Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

Η άλλη διάσταση στο κλείσιμο της ΕΡΤ !

Το θέμα της ΕΡΤ είναι πολυδιάστατο. Καθένας δίνει τη δική του ερμηνεία και πολλοί είναι εκείνοι που βγάζουν για διάφορους λόγους τα απωθημένα τους.
Ο κυβερνητικός αιφνιδιασμός , πέρα από τον εντυπωσιασμό που δημιούργησε, κατέδειξε πως οι αρμόδιοι δεν ξέρουν πως να αντιδράσουν και πως να διαχειριστούν μια κρίση.
Η αντίδραση του κόσμου γενικά, τους έπιασε στον ύπνο, αλλά ήταν κι ένα θέμα που δεν τους επέτρεπε να κάνουν πίσω.
Ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς που αποφάσισε να κλείσει η ΕΡΤ
Η κίνηση να διοχετευθούν οι λίστες με τους μισθούς των υψηλόμισθων δεν αλλάζει τα γεγονότα. Και για να πούμε και του στραβού το δίκιο που λέει κι ο λαός, δεν φταίνε αυτοί που έπαιρναν τόσο υψηλούς μισθούς, αλλά υπόλογοι είναι αυτοί που υπέγραψαν για να τους δώσουν. Καθένας θα έπαιρνε τα χρήματα που ο εργοδότης του θα του πρόσφερε. Ωστόσο υπάρχουν και αρκετοί χαμηλόμισθοι μερικοί εκ των οποίων δούλευαν πολύ περισσότερο από τους υψηλά αμειβόμενους.
Πιστεύω πως όλοι μας συμφωνούμε πως η ΕΡΤ χρειαζόταν κάθαρση και αναδιοργάνωση.
Επίσης πολλοί , αν όχι όλοι, θα συμφωνήσουν πως η ΕΡΤ ήταν ανέκαθεν κρατικό μαγαζάκι ρουσφετολογικού τύπου. Ήταν το ξέπλυμα της ανταποδοτικότητας για την προβολή πολλών όχι τόσο από τα κρατικά Μέσα, αλλά από άλλες γωνιές δημοσιότητας που κάθε ένας από αυτούς είχε εργασιακή πρόσβαση.
Άλλο λοιπόν "κλεινω" την ΕΡΤ, κι άλλο την αναδιοργανώνω.
Το πρώτο ήταν σχετικά εύκολο.
Το δεύτερο θέλει ψυχή, καρδιά και κυρίως μυαλός μαζί με θέληση.
Ας πάρουμε τα πράγματα απλά. Ποιος εμπόδιζε την κυβέρνηση με μια νομοθετική διάταξη να κατεβάσει όλους τους μισθούς σε επίπεδα μισθών του δημοσίου ή συνταξιούχων;
Κι εδώ τίθεται το ερώτημα, δεν ήθελαν, δεν το σκέφτηκαν, δεν μπορούσαν;
Γελάει η Ευρώπη μαζί μας με τέτοιες αποφάσεις, όταν κρατικά ΜΜΕ υπάρχουν σε όλες τις χώρες.
Κι οι αποφάσεις αυτές θυμίζουν χουντικές κινήσεις.
Ποιος από αυτούς που πήραν την απόφαση σκέφτηκε εκείνους τους εργαζόμενους που είτε είναι χαμηλόμισθοι, είτε δεν έχουν άλλη δουλειά;
Δεν μπορεί να μιλάμε για κοινωνικό κράτος με τέτοιες ακραίες αποφάσεις, όπου κάποιος κατεβάζει τον διακόπτη και πέφτει μαύρο σκοτάδι.
Η κυβέρνηση αν ήθελε θα μπορούσε και τους μισθούς να μειώσει και τους υπεράριθμους και αργόμισθους να διώξει και σιγά σιγά να ξαναχτίσει μια ανεξάρτητη δημόσια και όχι κρατική ΕΡΤ.
