Ο Νίκος Φιλιππιάδης, είναι ένας από τους αρκετούς μπορώ να πω ανθρώπους της διαιτησίας που μεταπήδησαν στον χώρο των παραγόντων του ποδοσφαίρου.
Ο Φιλιππιάδης , υπήρξε από τους πολύ καλούς διαιτητές του συνδέσμου Θεσσαλονίκης, κι έφτασε ως το επίπεδο του διεθνή.
Δεν θυμάμαι στα χρόνια της διαιτητικής του δράσης να έδωσε κάποιο δικαίωμα , χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έκανε λάθη στα διαιτητικά του καθήκοντα, λάθη χωρίς πρόθεση και δόλο όμως.
Ο Νίκος Φιλιππιάδης, όλη του τη ζωή την αφιέρωσε στην οικογένεια, στο ποδόσφαιρο και τη δουλειά του, κι οφείλω να πω ότι διέπρεψε σε όλους αυτούς τους τομείς.
Δημιούργησε μια πολύ ωραία οικογένεια, με το στήριγμα του την Αρετή, και δυο κόρες διαμάντια την Ελένη και την Φιλιππία , που και οι δύο τον έκαναν πριν από περίπου δύο χρόνια παππού χαρίζοντας του η πρώτη μια κούκλα και η δεύτερη ένα καταπληκτικό μουτράκο.
Σε επαγγελματικό επίπεδο , έγινε ένας απόλυτα επιτυχημένος και συνεπής εκτελωνιστής, με πελάτες που τον αγαπούσαν και έγιναν τελικά όλοι φίλοι του.
Ποδοσφαιρικά, η μεγάλη του αγάπη υπήρξε ανέκαθεν ο Ηρακλής, φυσικά Θεσσαλονίκης, αλλά καμία ομάδα από όσες διαιτήτευσε με αντίπαλο τον Ηρακλή δεν είχε παράπονο με τα σφυρίγματα του. Φρόντιζε να είναι πάντα σωστός και συνεπής, χωρίς παραπανίσια κιλά, με άριστη φυσική κατάσταση, στυλάκι εντός κι εκτός αγωνιστικών χώρων και πάντα γυμνασμένος στο έπακρο.
Ο Νίκος πέρα από τα παραπάνω έχει και μια άλλη αδυναμία, τη θρησκεία. Είναι θρήσκος , είναι ορίτζιναλ πιστός, δεν βρίζει, είναι τακτικός επισκέπτης εκκλησιών και μονών, δεν παραλείπει κάθε χρόνο λίγες μέρες στο Άγιο Όρος και στο χώρο αυτό έχει πολλούς μα πάρα πολλούς φίλους που τον λατρεύουν.
Ο Νίκος είναι ο μοναδικός ή εκ των ελάχιστων περιπτώσεων που αποφάσισε να εγκαταλείψει την ενεργό δράση και λίγο αργότερα μη αντέχοντας σε όσα διαδραματίζονταν στον χώρο , εγκατέλειψε τον σύνδεσμο του αυτοδιαγραφόμενος.
Βέβαια ποτέ δεν γύρισε το πρόσωπο στη διαιτησία, πάντα ασχολούνταν μαζί της, διαιτήτευε αγώνες παλαιμάχων ποδοσφαιριστών, και πολλές φορές έδινε συμβουλές σε νεότερους διαιτητές, ενώ έδειχνε έναν εκπληκτικό σεβασμό σε ανθρώπους που τον στήριξαν και τον βοήθησαν στη διαιτητική του καριέρα όπως ο Δημήτρης Τσελεπάκης, ο Νίκος Ζλατάνος και ορισμένοι άλλοι.
Ο Νίκος χαίρει τεράστιας εκτίμησης στη κοινωνία της Θεσσαλονίκης , κι είναι κάτι που δέχεται με σεμνοτυφία.
Εντελώς ξαφνικά και αθόρυβα , ο Νίκος πριν ένα περίπου χρόνο έκανε το άλμα προς τον χώρο των παραγόντων του ποδοσφαίρου. Για λίγο κοντά στο Ζαγκλιβέρι, που λόγω καταγωγής το αγαπάει πολύ και μετά εκλέχθηκε μέλος της διοίκησης της ΕΠΣ Μακεδονίας.
Ο Βαγγέλης Γραμμένος , πρόεδρος της ΕΠΣ γνώριζε πολύ καλά τι έκανε. Έδωσε τα κλειδιά της διαιτησίας της ΕΠΣ στον Φιλιππιάδη, κι όπως λέει τόσο αυτός όσο και οι άλλοι συνεργάτες του, έχουν πλέον το κεφάλι τους ήσυχο. Ο Νίκος τρέχει σε κάθε γήπεδο, βλέπει σε κάθε αγωνιστική όσα περισσότερα παιγνίδια μπορεί, καταγράφει τις εντυπώσεις και τις παρατηρήσεις του και προσπαθεί πάντα να είναι σωστός στους ορισμούς.
