Όσο δεν αλλάζουν οι κανονισμοί για να γίνουν πιο αυστηροί και να προστατευτεί η διαιτησία στο ποδόσφαιρο, τόσο θα οργιάζουν οι παράγοντες, τα τσιράκια τους και το παρασκήνιο.
Στην Ελλάδα μάθαμε να αρχίζει η πολιορκία του διαιτητή από την ώρα του ορισμού του, με στόχο τον επηρεασμό του.
Εργολάβοι της δημοσιογραφίας , υποτελείς σε παράγοντες , συμφέροντα και καταστάσεις δημιουργούν κάθε φορά ένα ασφυκτικό κλοιό στον διαιτητή αρχίζοντας από φήμες και φτάνοντας σε κακή αναπαραγωγή θέσεων και δηλώσεων των παραγόντων.
Γιατί επιμένω στην αυστηροποίηση των ποινών και την προστασία της διαιτησίας; Γιατί μόνο έτσι θα κλείσουν τα στόματα παραγόντων και θα φανούν οι εργολαβίες όσων καλλιεργούν τέτοιο κλίμα.
Το σκηνικό φαίνεται καλά, όταν οι Κασσάνδρες που βλέπουν συνήθως φαντάσματα, έρχονται αντιμέτωποι μετά από αγώνες με την απόλυτη επιτυχία ενός διαιτητή. Τότε που την προσπερνούν και δεν κάνουν σχεδόν καμία αναφορά σε αυτή, ούτε έχουν την δύναμη να ζητήσουν συγνώμη...
Θα αναφερθώ σε μια τελευταία διαιτησία, αυτή του διεθνή Πειραιώτη διαιτητή Ηλία Σπάθα στον αγώνα Αστέρα Τρίπολης - ΠΑΟΚ 2-0.
Όσα προηγήθηκαν της διαιτησίας είναι τουλάχιστον κωμικοτραγικά.
Πιέσεις, αναφορές στο παρελθόν , κάποιος μάλιστα είπε από το ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ πως ο ΠΑΟΚ είχε εκφράσει την δυσαρέσκεια του για τον διαιτητή πριν...3 χρόνια ! Ο ίδιος μάλιστα τόνισε πως δεν ήθελε τον διαιτητή ούτε ο Αστέρας επικαλούμενος παλαιότερη δήλωση του παράγοντα του Αστέρα Μπάκου , ο οποίος για τον συγκεκριμένο ορισμό δεν είχε ανοίξει το στόμα του.
Κάτω από αυτές τις τραγικές και δύσκολες για την ψυχολογία ενός διαιτητή πιέσεις, συνέβησαν κι άλλα τραγικά, όπως η εμφάνιση κρανοφόρων σε οικογενειακή επιχείρηση του διαιτητή και οι απειλές τους, που ανάγκασαν τον Σπάθα να ζητήσει την προστασία των δικαστικών αρχών.
Έτσι είναι λοιπόν το ποδόσφαιρο;
Αυτό το ποδόσφαιρο θέλουν παράγοντες και μια μερίδα δημοσιογράφων;
Το ζητούμενο στη προκειμένη περίπτωση ήταν το γιατί η ΚΕΔ όρισε τον Σπάθα στο συγκεκριμένο παιγνίδι. Έκαναν ακόμη αναφορά και για τον ορισμό ενός ακόμη διεθνούς του Τριτσώνη στο ίδιο ματς ως επιπρόσθετου διαιτητή....
Τραγικά γεγονότα, που δείχνουν πόσο στραβός είναι ο γιαλός !
Βέβαια και η ΚΕΔ έχει δώσει με την ανοχή και συγκάλυψη κακών διαιτησιών πολλά δικαιώματα. Αυτό όμως είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα.
