Απατεώνες, κομπιναδόροι , τύποι του παρασκηνίου και της λαμογιάς υπήρχαν και θα υπάρχουν στο ποδόσφαιρο, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά σε όλο το κόσμο. Να μη ξεχνάμε άλλωστε τι έγινε στο παρελθόν και σε ορισμένες περιπτώσεις στο πολύ πρόσφατο παρελθόν στην Τουρκία, την Ιταλία, την Ρουμανία, την Ελβετία, το Βέλγιο, τη Γαλλία και αλλού. Η Ελλάδα δεν είναι η μοναδική διεφθαρμένη χώρα στα θέματα του ποδοσφαίρου κι αυτό να το ξεκαθαρίσουμε.
Πρόσφατα έσκασε η βόμβα με τις κομπίνες στο ποδόσφαιρο που την ονόμασαν " τα στημένα" .
Άρχισαν λοιπόν τα όργανα και μερικοί θυμήθηκαν και ότι είχε γίνει το 2002 με την παράγκα και την τότε δράση της.
Το ζητούμενο είναι πως τώρα παρουσιάζεται η χρυσή ευκαιρία να γίνει ξεσκαρτάρισμα στο χώρο. Γιατί κάθαρση με την σημασία της έννοιας της λέξης δεν μπορεί να γίνει και μάλιστα σε βάθος, καθώς κανείς δεν ξέρει την έκταση της βρόμας και το πλήθος των κομπιναδόρων που είναι έτοιμοι για δράση ανά πάσα στιγμή.
Πρέπει λοιπόν να γίνει σωστή προσέγγιση του θέματος και όχι όπως βλέπω να γίνεται τώρα.
Θέλω να πω ότι είναι καλή στιγμή να θωρακιστεί ο χώρος και να πάψουν να εμφανίζονται μέσα από τα παραθυράκια των νόμων όλα τα περίεργα του παρασκηνίου.
Δηλαδή , που ακούστηκε να προσκομίζονται φωτοτυπημένες φορολογικές ενημερότητες ανωνύμων εταιριών και μάλιστα χωρίς να ερευνώνται, χωρίς να ελέγχονται.
Σε ποια χώρα έχουμε μετονομασία ομάδων η μετακίνηση τους από την έδρα τους...
Ο αθλητισμός δεν μπορεί να εμπίπτει στο νόμο περί εμπορίου, όπως το έχουν κάνει σήμερα, αλλά σε ένα εντελώς διαφορετικό και σκληρό πλαίσιο που να υπάγεται στο Υπουργείο Αθλητισμού και μόνο.
Τι σημαίνει οργανωμένοι οπαδοί ομάδων και ποιος είναι ο σκοπός ύπαρξης τους....
Πως είναι δυνατόν το κράτος να λειτουργεί διαφορετικά στην παραβατικότητα των φιλάθλων, όταν αυτοί με τον μανδύα του οπαδού επελαύνουν και στο πέρασμα τους καταστρέφουν τα πάντα προξενώντας ζημιές πολλών εκατομμυρίων, ενώ ενίοτε θρηνούμε και θύματα με ανθρώπινες ζωές.
Πως είναι δυνατόν να επιτρέπεται ότι απαγορεύεται διεθνώς, δηλαδή κρίσεις , σχόλια και δηλώσεις κατά της διαιτησίας, της αθλητικής ηγεσίας και του ίδιου του κράτους και κανείς να μη τιμωρείται.
Πως είναι δυνατόν να γίνονται παραβάσεις και να μη υπάρχουν παραδειγματικές ποινές, που να αποτρέπουν σε οποιονδήποτε να αντιδρά η να τις μιμείται.
Πως είναι δυνατόν να διαπραγματεύεται κάποιος τη παράνομη προσφυγή ΠΑΕ σε πολιτικά δικαστήρια , κατά παράβαση κάθε λογικής και αθλητικής έννοιας.
Κι επειδή ΟΛΑ αυτά δημιουργούν αντίλογο, ας σκεφτούμε τι θα γινόταν αν αντί της ΕΠΟ , η ανώτερη αρχή για το ποδόσφαιρο μας ήταν η ΟΥΕΦΑ!!!!
Πιστεύω λοιπόν για όλα τα παραπάνω και για πολλά ακόμη , γίνεται λάθος προσέγγιση των θεμάτων που καίνε στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Κι οι ευθύνες είναι τεράστιες. Θα είναι κρίμα πάντως να χαθεί ακόμη μία ευκαιρία τακτοποίησης θα πω όλων των καυτών θεμάτων γύρω από το λαοφιλέστερο άθλημα στο κόσμο που είναι το ποδόσφαιρο.
