού ( συνδιοργανωτής) .
Αυτό δεν κάνουν σχεδόν όλοι οι διαιτητές;
Εδώ όμως προκύπτει κι ένα σοβαρό θέμα. Ας πούμε πως εφάρμοσε σωστά τον κανονισμό στην αποβολή του Παπασταθόπουλου. Στο πέναλτι που δεν μας έδωσε όταν ο Πολωνός αμυντικός απέκρουσε τη μπάλα μέσα στη περιοχή του, δεν έχει καμία δικαιολογία. Κι αν αυτός δεν το είδε - πολύ πιθανό - τι έκαναν όλα τα άλλα διαιτητικά μάτια του αγώνα;  Γιατί ο Πλατινί επέβαλε τους 6 διαιτητές , μόνο για την αμοιβή η για να γίνονται λιγότερα λάθη.
Εδώ λοιπόν είναι το ζήτημα και σε αυτό έπρεπε να διαμαρτυρηθεί αρμοδίως η ΕΠΟ δια των παραγόντων της.
Προσωπικά μετά από πολλά χρόνια επαγγελματικής ενασχόλησης μου με τον χώρο αυτό, έχω κατασταλάξει στις απόψεις μου για τους διαιτητές και τη διαιτησία. Αυτοί δεν καταλαβαίνουν από φωνές και διαμαρτυρίες, αλλά ούτε και από βιαιοπραγίες γιατί το σηκώνουν το ξύλο. Η τιμωρία και ο αποκλεισμός τους ενοχλεί. Γιατί έτσι χάνουν πρώτο χρήματα και δεύτερο την αίγλη της προβολής και της αποδοχής από το κοινό.
Αντί να μιλάμε λοιπόν για έναν κακό διαιτητή και μια άσχημη απόδοση του, ας σκεφτούμε πως η νίκη χάθηκε από τα πόδια του Καραγκούνη που αστόχησε στο πέναλτι. Γιατί αν σε εκείνο το σημείο γινόταν το 1-2, το ματς θα τελείωνε.
Πάντως για μένα και το 1-1 είναι πολύ καλό και γι αυτό λέω Μπράβο παιδιά , αξίζετε πολύ περισσότερα, συνεχίστε και προσπαθείστε.
Που ξέρει κανείς, η διαιτησία του Καρβάγιο, μπορεί να λειτουργήσει θετικά στους διεθνείς μας , γιατί ο Έλληνας έχει και πείσμα , και πάθος και φιλότιμο.

