Την Κυριακή που μας πέρασε στο ντέρμπι Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού δεν υπήρξε νικητής. Το 1-1 δεν επέτρεψε στους ερυθρόλευκους μια νίκη γοήτρου και στους πράσινους να βελτιώσουν την βαθμολογική τους εικόνα.
Ωστόσο ο Παναθηναϊκός έπαιξε καλύτερα και θα μπορούσε να είχε πάρει τη νίκη, αν στις φάσεις του Ζέκα και του Μπαρμπαρούση, είχε πιο ικανούς και καλούς παίκτες.
Το ποδόσφαιρο όμως γι αυτό συγκινεί εκατομμύρια φιλάθλους σε κάθε χώρα.
Οι ερυθρόλευκοι κέρδισαν στα λόγια ακολουθώντας την πεπατημένη των δηλώσεων πριν από ένα σημαντικό ματς. Ένα ντέρμπι όμως με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό, έχει ιδιαίτερη σημασία και ελάχιστα βαθμολογική, ακόμη κι αν από αυτήν εξαρτάται ένας τίτλος.
Οι πράσινοι έδειξαν χαρακτήρα, έπαιξαν όσο καλά μπορούσαν και φάνηκε πως ήθελαν τη νίκη πιο πολύ από τους αντιπάλους τους. Αυτό δεν το κατόρθωσαν γιατί το επίπεδο του Παναθηναϊκού σε έμψυχο υλικό υστερεί πολύ συγκριτικά με αυτό του Ολυμπιακού.
Σε αναμετρήσεις των δύο αιωνίων , ΠΟΤΕ δεν μετράει η βαθμολογική τους θέση.
Αυτά τα ντέρμπι ανεβάζουν την αδρεναλίνη και παθιάζουν ακόμη και τον πιο ήρεμο φίλαθλο.
Κι οι φίλοι του Ολυμπιακού έχουν την νοοτροπία πως η ομάδα τους πρέπει ΠΑΝΤΑ να κερδίζει ακόμη και στις προπονήσεις.
Αυτό όμως δεν το καταλαβαίνουν πάντα οι παίκτες και ο προπονητής. Γιατί αυτοί είναι συνηθισμένοι - ιδιαίτερα οι προερχόμενοι από άλλες χώρες - να παίζουν και να μη μάχονται. Βλέπουν όλα τα ματς ως παιχνίδια στα οποία άλλος χάνει, άλλος κερδίζει ή έρχονται ισόπαλα.
Έλα όμως που στον Ολυμπιακό η κατάσταση είναι διαφορετική και το πάθος περισσεύει σε αγώνες που θεωρούνται ντέρμπι;
Για να μπούνε σε ένα τέτοιο κλίμα και για να αλλάξει η νοοτροπία τους, πρέπει κάποιος να το κάνει και στον Ολυμπιακό δεν υπάρχει αυτός ο κάποιος με τα σημερινά δεδομένα, αλλά δεν υπάρχει ούτε και ο τρόπος.....
Μετά τον αγώνα οι φίλαθλοι αποδοκίμασαν τον Μαρινάκη.
Πιστεύω πως αυτό δεν έγινε συνειδητά.
Ξέρετε πως γίνεται με τον όχλο, αρχίζουν λίγοι και γίνονται πολλοί χωρίς μεγάλη σκέψη.
Οι φίλοι του Ολυμπιακού πριν πολλά χρόνια είχαν αποδοκιμάσει στο ΟΑΚΑ τον πρόεδρο της μεγάλης αλλαγής και των 4 συνεχόμενων τίτλων , τον Σταύρο Νταιφά μετά από ένα αγώνα με τον Απόλλωνα Αθηνών.
Θέλω να πω ότι δεν είναι πρωτόγνωρο το φαινόμενο.
Δικαιολογώ τον Βαγγέλη Μαρινάκη για την πικρία που ένοιωσε και την προσωρινή επιθυμία του να εγκαταλείψει το σκάφος και να ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του. Το ίδιο θα σκεφτόντουσαν πολλοί άλλοι στη θέση του. Γιατί ο Μαρινάκης έδωσε πολλά κι εμφανίστηκε στο τιμόνι της ομάδας στην πιο κρίσιμη καμπή της, λίγο πριν ξεσπάσει καταιγίδα....
