Το Euro 2012 τέλειωσε για την Εθνική μας ομάδα.
Η Γερμανία με 4-2 ήταν καλύτερη μας και δίκαια προκρίθηκε στην επόμενη φάση.
Η Ελλάδα βρέθηκε στη τιμητική θέση των καλύτερων 8 της Ευρώπης κι αυτό δεν είναι λίγο αν αναλογιστούμε ποιες ομάδες έχουν αποκλειστεί.
Η Εθνική μας για αρκετό διάστημα μας έκανε να ξεχάσουμε λίγο τα προβλήματα μας και να αποτοξινωθούμε από την πολιτική λαίλαπα.
Η Εθνική μας έδειξε και το πάθος μας σαν λαός.
Ο αγώνας ήταν άνισος. Πράγματι πάλεψε ο Δαυίδ κόντρα στον Γολιάθ, αλλά ο Γολιάθ νίκησε.
Για μια ακόμη φορά χάσαμε ένα ημίχρονο κι αυτό ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως το πετυχαίνουμε με τόσο αξιοθαύμαστο τρόπο.
Από την άλλη οι προπονητές έχουν εμμονές, κάνουν λάθη κατά την άποψη μου ανεπίτρεπτα. Θα ήθελα να ήμουν για λίγο στο μυαλό του Σάντος και να δω με τι κριτήρια επέλεξε τον Νίνη για το ματς κόντρα στους Γερμανούς. Έτσι παίξαμε με 10 για ένα ημίχρονο.
Ήθελα επίσης να μάθω αν ο Κατσουράνης παίζει με Προεδρικό διάταγμα στην ομάδα. Γιατί τώρα στο ποδόσφαιρο τρέχουν, μάχονται ,πασχίζουν και δεν περπατάνε.
Σε ένα τόσο δύσκολο και κρίσιμο ματς, οι παίκτες μας ξεκίνησαν σαν να ήταν απολιθωμένοι. Αργοί, σαστισμένοι, ράθυμοι, χωρίς νεύρο και πάθος.
Κι αυτή η ομάδα που στο ματς με την Ρωσία έκανε σεμινάριο αμυντικής τακτικής, ήταν ένα σουρωτήρι.
Παρόλα αυτά μετά το έξοχο γκολ του Λαμ στο 39΄που κανείς δεν πρόλαβε να μαρκάρει, ήρθε το 1-1 με τον Σαμαρά στο 55΄ και είπαμε πως φέραμε το ματς στα ίσα. Πέντε λεπτά αργότερα όμως μπήκε το ωραιότερο γκολ του αγώνα από τον Κεντίρα , άπιαστο βολέ κι εκεί τελειώσαμε.
Κι ενώ γνωρίζαμε το φονικό ένστικτο του Κλόζε και τη συνήθεια του να μας ...εκτελεί, τον αφήσαμε να πετύχει με κεφαλιά το 3-1 στο 67΄.
Ο Σάντος άργησε να κάνει αλλαγές προσώπων και τακτικής. Κι έτσι το 4-1 στο 73΄από τον Ρόις μας έκανε να νιώθουμε πολύ άβολα καθώς ο διασυρμός φαινόταν ορατός. Ευτυχώς όμως που κερδίσαμε το πέναλτι στο 90΄και ο Σαλπιγγίδης μείωσε σε 4-2. Αποτέλεσμα τιμητικό συγκριτικά με την απόδοση μας και τον αντίπαλο.
Έχοντας αντίπαλο μια ομάδα όπως η Γερμανία, φροντίζει την αμυντική τακτική και ενισχύεις με γερά εργαλεία το κέντρο. Με παίκτες μαχητές και παθιασμένους, με πνευμόνια για να καλύπτουν το χώρο, να αναχαιτούν, να καταστρέφουν τις προσπάθειες του αντιπάλου , να τον εκνευρίζουν και κυρίως να μπορούν να περάσουν μπαλιές στην επίθεση. Τέτοιο πράγμα δεν υπήρχε στην ομάδα μας .
Το 4-2 είναι βαρύ σκορ, αλλά δίκαιο.
Το καλό όλης αυτής της ιστορίας είναι πως ορισμένοι κατάλαβαν και αποφάσισαν να εγκαταλείψουν, γιατί από τον Σάντος δεν περιμέναμε κάτι.