Με το δεξί η Εθνική μας στο Euro 1-1 με την Πολωνία

Στο ποδόσφαιρο όλα και όλοι κρίνονται από το αποτέλεσμα.
Και το αποτέλεσμα της Εθνικής μας ( 1-1 ) με τους γηπεδούχους Πολωνούς στο κατάμεστο στάδιο της Βαρσοβίας κρίνεται θετικό.
Η Εθνική μας έκανε το πρώτο θετικό βήμα για την πρόκριση της στους 8 του θεσμού και η ΕΠΟ από αυτήν την ισοπαλία έβαλε και 500.000 ευρώ στο ταμείο της για να έχουμε το τερπνόν μετά του ωφελίμου.
Η Εθνική μας όπως εξελίχθηκε ο αγώνας αδικείται από την ισοπαλία. Γιατί από τη μια το χαμένο πέναλτι του Καραγκούνη και από την άλλη το πέναλτι που δεν μας έδωσε ο διαιτητής όταν ο Πολωνός αμυντικός απόκρουσε μέσα στη περιοχή τη μπάλα με το χέρι, αλλά και το κανονικό γκολ του Σαλπιγγίδη που δεν μέτρησε , στοιχειοθετούν του λόγου το αληθές.
Γεγονός είναι πως χάσαμε τσάμπα ένα ημίχρονο. Κι ακόμη αφήσαμε τον Λεβαντόφσκι να κάνει πάρτι στη περιοχή μας. Ευτυχώς που οι Πολωνοί ήταν άστοχοι κι έτσι ξεπεράσαμε τις αδυναμίες μας.
Γεγονός πάντως είναι ότι δεν είμαστε πολύ διαβασμένοι. Γιατί όλοι ξέρουν πως η καλή πλευρά των Πολωνών είναι η δεξιά κι εκεί δεινοπαθήσαμε να σταθούμε με αξιοπρέπεια.
Επίσης ξέραμε πως ο Ισπανός διαιτητής Καρβάγιο δεν χαρίζεται και είναι αυστηρός στον πειθαρχικό έλεγχο. Δεχθήκαμε  4 κίτρινες που θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει τουλάχιστον τις μισές.
Οι δύο ακραίοι μας αμυντικοί ταλαιπωρήθηκαν, ο μεν Χολέμπας είχε δύσκολη αποστολή και υστέρησε δικαιολογημένα στον επιθετικό τομέα, ο δε Τοροσίδης " ξύπνησε" στο β μέρος κι έκανε το παιγνίδι που όλοι μας ξέρουμε.
Ο Κατσουράνης μπορεί να έχει ποιότητα, αλλά δεν έχει πάθος στο παιγνίδι του και διάρκεια. Και σε αυτό το ματς έπρεπε να έχουμε χαφ - έμβολα. Όπως οι Πολωνοί που έπαιξαν άριστη άμυνα και είχαν πολύ καλή ανάπτυξη.
Η χλιαρή απόδοση της μεσαίας γραμμής φάνηκε και από το γεγονός ότι δεν τροφοδότηθηκαν επαρκώς οι επιθετικοί στο α μέρος.
Το γκολ με κεφαλιά στο 17΄του Λεβαντόφσκι ήταν ψυχρολουσία για την ομάδα μας, αλλά και για μας που βλέπαμε τον αγώνα. Στη φάση αυτή ο Χαλκιάς έδειξε την ανεπάρκεια του στις εξόδους αλλά ανέδειξε και το λάθος του Σάντος να επιμένει σε αυτόν.
Η ατυχία της ομάδας φάνηκε στο 36΄που αντικαταστάθηκε λόγω τραυματισμού ο Αβραάμ, ευτυχώς όμως υπάρχει καλός πάγκος για την άμυνα και ο Κυριάκος που τον αντικατέστησε μόλις βρήκε τα πατήματα του , ισορρόπησε την κατάσταση και δεν φάνηκε το κενό.
Η αποβολή ωστόσο του Παπασταθόπουλου ήταν η χαριστική βολή. Ευτυχώς που έγινε στο 45΄και μετά ανέλαβε ο Σάντος στα αποδυτήρια την ανασύνταξη της ομάδας και μάλιστα με απόλυτα επιτυχημένο τρόπο.
Μάλιστα αν ο Καρβάγιο έδινε το πέναλτι στο 45΄τότε σίγουρα θα είχαμε πάρει τη νίκη. Ευτυχώς όμως που έλαμψε το άστρο του Σαλπιγγίδη με το έξοχο γκολ που σημείωσε στο 51' . Ήταν καλός ο χρόνος που έγινε το 1-1 κι έκανε άνω κάτω τους Πολωνούς. Γιατί πριν συνέλθουν από την ψυχρολουσία της ισοφάρισης, πάλι ο Σαλπιγγίδης έκανε το θαύμα του με την ανατροπή του από τον γκολκήπερ Τσέσνι , γιατί και πέναλτι πήραμε και αποβλήθηκε ο Πολωνός τερματοφύλακας. Όλα αυτά επέδρασαν αρνητικά στην ψυχολογία των Πολωνών , η Εθνική μας πήρε το πάνω χέρι κι ας αστόχησε ο Καραγκούνης που προτίμησε να εκτελέσει τεχνικά και όχι δυνατά το πέναλτι με αποτέλεσμα να τον " ψωνίσει" ο Τίτον και να αποσοβήσει το 1-2 .
Τα χειρότερα για τους Πολωνούς ήρθαν  3'  μετά την απόκρουση του Τίτον στο πέναλτι, όταν ο Σαλπιγγίδης, που ήταν εκ των κορυφαίων της συνάντησης , σημείωσε κανονικό γκολ που δεν μέτρησε ως οφσαιντ.
Από εκεί και πέρα, αν μια ομάδα θα σημείωνε γκολ θα ήταν μόνο η δική μας, κάτι που δεν έγινε , αλλά και το 1-1 είναι και θεωρείται πολύ καλό.
Μπράβο στα παιδιά , μας έκαναν υπερήφανους, να έχουν και ανάλογη συνέχεια.

Φτάνουν πια οι τσόντες στην πολιτική

Δεν ξέρει κανείς ποια θα είναι η νέα κυβέρνηση. Μακάρι να είναι η καλύτερη για τη χώρα μας και το μέλλον όλων μας. Ο Θεός να φωτίσει κάθε Έλληνα που ψηφίζει να κάνει το καλύτερο.
Ωστόσο όποιοι κληθούν να κυβερνήσουν οφείλουν να κάνουν μερικά ΝΕΑ βήματα.
Πρώτο να φτιάξουν ένα ολιγομελές κυβερνητικό σχήμα, αντί να βολεύουν τα τσιράκια τους με 50-55 υπουργούς και υφυπουργούς και 200 γενικούς γραμματείς υπουργείων και άλλους τόσους παρατρεχάμενους. Νοικοκύρη και έξυπνο καπετάνιο χρειάζεται η χώρα. Όπως χρειάζεται και λιγότερους βουλευτές. Χρειάζεται και λιτότητα στη Κυβέρνηση με κατάργηση επιδομάτων και έξτρα μπόνους. Πάνω απ όλα όμως χρειάζεται 3 Υπουργεία. Το Εμπορικής Ναυτιλίας, το Τουρισμού και το Αθλητισμού. Αυτοί οι τρεις φορείς μπορούν να δώσουν πνοή στην οικονομία της χώρας. Αυτοί και διαφήμιση μπορούν να κάνουν για την Ελλάδα και λεφτά να φέρουν. Φτάνει πια να είναι τσόντες τα πιο σημαντικά υπουργεία , οι πιο σημαντικοί τομείς στη ζωή μας. Έχουμε την πρώτη ναυτιλία του κόσμου και είτε την αγνοούμε, είτε την πετροβολούμε. Έχουμε την πιο ωραία χώρα στο κόσμο και δεν μπορούμε να φέρουμε τουρίστες. Έχουμε τα πιο λαμπερά μυαλά στον αθλητισμό και δεν τα βοηθάμε να πάνε μια σκάλα πιο πάνω για να κάνουν τον κόσμο να μας θαυμάζει. Όλα τα άλλα μπορούν να γίνουν, αλλά αν δεν υπάρξει κίνηση στους τομείς αυτούς, θα δούμε τα πλοία μας να αλλάζουν σημαία, το συνάλλαγμα να συρρικνώνεται, οι ναυτιλιακές εταιρίες να εκπατρίζονται και να χάνονται χιλιάδες θέσεις εργασίας. Θα βλέπουμε τα ξενοδοχεία να κλείνουν, οι τουριστικές περιοχές να μαραζώνουν και η απομόνωση θα είναι η τιμωρία μας. Κι ο αθλητισμός που τόση περηφάνια μας δίνει με τις επιτυχίες του χωρίς να έχει από πουθενά βοήθεια, θα φθίνει και η γαλανόλευκη δεν θα κυματίζει στους αγωνιστικούς στίβους.

