Ένας φίλος μου, αποφάσισε να συνεργαστεί με άλλους επιχειρηματίες κι ένα γκορυπ επιχειρηματιών από την Ιταλία. Είπαν λοιπόν να κάνουν μια ΕΠΕ πιστεύοντας πως μετά από τόσες και τόσες εξαγγελίες θα ήταν σχετικά εύκολο. Πήγαν σε δικηγόρο και ξεκίνησαν. Μαζί με αυτό άρχισε και η περιπέτεια τους. Τρεις μήνες τώρα το μόνο που κάνουν είναι να πληρώνουν και να μαζεύουν δικαιολογητικά. Ένας Θεός ξέρει πότε θα τελειώσει η γραφειοκρατική περιπέτεια τους για να αρχίσουν να δουλεύουν....
Λοιπόν με αφορμή αυτό το γεγονός, αλλά και αρκετά άλλα , πιστεύω πως πρέπει να γίνουν και μάλιστα άμεσα μεταρρυθμίσεις.
Με δυο λόγια πολλά από τα σημεία των επισημάνσεων της τρόϊκα είναι σωστά. Δεν είναι δυνατόν το κράτος να μη ξέρει πόσους υπάλληλους πληρώνει , αλλά και τι δουλειά κάνει καθένας. Δεν είναι δυνατόν το κράτος να μη ξέρει ποια είναι η περιουσία του !!! Κι ακόμα δεν μπορεί να θέλει το κράτος να αξιοποιήσει αυτή τη περιουσία και να μη μπορεί, είτε γιατί δεν υπάρχουν συμβόλαια, είτε γιατί έχουν καταπατηθεί εκτάσεις, είτε γιατί έχουν παραχωρηθεί χώροι χωρίς κανένα αντίκρυσμα.
Κι εμείς φωνάζουμε και λέμε, μα τόσο άχρηστοι είναι αυτοί που δεν μπορούν να αποκρατικοποιήσουν έστω και μια επιχείρηση, που δεν μπορούν να αξιοποιήσουν μια περιοχή; Σε άλλο φορέα ανήκει μια παραλία, σε άλλο ο δρόμος της, σε άλλο τα κτίσματα και πάει λέγοντας.
Δεν είναι δυνατόν να μη υπάρχει σωστό και μελετημένο φορολογικό σύστημα, ούτε να υπάρχουν φοροφυγάδες. Να μη μπορεί κανείς λόγω πελατειακών σχέσεων να ανοίξει τα κλειστά επαγγέλματα και το κράτος να φοβάται τους συνδικαλιστές της πλάκας, αυτούς τους οργανωμένους κομματικούς χαραμοφάηδες και εκμεταλλευτές του λαού και των συμφερόντων του.
Είναι ποτέ δυνατόν το κράτος να θέλει να είναι - για πελατειακούς και μόνο λόγους - αφεντικό επιχειρήσεων; Ποιος απο τους υπεύθυνους να πονέσει τα χρήματα του κράτους, αφού ότι και να γίνει , αυτός κοιτάζει μόνο το δικό του συμφέρον. Κι ας μας πούνε μια κρατική επιχείρηση που ρίζωσε και κέρδισε. Το κράτος μπορεί να ελέγχει τους φόρους από τις επιχειρήσεις και να κοντρολάρει τα έσοδα του. Να βάλει μπρος τις μηχανές απορρόφησης των κονδυλίων του ΕΣΠΑ. Να δώσουν κίνητρα για ανάπτυξη. Να ελέγξουν σωστά το τραπεζικό σύστημα. Να νοιαστεί για τον χαμηλόμισθο και τον συνταξιούχο. Να βρει τρόπους να διαφημίσει τη χώρα στο εξωτερικό ώστε να έρθει κόσμος και να φέρει συνάλλαγμα, να δουλέψουν οι επιχειρήσεις. Να δημιουργηθεί ένα ευέλικτο και δίκαιο δικαστικό σώμα.
Και μια που αναφέρθηκα στο δικαστικό σώμα, να σημειώσω. Γιατί όταν μετά από μήνυση ή αγωγή επιλαμβάνεται ο ανακριτής, σχεδόν ποτέ δεν βάζει αστείες υποθέσεις στο αρχείο, αλλά πάντα τις παραπέμπει στο ακροατήριο....Δικαστής είναι γνωρίζει νόμους και κανόνες, έχει την ευθυκρισία και την πείρα να κρίνει. προς τι λοιπόν η ταλαιπορεία δικαστών, δικηγόρων, μηνυόμενων από δικομανείς και προς τι η προκαταρκτική εξέταση;
Είναι πολλά που έπρεπε από μόνοι μας να τα είχαμε κάνει και να μη περιμέναμε την τρόϊκα να μας τα υποδείξει. Και για να μη μπερδευόμαστε άλλο είναι το μνημόνιο, κι άλλο η σύμβαση που έχουμε υπογράψει για το οικονομικό σκέλος του δανείου.
Πιστεύει κανείς πως στην Ελλάδα υπάρχει κάτι που να λειτουργεί σωστά για τον πολίτη; Ούτε στο Μπαγκλαντές δεν συναντάς αυτό το χαρτομάνι των δημόσιων υπηρεσιών , τις ατέλειωτες ουρές σε εφορίες , ΙΚΑ, δημόσια καταστήματα.
Να τελειώνουμε λοιπόν με όλα αυτά μια ώρα αρχίτερα γιατί δεν πάει άλλο. Κι οι συρήνες , τα χαιβάνια της πολιτικής , ας σταματήσουν να παίζουν αυτόν τον ρόλο του δήθεν σωτήρα και προστάτη. Να πάψουν ΑΥΤΟΙ να παίζουν με το παρόν το δικό μας και το μέλλον των παιδιών μας.
