Εδώ και μερικά χρόνια η ΕΠΟ έχει την εξουσιοδότηση από την UEFA να έχει δικές της αναγνωρισμένες σχολές προπονητών και να δίνει σε όσους αποφοιτούν διπλώματα με διεθνή ισχύ.
Παλιότερα , δηλαδή πριν την αδειοδότηση αυτή, τα διπλώματα τα επικύρωνε ή τα παρείχε η Ομοσπονδία της Βουλγαρίας, ως πιο κοντινή - γειτονική μας - χώρα.
Σήμερα η Ελλάδα έχει μία από τις καλύτερες και δυσκολότερες σχολές προπονητών με διευθυντή τον Τέλη Μπατάκη. Για όσους έχουν παρακολουθήσει τα μαθήματα της σχολής πρακτικά και θεωρία, ομολογούν πως για να πάρεις το πτυχίο, χρειάζεται σωστή παρακολούθηση των μαθημάτων και πολύ διάβασμα. Ακόμη όσοι αποφοίτησαν λένε πως έμαθαν πάρα πολλά πράγματα από καλούς και άξιους καθηγητές που έχει η σχολή.
Το μοναδικό μειονέκτημα αυτής της σχολής είναι που δεν ασχολείται επισταμένως και με την προπονητική αγωγή των προπονητών. Δηλαδή με τη σωστή εκπαίδευση στη συμπεριφορά των προπονητών.
Η εικόνα του προπονητή , παίζει μεγάλο ρόλο στην αποδοχή του από τους φιλάθλους αλλά κυρίως από τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές του.
Ένας ατημέλητος προπονητής , αξύριστος, που φωνάζει και διαμαρτύρεται συνέχεια στους διαιτητές, δεν μπορεί να εμπνεύσει τους παίκτες και την ομάδα.
Όποιος δει την εικόνα ενός προπονητή με αθλητικά παπούτσια και φόρμα , κι ενός άλλου με κουστούμι , καταλαβαίνει τη διαφορά.
Η φόρμα είναι η στολή εργασίας , ιδανική για την προπόνηση , αλλά όχι για μια γιορτή όπως είναι ένας αγώνας ποδοσφαίρου. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός που στο μπάσκετ καθιέρωσαν και επέβαλαν στους προπονητές κουστούμι και γραβάτα.
Βλέπεις στη συνέντευξη Τύπου τον προπονητή με φόρμα και τον ποδοσφαιριστή του στο ίδιο στυλ. Τι να πεις, τι να ξεχωρίσεις, κι αν ο ποδοσφαιριστής είναι εγκυκλοπαιδικά καλώς η διαφορά αμέσως γέρνει υπέρ του ποδοσφαιριστή μειώνοντας αυτόματα τον προπονητή.
Θα πει κανείς πως τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Ναι αλλά σε μια ομάδα ο αρχηγός πρέπει να ξεχωρίζει.
Η ευπρεπής εμφάνιση δίνει άλλο κύρος και σεβασμό.
Η αξυρισιά, η ατημέλητη εμφάνιση, η φόρμα με το αθλητικό που δεν προσφέρουν τίποτε, δεν δείχνουν καμία σοβαρότητα.
Επίσης οι διαμαρτυρίες προς τους διαιτητές είναι ότι χειρότερο για να φτιάξεις μια ομάδα χωρίς πειθαρχία και σεβασμό στον αντίπαλο και τους θεσμούς.
Ο προπονητής πρέπει να είναι σοβαρός και νηφάλιος. Πρέπει να κατευθύνει την ομάδα και να την αποφορτίζει από τα νεύρα που ενδεχόμενα να έχει. Γιατί αυτές οι κακές συνθήκες μόνο ζημιά κάνουν σε μια ομάδα. Ο προπονητής πρέπει να είναι σοβαρός και ψύχραιμος , για τη διαιτησία υπάρχουν άλλοι να κάνουν τα παράπονα τους και τις διαμαρτυρίες τους.
Ένας προπονητής όταν ασχολείται με τη διαιτησία το κάνει για να βρει άλλοθι στα δικά του λάθη και τις δικές του αδυναμίες. Κι ακόμα δίνει άλλοθι στα λάθη και την αδιαφορία των ποδοσφαιριστών του. Όλοι άλλωστε γνωρίζουν πως όσο και να φωνάξει ένας προπονητής ή ένας ποδοσφαιριστής και να διαμαρτυρηθεί σε ένα διαιτητή , ο τελευταίος ποτέ δεν παίρνει πίσω μια απόφαση του, ακόμη κι αν καταλάβει πως είναι λάθος.
Ο προπονητής πρέπει να είναι ο κύριος και ο απόλυτος άρχοντας των αποδυτηρίων και της ομάδας. Να τους νουθετεί, να τους διδάσκει, να τους συμβουλεύει για το καλύτερο και να τους ελέγχει, αλλά και να τους εμπνέει. Μόνο έτσι θα κερδίσει την εμπιστοσύνη τους και θα καταφέρει να πάρει από αυτούς ότι περισσότερο μπορεί.