Οι κινήσεις του Βενιζέλου

Η προεκλογική περίοδος δεν επιτρέπει στα κόμματα να κάνουν τίποτε περισσότερο από το να μάχονται για το κέρδος των σταυρών. Μερικά κόμματα παρασυρμένα από τα αποτελέσματα της 6 Μαΐου, δεν μέτρησαν καλά το μήνυμα και τους συνεπήρε η έπαρση και η αλαζονεία.
Αντίθετα πιστεύω πως αυτός που κατάλαβε τι γίνεται είναι ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος που ήδη δείχνει τι σκέφτεται να κάνει μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου.
Ο Βενιζέλος πάει για ριζικές αλλαγές στο κόμμα, που δείχνει πλέον πως δεν έχει άλλη ζωή.
Η πολιτική του ΠΑΣΟΚ να κοροϊδέψει τον Ελληνικό λαό και η ανικανότητα του που οδήγησε την χώρα σε περιπέτειες τεράστιες, έγιναν μάθημα στον Βενιζέλο. Ο οποίος τώρα με έξυπνο όντως τρόπο λέει πως ΔΕΝ  πρέπει να ξαναπεί ψέμματα στον ελληνικό λαό. Προϊδέασε μάλιστα για ριζικές αλλαγές σε πρόσωπα και οργάνωση. και πιστεύω πως αν αλλάξει εντελώς το κόμμα και από πλευράς φιλοσοφίας και ιδεών, θα μπορέσει να κυριαρχήσει σε ένα χώρο που κανείς δεν κατάφερε να τον καπηλευτεί τον χώρο του κέντρου. Θα είναι λάθος αν θα μιλήσει για κεντροαριστερά η κεντροδεξιά, γιατί αυτόματα θα κλείσει πολλές πόρτες. Θα είναι λάθος αν συνεχίσει να πορεύεται με τα βαρίδια των Παπανδρέου και της οικογενειοκρατίας. Ο κόσμος θέλει κάτι νέο, φρέσκο, ζωντανό που να του δώσει ελπίδα και αυτοπεποίθηση , που να του ξαναδώσει την περηφάνια που του τσαλάκωσε το ΠΑΣΟΚ.
Ο Βενιζέλος έχει τη στόφα του ηγέτη, είναι έμπειρος, ξέρει να πείθει, έχει ευφράδεια λόγου, έχει γνωριμίες στον διεθνή χώρο, είναι δυναμικός, είναι έξυπνος, αλλά όλα αυτά δεν μπορεί να τα εκμεταλλευτεί με τον καταρρακωμένο μανδύα του ΠΑΣΟΚ.
Πιστεύω από όσα σήμερα λέει και μάλιστα έξυπνα καλυμμένα , ότι κατάλαβε πολλά από τα λάθη του και άλλαξε , πιστεύω πως κατάλαβε και τον λαό. Σε αυτόν απομένει να αλλάξει και το σάπιο κόμμα που διοικεί, ένα κόμμα που κανείς πλέον δεν το θέλει όπως είναι. Όταν ο Βενιζέλος λέει πως ο κόσμος θέλει νέα και άφθαρτα στην πολιτική πρόσωπα, καταλαβαίνεις κανείς πως το ξερίζωμα θα είναι μεγάλο.

