Διαφορά νοοτροπίας...

Όποιος είδε τον ημιτελικό αγώνα του κυπέλλου Ιταλίας μεταξύ Μίλαν και Γιουβέντους ( 2-2 ) κατάλαβε γιατί το δικό μας ποδόσφαιρο είναι τριτοκοσμικό.
Προηγήθηκε η Γιουβέντους που είχε κερδίσει στο πρώτο ματς τη Μίλαν στην έδρα της με 2-1. Αντέδρασε η Μίλαν και προηγήθηκε στο σκορ με 2-1. Ο αγώνας οδηγήθηκε στην παράταση όπου η Γιουβέντους ισοφάρισε σε 2-2 και πήρε την πρόκριση.
Αυτά για την ιστορία.
Με το σφύριγμα της λήξης του αγώνα, ήρθε η αποθέωση. Νικητές και ηττημένοι αγκαλιάστηκαν έδωσαν μεταξύ τους συγχαρητήρια, αντάλλαξαν φανέλες οι ποδοσφαιριστές και αποχώρησαν από το γήπεδο , αγαπημένοι, μονοιασμένοι και με φιλικά αισθήματα.
Αυτές τις εικόνες δεν τις βλέπουμε σχεδόν ποτέ σε αγώνα των δικών μας διοργανώσεων κι εδώ είναι η διαφορά.
Αυτά όμως τα γεγονότα δεν τα βλέπουν, η δεν τα κατανοούν οι εγκέφαλοι των δικών μας αρχών του ποδοσφαίρου σε ΟΛΕΣ τις βαθμίδες. Γι αυτό και δεν χαράζει μια καλή μέρα για το ποδόσφαιρο μας.
Ποιος όμως να βάλει στόχους και αρχές;
Ποιος να σκεφτεί την προώθηση του προϊόντος που λέγεται ποδόσφαιρο από αυτούς που και υπεύθυνες θέσεις έχουν αλλά και συμφέροντα;