Βλέποντας τον Ολυμπιακό στα φιλικά παιγνίδια της περιόδου, διαπιστώνω πως και φέτος μια από τα ίδια θα έχουμε. Τσούκου - τσούκου η μπάλα και το αποτέλεσμα να έρχεται δύσκολα. Και δεν λέω για την Ελλάδα, πάλι πρώτος θα είναι , αλλά στην Ευρώπη δεν τον βλέπω για πολλά. Όπως δεν βλέπω τον παίκτη που θα κάνει τη διαφορά. Δεν βλέπω τις κάθετες μπαλιές, το γρήγορο γκολ, τη φαντασία των παικτών να ξεδιπλώνεται στο γήπεδο. Βλέπω μια ομάδα να ταλαιπωρεί τη μπάλα και να μη παίζει , μέχρι στιγμής , γρήγορο και σύγχρονο ποδόσφαιρο. Γυμνός στην άμυνα δεν είναι ο Ολυμπιακός, αλλά παίζει χωρίς τερματοφύλακα. Τουλάχιστον η τριανδρία δεν έχει πείσει μέχρι στιγμής. Κι αν διαθέτεις τερματοφύλακα κατώτερο του Πάρντο, τότε κλάψτα Χαράλαμπε που λέει και ο λαός. Κατά τον Βαλβέρδε, όλα είναι μια χαρά. Προφανώς ο προπονητής έχει το δικό του στυλ ανάπτυξης και τρόπου παιγνιδιού. Και σε αυτές τις περιπτώσεις , μετράει το στυλ....
