Ο Ολυμπιακός έχει καλή και οικονομικά εύρωστη διοίκηση. Τι διοίκηση δηλαδή, πρόεδρο έχει που είναι λεφτάς και γαύρος. Επίσης έχει πολύ ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, έχει ένα φανατικό κοινό που κάνει καυτή και μοναδική την έδρα του το Γ. Καραϊσκάκης , αλλά έχει και δύο προβλήματα , που λειτουργούν ως χειρόφρενο στη πορεία του εντός κι εκτός Ελλάδος.
Το πρώτο πρόβλημα είναι η έλλειψη ικανού, έμπειρου και με προσωπικότητα τερματοφύλακα. Κανείς από τους υπάρχοντες Κονστάντσο, Μέγερι, Δασκαλάκης , δεν μπορούν να σηκώσουν στις πλάτες τους το βάρος της ομάδας.
Ομάδες όπως ο Ολυμπιακός , θέλουν τερματοφύλακα που στη δεδόμενη στιγμή να μπορέσει να κρατήσει την ομάδα. Η εστία του Ολυμπιακού σπάνια δέχεται πίεση, αλλά όταν τη δεχτεί , ο τερματοφύλακας, πρέπει να ξέρει να δώσει λύσεις. Αν σε μια ευκαιρία του αντιπάλου, ο Ολυμπιακός δέχεται γκολ, όπως συμβαίνει φέτος, τότε παίζει με δέκα , δηλαδή χωρίς τερματοφύλακα. Κι εδώ πρέπει άμεσα να δοθεί λύση. Αν το καλοκαίρι ολοκληρωνόταν η μεταγραφή του Ελευθερόπουλου που είχαν έρθει σε κατ αρχήν συμφωνία, σήμερα πρόβλημα δεν θα υπήρχε. Ποιός όμως απέτρεψε η μάλλον έπεισε τον Μαρινάκη να μη προχωρήσει στην πραγματοποίηση της μεταγραφής αυτής; Τώρα στο λιμάνι ψάχνουν να βρούνε λύση, αν και για μένα ψάχνουν ψύλλους στ άχυρα, γιατί κανείς καλός τερματοφύλακας δεν είναι διαθέσιμος. Κι όπου βρεθεί λύση , θα πληρωθεί χρυσή.....
Το δεύτερο πρόβλημα είναι ο Βαλβέρδε. Ο Ισπανός τεχνικός μπορεί να είναι εργατικός και καλός προπονητής, αλλά δεν νομίζω ότι τα κυβικά του είναι για μεγάλες ομάδες όπως ο Ολυμπιακός. Μέχρι στιγμής έχει αποδείξει πως δεν μπορεί να κάνει καλή και σωστή διαχείριση του πλούσιου υλικού. Ο Βαλβέρδε δείχνει να παίζει , η να μη μπορεί να δώσει λύσεις. Αδιανόητο να μη μπορεί να κρατήσει τη νίκη με 2-0 στο 75΄, κι ακόμα έχει ξεχάσει τι πάει να πει άμυνα. Αυτή η ομάδα δεν ξέρει να παίζει άμυνα. Κάνει πειραματισμούς με τους Μαρκάνο, Αβραάμ, Μέλμπεργκ κι άλλάζει το σχήμα πιο συχνά κι απο τα πουκάμισα του. Δεν γνωρίζει το δόγμα ότι ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει. Κι ακόμα δεν ξέρει με ποιο τρόπο να ξεκουράσει τους παίκτες του, εξ ου και οι αποτυχημένες αλλαγές του. Ακόμα έχει κόλλημα με ορισμένους παίκτες προσπαθώντας να μας πείσει για την ανύπαρκτη αξία τους, η μεγαλοποιώντας τις μικρές δυνατότητες τους. Τέλος βλέποντας τον Ολυμπιακό δεν ξέρεις αν έχεις να κάνεις με μια ελληνική ομάδα, η με μια ομάδα απο την Β κατηγορία της Ισπανίας, καθώς το 99% της 11αδας είναι με Ισπανούς ποδοσφαιριστές.
Το πρώτο πρόβλημα είναι η έλλειψη ικανού, έμπειρου και με προσωπικότητα τερματοφύλακα. Κανείς από τους υπάρχοντες Κονστάντσο, Μέγερι, Δασκαλάκης , δεν μπορούν να σηκώσουν στις πλάτες τους το βάρος της ομάδας.
Ομάδες όπως ο Ολυμπιακός , θέλουν τερματοφύλακα που στη δεδόμενη στιγμή να μπορέσει να κρατήσει την ομάδα. Η εστία του Ολυμπιακού σπάνια δέχεται πίεση, αλλά όταν τη δεχτεί , ο τερματοφύλακας, πρέπει να ξέρει να δώσει λύσεις. Αν σε μια ευκαιρία του αντιπάλου, ο Ολυμπιακός δέχεται γκολ, όπως συμβαίνει φέτος, τότε παίζει με δέκα , δηλαδή χωρίς τερματοφύλακα. Κι εδώ πρέπει άμεσα να δοθεί λύση. Αν το καλοκαίρι ολοκληρωνόταν η μεταγραφή του Ελευθερόπουλου που είχαν έρθει σε κατ αρχήν συμφωνία, σήμερα πρόβλημα δεν θα υπήρχε. Ποιός όμως απέτρεψε η μάλλον έπεισε τον Μαρινάκη να μη προχωρήσει στην πραγματοποίηση της μεταγραφής αυτής; Τώρα στο λιμάνι ψάχνουν να βρούνε λύση, αν και για μένα ψάχνουν ψύλλους στ άχυρα, γιατί κανείς καλός τερματοφύλακας δεν είναι διαθέσιμος. Κι όπου βρεθεί λύση , θα πληρωθεί χρυσή.....
Το δεύτερο πρόβλημα είναι ο Βαλβέρδε. Ο Ισπανός τεχνικός μπορεί να είναι εργατικός και καλός προπονητής, αλλά δεν νομίζω ότι τα κυβικά του είναι για μεγάλες ομάδες όπως ο Ολυμπιακός. Μέχρι στιγμής έχει αποδείξει πως δεν μπορεί να κάνει καλή και σωστή διαχείριση του πλούσιου υλικού. Ο Βαλβέρδε δείχνει να παίζει , η να μη μπορεί να δώσει λύσεις. Αδιανόητο να μη μπορεί να κρατήσει τη νίκη με 2-0 στο 75΄, κι ακόμα έχει ξεχάσει τι πάει να πει άμυνα. Αυτή η ομάδα δεν ξέρει να παίζει άμυνα. Κάνει πειραματισμούς με τους Μαρκάνο, Αβραάμ, Μέλμπεργκ κι άλλάζει το σχήμα πιο συχνά κι απο τα πουκάμισα του. Δεν γνωρίζει το δόγμα ότι ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει. Κι ακόμα δεν ξέρει με ποιο τρόπο να ξεκουράσει τους παίκτες του, εξ ου και οι αποτυχημένες αλλαγές του. Ακόμα έχει κόλλημα με ορισμένους παίκτες προσπαθώντας να μας πείσει για την ανύπαρκτη αξία τους, η μεγαλοποιώντας τις μικρές δυνατότητες τους. Τέλος βλέποντας τον Ολυμπιακό δεν ξέρεις αν έχεις να κάνεις με μια ελληνική ομάδα, η με μια ομάδα απο την Β κατηγορία της Ισπανίας, καθώς το 99% της 11αδας είναι με Ισπανούς ποδοσφαιριστές.
