Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Χάσαμε το τρένο !

Η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου και στο ματς με την Τσεχία έκανε τα ίδια λάθη , έχασε το ματς και μαζί με αυτό και το τρένο της πρόκρισης.
Βέβαια μαθηματικά δεν χάθηκε τίποτε. Αν κερδίσουμε την Ρωσία, περνάμε στους 8. Ωστόσο με την εικόνα που παρουσίασε η εθνική μας δεν πρέπει να πιστεύουμε σε τέτοια θαύματα, που μακάρι να γίνουν....
Η Τσεχία μας αιφνιδίασε, σημείωσε δύο γκολ στο 3΄και στο 6΄ και πήρε τη νίκη με 2-1.
Εμείς σημειώσαμε ένα γκολ στο 52΄με τον Γκέκα, άλλο ένα στο 40΄με τον Φωτάκη που δεν μέτρησε ως οφσάιντ ενώ ήταν κανονικό και μείναμε στην ήττα.
Η διαιτησία ( διαιτητής ο Γάλλος Λανουά και οι βοηθοί του ) μας αδίκησε και δεν είναι επισήμανση δικαιολογίας, αλλά καταγραφή μιας πραγματικότητας , που δείχνει πως σε διοικητικό επίπεδο πάσχουμε , είτε γιατί δεν λειτουργούμε σωστά, είτε γιατί δεν έχουμε σωστές δημόσιες σχέσεις.
Για την ήττα βέβαια δεν φταίει η διαιτησία μόνο. Την κύρια ευθύνη την έχει η δική μας ομάδα. Ο Σάντος έχει εμμονές   σε πρόσωπα όπως ο Χαλκιάς , που ευτυχώς κατάλαβε πως δεν τραβάει και αυτοαντικαταστάθηκε. Κι είμαστε τυχεροί που δεν θα ...μπορέσει να παίξει και κατά της Ρωσίας. Ο Χιώτης, κορυφαίος γκολκίπερ τη χρονιά που μας πέρασε βλέπει τους αγώνες από την τηλεόραση και θαυμάζει τον αντικειμενικό και οξυδερκή Σάντος.
Η επιλογή του Χολέμπας στο αριστερό άκρο δεν ήταν ότι καλύτερο και η αδράνεια όλων για ένα ημίχρονο γεγονός. Η νωθρότητα των ποδοσφαιριστών μας ανέδειξε την Τσεχία για 35΄ως ...υπερομάδα.
Ο Σάντος απέδειξε πως δεν είχε κάνει σωστούς υπολογισμούς και μάλλον είχε υπερεκτιμήσει ορισμένους ποδοσφαιριστές. Κι εκείνο το 4-3-3 τι το θέλει , αφού δεν έχει παίκτες να το εφαρμόσουν; Με πιο ενισχυμένο κέντρο και γρήγορους στην επίθεση , θα είχαμε μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας, από την τακτική της γιόμας.
Η Εθνική μας για να σταθεί θέλει παίκτες με το πάθος του Καραγκούνη και τη δύναμη του Μανιάτη. Τα αστεράκια που αναβοσβήνουν από αγώνα σε αγώνα δεν έχουν θέση σε μια Εθνική σε αυτή τη φάση των υποχρεώσεων της.
Ο Χολέμπας στο γκολ έχασε τον Γίρατσεκ και ο Πιλάρ βρήκε την άμυνα να κάνει βόλτα στο δεύτερο γκολ. Με άνεση και ευκολία έκανε η Τσεχία το 2-0. Στο δεύτερο γκολ ο Πιλάρ, πέρασε μέσα από τους Κατσουράνη και Τοροσίδη σχεδόν χωρίς αντίσταση....
Οι Τσέχοι ήταν διαβασμένοι, είχαν πλάνο , αιφνιδίασαν και πέτυχαν το σκοπό τους.
Το δικό μας πλάνο δεν κατάλαβα ποιο ήταν. Μήπως να μπούμε και να βάλουμε 5 γκολ στην ανύπαρκτη Τσεχία;
Καθένας στο ποδόσφαιρο γνωρίζει πως αν ξεπεράσεις χωρίς πρόβλημα τα πρώτα 15΄μετά μπορείς να κάνεις το παιγνίδι σου. Εμείς ;
Όσο φέρνω στη μνήμη μου την ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου από τον Χαλκιά στο δεύτερο γκολ τρελαίνομαι. Όχι τόσο για την απόδοση του γκολκίπερ, αλλά για την κρίση του Σάντος. Μα καλά ο προπονητής δεν είδε τίποτε στο ματς με την Πολωνία η πιστεύει πως δεν έχει 3 ισάξιους τερματοφύλακες;
Τελικά χάσαμε ένα ματς που δεν έπρεπε , από μια ομάδα που δεν είναι καλύτερη μας.
Κι ακόμα φάνηκε ένα πρόβλημα, της κατάλληλης ψυχολογικής προετοιμασίας. Όταν ένα παιγνίδι είναι καθοριστικό, κι έχεις αντίπαλο που προέρχεται από βαριά ήττα και θέλει πως και πως τη νίκη, δεν μπαίνει η ομάδα σα να πηγαίνει βόλτα στο πάρκο.
Πέρα λοιπόν από την απόδοση των διαιτητών , η ήττα είναι μόνο δική μας ευθύνη.