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον Μαρινάκη γι αυτά που έδωσε στην ομάδα. Ωστόσο έχει κάνει και πολλά λάθη. Κι αυτό πρέπει να καταλάβει και να διορθώσει μετά τις αποδοκιμασίες. Γιατί έχει να κάνει με έναν περήφανο κι απαιτητικό λαό. Γιατί κυβερνάει ένα πολύ μεγάλο και δύσκολο στους χειρισμούς του καράβι. Κι επειδή είναι ένας επιτυχημένος εφοπλιστής ξέρει και από φουρτούνες και από επιδέξιους χειρισμούς.
Αντί λοιπόν να χολώνεται με τις αποδοκιμασίες , ας ρίξει μια ματιά γύρω του. Για τους ανθρώπους που τον πλαισιώνουν σε καίριες θέσεις. Για εκείνους που του λένε μόνο " ναι" και " μάλιστα". Για τα λάθη του , άλλωστε λάθη όλοι μας κάνουμε, δεν μπορεί αυτός να ξεφύγει από τον κανόνα...
Προσωπικά πιστεύω πως και σε θέματα επιλογής - απόκτησης ποδοσφαιριστών, αλλά και σε αυτά πρόσληψης προπονητή έχει κάνει λάθος εκτίμηση. Ίσως να μη έβαλε σωστά τις προϋποθέσεις και τα προσόντα. Κι αυτό φαίνεται από την εικόνα της ομάδας.
Δεν έχει σημασία αν πήρε από τον περασμένο ... Δεκέμβριο το πρωτάθλημα γιατί χωρίς να θέλω να μειώσω την μεγάλη επιτυχία της ομάδας, μόνος του έπαιζε. Οι παραδοσιακοί διεκδικητές, όπως η ΑΕΚ με χιλιάδες προβλήματα, ο Παναθηναϊκός διαλυμένος , ο ΠΑΟΚ υπό ανασύνταξη , τι να πούμε πως κινδύνευε ο τίτλος από τον Αστέρα Τρίπολης ή τα Γιάννενα.
Κι εδώ έγινε το πιο μεγάλο λάθος. Από τη στιγμή που και μαθηματικά ήταν πρωταθλητής, ο προπονητής, έπρεπε να φτιάξει μια ομάδα με όσους δεν χρησιμοποιούσε ως βασικούς όλη τη χρονιά , να δούμε και τι ψάρια πιάνουν. Χειρότερα αποτελέσματα δεν θα ερχόντουσαν. Να παίξουν ο Λυκογιάννης, ο Φετφατζίδης, ο Μαυροδήμος, ο Πάντελιτς, ο Γιαννιώτας, όλοι αυτοί τέλος πάντων που τους αποκαλούμε καλούς και ταλέντα αλλά έμαθαν να γυαλίζουν καλά τον πάγκο.
Στο πρωτάθλημα της Αγγλίας οι 16άρηδες και 17αρηδες παίζουν βασικοί , δεν τους κρατάνε να μεστώσουν...
Αυτά βέβαια έπρεπε να τα πράξει ο προπονητής. Ο Μίτσελ δηλαδή που έφτασε πλέον να παίζει το κεφάλι του κορώνα - γράμματα αν δεν κατακτήσει η ομάδα το κύπελλο. Ο Μίτσελ ελάχιστα άλλαξε στον Ολυμπιακό. Προβλέψιμο ήταν το παιγνίδι της ομάδας επί Ζαρντίμ, προβλέψιμο είναι και σήμερα. Κι αν βρεθεί αντίπαλος προπονητής με μυαλό , τότε πάει περίπατο η νίκη!!!!
Τώρα πάντως είναι τα δύσκολα για τον πρόεδρο.
Πρέπει να μελετήσει κάθε βήμα των πλάνων που έχει και να πάρει αποφάσεις. Κι αυτές είναι δικές του ευθύνες , κανείς δεν μπορεί να του πει τι και πως να το κάνει.