Η επανάσταση του Μαζαράκη

Επί πολλούς μήνες το έλεγε ο σύμβουλος της ΕΠΟ και πρόεδρος της ΕΠΣΚΙ Βαγγέλης Μαζαράκης ότι θα ασχοληθεί σοβαρά με το ποδόσφαιρο άμμου, αλλά κανείς δεν τον πίστευε.
Ο Κεφαλλονίτης παράγοντας με άδεια και συναίνεση του ΔΣ της ΕΠΟ ανέλαβε τον τομέα αυτό και μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα έκανε θαύματα.
Πρώτο, οδήγησε την Εθνική ομάδα του αθλήματος  στην ΕΠΟ, παίρνοντας την από τους κόλπους της αρμόδιας Ένωσης. Στη συνέχεια την οργάνωσε στα πρότυπα των άλλων εθνικών ομάδων και την έβαλε στο σωστό της δρόμο.
Δεύτερο , ασχολήθηκε με την διαιτησία του αθλήματος , αφού το σαράκι της διαιτησίας δεν το έχει αποβάλει μια και ξεκίνησε από αυτόν τον χώρο όπου και εκεί είχε διαπρέψει αγωνιστικά και διοικητικά. Έκανε σεμινάριο διαιτησίας, έβγαλε νέους διαιτητές από σχολή που έκανε στην Κεφαλλονιά.
Τρίτο, οργάνωσε αγωνιστικούς χώρους στην περιφέρεια του και προέτρεψε και τους άλλους προέδρους των ΕΠΣ να κάνουν το ίδιο ώστε να οργανωθεί σωστά το νέο πρωτάθλημα από τη νέα περίοδο.
Τέταρτο επιβάλλει στην αρμόδια Ένωση να οργανωθεί σωστά με επίσημα σωματεία που να έχουν την άδεια από την ΕΠΟ, με επίσημα εγγεγραμμένους ποδοσφαιριστές κ.α.
Όλα αυτά για όσους γνωρίζουν την δυσκαμψία της ΕΠΟ σε πολλά θέματα, ήταν μια επανάσταση απόλυτα ευχάριστη και μακάρι να έχει συνέχεια και σε άλλα θέματα.

Η ΓΣ της ΕΠΟ

Πριν μια εβδομάδα έγινε η ετήσια απολογιστική συνέλευση της ΕΠΟ, όπου 23 Ενώσεις καταψήφισαν τον διοικητικό απολογισμό. Μερικές από αυτές χωρίς κανένα λόγο, κι άλλες με σαθρά επιχειρήματα. Η αλήθεια είναι πως όλα ξεκίνησαν από μια συγκέντρωση που έκανε ο πρώην πρόεδρος της ΕΠΟ Βασίλης Γκαγκάτσης την προηγούμενη της ΓΣ κι εκεί έπεισε τους προέδρους των ΕΠΣ να καταψηφίσουν τον απολογισμό για να περάσει έτσι ένα μήνυμα.
Για να λέμε αλήθειες, οι πιθανότητες επιστροφής του Γκαγκάτση στην προεδρία είναι απειροελάχιστες, κι αυτό το λέω γιατί ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ.
Επίσης όπως γράφτηκε στον Τύπο ο Ολυμπιακός δεν στηρίζει τον Γκαγκάτση σε αυτή του την προσπάθεια. Κι αν ο Ολυμπιακός θελήσει να αναμειχθεί στα εκλογικά της ΕΠΟ θα το πράξει χωρίς ξένα δεκανίκια.
Εδώ πρέπει να θυμήσουμε πως οι εκλογές της ΕΠΟ για ανάδειξη νέας διοίκησης θα γίνουν σε 5 μήνες περίπου τον Οκτώβριο. Και μέχρι τότε θα κυλήσει πολύ νερό στο μύλο...
Γεγονός είναι πως τη θέση του προέδρου της ΕΠΟ για λόγους πρεστίζ κυρίως θέλουν πολλοί. Και λέω για λόγους πρεστίζ , γιατί δε νομίζω πως μπορεί κάποιος να αλλάξει και πολλά πράγματα στο ποδόσφαιρο μας. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Γιατί οι αλλαγές θέλουν φαντασία, σχεδιασμό, γνώση όλων των προβλημάτων και κυρίως τόλμη.  Κι όλα αυτά είναι δύσκολο να βρεθούν σήμερα...
Ο αντιπρόεδρος της ΕΠΟ Νίκος Ανασόπουλος καλοβλέπει τη θέση. Το ίδιο και ο αναπληρωτής πρόεδρος Γιάννης Οικονομίδης. Δεν θα έλεγε όχι και ο Βασίλης Χατζηαποστόλου , που έχει ανοιχτή κόντρα με τον Πιλάβιο, ενώ υπάρχουν κι άλλοι που θέλουν αλλά δεν εκδηλώθηκαν ακόμη.
Το ζητούμενο είναι αν θέλει το σώμα τον Πιλάβιο να συνεχίσει, κι αν το θέλει και ο ίδιος. Κι ακόμη αν πρέπει ο διάδοχος του να είναι πάλι μέσα από το ΔΣ  ή μια προσωπικότητα του ευρύτερου αθλητικού χώρου.
Ο Γκαγκάτσης λένε όσοι συνομιλούν μαζί του, πως μετάνιωσε για πολλές από τις επιλογές του. Δηλαδή για το γεγονός ότι εμπιστεύθηκε μερικά στελέχη της ΕΠΟ, γιατί ανάγκασε να αποχωρήσουν μερικοί από την προηγούμενη διοίκηση που ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος και τέλος γιατί πρότεινε τον Πιλάβιο για διάδοχο του.
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν μετάνιωσε και για τον απολυταρχικό τρόπο που διοικούσε και την μη αξιοποίηση των διοικητικών συνεργατών του , καθώς ήθελε όλα να τα κάνει αυτός.
Ο Πιλάβιος από την πλευρά του όταν έμαθε τι παίζεται στην ΕΠΟ, προχώρησε σε πολλές τομές και ενέργειες. Περιέκοψε αρκετά τις σπατάλες, σουλούπωσε τα οικονομικά, έδειξε διάθεση και δημοκρατικότητα , αλλά κι αυτός δεν απέφυγε τα λάθη.
Ο Πιλάβιος μόνο ένα ελαφρυντικό έχει, ότι δεν επέλεξε αυτός τα μέλη του ΔΣ με τα οποία αναγκαστικά συνεργάζεται. Γιατί θυμίζω πως όλους αυτούς του ΔΣ τους επέλεξε ο Γκαγκάτσης που μετά από λίγους μήνες από την εκλογή του παραιτήθηκε.
Αν συνεχίσει ο Πιλάβιος , θα είναι υποχρεωμένος να αλλάξει πολλά και να αναλάβει πλέον τις δικές του ευθύνες.
¨Οσο για τις ΕΠΣ που καταψήφισαν τον διοικητικό απολογισμό και ουσιαστικά τα έσπασαν με τον Πιλάβιο, καλό είναι να μη βιάζονται πολύ γιατί θα έχουμε όντως εξελίξεις.

