Στις τελευταίες εκλογές μεταξύ των χιλιάδων υποψηφίων όλων των κομμάτων ήταν και περίπου 240 δημοσιογράφοι. Από όλους αυτούς μόνο 17 κατάφεραν να εκλεγούν.
Παρά την εκλογή τους, αποφάσισαν να διατηρήσουν την δημοσιογραφική τους ιδιότητα και όσα απορρέουν από αυτήν.
Βέβαια και άλλοι βουλευτές πράττουν το ίδιο. Κι ως ένα σημείο είναι σωστό και κατανοητό.
Όμως από τους 17 αυτούς δημοσιογράφους οι 10 όταν ήρθε η στιγμή , ψήφισαν νόμο και τροπολογίες σε βάρος των ασφαλιστικών τους ταμείων, που τώρα βέβαια δεν τα έχουν και πολύ ανάγκη.
Θα έλεγε κανείς πως περίμενε από τους δημοσιογράφους - βουλευτές να γνωρίζουν τα απλά και αυτονόητα, ότι τα δικά μας ταμεία δεν επιχορηγούνται από το δημόσιο και ο τομέας της υγείας είναι από τους καλύτερους που υπάρχουν γιατί όλα τα μέλη του ταμείου , επί σειρά ετών κατέβαλαν μεγάλες εισφορές. Δεν είναι της παρούσης να καταγράψω όλες τις λεπτομέρειες γιατί θέλω να αναφερθώ σε ένα θέμα ουσίας. Κι αυτό είναι η στάση και συμπεριφορά των συγκεκριμένων 10 βουλευτών - δημοσιογράφων που αν μη τι άλλο δεν σεβάστηκαν τους κόπους και τις θυσίες των συναδέλφων τους και ψήφισαν να παραδοθούν υγιείς οργανισμοί σε ένα αποτυχημένο και καταχρεωμένο σύστημα. Ψήφισαν να χαθούν τα χρήματα και οι περιουσίες αποκτήθηκαν από τον οργανισμό με την καταβολή εισφορών από τους δημοσιογράφους.
Οι ίδιοι που θέλουν να οδηγηθεί ο ΕΔΟΕΑΠ στον ΕΟΠΥΥ , εξακολουθούν και κάνουν χρήση των υπηρεσιών του, ενώ λογικά έπρεπε να απευθύνονται στον ΕΟΠΥΥ που τον θεωρούν καλό και υγιεί οργανισμό.
Η ενέργεια τους αυτή , έπρεπε να έχει σημάνει συναγερμό στις διοικήσεις της ΕΣΗΕΑ και του ΕΔΟΕΑΠ και να έχει κινηθεί η διαδικασία διαγραφής τους. Δεν είναι δυνατόν να μπαίνει σε δοκιμασία όλος ο κλάδος , επειδή αυτοί θέλουν να είναι τα καλά παιδιά του κόμματος τους, επειδή έχουν προσωπικές βλέψεις και οφέλη.
Και οι δέκα ενήργησαν συνειδητά κατά των συμφερόντων των συνδικαλιστικών τους οργανισμών και των συναδέλφων τους. Γιατί όλοι γνώριζαν και γνωρίζουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες και τα εκατομμύρια του ΕΔΟΕΑΠ φαγώθηκαν από το κράτος, αλλά και τον τρόπο που επί πολλά χρόνια στήθηκε ένα ισχυρό και υγιές σύστημα.
Στον αντίποδα των 10, μόλις 7 δημοσιογράφοι που έστω και για λόγους αντιπολιτευτικούς, ψήφισαν όχι στη λεηλασία. Και για να γνωρίζουν όλοι πιο καλά τα πράγματα πρέπει να αναφέρω πως οι μαχητές της διάλυσης των ταμείων μας είναι οι ; Σοφία Βούλτεψη, Αεγύρης Ντινόπουλος, Άννα Καραμανλή, Πάνος Παναγιωτόπουλος, Φωτεινή Πιπιλή, Γιάννης Μιχελάκης, Κώστας Γκιουλέκας, Φωτεινή Αραμπατζή, Γιώργος Κοντογιάννης, Βασίλης Οικονόμου.
Αυτούς δεν πρέπει ποτέ να τους ξεχάσουμε, αλλά και να τους θυμίζουμε συχνά πυκνά πόσο μεγάλο κακό έκαναν στον κλάδο.
Από την άλλη πλευρά, αυτοί που τίμησαν τον ιδρώτα των δημοσιογράφων είναι οι : Μίμης Ανδρουλάκης, Λιάνα Κανέλλη, Τέρενς Κουίκ, Γιάννης Δημαράς, Ευγένιος Παπαδόπουλος, Νάσος Αθανασίου και Γιώργος Βαρεμένος.