Γιατί η κυβέρνηση που έδωσε ξεδιάντροπα στη δημοσιότητα τις απολαβές των στελεχών της ΕΡΤ δεν δίνει και τους μισθούς των μελών του κοινοβουλίου;
Κι αν κρίνει ότι δεν χρειάζεται στο κράτος η δημόσια τηλεόραση - ραδιοφωνία, γιατί κρίνει πως χρειάζονται τόσοι άχρηστοι βουλευτές;
Γιατί η ΕΡΤ είχε δεκάδες ειδικούς συμβούλους ; Ποιούς συμβούλευαν αυτοί οι σύμβουλοι που αμείβονταν με πολλά χρήματα και κάθε πότε έδιναν τις πολύτιμες και χρήσιμες συμβουλές τους και σε ποιούς;
Γιατί η ΕΡΤ είχε ειδικές θέσεις μισθωτών ; Ποιος και γιατί τους έκρινε όλους αυτούς ως απαραίτητους;
Ο δημοσιογράφος - βουλευτής Σίμος Κεδίκογλου
Δεν θυμάμαι , ούτε γνωρίζω καμία δημοκρατική χώρα να κατεβάζει με τόσο εύκολο τρόπο τον διακόπτη σε ένα μέσο κρατικής ενημέρωσης.
Από την άλλη , υπάρχει το θέμα της εισφοράς που πληρώνει κάθε πολίτης μέσω της ΔΕΗ. Αλλά κανείς δεν μας είπε αν θα συνεχίσουμε να το πληρώνουμε και γιατί....
Όλα αυτά είναι περίεργα και παράνομα πράγματα.
Κι ακόμα υπάρχουν τα συμβόλαια που έχει υπογράψει η ΕΡΤ που έχει ανοιχτές χίλιες δυο υποχρεώσεις.
Πέρα από το κακό ποιοτικά πρόγραμμα της, τις αλλοπρόσαλλες αποφάσεις των διοικούντων , η ΕΡΤ είχε και την καλή της πλευρά. Κι είχε τους φανατικά δικούς της οπαδούς που πέρναγαν την ώρα τους είτε στην περιφέρεια, είτε στο εξωτερικό.
Η ομογένεια σε όλο το κόσμο, έβλεπε ή άκουγε ΕΡΤ, κι αυτό ήταν ένας ισχυρός δεσμός των ξενητεμένων αδελφών μας με την μητέρα Ελλάδα.
Καθένας τώρα λέει το κοντό του και το μακρύ του, αλλά η ουσία είναι πως μέσα σε ελάχιστα λεπτά έκλεισαν τα σύνορα ενημέρωσης με εντολή του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά.
Αν με την απόφαση αυτή σώζεται η Ελλάδα να τον χειροκροτήσουμε και να του συμπαρασταθούμε. Αν και ακόμη κι αυτό να συνέβαινε, ο τρόπος που χειρίστηκε το θέμα, προκαλεί απέχθεια και πολλά ερωτηματικά.
Ξεφύγαμε από τα δημοκρατικά ιδεώδη μας. Ζούμε στη χώρα του αποφασίζω και διατάσσω. Κι αυτό γίνεται αντιληπτό σε όποιον δει πως και με ποιο τρόπο μειώθηκε ο μισθός ή η σύνταξη του.
Κι αν γινόταν σε όλους με ταυτόχρονη μείωση των τιμολογίων των ΔΕΚΟ και των αγαθών , κανείς δεν θα είχε αντίρρηση. Όμως χρήματα δεν υπάρχουν. Αλλά υπάρχουν οφειλές και υποχρεώσεις με τη λαιμητόμο να είναι έτοιμη να πέσει στα κεφάλια των ανήμπορων. Κι από την άλλη η διαφορετικές τάξεις με τους υψηλούς μισθούς , τα ψηλά κολλάρα και την ξύλινη γλώσσα.
Στην ουσία οι κινητοποιήσεις που γίνονται δεν πρόκειται να συγκινήσουν κανένα. Γιατί όλα αυτά έχουν και την σκόπιμότητα τους.
