Οι πολιτικοί που έχουμε , ή είναι ανίκανοι να καταλάβουν τι γίνεται γύρω τους. ή συμμετέχουν σε ένα βρόμικο παιγνίδι εξαθλίωσης της κοινωνίας.
Πέρα από το γεγονός ότι κάνουν εγκλήματα, εμφανίζονται χωρίς λύσεις και χωρίς αντίλογο.
Ισοπεδώνουν με μια απόφαση όλα τα δίκαια και νόμιμα κεκτημένα των δικαστικών.
Θέλουν δηλαδή τον λειτουργό της δικαιοσύνης, απλό δημόσιο υπάλληλο με αμοιβή τρεις κι εξήντα. Να μη μπορεί ένας δικαστικός να ζήσει με αξιοπρέπεια και να είναι εύκολο να υποκύψει σε πειρασμούς και αδυναμίες.
Ωραία δικαιοσύνη θα έχουμε αν αυτή εξαρτάται από το κομπόδεμα κάθε πλούσιου ή κάθε τύπου θα μπορεί να βρει τρόπους να μπει στο σύστημα.
Εκτός κι αν θέλουν τον δικαστή να αμείβεται με 2.500 ευρώ και να απαιτούν να μη λυγίζει σε προτάσεις εκμαυλισμού του, τη στιγμή που θα έχει στα χέρια του να δικάσει υποθέσεις μεγάλους οικονομικού ύψους και συμφερόντων.
Θέλουν τον στρατιωτικό να πεινάει , να σκέφτεται πως θα βγάλει τα ως προς το ζην για την οικογένεια του και να αδιαφορεί για τα εθνικά συμφέροντα. Εκτός κι αν πιστεύουν οι ανίκανοι ότι αυτοί πρέπει να αμείβονται με 7-10.000 ευρώ και ο αρχηγός του στρατού να αμείβεται με 2000 ευρώ....και να είναι και ευχαριστημένος.
Θέλουν τον δημοσιογράφο πένητα , με αμοιβές ψίχουλα, ώστε να γίνεται εργαλείο ενημέρωσης συμφερόντων. Να είναι εξαρτώμενος και να μη μπορεί να ασκήσει κριτική για να μπορούν τα λαμόγια να κάνουν το παιγνίδι τους και ανεπηρέαστα, αλλά και με τις αβάντες των ΜΜΕ.
Στην ίδια κατηγορία είναι και ο γιατρός , που πρέπει να αμείβεται καλά, γιατί κρατάει στα χέρια και τις γνώσεις του τη ζωή κάθε ανθρώπου. Κι αν δεν του δώσει η Πολιτεία χρήμα να διάγει βίο καλό, θα δεχθεί το φακελάκι, για να μη πω ότι θα το ζητήσει μάλιστα.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους ιπτάμενους που παίρνουν 1.800 ευρώ και κρατάνε στα χέρια τους τις ζωές του κόσμους , αλλά κι ένα εργαλείο που κοστίζει μερικά εκατομμύρια δολάρια.
Υπάρχουν , με δυο λόγια, ορισμένα επαγγέλματα που πρέπει να είναι προστατευόμενα από την Πολιτεία. Αυτοί που κάνουν λειτούργημα δεν μπορεί να πεινάνε, όπως κι αυτοί που επηρεάζουν το κόσμο.πρέπει να βρίσκονται σε μια θέση τέτοια που να μη επηρεάζονται, αλλά να λειτουργούν με τη συνείδηση τους και σεβόμενοι τον όρκο που έδωσαν.
Τώρα αν υπάρχουν ανίκανοι μη σκεπτόμενοι, ή κατευθυνόμενοι , είναι ένα άλλο θέμα. Αυτές οι κατηγορίες των πολιτών όμως πρέπει να προστατευτούν, ώστε με τη σειρά τους να προστατεύσουν τη χώρα και τη δημοκρατία μας.
Πέρα από το γεγονός ότι κάνουν εγκλήματα, εμφανίζονται χωρίς λύσεις και χωρίς αντίλογο.
Ισοπεδώνουν με μια απόφαση όλα τα δίκαια και νόμιμα κεκτημένα των δικαστικών.
Θέλουν δηλαδή τον λειτουργό της δικαιοσύνης, απλό δημόσιο υπάλληλο με αμοιβή τρεις κι εξήντα. Να μη μπορεί ένας δικαστικός να ζήσει με αξιοπρέπεια και να είναι εύκολο να υποκύψει σε πειρασμούς και αδυναμίες.
Ωραία δικαιοσύνη θα έχουμε αν αυτή εξαρτάται από το κομπόδεμα κάθε πλούσιου ή κάθε τύπου θα μπορεί να βρει τρόπους να μπει στο σύστημα.
Εκτός κι αν θέλουν τον δικαστή να αμείβεται με 2.500 ευρώ και να απαιτούν να μη λυγίζει σε προτάσεις εκμαυλισμού του, τη στιγμή που θα έχει στα χέρια του να δικάσει υποθέσεις μεγάλους οικονομικού ύψους και συμφερόντων.
Θέλουν τον στρατιωτικό να πεινάει , να σκέφτεται πως θα βγάλει τα ως προς το ζην για την οικογένεια του και να αδιαφορεί για τα εθνικά συμφέροντα. Εκτός κι αν πιστεύουν οι ανίκανοι ότι αυτοί πρέπει να αμείβονται με 7-10.000 ευρώ και ο αρχηγός του στρατού να αμείβεται με 2000 ευρώ....και να είναι και ευχαριστημένος.
Θέλουν τον δημοσιογράφο πένητα , με αμοιβές ψίχουλα, ώστε να γίνεται εργαλείο ενημέρωσης συμφερόντων. Να είναι εξαρτώμενος και να μη μπορεί να ασκήσει κριτική για να μπορούν τα λαμόγια να κάνουν το παιγνίδι τους και ανεπηρέαστα, αλλά και με τις αβάντες των ΜΜΕ.
Στην ίδια κατηγορία είναι και ο γιατρός , που πρέπει να αμείβεται καλά, γιατί κρατάει στα χέρια και τις γνώσεις του τη ζωή κάθε ανθρώπου. Κι αν δεν του δώσει η Πολιτεία χρήμα να διάγει βίο καλό, θα δεχθεί το φακελάκι, για να μη πω ότι θα το ζητήσει μάλιστα.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους ιπτάμενους που παίρνουν 1.800 ευρώ και κρατάνε στα χέρια τους τις ζωές του κόσμους , αλλά κι ένα εργαλείο που κοστίζει μερικά εκατομμύρια δολάρια.
Υπάρχουν , με δυο λόγια, ορισμένα επαγγέλματα που πρέπει να είναι προστατευόμενα από την Πολιτεία. Αυτοί που κάνουν λειτούργημα δεν μπορεί να πεινάνε, όπως κι αυτοί που επηρεάζουν το κόσμο.πρέπει να βρίσκονται σε μια θέση τέτοια που να μη επηρεάζονται, αλλά να λειτουργούν με τη συνείδηση τους και σεβόμενοι τον όρκο που έδωσαν.
Τώρα αν υπάρχουν ανίκανοι μη σκεπτόμενοι, ή κατευθυνόμενοι , είναι ένα άλλο θέμα. Αυτές οι κατηγορίες των πολιτών όμως πρέπει να προστατευτούν, ώστε με τη σειρά τους να προστατεύσουν τη χώρα και τη δημοκρατία μας.
