Παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό τις αντιδράσεις των βουλευτών για τα μέτρα. Χωρισμένοι σε ομάδες που κινούνται με μορφή ρομπότ. Άλλοι ακολουθούν την κομματική γραμμή χωρίς καμία απολύτως αντίδραση. Λες και τους έχουν βάλει μικροτσίπ στον εγκέφαλο και τους κατευθύνουν απενεργοποιώντας την λογική και την κρίση τους. Άλλοι πάλι ελαφρώς διαμαρτυρόμενοι και αντιδρώντες κυρίως λόγω της πίεσης που δέχονται στις περιφέρειες εκλογής τους. Κι άλλοι γιατί ψάχνουν το 5λεπτο διασημότητας που τους λείπει από τη ζωή τους.
Κάθε βουλευτής υποτίθεται ότι εντάσσεται σε ένα κόμμα λόγω ιδεολογίας. Η πράξη μας αποδεικνύει πως οι περισσότεροι στερούνται αυτής της ιδεολογίας. Γιατί πως είναι δυνατόν ένας σοσιαλιστής να εντάσσεται σε μια μέρα σε αριστερό κόμμα , ή ένας νεοφιλελεύθερος να ακολουθεί κόμμα χωρίς πολιτική ταυτότητα ή με ταυτότητα ανάμεικτη μεταξύ δεξιού και φιλελεύθερου...
Οι μετακινήσεις αυτές αποδεικνύουν ότι οι βουλευτές ή δεν γνωρίζουν τη σημασία των λέξεων , ή κινούνται με απόλυτα προσωπικά κριτήρια. Παρατηρούμε βουλευτές που χρημάτισαν και υπουργοί να εγκαταλείπουν το κόμμα τους, επειδή βλέπουν τη φθορά του για την οποία και οι ίδιοι συνετέλεσαν. Σπεύδουν να βρούνε άλλη πολιτική στέγη για να μας σώσουν... αντί να πάνε σπίτι τους αποδεχόμενοι την αποτυχία τους και να ασχοληθούν με το επάγγελμα τους. Βέβαια οι περισσότεροι από αυτούς είναι χωρίς ένσημα. Επάγγελμα τους είναι η πολιτική. Γιατί αυτό το επάγγελμα στην Ελλάδα είναι το καλύτερο....
Το χειρότερο απ όλα είναι που δεν έχουν αίσθηση των ευθυνών τους, ούτε ντρέπονται για τίποτε. Έτσι από τη μια μέρα στην άλλη , βρίσκονται στην απέναντι όχθη και μιλάνε εναντίον εκείνων που οι ίδιοι υπερασπιζόντουσαν. Θέατρο του παραλόγου δηλαδή. Κι επειδή το πελατειακό κράτος ακόμη δεν έσβησε, έχουν τους πελάτες τους και παίζουν με αυτούς το παιγνίδι τους.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, μόνο ο λαός μπορεί να κάνει κάτι. Δηλαδή να τους μάθει με τη ψήφο του ποια είναι η θέση τους. Εκτός κι αν οι ίδιοι μπορέσουν να μας εξηγήσουν πως ταυτίζονται πλέον με κόμματα αντίθετα αυτών που αρχικά υπηρετούσαν και υποστήριζαν. Οι άνθρωποι δεν είναι πρόβατα να τους οδηγεί ο τσοπάνης όπου θέλει, κι ελπίζω πως με όλα αυτά που πάθαμε , ο κόσμος να ξύπνησε...
Κάθε βουλευτής υποτίθεται ότι εντάσσεται σε ένα κόμμα λόγω ιδεολογίας. Η πράξη μας αποδεικνύει πως οι περισσότεροι στερούνται αυτής της ιδεολογίας. Γιατί πως είναι δυνατόν ένας σοσιαλιστής να εντάσσεται σε μια μέρα σε αριστερό κόμμα , ή ένας νεοφιλελεύθερος να ακολουθεί κόμμα χωρίς πολιτική ταυτότητα ή με ταυτότητα ανάμεικτη μεταξύ δεξιού και φιλελεύθερου... Οι μετακινήσεις αυτές αποδεικνύουν ότι οι βουλευτές ή δεν γνωρίζουν τη σημασία των λέξεων , ή κινούνται με απόλυτα προσωπικά κριτήρια. Παρατηρούμε βουλευτές που χρημάτισαν και υπουργοί να εγκαταλείπουν το κόμμα τους, επειδή βλέπουν τη φθορά του για την οποία και οι ίδιοι συνετέλεσαν. Σπεύδουν να βρούνε άλλη πολιτική στέγη για να μας σώσουν... αντί να πάνε σπίτι τους αποδεχόμενοι την αποτυχία τους και να ασχοληθούν με το επάγγελμα τους. Βέβαια οι περισσότεροι από αυτούς είναι χωρίς ένσημα. Επάγγελμα τους είναι η πολιτική. Γιατί αυτό το επάγγελμα στην Ελλάδα είναι το καλύτερο....
Το χειρότερο απ όλα είναι που δεν έχουν αίσθηση των ευθυνών τους, ούτε ντρέπονται για τίποτε. Έτσι από τη μια μέρα στην άλλη , βρίσκονται στην απέναντι όχθη και μιλάνε εναντίον εκείνων που οι ίδιοι υπερασπιζόντουσαν. Θέατρο του παραλόγου δηλαδή. Κι επειδή το πελατειακό κράτος ακόμη δεν έσβησε, έχουν τους πελάτες τους και παίζουν με αυτούς το παιγνίδι τους.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, μόνο ο λαός μπορεί να κάνει κάτι. Δηλαδή να τους μάθει με τη ψήφο του ποια είναι η θέση τους. Εκτός κι αν οι ίδιοι μπορέσουν να μας εξηγήσουν πως ταυτίζονται πλέον με κόμματα αντίθετα αυτών που αρχικά υπηρετούσαν και υποστήριζαν. Οι άνθρωποι δεν είναι πρόβατα να τους οδηγεί ο τσοπάνης όπου θέλει, κι ελπίζω πως με όλα αυτά που πάθαμε , ο κόσμος να ξύπνησε...
