Η απότομη εκτόξευση ενός κόμματος όπως ο ΣΥΡΙΖΑ από το 4,6 % στο 24.6 % ζάλισε τους ενοίκους του. Βρέθηκαν όλοι αυτοί στη κορυφή και δεν πρόλαβαν να ανασάνουν. Που να προλάβουν αυτά τα κομματίδια να γίνουν κόμμα. Που να προλάβουν να χαράξουν στρατηγική πολιτική , κι ο καλός Θεός της Ελλάδας, έβαλε το χέρι του κι έμεινε δεύτερο κόμμα. Γιατί αν αυτό το κόμμα μας κυβερνούσε θα κλαίγαμε με μαύρο δάκρυ.
Ο Τσίπρας και οι συν αυτώ δεν ξέρουν ούτε τι θέλουν, ούτε πως το θέλουν.
Κι ακόμα δεν μας λένε λύσεις.
Δηλαδή πως θα τα βγάλουμε πέρα, μακρυά από τους δανειστές μας και τα χρήματα που μας δίνουν. Γιατί αν μας πει πως φεύγοντας από την Ε.Ε και το ευρώ, θα έρθει ο άλφα η ο βήτα πετρελαιάς να μας ζήσει και να μας σώσει, τότε να το σκεφτούμε, κι ας είναι χουντικός, κουμουνιστής, αριστερός, δεξιός, οτιδήποτε.
Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης δείχνει ότι δεν μπορεί να σηκώσει στους ώμους του ούτε αυτό το φορτίο. Εδώ πλέον τα πράγματα σοβαρεύουν πολύ και κανείς δεν μπορεί να παίζει με το μέλλον της χώρας.
Δεν φτάνει λοιπόν που δεν προτείνει λύσεις, που δεν έχει κανένα σχέδιο διακυβέρνησης, κάνοντας αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση, απειλεί και κατηγορεί την κυβέρνηση που ουσιαστικά δεν έχει αρχίσει να κινείται.
Λέει λοιπόν να μη γίνει καμία αποκρατικοποίηση.
Δεν λέει όμως τι να κάνει η κυβέρνηση για να τα βγάλει πέρα.
Η απειρία του φαίνεται σε πολλά σημεία.
Αυτός νομίζει πως είναι ακόμη στις πλατείες και βγάζει λόγους για να πάρει ψήφους.
Κάποιος λοιπόν να του πει πως οι εκλογές τελείωσαν και πως ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αξιωματική αντιπολίτευση.
Κι ακόμα να του πούνε πως πρέπει να κάνει καμιά βόλτα στην Αθήνα πρώτα και στην Ελλάδα μετά και να αφουγκραστεί τα προβλήματα του κόσμου. Να δει τι τρέχει και μετά να μιλήσει.
Πήγε αλήθεια ποτέ στο Ελληνικό;
Τι είδε το παλικάρι και του άρεσε και λέει να μη αποκρατικοποιηθεί.
Είδε τη βρομιά και την εγκατάλειψη;
Και δεν είναι μόνο το Ελληνικό, υπάρχουν τόσα που πρέπει να γίνουν και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες. Να αλλάξει η χώρα κι όχι να μείνει στα ίδια. Να ανοίξουν οι δουλειές, να δουλέψει ο κόσμος να πάρει κανένα μεροκάματο, να ανασάνει.
Σε γυάλα ζει αυτός ο άνθρωπος, είναι και νέος....
Ο έλεγχος της κυβέρνησης πρέπει να είναι συνεχής και σκληρός. Ποτέ όμως δεν πρέπει να είναι εμπόδιο ανάπτυξης της χώρας.
Ο Τσίπρας και οι συν αυτώ δεν ξέρουν ούτε τι θέλουν, ούτε πως το θέλουν.
Κι ακόμα δεν μας λένε λύσεις.
Δηλαδή πως θα τα βγάλουμε πέρα, μακρυά από τους δανειστές μας και τα χρήματα που μας δίνουν. Γιατί αν μας πει πως φεύγοντας από την Ε.Ε και το ευρώ, θα έρθει ο άλφα η ο βήτα πετρελαιάς να μας ζήσει και να μας σώσει, τότε να το σκεφτούμε, κι ας είναι χουντικός, κουμουνιστής, αριστερός, δεξιός, οτιδήποτε.
Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης δείχνει ότι δεν μπορεί να σηκώσει στους ώμους του ούτε αυτό το φορτίο. Εδώ πλέον τα πράγματα σοβαρεύουν πολύ και κανείς δεν μπορεί να παίζει με το μέλλον της χώρας.
Δεν φτάνει λοιπόν που δεν προτείνει λύσεις, που δεν έχει κανένα σχέδιο διακυβέρνησης, κάνοντας αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση, απειλεί και κατηγορεί την κυβέρνηση που ουσιαστικά δεν έχει αρχίσει να κινείται.
Λέει λοιπόν να μη γίνει καμία αποκρατικοποίηση.
Δεν λέει όμως τι να κάνει η κυβέρνηση για να τα βγάλει πέρα.
Η απειρία του φαίνεται σε πολλά σημεία.
Αυτός νομίζει πως είναι ακόμη στις πλατείες και βγάζει λόγους για να πάρει ψήφους.
Κάποιος λοιπόν να του πει πως οι εκλογές τελείωσαν και πως ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αξιωματική αντιπολίτευση.
Κι ακόμα να του πούνε πως πρέπει να κάνει καμιά βόλτα στην Αθήνα πρώτα και στην Ελλάδα μετά και να αφουγκραστεί τα προβλήματα του κόσμου. Να δει τι τρέχει και μετά να μιλήσει.
Πήγε αλήθεια ποτέ στο Ελληνικό;
Τι είδε το παλικάρι και του άρεσε και λέει να μη αποκρατικοποιηθεί.
Είδε τη βρομιά και την εγκατάλειψη;
Και δεν είναι μόνο το Ελληνικό, υπάρχουν τόσα που πρέπει να γίνουν και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες. Να αλλάξει η χώρα κι όχι να μείνει στα ίδια. Να ανοίξουν οι δουλειές, να δουλέψει ο κόσμος να πάρει κανένα μεροκάματο, να ανασάνει.
Σε γυάλα ζει αυτός ο άνθρωπος, είναι και νέος....
Ο έλεγχος της κυβέρνησης πρέπει να είναι συνεχής και σκληρός. Ποτέ όμως δεν πρέπει να είναι εμπόδιο ανάπτυξης της χώρας.
