Πέρασε καιρός, αρκετός καιρός που έμεινε σε αδράνεια αυτή η στήλη. Όμως η επιμονή πολλών φίλων για επικοινωνία, με έκανε να ξαναρχίσω...
Το διάστημα αυτό ( περίπου 3 μήνες ) συνέβησαν πολλά. Και συνέβησαν σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας, οικονομικά, κοινωνικά, αθλητικά , πολιτικά κ.α. Κι είναι γεγονός ότι άλλαξαν πολλά εκτός από τη μιζέρια που επικρατεί, μιζέρια που προκαλεί η φτώχεια που δημιούργησε η κυβέρνηση στα μεσαία κυρίως στρώματα. Μπροστά μας βρίσκουμε το κράτος διώκτη , κι όχι το κράτος πρόνοιας. Κι όμως καθώς ο καιρός περνάει, σύντομα τα ίδια πάλι πρόσωπα, θα ζητήσουν τη ψήφο μας για να μας φέρουν...καλύτερες μέρες.
Αν κρίνω από τη στήριξη μερικών κομμάτων, εμείς φταίμε για ΟΛΑ όσα μας συμβαίνουν.
Με δυο λόγια, βρίσκουν και τα κάνουν.
Κι ο περισσότερος πληθυσμός της χώρας, πρέπει να περάσει από ψυχολογικό τεστ αξιολόγησης.
Φτάνεις λοιπόν στο σημείο να διερωτάσαι αν αξίζει να ξύνεις πληγές και να προκαλείς μήπως και ξυπνήσουν όσοι βρίσκονται σε μόνιμη χειμερία νάρκη , ή είναι καλύτερα να τους αφήσεις όλους στη τύχη και τη μοίρα τους. Κάπως έτσι φτάνει ο Έλληνας στο ωχ βρε αδερφέ , δεν μας παρατάς τώρα κι εσύ... Κι η ζωή συνεχίζεται !!!
Το άστρο της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου.
Όταν έγινε η κλήρωση των ομίλων της προκριματικής φάσης του Παγκόσμιου Κυπέλλου 2014, όλοι σχεδόν μιλάγαμε για την τύχη του Ρεχάγκελ τότε, και της Εθνικής. Θεωρούσαμε περίπου όλοι ,σίγουρο πως θα προκριθούμε και θα βρεθεί η Εθνική μας στα γήπεδα της Βραζιλίας.
Βοσνία, Λιχτενστάιν, Σλοβακία, Λιθουανία και Λετονία, ομάδες σαφώς κατώτερες από τη δική μας , κι είχαμε αποφύγει μεγαθήρια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, όπως η Ισπανία, η Ιταλία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Αγγλία, η Σουηδία, η Ολλανδία κ.α
Όμως ο Ρεχάγκελ γύρισε στο Έσσεν και ο Πορτογάλος Σάντος πήρε το τιμόνι.
Νέο αφεντικό, νέα τακτική , νέα πολιτική σε όλα.
Οι προσδοκίες μας δεν δικαιώθηκαν.
Βγήκαμε στη κούρσα των προκριματικών δεύτεροι και καταϊδρωμένοι.
Σήμερα έγινε η κλήρωση των μπαράζ των καλύτερων δεύτερων ομάδων των ομίλων. Κι ενώ τρέμαμε μη μας τύχη η Γαλλία ή η Σουηδία, βρεθήκαμε αντίπαλοι με την Ρουμανία.
Βέβαια σε αγώνες μπαράζ , όλα είναι ανοικτά.
Η αλήθεια είναι πως η Εθνική μας στα φετινά παιγνίδια της δεν έπεισε για την αξία της. Και με δηλώσεις μόνο, πρόκριση δεν έρχεται. Σάντος και ποδοσφαιριστές έχουν μπροστά τους ένα Γολγοθά.
Στα ... πόδια τους είναι να τα καταφέρουν, αλλά με δηλώσεις μόνο δεν θα γίνει τίποτε. Κι αυτή τη στιγμή το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά και η Ελλάδα χρειάζεται αυτή τη πρόκριση για πολλούς λόγους. Άντε να δούμε τι θα κάνουμε στις 15 και 19 του άλλου μήνα !
Διαιτησίες για κλάματα...
Έλεγα πολύ καιρό τώρα να μη ασχοληθώ με την διαιτησία στο ποδόσφαιρο. Γιατί τόσα χρόνια κανενός το αυτί δεν ίδρωσε, προφανώς γιατί κανείς δεν θέλει να διορθωθεί η κατάσταση.
Για την κατάντια της διαιτησίας φταίει μόνο η ΕΠΟ και οι επιλογές της.
Τα σωματεία έως ένα σημείο δικαιολογημένα φωνάζουν, αλλά όταν κερδίζουν από λάθη και φάλτσα σφυρίγματα διαιτητών , κάνουν το κορόιδο κι εκεί χάνεται η μπάλα. Γιατί η κατάσταση θα διορθωθεί μόνο αν όλοι οι παράγοντες είναι αυστηροί στα λάθη, κι όχι μόνο στα λάθη σε βάρος των ομάδων τους.
