Από το 2006 που δια νόμου η ΕΠΟ έχει το αυτοδιοίκητο της, πολλά άλλαξαν στη διαιτησία, εκτός από τους ίδιους τους παράγοντες και τα μέλη της.
Διαιτητές και παράγοντες το μόνο που θέλουν και επιδιώκουν είναι να είναι μέσα στο παιγνίδι. Οι πρώτοι να αγωνίζονται σε κάποια κατηγορία και οι δεύτεροι να διοικούν. Αυτό συνέβαινε ανέκαθεν και ποτέ οι διαιτητές δεν νοιάστηκαν για το σύνολο. Τον σύνδεσμο τον ήθελαν ως αφετηρία των προσδοκιών τους και την ΟΔΠΕ ως μια συντεχνία που δεν πρόσφερε σχεδόν τίποτε , αλλά και που κανένα μέλος δεν την υπολόγιζε και ποτέ δεν φρόντισαν αυτά τα μέλη να την θωρακίσουν.
Για όλα τα προβλήματα του κλάδου δεν φταίει κανείς άλλος παρά οι ίδιοι διαιτητές και παράγοντες.
Είναι αρκετό ένα νεύμα της ΕΠΟ για να σπεύσουν οι παράγοντες να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους οι παράγοντες. Ενώ για τους διαιτητές δεν το συζητάμε, το φύλο αγώνα θέλουν και δεν τους νοιάζει που ανήκουν, δηλαδή αν θα είναι μέλη του συνδέσμου τους ή της ΕΔ μιας Ένωσης.
Όσες φορές χρειάστηκε να επανδρωθεί η ΕΔ της ΕΠΟ βρήκε πρόθυμους υπηρέτες, που αποδεχόντουσαν την πρόταση χωρίς να ρωτήσουν και χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να ρωτήσουν την διοίκηση του συνδέσμου που ανήκαν , ή την διοίκηση της Ομοσπονδίας τους. Τρανό παράδειγμα τέτοιων περιπτώσεων ο Μάκης Γερμανάκος που όντας πρόεδρος της ΟΔΠΕ, εγκατέλειψε τη θέση για να γίνει πρόεδρος της ΕΔ / ΕΠΟ. Κι ακόμα ο αείμνηστος Κ. Αλεξανδρίδης που εγκατέλειψε τη θέση του προέδρου της ΟΔΠΕ για να γίνει πρόεδρος στην ΕΠΟ.
Το σύστημα λοιπόν έτσι λειτουργούσε και λειτουργεί, με μερικούς καρεκλοκένταυρους να κάνουν δήθεν αγώνα για τα δικαιώματα της διαιτησίας - που κανείς δεν κατάργησε - ενώ ουσιαστικά θέλουν να βρούνε οι ίδιοι κάποιο δρόμο για μια διοικητική καρέκλα. Την ώρα που οι σύνδεσμοι δεν πειθαρχούν στην ΟΔΠΕ, παράγοντες της διαιτησίας επιζητάνε διάλογο με την ΕΠΟ ώστε να βρεθεί λύση αξιοποίησης της ΟΔΠΕ και ενεργοποίησης μελών και στελεχών της στα διοικητικά της διαιτησίας. Για να φανεί του λόγου το αληθές, η ΟΔΠΕ είναι τόσο μόνη και μη υποστηριζόμενη που δεν έχει τη δύναμη ως συνδικαλιστικό υποτίθεται όργανο να κάνει μια απεργία. Δηλαδή να υποχρεώσει τους συνδέσμους μέλη της, να δώσουν εντολή στους διαιτητές μέλη τους να μη αποδεχθούν ορισμό τους σε αγώνες κάθε κατηγορίας.
Κι ενώ η αλήθεια είναι ορατή σε όλους υπάρχουν ορισμένοι που προσπαθούν να κάνουν αγώνα για τα ... δικαιώματα της ΟΔΠΕ, κι όχι της διαιτησίας. Και το κακό είναι πως πιστεύουν αυτά που λένε και κατηγορούν άδικα πιστεύω την ΕΠΟ που απλά εφαρμόζει ότι γίνεται σε κάθε χώρα στο εξωτερικό, ή για να το πω πιο απλά, εφαρμόζει τους κανόνες της FIFA και τις εντολές της UEFA.
Για να λέμε όμως και του στραβού το δίκιο - όπως λέει κι ο λαός - λάθη τεράστια στο χειρισμό θεμάτων της διαιτησίας έχει κάνει και η ΕΠΟ. Και τα λάθη αυτά έγιναν από την άγνοια των θεμάτων του χώρου από τους παράγοντες της , αλλά και από την επιμονή των παραγόντων του ποδοσφαίρου να έχουν το πάνω χέρι στη διαιτησία. Το σημερινό θέμα όμως δεν είναι αυτό και θα το αναλύσω σε ένα άλλο σημείωμα μου, που θα καταδεικνύει πως και γιατί οι παράγοντες του ποδοσφαίρου " αγαπάνε" τόσο πολύ τη διαιτησία.
Θα τελειώσω με το παράδειγμα της Καρδίτσας, όπου ο πρόεδρος της τοπικής Ένωσης ήρθε σε κόντρα με την ΕΠΟ για την χρησιμοποίηση ως παρατηρητή ενός στελέχους του τοπικού συνδέσμου του Ηλία Χατζή. Η ΕΠΟ για αντίποινα δεν όριζε πολλά μέλη της διαιτησίας της Καρδίτσας σε αγώνες κι αυτά εγκατέλειψαν τον σύνδεσμο τους αλλά και την Ένωση και έκαναν αίτηση εγγραφής τους στην γειτονική Ένωση Τρικάλων....