Η μεγάλη ευκαιρία για την Εθνική

Σε λίγες ημέρες ξεκινάνε οι αγώνες του Euro 2012 σε Πολωνία - όπου αγωνίζεται ο όμιλος της Εθνικής μας - και Ουκρανία.
Το πρώτο ματς - το βράδυ της προσεχούς Παρασκευής -  όπως και το λαμπρό 2004 γίνεται με την Ελλάδα κόντρα στην διοργανώτρια Πολωνία , που δεν είναι και από τις ακατάβλητες ομάδες. Φυσικά κι έχουν οι Πολωνοί πολύ καλούς ποδοσφαιριστές με πρώτο και καλύτερο τον Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, αλλά μια καλή και στην ημέρα της Εθνική Ελλάδος, μπορεί να κάνει το θαύμα και να την κερδίσει, οπότε θα μπει με το δεξί στη διοργάνωση και με πολλές ελπίδες να προκριθεί στον επόμενο γύρο, καθώς μετά θα αναζητάει έναν πόντο σε δύο αγώνες.
Πέρα όμως από τα αγωνιστικά που αν είναι επιτυχή θα δώσουν και ψυχολογική ανάσα στην Ελλάδα μας , υπάρχει και το οικονομικό. Κι αυτό ενδιαφέρει τόσο την ΕΠΟ, όσο και τα σωματεία που έχουν δώσει παίκτες τους στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα και θα πάρουν σύμφωνα με τη συμμετοχή τους χρήματα.
Η νίκη λοιπόν για κάθε ομάδα βάζει στο ταμείο της Ομοσπονδίας 1 εκ. ευρώ. Η ισοπαλία δίνει 500.000 ευρώ. Η πρόκριση στον επόμενο γύρο των 8 δίνει 2 εκ. ευρώ κι από εκεί και πέρα η 4η θέση δίνει 3 εκ. ευρώ, η 3η θέση 3,5 εκ. ευρώ ο φιναλίστ εισπράττει 4,5 εκ. ευρώ και ο τροπαιούχος 7,5 εκ. ευρώ. Αν σε αυτά υπολογίσουμε και 8 εκ. ευρώ που πήρε κάθε μία από τις 16 ομοσπονδίες των οποίων οι ομάδες συμμετέχουν στην διοργάνωση, τότε το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό.
Σε όλα αυτά πρέπει να υπολογίσουμε τα πριμ που παίρνουν τεχνική ηγεσία και ποδοσφαιριστές για κάθε επιτυχία και τα έξοδα των μετακινήσεων, της προετοιμασίας , των δημοσίων σχέσεων κ.α Ωστόσο όσα και να βάλουμε στο τετράδιο, με καλό λογαριασμό μένει ένα μεγάλο ποσό.
Έτσι η ευκαιρία για την Εθνική είναι διπλή και δόξα και χρήμα.

Η απομάκρυνση των θεατών - φιλάθλων

Από τη μια η οικονομική κρίση κι από την άλλη όλα τα άλλα μαζί. Δηλαδή, το κακό θέαμα, η ποιότητα που δεν υπάρχει σε ατομικό η ομαδικό επίπεδο εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων , τα άθλια γήπεδα, η κακή οργάνωση, η δυσφήμιση του προϊόντος, η ατιμωρησία των κάθε είδους παραβατών, η βία, η ανασφάλεια και αρκετά άλλα στοιχεία, έδιωξαν τον κόσμο από τα γήπεδα.
Το χειρότερο είναι πως κανείς δεν κάνει τίποτε, γιατί απλά δεν υπάρχει σχέδιο, ούτε βούληση. Το ποδόσφαιρο μας βουλιάζει όπως και η Ελλάδα μας. Μερικές αναλαμπές δεν είναι δυνατόν να καλύψουν την πραγματικότητα που απεικονίζεται και σε αριθμούς.
Τελευταία είναι η Ελλάδα μεταξύ 16 χωρών της  Ευρώπης από πλευράς παρουσίας φιλάθλων στα γήπεδα. Η Ελλάδα έχει μέσο όρο  εισιτηρίων σε κάθε αγώνα 5000-6500 θεατές !
Και η πρώτη Γερμανία έχει 42.000 - 45.000 θεατές, ενώ η δεύτερη Αγγλία έχει 34- 35.000 θεατές.
Ωστόσο επειδή μπορεί κάποιος να πει πως αυτά είναι μεγάλα πρωταθλήματα, θα αναφέρω την Πολωνία που έχει μέσο όρο 8.500 θεατές και η Πορτογαλία με 10.500 θεατές.
Εδώ όπως και σε πολλά άλλα πράγματα δεν υπάρχει αθλητική παιδεία, κι όλοι νομίζουν πως η νίκη αφορά πάντα την ομάδα τους. Δεν ξέρουν από  Fair Play και κανιβαλίζουν στα γήπεδα όπου πηγαίνουν μάλλον να ξεδώσουν παρά να απολαύσουν ένα αγώνα, όπως θα έκαναν αν επέλεγαν ένα καλό κινηματογραφικό η θεατρικό έργο.
Με την ευκαιρία να ναφέρω πως τα πολιτικά κόμματα δεν ασχολούνται γενικά με τον τομέα αθλητισμός , γι αυτό και στα προγράμματα τους, ο τομέας Αθλητισμός, καταλαμβάνει μια - δυο σελίδες και μερικές φορές καμία.
Οι πολιτικοί θέλουν τον αθλητισμό μόνο για πελατειακή σχέση και προβολή μέσω των ΜΜΕ. Πέραν τούτου ουδέν.