Εγώ θεωρώ τον Μαρινάκη καλό καραβοκύρη , κι η παροιμία λέει πως ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.
Ανεξάρτητα από όλα αυτά, η ομάδα πρέπει να αλλάξει νοοτροπία και το τμήμα να οργανωθεί στα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Ωστόσο ο Παναθηναϊκός έπαιξε καλύτερα και θα μπορούσε να είχε πάρει τη νίκη, αν στις φάσεις του Ζέκα και του Μπαρμπαρούση, είχε πιο ικανούς και καλούς παίκτες.
Το ποδόσφαιρο όμως γι αυτό συγκινεί εκατομμύρια φιλάθλους σε κάθε χώρα.
 |
| Βαγγέλης Μαρινάκης |
Οι πράσινοι έδειξαν χαρακτήρα, έπαιξαν όσο καλά μπορούσαν και φάνηκε πως ήθελαν τη νίκη πιο πολύ από τους αντιπάλους τους. Αυτό δεν το κατόρθωσαν γιατί το επίπεδο του Παναθηναϊκού σε έμψυχο υλικό υστερεί πολύ συγκριτικά με αυτό του Ολυμπιακού.
Σε αναμετρήσεις των δύο αιωνίων , ΠΟΤΕ δεν μετράει η βαθμολογική τους θέση.
Αυτά τα ντέρμπι ανεβάζουν την αδρεναλίνη και παθιάζουν ακόμη και τον πιο ήρεμο φίλαθλο.
Κι οι φίλοι του Ολυμπιακού έχουν την νοοτροπία πως η ομάδα τους πρέπει ΠΑΝΤΑ να κερδίζει ακόμη και στις προπονήσεις.
Αυτό όμως δεν το καταλαβαίνουν πάντα οι παίκτες και ο προπονητής. Γιατί αυτοί είναι συνηθισμένοι - ιδιαίτερα οι προερχόμενοι από άλλες χώρες - να παίζουν και να μη μάχονται. Βλέπουν όλα τα ματς ως παιχνίδια στα οποία άλλος χάνει, άλλος κερδίζει ή έρχονται ισόπαλα.
Έλα όμως που στον Ολυμπιακό η κατάσταση είναι διαφορετική και το πάθος περισσεύει σε αγώνες που θεωρούνται ντέρμπι;
Για να μπούνε σε ένα τέτοιο κλίμα και για να αλλάξει η νοοτροπία τους, πρέπει κάποιος να το κάνει και στον Ολυμπιακό δεν υπάρχει αυτός ο κάποιος με τα σημερινά δεδομένα, αλλά δεν υπάρχει ούτε και ο τρόπος.....
Μετά τον αγώνα οι φίλαθλοι αποδοκίμασαν τον Μαρινάκη.
Πιστεύω πως αυτό δεν έγινε συνειδητά.
 |
| Ο Μίτσελ |
Οι φίλοι του Ολυμπιακού πριν πολλά χρόνια είχαν αποδοκιμάσει στο ΟΑΚΑ τον πρόεδρο της μεγάλης αλλαγής και των 4 συνεχόμενων τίτλων , τον Σταύρο Νταιφά μετά από ένα αγώνα με τον Απόλλωνα Αθηνών.
Θέλω να πω ότι δεν είναι πρωτόγνωρο το φαινόμενο.
Δικαιολογώ τον Βαγγέλη Μαρινάκη για την πικρία που ένοιωσε και την προσωρινή επιθυμία του να εγκαταλείψει το σκάφος και να ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του. Το ίδιο θα σκεφτόντουσαν πολλοί άλλοι στη θέση του. Γιατί ο Μαρινάκης έδωσε πολλά κι εμφανίστηκε στο τιμόνι της ομάδας στην πιο κρίσιμη καμπή της, λίγο πριν ξεσπάσει καταιγίδα....
