Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012

Τι δείχνουν οι λαθεμένες επιλογές

Όλοι γνωρίζουν πως η αποστολή της σημερινής κυβέρνησης είναι υπερβολικά δύσκολη. Για να πετύχει αυτή η κυβέρνηση πρέπει να υπάρχει ομοψυχία και στήριξη από όλα τα κόμματα της Βουλής. Όλοι πρέπει να καταλάβουν πως το ζήτημα δεν είναι ποιο κόμμα κυβερνάει, αλλά ποιο θα είναι το παρόν και το μέλλον του τόπου.
Λίγο νοιάζει το κόσμο αν ο Σαμαράς παραμείνει πρωθυπουργός, ή αν τον διαδεχθεί ο Τσίπρας.
Ωστόσο όλοι πρέπει να καταλάβουν πώς ότι σπέρνουν θα θερίσουν.
Ο Τσίπρας άρχισε τον κλεφτοπόλεμο πριν ο διαιτητής σφυρίξει την έναρξη του αγώνα. Κι είναι λάθος η επιλογή του το ΟΧΙ σε όλα, γιατί όποτε γίνει πρωθυπουργός την ίδια αντιμετώπιση θα έχει.
Καλός είναι ο λαϊκισμός, αλλά οι πολίτες της χώρας έμαθαν πλέον να μη στηρίζονται σε κόμματα και ξέρουν πως να τιμωρούν όλους εκείνους που τους γράφουν και νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους.
Μέσα σε αυτή τη δίνη των γεγονότων , ο κυβέρνηση δεν βαδίζει σταθερά, ή μάλλον ξεκίνησε τρεκλίζοντας.
Άντε να δεχθούμε πως τα προβλήματα υγείας του Σαμαρά και του Ράπανου δεν θα μπορούσε κανείς να τα προβλέψει. Αλλά αν με το καλημέρα έχουμε παραιτήσεις στελεχών της κυβέρνησης, τότε κάτι δεν πάει καλά.
Παραιτήθηκε λοιπόν ο υφυπουργός εργασίας  Νίκος Νικολόπουλος.
Σιγά τα ωά, που λέμε καμιά φορά.
Γι αυτό το ζήτημα δεν είναι εκεί, αλλά στο λάθος του πρωθυπουργού στις επιλογές του.
Κι αυτό το λάθος δείχνει πως δεν ξέρει τους συνεργάτες και τα στελέχη του κόμματος του.
Δείχνει επίσης πως πριν τους κάνει υπουργούς ή υφυπουργούς δεν μίλησε μαζί τους και δεν ξεκαθάρισε τις θέσεις και την πολιτική του.
Κι ακόμα, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σε "δύσκολα" υπουργεία έβαλε βουλευτές κι όχι εξωκοινοβουλευτικά στελέχη.
Με τέτοια στελέχη , αλλά και αυτή τη νοοτροπία, ο Σαμαράς δείχνει πως δεν μπορεί να κάνει πολλά, γι αυτό ας αλλάξει γραμμή κι ας τραβήξει κανένα  αφτί.