Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Οι "στημένοι" πίνακες διαιτητών και τα λάθη της ΚΕΔ

Διαβάζω τον τελευταίο καιρό καταγγελίες παραγόντων περί σύνταξης "στημένων " πινάκων διαιτητών και δεν μπορώ να καταλάβω , αν έχει γίνει λάθος διατύπωση, ή αν υπάρχει πράγματι κάτι το μεμπτό.
Τι σημαίνει "στημένος" πίνακας;
Κάποιος από τους καταγγέλλοντες πρέπει να μας το εξηγήσει.
Και σε τελευταία ανάλυση, επειδή όλοι μας αγαπάμε ή υπηρετούμε το ποδόσφαιρο , πρέπει να μάθουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Την συγκρότηση των πινάκων την έκαναν στελέχη της διαιτησίας. Θα ήταν προτιμότερο να την έκαναν οι παράγοντες του ποδοσφαίρου;
Ο κανονισμός αναφέρει πως την συγκρότηση των πινάκων κάνει η ΚΕΔ. Να δεχθούμε πως δεν ήταν σε πλήρη και κανονική σύνθεση η ΚΕΔ. Αυτό σημαίνει πως οι πίνακες είναι παράνομοι. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Η παρανομία ή παρατυπία μέχρι το¨"στημένο" απέχει πολύ.
Ο πρόεδρος της ΕΠΟ Γ. Σαρρής και ο πρόεδρος των ορισμών Γ. Δούρος
Από τη στιγμή όμως που την απόφαση της ΚΕΔ την ενέκρινε η διοίκηση, παύει να υπάρχει παρατυπία.
Να δούμε όμως το θέμα και από την πρακτική του πλευρά.
Η ΚΕΔ με την όποια σύνθεση κατάρτισε τους πίνακες. Η διοίκηση τους ενέκρινε και υπάρχουν και ορισμένοι που διαφωνούν και αυτό είναι λογικό.
Οι διαφωνούντες πρέπει επιτέλους να μιλήσουν με ονόματα. Δηλαδή ποιοι διαιτητές μπήκαν παράνομα ή παράτυπα στους πίνακες και ποιοι δεν μπήκαν. Με την τοποθέτηση τους πρέπει να αιτιολογήσουν και την θέση τους.
Το να λένε έτσι αόριστα περί "στημένων " πινάκων δεν προσφέρουν καμία υπηρεσία στο ποδόσφαιρο που υπηρετούν.
Εδώ όμως υπάρχει ένα πρόβλημα που υφίσταται πολλά χρόνια.
Οι επιλογές των διαιτητών ΠΟΤΕ δεν ήταν αντικειμενικές, αλλά ΜΟΝΟ υποκειμενικές. Και κάτω από αυτό μπορεί καθένας να υποστηρίξει πως οι επιλογές πάσχουν ή είναι λαθεμένες.
Για να είναι αντικειμενικές οι επιλογές πρέπει να στηρίζονται σε κανόνες. Κάτι που δεν συμβαίνει σήμερα, αφού κανείς δεν γνωρίζει αν ένας διαιτητής έχει τις δυνατότητες να διευθύνει αγώνες με επικινδυνότητα, ή αγώνες ανώτερης κατηγορίας από αυτήν που αγωνίζεται.
Το σύστημα όπως ισχύει μέχρι σήμερα βολεύει πολλούς.
Έλα όμως που υπάρχουν οι πρόεδροι των Ενώσεων που θέλουν να κάνουν τα ρουσφέτια τους και να εξυπηρετούν τους διαιτητές που χρησιμοποιούν στα πρωταθλήματα τους...
Κι από αυτό το σημείο αρχίζει το μπέρδεμα.
Πόσο πιο εύκολα θα ήταν τα πράγματα αν οι επιλογές γινόντουσαν πάνω σε συγκεκριμένες συντεταγμένες και επικρατούσε στις κρίσεις η αξιοκρατία.
Ποιος όμως από αυτούς που είναι στην ΚΕΔ γνωρίζουν να χειριστούν ένα τέτοιο θέμα;
Αν κρίνουμε από την κατάσταση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια, ή απάντηση είναι κανείς. Κι αν κάποιος γνωρίζει, το σύστημα δεν τον αφήνει να αναπτύξει τη θεωρία και τη σκέψη του.
Όλοι οι παράγοντες των Ενώσεων αλλά και της ΕΠΟ θέλουν να έχουν λόγο για την διαιτησία. Κανείς ωστόσο δεν λέει γιατί έχουν αυτόν τον έρωτα με τον χώρο της διαιτησίας.
Η ελληνική διαιτησία είναι δομημένη σε λάθος βάσεις κι γι αυτό τα θεμέλια της συνέχεια τρίζουν.
Σε αυτό βοηθάει και η εκάστοτε ΚΕΔ που δύσκολα λέει ΟΧΙ στα κελεύσματα της διοίκησης. Κι όταν σε αυτή τη περίπτωση λέμε διοίκηση, αναφερόμαστε μόνο στους ισχυρούς του ΔΣ ή τους υψηλά ιστάμενους.
Το σύστημα πάσχει στη δομή του, στην επιλογή των διαιτητών, στην εκπαίδευση, τον έλεγχο, τους παρατηρητές σε όλα.
Η ΚΕΔ ορίζει πρώην διεθνή ή μη βοηθό να κρίνει ως παρατηρητής διεθνή διαιτητή. Ήμαρτον....
Η ΚΕΔ ορίζει σε αγώνες ντέρμπι διαιτητές χωρίς πείρα που μόνο από τύχη βγάζουν χωρίς πρόβλημα τους αγώνες. Την ίδια στιγμή έχει σε απραξία τους κατά τεκμήριο καλύτερους που είναι οι διεθνείς διαιτητές.
Τι σημαίνει λοιπόν "στημένοι " πίνακες;
Σε ποιους από τους επιλεγμένους διαφωνούν οι διαφωνούντες και για ποιους λόγους;
Είναι καιρός να σοβαρευτούμε, αν και κατά τη γνώμη μου, το παραμύθι αυτό έπρεπε με τεκμηριωμένες θέσεις να είχε λήξει εν τη γενέσει του.
Απειρία διοίκησης;
Άγνοια για τα περί την διαιτησία;
Ας απαντήσουν οι ίδιοι οι διοικούντες, που νομίζουν πως η διοίκηση μιας Ένωσης 20-50 σωματείων είναι το ίδιο με το να διοικείς το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ανάλογα με την ευφυΐα τους μπορεί να μάθουν, αλλά δυστυχώς γι αυτούς μέχρι το τέλος της θητείας τους τα γεγονότα θα τους προλαβαίνουν.