Δεν σταματάει όμως στα τυπικά, νοιάζεται για το καλό και την πρόοδο των διαιτητών του συνδέσμου. Κάνει διάφορες επιμορφωτικές εκδηλώσεις γι αυτούς και πρόσφατα είχε καλέσει ως ομιλητές τα ιερά τέρατα του ποδοσφαίρου μας, τον Γιώργο Κούδα, τον Ντίνο Κούη και τον Κώστα Αηδινίου, κρατώντας κι εδώ τις...ισορροπίες. Οι τρεις πρώην διεθνείς μίλησαν στην κατάμεστη από διαιτητές και φίλους του ποδοσφαίρου αίθουσα για τις σχέσεις ποδοσφαιριστών - διαιτητών. Κι ήταν όπως όλοι παραδέχθηκαν μια καταπληκτική συγκέντρωση με πολλά θετικά αποτελέσματα. Στη συγκέντρωση - εκδήλωση αυτή, έδωσε παρών κι ένας εξαιρετικός προσκεκλημένος του Φιλιππιάδη, ο ηγούμενος της πατριαρχικής Μονής Βλατάδων και εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχη π. Νικηφόρος ! Φυσικά παρόντες ήταν και ο πρόεδρος της ΕΠΣΜ Βαγ. Γραμμένος, και ο πρόεδρος του συνδέσμου Απ. Ντάβελας με τον γραμμα
τέα Γιάννη Τζίκα κ.α.
Ο Νίκος κατάφερε και κάτι ακόμη σημαντικό, να γυρίσει η επίδοση των φύλλων αγώνα στον σύνδεσμο διαιτητών Θεσσαλονίκης, γιατί δεν ξεχνάει πως από εκεί προέρχεται κι ακόμη γιατί ξέρει να σβήνει φωτιές και να χειρίζεται καταστάσεις. Άλλωστε πρόεδρος της ΕΔ/ΕΠΣΜ είναι κι όχι ιδιοκτήτης η αφεντικό των Θεσσαλονικέων διαιτητών....
Τα έγραψα όλα αυτά για τους παρακάτω λόγους.
Ο πρώτος γιατί ο χώρος της διαιτησίας και των παραγόντων του ποδοσφαίρου χρειάζεται νέα μυαλά, προσωπικότητες αθλητικές και ακάματους εργάτες.
Ο δεύτερος γιατί με όλα τα παραπάνω , κι άλλα που δεν έγραψα , αποδεικνύεται ότι μπορούν να υπάρξουν ισορροπίες με διακριτούς όρους μεταξύ διαιτησίας και ποδοσφαίρου, μεταξύ συνδέσμου και Ένωσης.
Ο τρίτος γιατί χρειάζεται το ποδόσφαιρο μας αν΄θρώπους που δεν είναι ψώνια, και δεν νοιάζονται να κερδίσουν κάτι από αυτό που κάνουν εκτός από το να νοιώσουν ευχαριστημένοι από την προσφορά τους και την αναγνώριση της.
Κι ο τέταρτος γιατί πιστεύω πως πολλά μπορούν να αλλάξουν στο χώρο του ποδοσφαίρου αν βρούμε ανοιχτά μυαλά, αν γίνει σωστός σχεδιασμός και κινηθούμε όλοι βάση πλάνου χωρίς καμία ιδιοτέλεια.
Ο Φιλιππιάδης , υπήρξε από τους πολύ καλούς διαιτητές του συνδέσμου Θεσσαλονίκης, κι έφτασε ως το επίπεδο του διεθνή.
Δεν θυμάμαι στα χρόνια της διαιτητικής του δράσης να έδωσε κάποιο δικαίωμα , χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έκανε λάθη στα διαιτητικά του καθήκοντα, λάθη χωρίς πρόθεση και δόλο όμως.
Ο Νίκος Φιλιππιάδης, όλη του τη ζωή την αφιέρωσε στην οικογένεια, στο ποδόσφαιρο και τη δουλειά του, κι οφείλω να πω ότι διέπρεψε σε όλους αυτούς τους τομείς.