Η πρόταση της Κεφαλονιάς

Η ΕΠΣ Κεφαλλονιάς - Ιθάκης πρότεινε στη ΓΣ της ΕΠΟ που έγινε την περασμένη Παρασκευή να τροποποιηθεί το καταστατικό της ομοσπονδίας και να περιληφθεί όρος πως κανένα μέλος της διοίκησης δεν μπορεί να εκλεγεί περισσότερες από δύο φορές , δηλαδή ( δύο 4ετίες ). Κι αυτό το μέτρο πρότεινε να ισχύσει και για τα μέλη των διοικήσεων των ΕΠΣ.
Αξίζει να σημειωθεί πως η ΕΠΣ Κεφαλλονιάς - Ιθάκης έχει πρόεδρο τον Βαγγέλη Μαζαράκη , που είναι και μέλος της διοίκησης της ΕΠΟ. Μάλιστα στην διοίκηση της ΕΠΣ έχει ξεπεράσει τον προτεινόμενο από αυτόν όρο.
Βέβαια καμία τέτοια απόφαση δεν πάρθηκε, αφού κανείς δεν θέλει να αποχωριστεί το παιχνιδάκι του, κι ακόμη γιατί όλοι αυτοί οι πρόεδροι των ΕΠΣ και τα μέλη του ΔΣ νομίζουν πως επιτελούν κάποιο ουσιαστικό έργο. Βέβαια υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, αλλά αυτές είναι μηδαμινές.
Στο ΔΣ της ΕΠΟ υπάρχουν μέλη που είναι περίπου 20 χρόνια, οι ίδιοι και οι ίδιοι και δεν κουνιούνται από τις καρέκλες τους. Το ίδιο συμβαίνει και σε πολλές Ενώσεις.
Κάποτε όμως πρέπει και στην ΕΠΟ να αλλάξει το καθεστώς , να ανοίξει ο χώρος και να μπούνε νέοι άνθρωποι με νέες ιδέες και άλλη αντίληψη για τον χώρο.
Ο Μαζαράκης είναι ένα από τα νέα μυαλά γι αυτό έκανε και την πιο πάνω πρόταση. και όταν λέμε νέο μυαλό ποτέ δεν το συνδέουμε με την ηλικία, αλλά με την φρεσκάδα των γνώσεων και αντιλήψεων , την κουλτούρα και νοοτροπία αλλά και την προσωπικότητα που συνοδεύει το άτομο.