Πολλές φορές ο ανθρώπινος παράγοντας με τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις , υπερισχύει όλων των κανόνων. Και κανείς φυσικά δεν μπορεί να έχει αντίθετη άποψη σε αυτό, αρκεί να μη συμβαίνει συχνά και να μη γίνει δεύτερη έξη.
Παλιότερα , δηλαδή πριν την αδειοδότηση αυτή, τα διπλώματα τα επικύρωνε ή τα παρείχε η Ομοσπονδία της Βουλγαρίας, ως πιο κοντινή - γειτονική μας - χώρα.
Σήμερα η Ελλάδα έχει μία από τις καλύτερες και δυσκολότερες σχολές προπονητών με διευθυντή τον Τέλη Μπατάκη. Για όσους έχουν παρακολουθήσει τα μαθήματα της σχολής πρακτικά και θεωρία, ομολογούν πως για να πάρεις το πτυχίο, χρειάζεται σωστή παρακολούθηση των μαθημάτων και πολύ διάβασμα. Ακόμη όσοι αποφοίτησαν λένε πως έμαθαν πάρα πολλά πράγματα από καλούς και άξιους καθηγητές που έχει η σχολή.
 |
| Πάντα Καλοντυμένος ο Νίκος Αναστόπουλος |
Η εικόνα του προπονητή , παίζει μεγάλο ρόλο στην αποδοχή του από τους φιλάθλους αλλά κυρίως από τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές του.
Ένας ατημέλητος προπονητής , αξύριστος, που φωνάζει και διαμαρτύρεται συνέχεια στους διαιτητές, δεν μπορεί να εμπνεύσει τους παίκτες και την ομάδα.
Όποιος δει την εικόνα ενός προπονητή με αθλητικά παπούτσια και φόρμα , κι ενός άλλου με κουστούμι , καταλαβαίνει τη διαφορά.
Η φόρμα είναι η στολή εργασίας , ιδανική για την προπόνηση , αλλά όχι για μια γιορτή όπως είναι ένας αγώνας ποδοσφαίρου. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός που στο μπάσκετ καθιέρωσαν και επέβαλαν στους προπονητές κουστούμι και γραβάτα.
Βλέπεις στη συνέντευξη Τύπου τον προπονητή με φόρμα και τον ποδοσφαιριστή του στο ίδιο στυλ. Τι να πεις, τι να ξεχωρίσεις, κι αν ο ποδοσφαιριστής είναι εγκυκλοπαιδικά καλώς η διαφορά αμέσως γέρνει υπέρ του ποδοσφαιριστή μειώνοντας αυτόματα τον προπονητή.
Θα πει κανείς πως τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Ναι αλλά σε μια ομάδα ο αρχηγός πρέπει να ξεχωρίζει.
Η ευπρεπής εμφάνιση δίνει άλλο κύρος και σεβασμό.
Η αξυρισιά, η ατημέλητη εμφάνιση, η φόρμα με το αθλητικό που δεν προσφέρουν τίποτε, δεν δείχνουν καμία σοβαρότητα.
 |
| Πάντα με φόρμα στο πάγκο ο κ. Παράσχος |
Ο προπονητής πρέπει να είναι σοβαρός και νηφάλιος. Πρέπει να κατευθύνει την ομάδα και να την αποφορτίζει από τα νεύρα που ενδεχόμενα να έχει. Γιατί αυτές οι κακές συνθήκες μόνο ζημιά κάνουν σε μια ομάδα. Ο προπονητής πρέπει να είναι σοβαρός και ψύχραιμος , για τη διαιτησία υπάρχουν άλλοι να κάνουν τα παράπονα τους και τις διαμαρτυρίες τους.
Ένας προπονητής όταν ασχολείται με τη διαιτησία το κάνει για να βρει άλλοθι στα δικά του λάθη και τις δικές του αδυναμίες. Κι ακόμα δίνει άλλοθι στα λάθη και την αδιαφορία των ποδοσφαιριστών του. Όλοι άλλωστε γνωρίζουν πως όσο και να φωνάξει ένας προπονητής ή ένας ποδοσφαιριστής και να διαμαρτυρηθεί σε ένα διαιτητή , ο τελευταίος ποτέ δεν παίρνει πίσω μια απόφαση του, ακόμη κι αν καταλάβει πως είναι λάθος.
Ο προπονητής πρέπει να είναι ο κύριος και ο απόλυτος άρχοντας των αποδυτηρίων και της ομάδας. Να τους νουθετεί, να τους διδάσκει, να τους συμβουλεύει για το καλύτερο και να τους ελέγχει, αλλά και να τους εμπνέει. Μόνο έτσι θα κερδίσει την εμπιστοσύνη τους και θα καταφέρει να πάρει από αυτούς ότι περισσότερο μπορεί.
Πολλές φορές ο ανθρώπινος παράγοντας με τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις , υπερισχύει όλων των κανόνων. Και κανείς φυσικά δεν μπορεί να έχει αντίθετη άποψη σε αυτό, αρκεί να μη συμβαίνει συχνά και να μη γίνει δεύτερη έξη.