Θεωρώ τον Σπάθα τον καλύτερο διαιτητή της κατηγορίας. Διαιτητή που είναι ικανός λόγω προσόντων, πείρας, εξυπνάδας και ικανοτήτων να βγάλει σε αίσιο πέρας ακόμη και τον πιο δύσκολο αγώνα. Αυτός ο διαιτητής δέχθηκε και δέχεται μια ανελέητη επίθεση από το παρασκήνιο, που φροντίζει να μεγιστοποιεί τα λάθη του. Γιατί δεν υπάρχει διαιτητής στον κόσμο που να μη κάνει λάθος ή λάθη σε έναν αγώνα που διευθύνει. Λάθος με λάθος όμως έχουν μεγάλη διαφορά.
Ωστόσο το σύστημα δουλεύει έτσι γιατί πρέπει να υπάρχει άλλοθι για τα λάθη των παραγόντων, των προπονητών, των ποδοσφαιριστών. Και το εύκολο εξιλαστήριο θύμα είναι πάντα ο διαιτητής.
Το δυστύχημα είναι πως η ΕΠΟ δεν μπορεί , δεν θέλει ή δεν ξέρει να προφυλάξει τη διαιτησία. Στο κομμάτι αυτό αν θέλουν να επιτύχουν , δεν είναι δυνατόν να κάνουν ΚΑΙ πολιτική. Κι εδώ δυσκολεύουν τα πράγματα , καθώς αφήνουν το πεδίο ελεύθερο για δράση κάθε ανεγκέφαλου ή εγκάθετου.
Κάθε διαιτητής, όσο έμπειρος κι αν είναι , όσο ικανός ή έξυπνος, πριν από κάθε αγώνα που ορίζεται να διευθύνει, έχει ψυχολογική φόρτιση και πίεση , γιατί θέλει να πετύχει και να μη δώσει δικαιώματα. Αν λοιπόν σε αυτή τη κατάσταση υπάρχει και η τεχνική πίεση από τους παράγοντες ή τα ΜΜΕ που ελέγχουν , τότε το πρόβλημα μεγιστοποιείται.
Σχεδόν πάντα πριν από σημαντικούς αγώνες, ή αγώνες συμφερόντων ξεκινάει η πίεση στο διαιτητή, κι αν πάει καλά και χωρίς προβλήματα, ΟΛΑ ξεχνιούνται. Κι αυτό το θεωρώ ανέντιμο , γιατί βάζουν έναν άνθρωπο στη μέγγενη των δικών τους συμφερόντων αδιαφορώντας αν τον συνθλίψουν.
Η ντροπή ανήκει σε όλους και πρώτα απ όλα στους παράγοντες και μετά στα τσιράκια τους.
Η κατάσταση αυτή πρέπει και μπορεί να αλλάξει.
Το ζητούμενο πλέον είναι αν οι αρμόδιοι θέλουν και φυσικά αν ξέρουν κι αν μπορούν να το πράξουν.
Στην Ελλάδα μάθαμε να αρχίζει η πολιορκία του διαιτητή από την ώρα του ορισμού του, με στόχο τον επηρεασμό του.
Εργολάβοι της δημοσιογραφίας , υποτελείς σε παράγοντες , συμφέροντα και καταστάσεις δημιουργούν κάθε φορά ένα ασφυκτικό κλοιό στον διαιτητή αρχίζοντας από φήμες και φτάνοντας σε κακή αναπαραγωγή θέσεων και δηλώσεων των παραγόντων.
Γιατί επιμένω στην αυστηροποίηση των ποινών και την προστασία της διαιτησίας; Γιατί μόνο έτσι θα κλείσουν τα στόματα παραγόντων και θα φανούν οι εργολαβίες όσων καλλιεργούν τέτοιο κλίμα.
 |
| Ηλίας Σπάθας |
Θα αναφερθώ σε μια τελευταία διαιτησία, αυτή του διεθνή Πειραιώτη διαιτητή Ηλία Σπάθα στον αγώνα Αστέρα Τρίπολης - ΠΑΟΚ 2-0.
Όσα προηγήθηκαν της διαιτησίας είναι τουλάχιστον κωμικοτραγικά.