Διαιτητές και παράγοντες το μόνο που θέλουν και επιδιώκουν είναι να είναι μέσα στο παιγνίδι. Οι πρώτοι να αγωνίζονται σε κάποια κατηγορία και οι δεύτεροι να διοικούν. Αυτό συνέβαινε ανέκαθεν και ποτέ οι διαιτητές δεν νοιάστηκαν για το σύνολο. Τον σύνδεσμο τον ήθελαν ως αφετηρία των προσδοκιών τους και την ΟΔΠΕ ως μια συντεχνία που δεν πρόσφερε σχεδόν τίποτε , αλλά και που κανένα μέλος δεν την υπολόγιζε και ποτέ δεν φρόντισαν αυτά τα μέλη να την θωρακίσουν.
Για όλα τα προβλήματα του κλάδου δεν φταίει κανείς άλλος παρά οι ίδιοι διαιτητές και παράγοντες.
 |
| Τα μέλη της ΚΕΔ/ΕΠΟ Δούρος και Μπριάκος |
Όσες φορές χρειάστηκε να επανδρωθεί η ΕΔ της ΕΠΟ βρήκε πρόθυμους υπηρέτες, που αποδεχόντουσαν την πρόταση χωρίς να ρωτήσουν και χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να ρωτήσουν την διοίκηση του συνδέσμου που ανήκαν , ή την διοίκηση της Ομοσπονδίας τους. Τρανό παράδειγμα τέτοιων περιπτώσεων ο Μάκης Γερμανάκος που όντας πρόεδρος της ΟΔΠΕ, εγκατέλειψε τη θέση για να γίνει πρόεδρος της ΕΔ / ΕΠΟ. Κι ακόμα ο αείμνηστος Κ. Αλεξανδρίδης που εγκατέλειψε τη θέση του προέδρου της ΟΔΠΕ για να γίνει πρόεδρος στην ΕΠΟ.
Το σύστημα λοιπόν έτσι λειτουργούσε και λειτουργεί, με μερικούς καρεκλοκένταυρους να κάνουν δήθεν αγώνα για τα δικαιώματα της διαιτησίας - που κανείς δεν κατάργησε - ενώ ουσιαστικά θέλουν να βρούνε οι ίδιοι κάποιο δρόμο για μια διοικητική καρέκλα. Την ώρα που οι σύνδεσμοι δεν πειθαρχούν στην ΟΔΠΕ, παράγοντες της διαιτησίας επιζητάνε διάλογο με την ΕΠΟ ώστε να βρεθεί λύση αξιοποίησης της ΟΔΠΕ και ενεργοποίησης μελών και στελεχών της στα διοικητικά της διαιτησίας. Για να φανεί του λόγου το αληθές, η ΟΔΠΕ είναι τόσο μόνη και μη υποστηριζόμενη που δεν έχει τη δύναμη ως συνδικαλιστικό υποτίθεται όργανο να κάνει μια απεργία. Δηλαδή να υποχρεώσει τους συνδέσμους μέλη της, να δώσουν εντολή στους διαιτητές μέλη τους να μη αποδεχθούν ορισμό τους σε αγώνες κάθε κατηγορίας.
Κι ενώ η αλήθεια είναι ορατή σε όλους υπάρχουν ορισμένοι που προσπαθούν να κάνουν αγώνα για τα ... δικαιώματα της ΟΔΠΕ, κι όχι της διαιτησίας. Και το κακό είναι πως πιστεύουν αυτά που λένε και κατηγορούν άδικα πιστεύω την ΕΠΟ που απλά εφαρμόζει ότι γίνεται σε κάθε χώρα στο εξωτερικό, ή για να το πω πιο απλά, εφαρμόζει τους κανόνες της FIFA και τις εντολές της UEFA.
Για να λέμε όμως και του στραβού το δίκιο - όπως λέει κι ο λαός - λάθη τεράστια στο χειρισμό θεμάτων της διαιτησίας έχει κάνει και η ΕΠΟ. Και τα λάθη αυτά έγιναν από την άγνοια των θεμάτων του χώρου από τους παράγοντες της , αλλά και από την επιμονή των παραγόντων του ποδοσφαίρου να έχουν το πάνω χέρι στη διαιτησία. Το σημερινό θέμα όμως δεν είναι αυτό και θα το αναλύσω σε ένα άλλο σημείωμα μου, που θα καταδεικνύει πως και γιατί οι παράγοντες του ποδοσφαίρου " αγαπάνε" τόσο πολύ τη διαιτησία.
Θα τελειώσω με το παράδειγμα της Καρδίτσας, όπου ο πρόεδρος της τοπικής Ένωσης ήρθε σε κόντρα με την ΕΠΟ για την χρησιμοποίηση ως παρατηρητή ενός στελέχους του τοπικού συνδέσμου του Ηλία Χατζή. Η ΕΠΟ για αντίποινα δεν όριζε πολλά μέλη της διαιτησίας της Καρδίτσας σε αγώνες κι αυτά εγκατέλειψαν τον σύνδεσμο τους αλλά και την Ένωση και έκαναν αίτηση εγγραφής τους στην γειτονική Ένωση Τρικάλων....