Δημιούργησε μια πολύ ωραία οικογένεια, με το στήριγμα του την Αρετή, και δυο κόρες διαμάντια την Ελένη και την Φιλιππία , που και οι δύο τον έκαναν πριν από περίπου δύο χρόνια παππού χαρίζοντας του η πρώτη μια κούκλα και η δεύτερη ένα καταπληκτικό μουτράκο.
 |
| Κούδας - Κούης - Αηδινίου |
Ποδοσφαιρικά, η μεγάλη του αγάπη υπήρξε ανέκαθεν ο Ηρακλής, φυσικά Θεσσαλονίκης, αλλά καμία ομάδα από όσες διαιτήτευσε με αντίπαλο τον Ηρακλή δεν είχε παράπονο με τα σφυρίγματα του. Φρόντιζε να είναι πάντα σωστός και συνεπής, χωρίς παραπανίσια κιλά, με άριστη φυσική κατάσταση, στυλάκι εντός κι εκτός αγωνιστικών χώρων και πάντα γυμνασμένος στο έπακρο.
Ο Νίκος πέρα από τα παραπάνω έχει και μια άλλη αδυναμία, τη θρησκεία. Είναι θρήσκος , είναι ορίτζιναλ πιστός, δεν βρίζει, είναι τακτικός επισκέπτης εκκλησιών και μονών, δεν παραλείπει κάθε χρόνο λίγες μέρες στο Άγιο Όρος και στο χώρο αυτό έχει πολλούς μα πάρα πολλούς φίλους που τον λατρεύουν.
Ο Νίκος είναι ο μοναδικός ή εκ των ελάχιστων περιπτώσεων που αποφάσισε να εγκαταλείψει την ενεργό δράση και λίγο αργότερα μη αντέχοντας σε όσα διαδραματίζονταν στον χώρο , εγκατέλειψε τον σύνδεσμο του αυτοδιαγραφόμενος.
Ο Νίκος χαίρει τεράστιας εκτίμησης στη κοινωνία της Θεσσαλονίκης , κι είναι κάτι που δέχεται με σεμνοτυφία.
Εντελώς ξαφνικά και αθόρυβα , ο Νίκος πριν ένα περίπου χρόνο έκανε το άλμα προς τον χώρο των παραγόντων του ποδοσφαίρου. Για λίγο κοντά στο Ζαγκλιβέρι, που λόγω καταγωγής το αγαπάει πολύ και μετά εκλέχθηκε μέλος της διοίκησης της ΕΠΣ Μακεδονίας.
Ο Βαγγέλης Γραμμένος , πρόεδρος της ΕΠΣ γνώριζε πολύ καλά τι έκανε. Έδωσε τα κλειδιά της διαιτησίας της ΕΠΣ στον Φιλιππιάδη, κι όπως λέει τόσο αυτός όσο και οι άλλοι συνεργάτες του, έχουν πλέον το κεφάλι τους ήσυχο. Ο Νίκος τρέχει σε κάθε γήπεδο, βλέπει σε κάθε αγωνιστική όσα περισσότερα παιγνίδια μπορεί, καταγράφει τις εντυπώσεις και τις παρατηρήσεις του και προσπαθεί πάντα να είναι σωστός στους ορισμούς.
 |
| Ν. Φιλιππιάδης -Δ. Τσελεπάκης |
τέα Γιάννη Τζίκα κ.α.
Ο Νίκος κατάφερε και κάτι ακόμη σημαντικό, να γυρίσει η επίδοση των φύλλων αγώνα στον σύνδεσμο διαιτητών Θεσσαλονίκης, γιατί δεν ξεχνάει πως από εκεί προέρχεται κι ακόμη γιατί ξέρει να σβήνει φωτιές και να χειρίζεται καταστάσεις. Άλλωστε πρόεδρος της ΕΔ/ΕΠΣΜ είναι κι όχι ιδιοκτήτης η αφεντικό των Θεσσαλονικέων διαιτητών....
Τα έγραψα όλα αυτά για τους παρακάτω λόγους.
Ο πρώτος γιατί ο χώρος της διαιτησίας και των παραγόντων του ποδοσφαίρου χρειάζεται νέα μυαλά, προσωπικότητες αθλητικές και ακάματους εργάτες.
Ο δεύτερος γιατί με όλα τα παραπάνω , κι άλλα που δεν έγραψα , αποδεικνύεται ότι μπορούν να υπάρξουν ισορροπίες με διακριτούς όρους μεταξύ διαιτησίας και ποδοσφαίρου, μεταξύ συνδέσμου και Ένωσης.
Ο τρίτος γιατί χρειάζεται το ποδόσφαιρο μας αν΄θρώπους που δεν είναι ψώνια, και δεν νοιάζονται να κερδίσουν κάτι από αυτό που κάνουν εκτός από το να νοιώσουν ευχαριστημένοι από την προσφορά τους και την αναγνώριση της.
Κι ο τέταρτος γιατί πιστεύω πως πολλά μπορούν να αλλάξουν στο χώρο του ποδοσφαίρου αν βρούμε ανοιχτά μυαλά, αν γίνει σωστός σχεδιασμός και κινηθούμε όλοι βάση πλάνου χωρίς καμία ιδιοτέλεια.