Πιέσεις, αναφορές στο παρελθόν , κάποιος μάλιστα είπε από το ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ πως ο ΠΑΟΚ είχε εκφράσει την δυσαρέσκεια του για τον διαιτητή πριν...3 χρόνια ! Ο ίδιος μάλιστα τόνισε πως δεν ήθελε τον διαιτητή ούτε ο Αστέρας επικαλούμενος παλαιότερη δήλωση του παράγοντα του Αστέρα Μπάκου , ο οποίος για τον συγκεκριμένο ορισμό δεν είχε ανοίξει το στόμα του.
Κάτω από αυτές τις τραγικές και δύσκολες για την ψυχολογία ενός διαιτητή πιέσεις, συνέβησαν κι άλλα τραγικά, όπως η εμφάνιση κρανοφόρων σε οικογενειακή επιχείρηση του διαιτητή και οι απειλές τους, που ανάγκασαν τον Σπάθα να ζητήσει την προστασία των δικαστικών αρχών.
Έτσι είναι λοιπόν το ποδόσφαιρο;
Αυτό το ποδόσφαιρο θέλουν παράγοντες και μια μερίδα δημοσιογράφων;
Το ζητούμενο στη προκειμένη περίπτωση ήταν το γιατί η ΚΕΔ όρισε τον Σπάθα στο συγκεκριμένο παιγνίδι. Έκαναν ακόμη αναφορά και για τον ορισμό ενός ακόμη διεθνούς του Τριτσώνη στο ίδιο ματς ως επιπρόσθετου διαιτητή....
Τραγικά γεγονότα, που δείχνουν πόσο στραβός είναι ο γιαλός !
Βέβαια και η ΚΕΔ έχει δώσει με την ανοχή και συγκάλυψη κακών διαιτησιών πολλά δικαιώματα. Αυτό όμως είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα.
Θεωρώ τον Σπάθα τον καλύτερο διαιτητή της κατηγορίας. Διαιτητή που είναι ικανός λόγω προσόντων, πείρας, εξυπνάδας και ικανοτήτων να βγάλει σε αίσιο πέρας ακόμη και τον πιο δύσκολο αγώνα. Αυτός ο διαιτητής δέχθηκε και δέχεται μια ανελέητη επίθεση από το παρασκήνιο, που φροντίζει να μεγιστοποιεί τα λάθη του. Γιατί δεν υπάρχει διαιτητής στον κόσμο που να μη κάνει λάθος ή λάθη σε έναν αγώνα που διευθύνει. Λάθος με λάθος όμως έχουν μεγάλη διαφορά.
Ωστόσο το σύστημα δουλεύει έτσι γιατί πρέπει να υπάρχει άλλοθι για τα λάθη των παραγόντων, των προπονητών, των ποδοσφαιριστών. Και το εύκολο εξιλαστήριο θύμα είναι πάντα ο διαιτητής.
Το δυστύχημα είναι πως η ΕΠΟ δεν μπορεί , δεν θέλει ή δεν ξέρει να προφυλάξει τη διαιτησία. Στο κομμάτι αυτό αν θέλουν να επιτύχουν , δεν είναι δυνατόν να κάνουν ΚΑΙ πολιτική. Κι εδώ δυσκολεύουν τα πράγματα , καθώς αφήνουν το πεδίο ελεύθερο για δράση κάθε ανεγκέφαλου ή εγκάθετου.
 |
| Σταύρος Τριτσώνης |
Σχεδόν πάντα πριν από σημαντικούς αγώνες, ή αγώνες συμφερόντων ξεκινάει η πίεση στο διαιτητή, κι αν πάει καλά και χωρίς προβλήματα, ΟΛΑ ξεχνιούνται. Κι αυτό το θεωρώ ανέντιμο , γιατί βάζουν έναν άνθρωπο στη μέγγενη των δικών τους συμφερόντων αδιαφορώντας αν τον συνθλίψουν.
Η ντροπή ανήκει σε όλους και πρώτα απ όλα στους παράγοντες και μετά στα τσιράκια τους.
Η κατάσταση αυτή πρέπει και μπορεί να αλλάξει.
Το ζητούμενο πλέον είναι αν οι αρμόδιοι θέλουν και φυσικά αν ξέρουν κι αν μπορούν να το πράξουν.