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον Μαρινάκη γι αυτά που έδωσε στην ομάδα. Ωστόσο έχει κάνει και πολλά λάθη. Κι αυτό πρέπει να καταλάβει και να διορθώσει μετά τις αποδοκιμασίες. Γιατί έχει να κάνει με έναν περήφανο κι απαιτητικό λαό. Γιατί κυβερνάει ένα πολύ μεγάλο και δύσκολο στους χειρισμούς του καράβι. Κι επειδή είναι ένας επιτυχημένος εφοπλιστής ξέρει και από φουρτούνες και από επιδέξιους χειρισμούς.
Αντί λοιπόν να χολώνεται με τις αποδοκιμασίες , ας ρίξει μια ματιά γύρω του. Για τους ανθρώπους που τον πλαισιώνουν σε καίριες θέσεις. Για εκείνους που του λένε μόνο " ναι" και " μάλιστα". Για τα λάθη του , άλλωστε λάθη όλοι μας κάνουμε, δεν μπορεί αυτός να ξεφύγει από τον κανόνα...
Προσωπικά πιστεύω πως και σε θέματα επιλογής - απόκτησης ποδοσφαιριστών, αλλά και σε αυτά πρόσληψης προπονητή έχει κάνει λάθος εκτίμηση. Ίσως να μη έβαλε σωστά τις προϋποθέσεις και τα προσόντα. Κι αυτό φαίνεται από την εικόνα της ομάδας.
Δεν έχει σημασία αν πήρε από τον περασμένο ... Δεκέμβριο το πρωτάθλημα γιατί χωρίς να θέλω να μειώσω την μεγάλη επιτυχία της ομάδας, μόνος του έπαιζε. Οι παραδοσιακοί διεκδικητές, όπως η ΑΕΚ με χιλιάδες προβλήματα, ο Παναθηναϊκός διαλυμένος , ο ΠΑΟΚ υπό ανασύνταξη , τι να πούμε πως κινδύνευε ο τίτλος από τον Αστέρα Τρίπολης ή τα Γιάννενα.
Κι εδώ έγινε το πιο μεγάλο λάθος. Από τη στιγμή που και μαθηματικά ήταν πρωταθλητής, ο προπονητής, έπρεπε να φτιάξει μια ομάδα με όσους δεν χρησιμοποιούσε ως βασικούς όλη τη χρονιά , να δούμε και τι ψάρια πιάνουν. Χειρότερα αποτελέσματα δεν θα ερχόντουσαν. Να παίξουν ο Λυκογιάννης, ο Φετφατζίδης, ο Μαυροδήμος, ο Πάντελιτς, ο Γιαννιώτας, όλοι αυτοί τέλος πάντων που τους αποκαλούμε καλούς και ταλέντα αλλά έμαθαν να γυαλίζουν καλά τον πάγκο.
Στο πρωτάθλημα της Αγγλίας οι 16άρηδες και 17αρηδες παίζουν βασικοί , δεν τους κρατάνε να μεστώσουν...
Αυτά βέβαια έπρεπε να τα πράξει ο προπονητής. Ο Μίτσελ δηλαδή που έφτασε πλέον να παίζει το κεφάλι του κορώνα - γράμματα αν δεν κατακτήσει η ομάδα το κύπελλο. Ο Μίτσελ ελάχιστα άλλαξε στον Ολυμπιακό. Προβλέψιμο ήταν το παιγνίδι της ομάδας επί Ζαρντίμ, προβλέψιμο είναι και σήμερα. Κι αν βρεθεί αντίπαλος προπονητής με μυαλό , τότε πάει περίπατο η νίκη!!!!
Τώρα πάντως είναι τα δύσκολα για τον πρόεδρο.
Πρέπει να μελετήσει κάθε βήμα των πλάνων που έχει και να πάρει αποφάσεις. Κι αυτές είναι δικές του ευθύνες , κανείς δεν μπορεί να του πει τι και πως να το κάνει.
Εγώ θεωρώ τον Μαρινάκη καλό καραβοκύρη , κι η παροιμία λέει πως ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.
Ανεξάρτητα από όλα αυτά, η ομάδα πρέπει να αλλάξει νοοτροπία και το τμήμα να οργανωθεί στα ευρωπαϊκά πρότυπα.
