Ζούμε στην εποχή των εκβιασμών, της φοβίας, της στρέβλωσης της αλήθειας και της πραγματικότητας. Από τη μια οι πολιτικοί - αναγκαίο κακό - κι από την άλλη τα ΜΜΕ - μόνο κακό.
Εδώ που φτάσαμε, η μάλλον εδώ που μας έφεραν , όσοι αποτελούμε τη ζώνη του μέσου Έλληνα, που σε λίγο καιρό θα αποτελεί κι αυτή είδος εν ανεπαρκεία, θεωρούμε αυτονόητο μέσο ... διασκέδασης και ενημέρωσης την τηλεόραση ( που έχει τα κακά της χάλια ) και το ραδιόφωνο ( που δεν ακούγεται ).
Από το πρωί οι αφιονισμένοι των ΜΜΕ με την πολιτική, μας βομβαρδίζουν με ένα σορό ανοησίες και αθλιότητες. Οι εξαιρέσεις ελάχιστες, τόσο που πνίγεται η φωνή τους από τις κραυγές των άλλων.
Οι περισσότεροι " καθοδηγητές " παρουσιάζουν τα γεγονότα μονόπλευρα και βλέποντας τους , η ακούγοντας τους, νομίζεις πως ξέφυγε κάποιος εισαγγελέας από την έδρα και κάνει για λίγο τον δημοσιογράφο. Κάθε Μέσο κινείται σύμφωνα με τα συμφέροντα της ιδιοκτησίας και οι ερωτήσεις που γίνονται , για κάθε νοήμονα προκαλούν ρίγη....αγανάκτησης. Σπάνια να ακουστεί και η άλλη πλευρά. Και το σπουδαιότερο δημιουργούν συγχύσεις και στρεβλώσεις από το πουθενά.
Το χειρότερο κακό είναι πως οι ... ανακρινόμενοι ποτέ σχεδόν δεν ρωτάνε, "ποιος το λέει ; " αλλά απαντάνε στη ερώτηση του ανακριτή - εισαγγελέα δημοσιογράφου, προσπαθώντας να αποδείξουν του λόγου τους το αληθές. Αλλά αν βρεθούν εκτός γραμμής σταθμού ή καναλιού, μαύρο φίδι που τους δάγκωσε....
Να πω ένα απλό παράδειγμα.
Γιατί ξεπουλάτε τον Αστέρα για 360 εκ. ευρώ; Ρωτάει ο δημοσιογράφος.
Κι ο πρώην υπουργός , νυν βουλευτής, αντί να του πει, πες μου άνθρωπε μου ποιος το λέει , από που έβγαλες αυτό το νούμερο, αρχίζει να προσπαθεί να δικαιολογήσει μια κατάσταση... Κι αφού καταλήγει να του πει, πως κάθε πώληση δημόσιας περιουσίας θα περάσει από τη Βουλή και θα αποφασίσουν όλοι οι βουλευτές, ο δημοσιογράφος συνεχίζει, μα γίνεται να σκέπτεστε αποκρατικοποιήσεις για κερδοφόρες εταιρίες;
Και πάει κορδέλα το σύστημα, με τον δημοσιογράφο να ανεβάζει τον τόνο της φωνής του και να κάνει ντρίπλες μέχρι να βάλει αυτός το γκολ που θέλει και όπως το θέλει.
Υπάρχουν καλά νέα, αλλά κανείς δεν ασχολείται με αυτά.
Είδατε να δώσουν έμφαση στην κίνηση που κάνουν οι εφοπλιστές για να αγοράσουν μέρος του χρέους της χώρας; Ήδη αγόρασαν 2,2 εκ΄ευρώ αλλά ΟΛΟΙ το αποσιωπούν.
Ακούσατε να αναφέρονται στο έργο της Εκκλησίας που βοηθάει τους άστεγους , τους άνεργους, τους αναξιοπαθούντες;
Στα ψιλά πέρασε και η προσφορά των διεθνών ποδοσφαιριστών που πήραν χρήματα χορηγών και τα διέθεσαν σε ιδρύματα, καθένας στο ίδρυμα της αρεσκείας του.