Για την ΚΕΔ δεν χρειάζεται ούτε κριτική, ούτε σχόλια. Είναι άξια της μοίρας της.
Για την ΕΠΟ το πρόβλημα είναι τεράστιο. Γιατί είτε δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται, είτε ξέρουν και δεν κάνουν τίποτε.
Η διαιτησία είναι άρρωστη, αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται να την κάνει καλά.
Στο ματς Βέροια - Άρης, ένας διαιτητής από το Ρέθυμνο ο Βοσκάκης έδειξε το βαθμό της ανικανότητας του αλλά και το βαθμό της ασθένειας της διαιτησίας. Λάθη επί λαθών, μηδέν ψυχολογία, 18 κάρτες και πρόκληση με την αποβολή του Πουλίδο όταν του έδειξε δεύτερη κίτρινη, ενώ ο αγώνας είχε τελειώσει και ο ποδοσφαιριστής του Άρη έτεινε το χέρι του για να τον συγχαρεί. Ο Βοσκάκης προφανώς κατάλαβε πως ήθελε ο ποδοσφαιριστής να τον ειρωνευτεί, καθώς η διαιτησία του ήταν για γέλια. Ήξερε δηλαδή ο διαιτητής πόσο αστεία διαιτησία είχε κάνει κι αντιλήφθηκε τις προθέσεις του ποδοσφαιριστή. Βέβαια πιστεύω πως αν ο Άρης προσφύγει στα αρμόδια όργανα η κάρτα αυτή θα διαγραφεί, αλλά τι ζητάμε τώρα, ψύλλους στ άχυρα...
Στο ντέρμπι του Ηρακλείου , ΟΦΗ - Εργοτέλη, μόνο παράσημο που δεν έδωσαν στον διαιτητή Κάμπαξη από την Εύβοια. Αυτός για να δείξει κάρτα σε αγώνα πρέπει πρώτα να επέμβει ο ιατροδικαστής...χαμός από κλωτσιές κι αυτός τίποτε. Κι από στυλ άλλο τίποτε και με τη σφυρίκτρα συνέχεια στο στόμα ακόμα κι όταν ήθελε να μιλήσει στους ποδοσφαιριστές. Για προσωπικότητα δεν λέω κάτι , ήταν κάτι που φάνηκε στον αγώνα και τα 9.15μ. που ποτέ δεν κατάφερε να οριοθετήσει.
Ευτυχώς πως είχε κι έναν μάγκα βοηθό τον Βερρή από τη Λέσβο που έσωσε τη κατάσταση με τις σωστές αποφάσεις του σε πολύ δύσκολες φάσεις.
Αυτά για αρχή...
Το διάστημα αυτό ( περίπου 3 μήνες ) συνέβησαν πολλά. Και συνέβησαν σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας, οικονομικά, κοινωνικά, αθλητικά , πολιτικά κ.α. Κι είναι γεγονός ότι άλλαξαν πολλά εκτός από τη μιζέρια που επικρατεί, μιζέρια που προκαλεί η φτώχεια που δημιούργησε η κυβέρνηση στα μεσαία κυρίως στρώματα. Μπροστά μας βρίσκουμε το κράτος διώκτη , κι όχι το κράτος πρόνοιας. Κι όμως καθώς ο καιρός περνάει, σύντομα τα ίδια πάλι πρόσωπα, θα ζητήσουν τη ψήφο μας για να μας φέρουν...καλύτερες μέρες.
Αν κρίνω από τη στήριξη μερικών κομμάτων, εμείς φταίμε για ΟΛΑ όσα μας συμβαίνουν.
Με δυο λόγια, βρίσκουν και τα κάνουν.
Κι ο περισσότερος πληθυσμός της χώρας, πρέπει να περάσει από ψυχολογικό τεστ αξιολόγησης.
Φτάνεις λοιπόν στο σημείο να διερωτάσαι αν αξίζει να ξύνεις πληγές και να προκαλείς μήπως και ξυπνήσουν όσοι βρίσκονται σε μόνιμη χειμερία νάρκη , ή είναι καλύτερα να τους αφήσεις όλους στη τύχη και τη μοίρα τους. Κάπως έτσι φτάνει ο Έλληνας στο ωχ βρε αδερφέ , δεν μας παρατάς τώρα κι εσύ... Κι η ζωή συνεχίζεται !!!
Το άστρο της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου.
Όταν έγινε η κλήρωση των ομίλων της προκριματικής φάσης του Παγκόσμιου Κυπέλλου 2014, όλοι σχεδόν μιλάγαμε για την τύχη του Ρεχάγκελ τότε, και της Εθνικής. Θεωρούσαμε περίπου όλοι ,σίγουρο πως θα προκριθούμε και θα βρεθεί η Εθνική μας στα γήπεδα της Βραζιλίας.
Βοσνία, Λιχτενστάιν, Σλοβακία, Λιθουανία και Λετονία, ομάδες σαφώς κατώτερες από τη δική μας , κι είχαμε αποφύγει μεγαθήρια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, όπως η Ισπανία, η Ιταλία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Αγγλία, η Σουηδία, η Ολλανδία κ.α
Όμως ο Ρεχάγκελ γύρισε στο Έσσεν και ο Πορτογάλος Σάντος πήρε το τιμόνι.
