Νιώθω την ανάγκη να κάνω αναφορά στον διεθνή άσο του Ολυμπιακού Αβραάμ Παπαδόπουλο, όχι τόσο για τις αδιαμφισβήτητες ποδοσφαιρικές ικανότητες και την αξία του, αλλά για την αξία του ως Ανθρωπος.
Ναι γράφω τη λέξη άνθρωπος με Α κεφαλαίο γιατί στη περίπτωση του Αβραάμ είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω και να πω.
Ο Αβραάμ λοιπόν πριν λίγες ημέρες τιμήθηκε από τον σύλλογο Ελπίδα που δημιούργησε η μεγάλη Κυρία και φιλάνθρωπος Μαριάννα Βαρδινογιάννη για να βοηθήσει μικρά παιδιά που πάσχουν από καρκίνο. Κι είναι ένας σύλλογος που δίνει πολλές ελπίδες όχι μόνο σε αυτά τα παιδιά που προσβλήθηκαν από την ασθένεια, αλά και σε όλους εμάς που πιστεύουμε πως υπάρχουν ακόμη Άνθρωποι.
Στη προσφώνηση της η Κυρία Μαριάννα Βαρδινογιάννη , αποκάλυψε πως ο Αβραάμ επί πολλά χρόνια βοηθάει την προσπάθεια του συλλόγου Ελπίδα και σαν μικρό αντάλλαγμα γι αυτό ήταν η τιμητική διάκριση με μια αναμνηστική πλακέτα.
Ο διεθνής άσος ανήκει στην κατηγορία των μεγάλων ποδοσφαιριστών , που αυτό σημαίνει αυτόματα, υψηλές αποδοχές, αναγνωρισιμότητα, κοινωνική αποδοχή. Στην ίδια κατηγορία με αυτόν ανήκουν κι άλλοι πολλοί ποδοσφαιριστές. Ωστόσο ελάχιστοι έχουν τις δικές του ευαισθησίες. Αυτός ο πάντα σοβαρός και σχεδόν αγέλαστος ποδοσφαιριστής, ο τραχύς και ριψοκίνδυνος μέσα στους αγωνιστικούς χώρους, αποδεικνύεται πως έχει μια τρυφερή , μια μοναδικά ευαίσθητη ψυχούλα.
Έμαθα πως ο Αβραάμ πέρα από τον οβολό του που προσφέρει με κάθε διακριτικότητα, πολλές φορές επισκέπτεται τις εγκαταστάσεις του συλλόγου και βρίσκεται μέσα στα παιδιά που υποφέρουν με σκοπό και στόχο να απαλύνει τον πόνο τους. Τους προσφέρει δώρα, φωτογραφίζεται μαζί τους, υπογράφει αυτόγραφα και τους δίνει χαρά κι ελπίδα για τη ζωή τους.
Ότι και να πει κανείς για τέτοιες ενέργειες , για τέτοιες συμπεριφορές είναι λίγο. Κι είναι σπάνιο φαινόμενο η προσέγγιση από αυτή τη κατηγορία των αθλητών, της ευπαθούς ομάδας των μικρών παιδιών που ζούνε τον Γολγοθά τους, μαζί με τους γονείς, τα αδέλφια, τους συγγενείς , τους φίλους τους.
Είναι σημαντικό να στηρίζεις με κάθε τρόπο και κάθε δύναμη το θεάρεστο έργο της Κυρίας Μαριάννας Βαρδινογιάννη. Μιας Κυρίας που έχει τάξη σκοπό της ζωής της να βοηθάει τον συνάνθρωπο και να προσπαθεί να απαλύνει το πόνο των μικρών παιδιών. Την ίδια ώρα που άλλες κυρίες οικονομικά δυνατές , ασχολούνται με το ντύσιμο τους, τις πολυτελείς διακοπές τους, τα γκαλά για επίδειξη της φαιδρότητας τους και του πλούτου τους , που τις περισσότερες φορές δεν διαρκεί πολύ...
Είναι τεράστιο έργο η προσπάθεια να βοηθάς να ανθίσει το χαμόγελο στα πικραμένα και πονεμένα χείλη των μικρών πληγέντων από τον καρκίνο, αλλά και όλων των δικών τους. Κι είναι επίσης σοβαρό να βλέπεις ένα έργο μοναδικό, ανθρώπινο, πολιτισμένο και σύγχρονο να έχει υποστηρικτές όπως ο Αβραάμ Παπαδόπουλος.
Τέτοιοι Ανθρωποι δείχνουν πως το ποδόσφαιρο έχει κι άλλη πλευρά, όμορφη κι ευαίσθητη, κι όχι μόνο χουλιγκάνους , ανόητους και περιθωριακούς. Το ποδόσφαιρο που η δήθεν υψηλή κοινωνία, ή ένα μέρος της απορρίπτει μετά βδελυγμίας, έχει και Ανθρώπους και ψυχωμένους αθλητές μέσα κι έξω από τους αγωνιστικούς χώρους. Κι αυτός ο αγώνας εκτός γηπέδων είναι πολύ πιο σημαντικός, πολύ πιο πολύτιμος.