Οι πιο πολλοί από τους παραπάνω είναι γνωστοί στο κοινό, κι ως εκ τούτου ξέρουν όλοι ποιοί είναι οι επαγγελματίες της πολιτικής που αναρριχήθηκαν μέσα από την δημοσιογραφική τους ιδιότητα. Μερικοί από αυτούς έχουν εξασφαλίσει σύνταξη και απο τη Βουλή , μαζί με όλα τα άλλα προνόμια που απολαμβάνουν. Γι αυτό και ενεργούν κατά τρόπο απαξιωτικό για τη δική τους ρίζα την επαγγελματική. Αυτοί είναι μια μικρογραφία του τι γίνεται στη πολιτική ζωή αυτού του τόπου και ο τρόπος με τον οποίο καταστρέφεται στη χώρα μας κάθε τι που έχει χτιστεί με αγώνες και ιδρώτα πολλών ετών. Είναι ξεκάθαρο πως μπροστά στο προσωπικό τους συμφέρον δεν νοιάζονται για τίποτε και για κανένα. Κι οι περισσότεροι από αυτούς μάζεψαν ψήφους από τον κλάδο μας που πίστεψε ότι έστελνε στη Βουλή τη δική του φωνή. Ήταν λάθος και τα λάθη πάντα πληρώνονται. Στη προκειμένη περίπτωση μάλιστα πολύ ακριβά!!!!
Παρά την εκλογή τους, αποφάσισαν να διατηρήσουν την δημοσιογραφική τους ιδιότητα και όσα απορρέουν από αυτήν.
Βέβαια και άλλοι βουλευτές πράττουν το ίδιο. Κι ως ένα σημείο είναι σωστό και κατανοητό.
Όμως από τους 17 αυτούς δημοσιογράφους οι 10 όταν ήρθε η στιγμή , ψήφισαν νόμο και τροπολογίες σε βάρος των ασφαλιστικών τους ταμείων, που τώρα βέβαια δεν τα έχουν και πολύ ανάγκη.
 |
| Αργύρης Ντινόπουλος |
Οι ίδιοι που θέλουν να οδηγηθεί ο ΕΔΟΕΑΠ στον ΕΟΠΥΥ , εξακολουθούν και κάνουν χρήση των υπηρεσιών του, ενώ λογικά έπρεπε να απευθύνονται στον ΕΟΠΥΥ που τον θεωρούν καλό και υγιεί οργανισμό.
Η ενέργεια τους αυτή , έπρεπε να έχει σημάνει συναγερμό στις διοικήσεις της ΕΣΗΕΑ και του ΕΔΟΕΑΠ και να έχει κινηθεί η διαδικασία διαγραφής τους. Δεν είναι δυνατόν να μπαίνει σε δοκιμασία όλος ο κλάδος , επειδή αυτοί θέλουν να είναι τα καλά παιδιά του κόμματος τους, επειδή έχουν προσωπικές βλέψεις και οφέλη.
 |
| Γιώργος Βαρεμένος |
Στον αντίποδα των 10, μόλις 7 δημοσιογράφοι που έστω και για λόγους αντιπολιτευτικούς, ψήφισαν όχι στη λεηλασία. Και για να γνωρίζουν όλοι πιο καλά τα πράγματα πρέπει να αναφέρω πως οι μαχητές της διάλυσης των ταμείων μας είναι οι ; Σοφία Βούλτεψη, Αεγύρης Ντινόπουλος, Άννα Καραμανλή, Πάνος Παναγιωτόπουλος, Φωτεινή Πιπιλή, Γιάννης Μιχελάκης, Κώστας Γκιουλέκας, Φωτεινή Αραμπατζή, Γιώργος Κοντογιάννης, Βασίλης Οικονόμου.
Αυτούς δεν πρέπει ποτέ να τους ξεχάσουμε, αλλά και να τους θυμίζουμε συχνά πυκνά πόσο μεγάλο κακό έκαναν στον κλάδο.
 |
| Νάσος Αθανασίου |
Οι πιο πολλοί από τους παραπάνω είναι γνωστοί στο κοινό, κι ως εκ τούτου ξέρουν όλοι ποιοί είναι οι επαγγελματίες της πολιτικής που αναρριχήθηκαν μέσα από την δημοσιογραφική τους ιδιότητα. Μερικοί από αυτούς έχουν εξασφαλίσει σύνταξη και απο τη Βουλή , μαζί με όλα τα άλλα προνόμια που απολαμβάνουν. Γι αυτό και ενεργούν κατά τρόπο απαξιωτικό για τη δική τους ρίζα την επαγγελματική. Αυτοί είναι μια μικρογραφία του τι γίνεται στη πολιτική ζωή αυτού του τόπου και ο τρόπος με τον οποίο καταστρέφεται στη χώρα μας κάθε τι που έχει χτιστεί με αγώνες και ιδρώτα πολλών ετών. Είναι ξεκάθαρο πως μπροστά στο προσωπικό τους συμφέρον δεν νοιάζονται για τίποτε και για κανένα. Κι οι περισσότεροι από αυτούς μάζεψαν ψήφους από τον κλάδο μας που πίστεψε ότι έστελνε στη Βουλή τη δική του φωνή. Ήταν λάθος και τα λάθη πάντα πληρώνονται. Στη προκειμένη περίπτωση μάλιστα πολύ ακριβά!!!!