Υπάρχουν τα κακά νέα, και με αυτά ασχολούνται όλοι.
Τρομοκρατούν κι επηρεάζουν το κόσμο. Παρουσιάζουν την "κακή" είδηση όπως αυτοί θέλουν και πολλές φορές την σχολιάζουν, πάλι όπως θέλουν. Σκορπάνε στον κόσμο τον πανικό και σχεδόν ποτέ δεν του αφήνουν έστω κι ένα μικρό παράθυρο ελπίδας. Φέρνουν την καταστροφή και τους βάζουν όλους στην πρίζα. Κι αν δεν βγούνε αληθινά όσα λένε, ποιος νοιάζεται γι αυτό....
Σπάνια σήμερα να βγάλουν μια είδηση της προκοπής, να διασταυρώσουν μια είδηση, να μη εκτεθούν. Τα πιο πολλά νέα βασίζονται στις φήμες, στο μάθαμε ή ακούσαμε έτσι αορίστως. Γιατί να όλοι αυτοί κάνουν σωστά τη δουλειά τους, δεν πρόκειται να γεμίζει ένα δελτίο ειδήσεων μιας ώρας και παραπάνω πολλές φορές.
Ειδήσεις είχαμε κάποτε. Μισή ώρα με αναφορά στην είδηση κι όποιος μπορούσε και ήθελε έβγαζε το συμπέρασμα του. Ούτε παράθυρα, ούτε ξερόλες κατευθυνόμενοι , που θέλουν σώνει και καλά να μου βάλουν μέσα στο μυαλό τη δική τους θέση.
Υπάρχουν και τα πραγματικά , αληθινά νέα, αλλά ποιος νοιάζεται γι αυτά;
Κάποιοι απλά προσπαθούν εντελώς επιφανειακά να καπηλευτούν τη λέξη ,αλλά μέχρις εκεί.
Βέβαια όλοι μας έχουμε τη δύναμη στο χέρι μας, που με μια απλή κίνηση, μπορούμε να αλλάξουμε παραστάσεις ή να ακούσουμε άλλους ήχους.
Πόσοι το κάνουμε;
Πόσοι μπορούμε να γυρίσουμε τη πλάτη σεβόμενοι τη κρίση μας;
Εδώ που φτάσαμε, η μάλλον εδώ που μας έφεραν , όσοι αποτελούμε τη ζώνη του μέσου Έλληνα, που σε λίγο καιρό θα αποτελεί κι αυτή είδος εν ανεπαρκεία, θεωρούμε αυτονόητο μέσο ... διασκέδασης και ενημέρωσης την τηλεόραση ( που έχει τα κακά της χάλια ) και το ραδιόφωνο ( που δεν ακούγεται ).
Από το πρωί οι αφιονισμένοι των ΜΜΕ με την πολιτική, μας βομβαρδίζουν με ένα σορό ανοησίες και αθλιότητες. Οι εξαιρέσεις ελάχιστες, τόσο που πνίγεται η φωνή τους από τις κραυγές των άλλων.
Οι περισσότεροι " καθοδηγητές " παρουσιάζουν τα γεγονότα μονόπλευρα και βλέποντας τους , η ακούγοντας τους, νομίζεις πως ξέφυγε κάποιος εισαγγελέας από την έδρα και κάνει για λίγο τον δημοσιογράφο. Κάθε Μέσο κινείται σύμφωνα με τα συμφέροντα της ιδιοκτησίας και οι ερωτήσεις που γίνονται , για κάθε νοήμονα προκαλούν ρίγη....αγανάκτησης. Σπάνια να ακουστεί και η άλλη πλευρά. Και το σπουδαιότερο δημιουργούν συγχύσεις και στρεβλώσεις από το πουθενά.
Το χειρότερο κακό είναι πως οι ... ανακρινόμενοι ποτέ σχεδόν δεν ρωτάνε, "ποιος το λέει ; " αλλά απαντάνε στη ερώτηση του ανακριτή - εισαγγελέα δημοσιογράφου, προσπαθώντας να αποδείξουν του λόγου τους το αληθές. Αλλά αν βρεθούν εκτός γραμμής σταθμού ή καναλιού, μαύρο φίδι που τους δάγκωσε....