Εύγε λοιπόν στον Αβραάμ και με την ευχή να αποκτήσει πολλούς μιμητές των καλών του πράξεων.
Ναι γράφω τη λέξη άνθρωπος με Α κεφαλαίο γιατί στη περίπτωση του Αβραάμ είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω και να πω.
Ο Αβραάμ λοιπόν πριν λίγες ημέρες τιμήθηκε από τον σύλλογο Ελπίδα που δημιούργησε η μεγάλη Κυρία και φιλάνθρωπος Μαριάννα Βαρδινογιάννη για να βοηθήσει μικρά παιδιά που πάσχουν από καρκίνο. Κι είναι ένας σύλλογος που δίνει πολλές ελπίδες όχι μόνο σε αυτά τα παιδιά που προσβλήθηκαν από την ασθένεια, αλά και σε όλους εμάς που πιστεύουμε πως υπάρχουν ακόμη Άνθρωποι.
Στη προσφώνηση της η Κυρία Μαριάννα Βαρδινογιάννη , αποκάλυψε πως ο Αβραάμ επί πολλά χρόνια βοηθάει την προσπάθεια του συλλόγου Ελπίδα και σαν μικρό αντάλλαγμα γι αυτό ήταν η τιμητική διάκριση με μια αναμνηστική πλακέτα.
Ο διεθνής άσος ανήκει στην κατηγορία των μεγάλων ποδοσφαιριστών , που αυτό σημαίνει αυτόματα, υψηλές αποδοχές, αναγνωρισιμότητα, κοινωνική αποδοχή. Στην ίδια κατηγορία με αυτόν ανήκουν κι άλλοι πολλοί ποδοσφαιριστές. Ωστόσο ελάχιστοι έχουν τις δικές του ευαισθησίες. Αυτός ο πάντα σοβαρός και σχεδόν αγέλαστος ποδοσφαιριστής, ο τραχύς και ριψοκίνδυνος μέσα στους αγωνιστικούς χώρους, αποδεικνύεται πως έχει μια τρυφερή , μια μοναδικά ευαίσθητη ψυχούλα.
Έμαθα πως ο Αβραάμ πέρα από τον οβολό του που προσφέρει με κάθε διακριτικότητα, πολλές φορές επισκέπτεται τις εγκαταστάσεις του συλλόγου και βρίσκεται μέσα στα παιδιά που υποφέρουν με σκοπό και στόχο να απαλύνει τον πόνο τους. Τους προσφέρει δώρα, φωτογραφίζεται μαζί τους, υπογράφει αυτόγραφα και τους δίνει χαρά κι ελπίδα για τη ζωή τους.
Ότι και να πει κανείς για τέτοιες ενέργειες , για τέτοιες συμπεριφορές είναι λίγο. Κι είναι σπάνιο φαινόμενο η προσέγγιση από αυτή τη κατηγορία των αθλητών, της ευπαθούς ομάδας των μικρών παιδιών που ζούνε τον Γολγοθά τους, μαζί με τους γονείς, τα αδέλφια, τους συγγενείς , τους φίλους τους.
Είναι σημαντικό να στηρίζεις με κάθε τρόπο και κάθε δύναμη το θεάρεστο έργο της Κυρίας Μαριάννας Βαρδινογιάννη. Μιας Κυρίας που έχει τάξη σκοπό της ζωής της να βοηθάει τον συνάνθρωπο και να προσπαθεί να απαλύνει το πόνο των μικρών παιδιών. Την ίδια ώρα που άλλες κυρίες οικονομικά δυνατές , ασχολούνται με το ντύσιμο τους, τις πολυτελείς διακοπές τους, τα γκαλά για επίδειξη της φαιδρότητας τους και του πλούτου τους , που τις περισσότερες φορές δεν διαρκεί πολύ...
Είναι τεράστιο έργο η προσπάθεια να βοηθάς να ανθίσει το χαμόγελο στα πικραμένα και πονεμένα χείλη των μικρών πληγέντων από τον καρκίνο, αλλά και όλων των δικών τους. Κι είναι επίσης σοβαρό να βλέπεις ένα έργο μοναδικό, ανθρώπινο, πολιτισμένο και σύγχρονο να έχει υποστηρικτές όπως ο Αβραάμ Παπαδόπουλος.
Τέτοιοι Ανθρωποι δείχνουν πως το ποδόσφαιρο έχει κι άλλη πλευρά, όμορφη κι ευαίσθητη, κι όχι μόνο χουλιγκάνους , ανόητους και περιθωριακούς. Το ποδόσφαιρο που η δήθεν υψηλή κοινωνία, ή ένα μέρος της απορρίπτει μετά βδελυγμίας, έχει και Ανθρώπους και ψυχωμένους αθλητές μέσα κι έξω από τους αγωνιστικούς χώρους. Κι αυτός ο αγώνας εκτός γηπέδων είναι πολύ πιο σημαντικός, πολύ πιο πολύτιμος.
Εύγε λοιπόν στον Αβραάμ και με την ευχή να αποκτήσει πολλούς μιμητές των καλών του πράξεων.
