Στους 398 ποδοσφαιριστές των 14 ομάδων της Super League οι 167 είναι αλλοδαποί και οι 231 Έλληνες. Κι αυτοί οι " ξένοι" όπως τους λέμε απλά και σύντομα στο ποδόσφαιρο, μη νομίσει κανείς πως είναι ποδοσφαιριστές μεγάλης αξίας....Οι περισσότεροι είναι του σορού και του πανεριού, που σαν κι αυτούς έχουμε στη χώρα μας εκατοντάδες.
Τα παλιότερα χρόνια την πρωτοκαθεδρία είχαν οι Σέρβοι στο ποδόσφαιρο μας. Σήμερα τα ηνία τα έχουν πάρει για ανεξήγητους λόγους οι Ισπανοί.
Η ΕΠΟ βλέπει και δεν παίρνει κανένα μέτρο.
Κι έτσι σιγά σιγά το εθνικό μας ποδόσφαιρο θα ψάχνεται μέσα στην αφάνεια και την απαξίωση. Αν συμβεί αυτό, δεν θα έχουμε διεθνείς διακρίσεις και τα έσοδα της Ομοσπονδίας θα μειωθούν σημαντικά. Μαζί θα ανασταλεί και κάθε προσπάθεια δημιουργική για οργάνωση του ποδοσφαίρου μας, ενώ οι συνέπειες δεν θα είναι μόνο αυτές.
Ταυτόχρονα δεν βλέπω και τον Ομοσπονδιακό προπονητή να ανησυχεί για το φαινόμενο, προφανώς γιατί είναι προσωρινός, γιατί είναι Πορτογάλος και γιατί αυτή τη στιγμή κάνει τη δουλειά του....
Τώρα, τι θα μπορούσε να κάνει η ΕΠΟ.
Με δεδομένο ότι η ευρωπαϊκή αγορά λόγω ΕΕ είναι ελεύθερη σε κάθε εργαζόμενο, τους Ευρωπαίους δεν μπορεί να τους περιορίσει. Όμως μπορεί να απαγορεύσει την είσοδο στο ποδόσφαιρο μας ποδοσφαιριστών από την Λατινική Αμερική, την Ωκεανία, την Αφρική και και την Ασία. Και για να μη παίρνω ακραίες θέσεις, θα μπορούσε να είχε βάλει κριτήρια , που θα βοηθήσουν και στην ποιοτική άνοδο του αθλήματος, απαιτώντας να έχουν συγκεκριμένο αριθμό συμμετοχών στην Εθνική τους ομάδα οι μεταγραφομένοι στο δικό μας πρωτάθλημα.
Θα ρωτήσει κάποιος, γιατί οι παράγοντες μας κάνουν τέτοιες μεταγραφές....
Κι η απάντηση είναι πως όταν αγοράζεις από το πανέρι, ότι πάρεις ένα τάλιρο κάνει....
Με όλα αυτά εμείς ποδοσφαιρικά χάνουμε την ταυτότητα μας και μαζί κάθε δικό μας ταλέντο.
Τα παλιότερα χρόνια την πρωτοκαθεδρία είχαν οι Σέρβοι στο ποδόσφαιρο μας. Σήμερα τα ηνία τα έχουν πάρει για ανεξήγητους λόγους οι Ισπανοί.
Η ΕΠΟ βλέπει και δεν παίρνει κανένα μέτρο.
Κι έτσι σιγά σιγά το εθνικό μας ποδόσφαιρο θα ψάχνεται μέσα στην αφάνεια και την απαξίωση. Αν συμβεί αυτό, δεν θα έχουμε διεθνείς διακρίσεις και τα έσοδα της Ομοσπονδίας θα μειωθούν σημαντικά. Μαζί θα ανασταλεί και κάθε προσπάθεια δημιουργική για οργάνωση του ποδοσφαίρου μας, ενώ οι συνέπειες δεν θα είναι μόνο αυτές.
Ταυτόχρονα δεν βλέπω και τον Ομοσπονδιακό προπονητή να ανησυχεί για το φαινόμενο, προφανώς γιατί είναι προσωρινός, γιατί είναι Πορτογάλος και γιατί αυτή τη στιγμή κάνει τη δουλειά του....
Τώρα, τι θα μπορούσε να κάνει η ΕΠΟ.
Με δεδομένο ότι η ευρωπαϊκή αγορά λόγω ΕΕ είναι ελεύθερη σε κάθε εργαζόμενο, τους Ευρωπαίους δεν μπορεί να τους περιορίσει. Όμως μπορεί να απαγορεύσει την είσοδο στο ποδόσφαιρο μας ποδοσφαιριστών από την Λατινική Αμερική, την Ωκεανία, την Αφρική και και την Ασία. Και για να μη παίρνω ακραίες θέσεις, θα μπορούσε να είχε βάλει κριτήρια , που θα βοηθήσουν και στην ποιοτική άνοδο του αθλήματος, απαιτώντας να έχουν συγκεκριμένο αριθμό συμμετοχών στην Εθνική τους ομάδα οι μεταγραφομένοι στο δικό μας πρωτάθλημα.
Θα ρωτήσει κάποιος, γιατί οι παράγοντες μας κάνουν τέτοιες μεταγραφές....
Κι η απάντηση είναι πως όταν αγοράζεις από το πανέρι, ότι πάρεις ένα τάλιρο κάνει....
Με όλα αυτά εμείς ποδοσφαιρικά χάνουμε την ταυτότητα μας και μαζί κάθε δικό μας ταλέντο.