Νέο αφεντικό, νέα τακτική , νέα πολιτική σε όλα.
Οι προσδοκίες μας δεν δικαιώθηκαν.
Βγήκαμε στη κούρσα των προκριματικών δεύτεροι και καταϊδρωμένοι.
Σήμερα έγινε η κλήρωση των μπαράζ των καλύτερων δεύτερων ομάδων των ομίλων. Κι ενώ τρέμαμε μη μας τύχη η Γαλλία ή η Σουηδία, βρεθήκαμε αντίπαλοι με την Ρουμανία.
Βέβαια σε αγώνες μπαράζ , όλα είναι ανοικτά.
Η αλήθεια είναι πως η Εθνική μας στα φετινά παιγνίδια της δεν έπεισε για την αξία της. Και με δηλώσεις μόνο, πρόκριση δεν έρχεται. Σάντος και ποδοσφαιριστές έχουν μπροστά τους ένα Γολγοθά.
Στα ... πόδια τους είναι να τα καταφέρουν, αλλά με δηλώσεις μόνο δεν θα γίνει τίποτε. Κι αυτή τη στιγμή το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά και η Ελλάδα χρειάζεται αυτή τη πρόκριση για πολλούς λόγους. Άντε να δούμε τι θα κάνουμε στις 15 και 19 του άλλου μήνα !
Διαιτησίες για κλάματα...
Έλεγα πολύ καιρό τώρα να μη ασχοληθώ με την διαιτησία στο ποδόσφαιρο. Γιατί τόσα χρόνια κανενός το αυτί δεν ίδρωσε, προφανώς γιατί κανείς δεν θέλει να διορθωθεί η κατάσταση.
Για την κατάντια της διαιτησίας φταίει μόνο η ΕΠΟ και οι επιλογές της.
Τα σωματεία έως ένα σημείο δικαιολογημένα φωνάζουν, αλλά όταν κερδίζουν από λάθη και φάλτσα σφυρίγματα διαιτητών , κάνουν το κορόιδο κι εκεί χάνεται η μπάλα. Γιατί η κατάσταση θα διορθωθεί μόνο αν όλοι οι παράγοντες είναι αυστηροί στα λάθη, κι όχι μόνο στα λάθη σε βάρος των ομάδων τους.
Για την ΚΕΔ δεν χρειάζεται ούτε κριτική, ούτε σχόλια. Είναι άξια της μοίρας της.
Για την ΕΠΟ το πρόβλημα είναι τεράστιο. Γιατί είτε δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται, είτε ξέρουν και δεν κάνουν τίποτε.
Η διαιτησία είναι άρρωστη, αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται να την κάνει καλά.
Στο ματς Βέροια - Άρης, ένας διαιτητής από το Ρέθυμνο ο Βοσκάκης έδειξε το βαθμό της ανικανότητας του αλλά και το βαθμό της ασθένειας της διαιτησίας. Λάθη επί λαθών, μηδέν ψυχολογία, 18 κάρτες και πρόκληση με την αποβολή του Πουλίδο όταν του έδειξε δεύτερη κίτρινη, ενώ ο αγώνας είχε τελειώσει και ο ποδοσφαιριστής του Άρη έτεινε το χέρι του για να τον συγχαρεί. Ο Βοσκάκης προφανώς κατάλαβε πως ήθελε ο ποδοσφαιριστής να τον ειρωνευτεί, καθώς η διαιτησία του ήταν για γέλια. Ήξερε δηλαδή ο διαιτητής πόσο αστεία διαιτησία είχε κάνει κι αντιλήφθηκε τις προθέσεις του ποδοσφαιριστή. Βέβαια πιστεύω πως αν ο Άρης προσφύγει στα αρμόδια όργανα η κάρτα αυτή θα διαγραφεί, αλλά τι ζητάμε τώρα, ψύλλους στ άχυρα...
Στο ντέρμπι του Ηρακλείου , ΟΦΗ - Εργοτέλη, μόνο παράσημο που δεν έδωσαν στον διαιτητή Κάμπαξη από την Εύβοια. Αυτός για να δείξει κάρτα σε αγώνα πρέπει πρώτα να επέμβει ο ιατροδικαστής...χαμός από κλωτσιές κι αυτός τίποτε. Κι από στυλ άλλο τίποτε και με τη σφυρίκτρα συνέχεια στο στόμα ακόμα κι όταν ήθελε να μιλήσει στους ποδοσφαιριστές. Για προσωπικότητα δεν λέω κάτι , ήταν κάτι που φάνηκε στον αγώνα και τα 9.15μ. που ποτέ δεν κατάφερε να οριοθετήσει.
Ευτυχώς πως είχε κι έναν μάγκα βοηθό τον Βερρή από τη Λέσβο που έσωσε τη κατάσταση με τις σωστές αποφάσεις του σε πολύ δύσκολες φάσεις.
Αυτά για αρχή...