Τα οικονομικά της Super League

Από τις 16 ομάδες που μετείχαν στο πρωτάθλημα της μεγάλης κατηγορίας στο ποδόσφαιρο, μόνο δύο εμφάνισαν κέρδη.
Ο Ατρόμητος με 168.000 ευρώ και η Ξάνθη με 20.500 ευρώ.
Αυτό σημαίνει πως Ατρόμητος και Ξάνθη έκαναν καλή διαχείριση και έχουν πλάνο δραστηριότητας χωρίς να βαδίζουν στα τυφλά.
Ο Ατρόμητος μάλιστα έκανε και πολύ καλή αγωνιστική πορεία.
Οι άλλες ΠΑΕ είναι στο κόκκινο. Και μπορεί οι μεγάλοι να πνίγηκαν στα χρέη με αλόγιστες μεταγραφές και άλλες δαπάνες, αλλά για μικρότερες ΠΑΕ εξηγήσεις δεν υπάρχουν. Απλά δεν έκαναν καλό και σωστό προγραμματισμό και κυρίως δεν έκαναν σωστή οργάνωση. Γιατί τα πάντα ξεκινάνε από την οργάνωση στο ποδόσφαιρο.
Σήμερα ορισμένες ΠΑΕ όπως ο ΟΦΗ, η ΑΕΚ, ο Πανιώνιος , η Κέρκυρα δεν μπορούν να πάρουν αδειοδότηση, κι αυτό σημαίνει ότι το ταμείον τους είναι μείον και δεν θα μπορέσουν να κάνουν μεταγραφές και ανανεώσεις συμβολαίων για παίκτες άνω των 22 ετών. Η επέκταση αυτού είναι πως δεν θα μπορέσουν να κρατήσουν τους καλούς τους παίκτες και στο νέο πρωτάθλημα θα έχουν τεράστια κενά.
Νομίζω πως ήρθε ο καιρός να λύσουν τα προβλήματα τους αυτές οι ΠΑΕ με νέα πλάνα και με σωστή οργάνωση που θα την αναθέσουν σε έμπειρους και γνωρίζοντες το αντικείμενο ανθρώπους. Γιατί αν συνεχίσουν έτσι σίγουρο είναι πως θα οδηγηθούν σε λίγα χρόνια στη διάλυση.
Η Λίγκα που κατάλαβε πόσο δύσκολο είναι η διοίκηση της κατηγορίας, ψάχνει να βρει τρόπους να δώσει τα ηνία στην ΕΠΟ και να αποτελέσει απλά μια επιτροπή της. Κι όλα αυτά γιατί τα χρήματα που ξοδεύουν για λειτουργικές ανάγκες είναι τεράστια και το αποτέλεσμα ανύπαρκτο.
Η Λίγκα σε κάθε αγωνιστική δυσφημεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το προϊόν της και ακόμη δεν έχει βρει τρόπους να αναβαθμίσει το προϊόν και να το κάνει ανταγωνιστικό. Έτσι χάνει πόρους. Αλλά με ποιους να το κάνει αυτό, όταν κανείς δεν ξέρει να βάλει όρους και κανόνες;
Σήμερα όποιον και να ρωτήσεις θα σου πει πως έχουμε ένα από τα χειρότερα πρωταθλήματα της Ευρώπης και δεν θα έχει άδικο. Σε άλλο δημοσίευμα μου αναφορικά με τα εισιτήρια των αγώνων θα καταδείξω του λόγου το αληθές.

Το μήνυμα προς τον Πιλάβιο

Την περασμένη Παρασκευή έγινε η ετήσια απολογιστική γενική συνέλευση της ΕΠΟ στο μέγαρο της ΕΟΕ. Η συνέλευση δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο, ήταν μια συνέλευση ρουτίνας και ακόμη δεν υπήρχε κάποιο θέμα που θα προκαλούσε αντιδράσεις.
Παρόλα αυτά ο διοικητικός απολογισμός πέρασε με 32 ΝΑΙ, 14 ΟΧΙ και 9 ΠΑΡΩΝ.
Το αποτέλεσμα αυτό ήταν ένα μήνυμα προς τον πρόεδρο της ΕΠΟ Σοφοκλή Πιλάβιο ενόψει των εκλογών του προσεχούς Οκτωβρίου.
Παρά το γεγονός ότι ο Πιλάβιος στα 3 χρόνια της θητείας του συμμάζεψε πολλά πράγματα , αποδοκιμάστηκε από 23 Ενώσεις που την προηγούμενη ημέρα της ΓΣ είχαν συγκεντρωθεί σε ταβέρνα του Καρέα με παρόντα τον πρώην πρόεδρο της ΕΠΟ Βασίλη Γκαγκάτση και τους Γιάννη Οικονομίδη , Χρήστο Σάββα και Βασίλης Χατζηαποστόλου από το ΔΣ της ΕΠΟ.
Ο Γκαγκάτσης, ήταν αυτός που αποχώρησε οικειοθελώς από την προεδρία της ΕΠΟ και πρότεινε για αντικαταστάτη του τον Σοφοκλή Πιλάβιο.
Γιατί να θέλει τώρα την ανατροπή του;
Μήπως γιατί δεν τον άκουγε;
Μήπως γιατί θέλει να βοηθήσει τις δυνάμεις που δεν τον θέλουν;
Έχει ο ίδιος κάποιο συμφέρον;
Οι Γιάννης Οικονομίδης ( αναπληρωτής πρόεδρος της ΕΠΟ ) είναι λογικό να θέλει να πάρει τη θέση του. Άλλωστε έχει πολύ περισσότερα χρόνια στα διοικητικά του ποδοσφαίρου από τον Πιλάβιο. Ο Οικονομίδης πρωτομπήκε στα διοικητικά το 1979 και ο Πιλάβιος το 2000.
Ο Χατζηαποστόλου , αν και του δόθηκε η ευκαιρία να διεκδικήσει την προεδρία το 2009 δεν το έκανε , στη συνέχεια αν και αναπληρωτής πρόεδρος κατάλαβε το λάθος του και τώρα θέλει να γίνει πρόεδρος.
Ο Σάββας έχει διαφορές ως προς τα διοικητικά , αλλά δεν έχει εκφράσει μέχρι στιγμής την διάθεση να διεκδικήσει την προεδρία, παρά το γεγονός ότι μερικοί τον πιέζουν προς τούτο και οι υποστηρικτές του είναι σημαντικοί και δυνατοί.
Όταν λοιπόν δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα και παίρνεις 23 αρνητικές ψήφους το μήνυμα είναι ηχηρό. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν μέσα στους 23 είναι και στελέχη που έχουν ευνοηθεί από τον Πιλάβιο.
Ο πρόεδρος της ΕΠΟ πρέπει να αναλύσει το αποτέλεσμα της ΓΣ και να πάρει μέτρα, διαφορετικά θα αποχαιρετήσει το χώρο σε πέντε μήνες.
Επίσης ο Πρόεδρος πρέπει να ανοίξει την πόρτα του γραφείου του και αν απαλλαγεί από εκείνους τους παλαιοπαράγοντες που μυρίζουν μούχλα και τον παρασύρουν στον όλεθρο.
Όπως όλοι οι Πρόεδροι , δεν κοστολόγισε επαρκώς την δύναμη της καρέκλας και κυρίως δεν υπολόγισε την επόμενη αναμέτρηση. Τα λάθη που έκανε είναι πολλά και αυτά βρίσκει τώρα μπροστά του.
Το τελευταίο είναι πως από τους 32 που είπαν ΝΑΙ στον διοικητικό απολογισμό, οι μισοί είναι έτοιμοι να αυτομολήσουν !