Να πω ένα απλό παράδειγμα.
Γιατί ξεπουλάτε τον Αστέρα για 360 εκ. ευρώ; Ρωτάει ο δημοσιογράφος.
Κι ο πρώην υπουργός , νυν βουλευτής, αντί να του πει, πες μου άνθρωπε μου ποιος το λέει , από που έβγαλες αυτό το νούμερο, αρχίζει να προσπαθεί να δικαιολογήσει μια κατάσταση... Κι αφού καταλήγει να του πει, πως κάθε πώληση δημόσιας περιουσίας θα περάσει από τη Βουλή και θα αποφασίσουν όλοι οι βουλευτές, ο δημοσιογράφος συνεχίζει, μα γίνεται να σκέπτεστε αποκρατικοποιήσεις για κερδοφόρες εταιρίες;
Και πάει κορδέλα το σύστημα, με τον δημοσιογράφο να ανεβάζει τον τόνο της φωνής του και να κάνει ντρίπλες μέχρι να βάλει αυτός το γκολ που θέλει και όπως το θέλει.
Υπάρχουν καλά νέα, αλλά κανείς δεν ασχολείται με αυτά.
Είδατε να δώσουν έμφαση στην κίνηση που κάνουν οι εφοπλιστές για να αγοράσουν μέρος του χρέους της χώρας; Ήδη αγόρασαν 2,2 εκ΄ευρώ αλλά ΟΛΟΙ το αποσιωπούν.
Ακούσατε να αναφέρονται στο έργο της Εκκλησίας που βοηθάει τους άστεγους , τους άνεργους, τους αναξιοπαθούντες;
Στα ψιλά πέρασε και η προσφορά των διεθνών ποδοσφαιριστών που πήραν χρήματα χορηγών και τα διέθεσαν σε ιδρύματα, καθένας στο ίδρυμα της αρεσκείας του.
Υπάρχουν τα κακά νέα, και με αυτά ασχολούνται όλοι.
Τρομοκρατούν κι επηρεάζουν το κόσμο. Παρουσιάζουν την "κακή" είδηση όπως αυτοί θέλουν και πολλές φορές την σχολιάζουν, πάλι όπως θέλουν. Σκορπάνε στον κόσμο τον πανικό και σχεδόν ποτέ δεν του αφήνουν έστω κι ένα μικρό παράθυρο ελπίδας. Φέρνουν την καταστροφή και τους βάζουν όλους στην πρίζα. Κι αν δεν βγούνε αληθινά όσα λένε, ποιος νοιάζεται γι αυτό....
Σπάνια σήμερα να βγάλουν μια είδηση της προκοπής, να διασταυρώσουν μια είδηση, να μη εκτεθούν. Τα πιο πολλά νέα βασίζονται στις φήμες, στο μάθαμε ή ακούσαμε έτσι αορίστως. Γιατί να όλοι αυτοί κάνουν σωστά τη δουλειά τους, δεν πρόκειται να γεμίζει ένα δελτίο ειδήσεων μιας ώρας και παραπάνω πολλές φορές.
Ειδήσεις είχαμε κάποτε. Μισή ώρα με αναφορά στην είδηση κι όποιος μπορούσε και ήθελε έβγαζε το συμπέρασμα του. Ούτε παράθυρα, ούτε ξερόλες κατευθυνόμενοι , που θέλουν σώνει και καλά να μου βάλουν μέσα στο μυαλό τη δική τους θέση.
Υπάρχουν και τα πραγματικά , αληθινά νέα, αλλά ποιος νοιάζεται γι αυτά;
Κάποιοι απλά προσπαθούν εντελώς επιφανειακά να καπηλευτούν τη λέξη ,αλλά μέχρις εκεί.
Βέβαια όλοι μας έχουμε τη δύναμη στο χέρι μας, που με μια απλή κίνηση, μπορούμε να αλλάξουμε παραστάσεις ή να ακούσουμε άλλους ήχους.
Πόσοι το κάνουμε;
Πόσοι μπορούμε να γυρίσουμε τη πλάτη σεβόμενοι τη κρίση μας;