Με το κλείσιμο της ΕΡΤ ούτε ο λαός, ούτε η χώρα οφελήθηκε, άρα;;;;;
Αντίθετα για άλλη μια φορά η΄Ελλάδα έγινε πρώτο θέμα στα ξένα ΜΜΕ όλης της γης.
Συγχαρητήρια σε κάθε ανίκανο να σκεφτεί και να διοικήσει σωστά.
Η ΕΡΤ από χθες το βράδυ θυμίζει τα μαγαζιά που κλείνουν οριστικά και αναρτούν μια ταμπέλα που γράφει " κλειστόν λόγω ανακαίνισης..."  Κι η κυβέρνηση μας είπε πως το μαγαζί της κλείνει, αλλά δεν είπε πότε - συγκεκριμένα - θα το ξανανοίξει.
Μπαίνοντας στην ουσία να πω ότι η ΕΡΤ είχε πολλά μαγαζάκια. Κι αυτά θα έπρεπε χρόνια τώρα να περιοριστούν. Είχε υπεράριθμους εργαζόμενους, πολλοί εκ των οποίων είχαν 2-3 δουλειές ακόμη , ενώ την ίδια ώρα ο χώρος στενάζει από ανέργους. Τα προβλήματα είναι πολλά και θέλουν ριζοσπαστικές λύσεις. Κύρια όμως αν αποφασίσουν να ξανανοίξουν το μαγαζί, ας το κάνουν με ριζική ανακαίνιση.  Χωρίς συμβούλους, χωρίς εξάρτηση, χωρίς ειδικές θέσεις, χωρίς μισθούς τύπου Ντουμπάι και κυρίως με στελέχωση από επαγγελματίες δημοσιογράφους που δεν θα έχουν δεύτερη δουλειά. Γιατί πολλοί από αυτούς που ήταν μέχρι χθες, είχαν σαν πάρεργο την ΕΡΤ και δεν πατούσαν το πόδι τους στο ραδιομέγαρο καθώς οι μισθοί τους έμπαιναν στο λογαριασμό τους και μάλιστα χωρίς καμία καθυστέρηση.
Προσωπικά θλίβομαι για τον τρόπο που έκλεισε η ΕΡΤ.
Θλίβομαι γιατί δεν άκουσα κανένα κυβερνητικό βουλευτή - δημοσιογράφο να διαμαρτύρεται.
Θλίβομαι γιατί πολλοί συνάδελφοι βρέθηκαν με τεράστιο επαγγελματικό και βιοποριστικό πρόβλημα.
Θλίβομαι για την αναλγησία των κυβερνώντων που δείχνουν  πως δεν τους νοιάζει ο πόνος του κόσμου και αντί να τον γιατρέψουν με τις αποφάσεις τους τον επιδεινώνουν.
Κρίμα γιατί αυτή η Ελλάδα αξίζει μιας καλύτερης τύχης.
Κι ολοκληρώνω με τη στάση και συμπεριφορά πολλών.
Τι πιστεύουν πως κάνουν με τις δηλώσεις συμπαράστασεις ορισμένων, πέρα από την προβολή τους; Μερικοί μάλιστα καπηλεύονται πολιτικά αυτό το τεράστιο θέμα. Αν θέλουν να πετύχουν κάτι ας το κάνουν θεσμικά, κι όχι με λόγια του αέρα...
Η ΕΣΗΕΑ από την άλλη πιστεύει πως με την απεργία των δημοσιογράφων στους ιδιωτικούς σταθμούς θα συγκινήσει κάποιον;
Που είναι η δυναμική των συντεχνιακών Ενώσεων και πως την εννοούν;
Η ΕΣΗΕΑ όφειλε να βρεθεί από τη πρώτη στιγμή στο γραφείο του Πρωθυπουργού και εκεί να δώσει τη μάχη της, καταθέτοντας προτάσεις λύσεις του θέματος, κι όχι να προσπαθεί να πολιτικολογήσει και ταυτόχρονα να αερολογίσει. Με ανακοινώσεις και πορείες δεν βγαίνει τίποτε.....'Αλλα πρέπει να γίνουν και να παρθούν πιο δυναμικές κι έξυπνες αποφάσεις.