Επιβαλλόμενες αλλαγές !

Η 17η Ιουνίου πλησιάζει και ο λαός θα δείξει τι θέλει με τη ψήφο του. Όποιο και να είναι το αποτέλεσμα των εκλογών, τα δύο πάλαι ποτέ μεγάλα κόμματα , η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ πρέπει να κάνουν αλλαγές.
Η ΝΔ πρέπει σιγά - σιγά να απαγκιστρωθεί από τα βαρίδια του παρελθόντος , που την οδήγησαν στον βυθό, ενώ ο πρόεδρος Αντώνης Σαμαράς α πρέπει να αναθεωρήσει πολλές από τις θέσεις του. Αν η ΝΔ δεν καταφέρει να βγει πρώτο κόμμα, εξυπακούεται ότι ο Σαμαράς  δεν μπορεί να σταθεί στο τιμόνι της. Θα χρειαστεί εκλογή νέου αρχηγού και πραγματική συσπείρωση όλων των κεντροδεξιών δυνάμεων. Ο Σαμαράς έπρεπε να είχε καταλάβει πως πειράματα στο χώρο τύπου ΠΟΛΛΑΝ δεν έχουν πέραση. Κι ακόμη πρέπει να αφουγκραστεί τον απλό ψηφοφόρο που βαρέθηκε να βλέπει επαγγελματίες πολιτικούς στην κεντρική σκηνή. Ας γίνει η ΝΔ το πρώτο κόμμα που να θεσπίσει τις δύο θητείες για όλα τα μέλη της. Οι πολιτικοί πρέπει να ξαναγυρνάνε στη πραγματικότητα και να αναζητούν άλλους πόρους για να ζήσουν , γιατί έτσι μόνο θα γίνουν χρήσιμοι , θα είναι μέσα στη πραγματικότητα και δεν θα κάνουν αρπαχτές και τεράστια λάθη. Ευτυχώς ζούμε την εποχή της κατάργησης του πελατειακού κράτους. Κι αυτό σημαίνει ότι ο λαός δεν έχει ανάγκη από ρουσφέτια και υποσχέσεις. Ο κόσμος αλλάζει, οι νέοι άνθρωποι μιλάνε άλλη γλώσσα και δεν μπορούν να τους εκφράζουν  κάθε είδους παλαιοκομματικοί. Οι μαυρογιαλούροι πέθαναν, ευτυχώς. Και το κόμμα πρέπει να ανοίξει τα μάτια του αλλά και τα αυτιά του. Όμως και να είναι πρώτο κόμμα η ΝΔ πάλι απαιτούνται αλλαγές στην ταυτότητα και τη φυσιογνωμία του. Όταν το 33,5 % γίνεται 18,9% είναι ένα στοιχείο που λέει πολλά. Αν ο Σαμαράς θέλει σώνει και καλά να είναι πρόεδρος , ας αναλάβει κάποιο σωματείο αθλητικό. Δεν μπορεί να παίζει με το λαό. Η ΝΔ δεν του ανήκει, δεν είναι τσιφλίκι του να κάνει μαγκιές και πρέπει να μάθει να ακούει.
Από την άλλη πλευρά το ΠΑΣΟΚ τελείωσε όποιο και να είναι το αποτέλεσμα των εκλογών, ότι ποσοστό και να πάρει. Είναι το κόμμα που κούρασε το κόσμο, είναι το κόμμα που έχασε τελείως την σοσιαλιστική του ταυτότητα και δεν μπορεί πλέον να σταθεί στον πολιτικό στίβο.
Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται αλλαγή γλώσσας και φυσιογνωμίας, κι αυτά τα στοιχεία δεν μπορούν να τα δώσουν τα στελέχη που οδήγησαν την χώρα στην καταστροφή. Ο Βενιζέλος έχει καλές προθέσεις και μεγάλες ικανότητες, αλλά με παλιά υλικά δεν μπορεί να φτιάξει νέο φαγητό. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να οργανωθεί από το μηδέν και να ξεκινήσει πάλι από την αρχή. Ας βρει το χώρο του κι ας αρχίσει να δίνει με πειστικότητα τους αγώνες του, γιατί ο λαός δεν πιστεύει πλέον τίποτε από όσα λέει.
Αν τα δύο αυτά κόμματα δεν κάνουν αλλαγές, ο κόσμος είναι αυτός που θα τα αποβάλλει από την πολιτική ζωή.