Ο Νίκος Λυμπερόπουλος εγκαταλείπει την ενεργό δράση. Κι αυτό δείχνει μια λάθος επιλογή του Σάντος. Ο πολύ καλός αυτός ποδοσφαιριστής, ήδη είχε από μόνος του μπει σε μια άλλη φάση, άρα δεν είχε θέση σε αυτή την ομάδα περιορίζοντας έτσι τις επιλογές του προπονητή.
Ο Κώστας Χαλκιάς είπε αντίο στην Εθνική, καιρός ήταν. Πήρε όμως τη θέση ενός πολύ καλύτερου του του Διονύση Χιώτη, άλλο λάθος πάλι αυτό !
Ο Κώστας Κατσουράνης σκέφτεται να μη ξαναπάιξει στην Εθνική. Μακάρι να επιμείνει στην απόφαση του γιατί ο Σάντος θα τον ξανακαλέσει. Το ποδόσφαιρο τώρα όμως θέλει τρεχαλατζήδες και όχι περιπατητές. Κι ο Κώστας στον αγώνα πουλάει μυαλό στους άλλους.,...και δεν τρέχει, δεν συμμετέχει στην ομάδα όπως απαιτούν οι ανάγκες της.
Ενόψει Βραζιλίας, ο Σάντος πρέπει αν αναθεωρήσει πολλές από τις απόψεις του στις επιλογές που κάνει. Άλλα λάθη δεν επιτρέπονται, ούτε πρέπει να γίνουν, όταν η ΕΠΟ του δίνει όλα τα εφόδια που απαιτούνται ώστε να κάνει σωστά και καλά τη δουλειά του.
Ορισμένες επιλογές του Πορτογάλου σηκώνουν πολύ συζήτηση.
Αλίμονο αν αυτοί είναι οι καλύτεροι μας παίκτες.
Τώρα πρέπει να δούμε μπροστά και να αποτιμήσουμε τα λάθη που έγιναν.
Η Γερμανία με 4-2 ήταν καλύτερη μας και δίκαια προκρίθηκε στην επόμενη φάση.
Η Ελλάδα βρέθηκε στη τιμητική θέση των καλύτερων 8 της Ευρώπης κι αυτό δεν είναι λίγο αν αναλογιστούμε ποιες ομάδες έχουν αποκλειστεί.
Η Εθνική μας για αρκετό διάστημα μας έκανε να ξεχάσουμε λίγο τα προβλήματα μας και να αποτοξινωθούμε από την πολιτική λαίλαπα.
Η Εθνική μας έδειξε και το πάθος μας σαν λαός.
Ο αγώνας ήταν άνισος. Πράγματι πάλεψε ο Δαυίδ κόντρα στον Γολιάθ, αλλά ο Γολιάθ νίκησε.
Για μια ακόμη φορά χάσαμε ένα ημίχρονο κι αυτό ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως το πετυχαίνουμε με τόσο αξιοθαύμαστο τρόπο.
Από την άλλη οι προπονητές έχουν εμμονές, κάνουν λάθη κατά την άποψη μου ανεπίτρεπτα. Θα ήθελα να ήμουν για λίγο στο μυαλό του Σάντος και να δω με τι κριτήρια επέλεξε τον Νίνη για το ματς κόντρα στους Γερμανούς. Έτσι παίξαμε με 10 για ένα ημίχρονο.
Ήθελα επίσης να μάθω αν ο Κατσουράνης παίζει με Προεδρικό διάταγμα στην ομάδα. Γιατί τώρα στο ποδόσφαιρο τρέχουν, μάχονται ,πασχίζουν και δεν περπατάνε.
Σε ένα τόσο δύσκολο και κρίσιμο ματς, οι παίκτες μας ξεκίνησαν σαν να ήταν απολιθωμένοι. Αργοί, σαστισμένοι, ράθυμοι, χωρίς νεύρο και πάθος.
Κι αυτή η ομάδα που στο ματς με την Ρωσία έκανε σεμινάριο αμυντικής τακτικής, ήταν ένα σουρωτήρι.
Παρόλα αυτά μετά το έξοχο γκολ του Λαμ στο 39΄που κανείς δεν πρόλαβε να μαρκάρει, ήρθε το 1-1 με τον Σαμαρά στο 55΄ και είπαμε πως φέραμε το ματς στα ίσα. Πέντε λεπτά αργότερα όμως μπήκε το ωραιότερο γκολ του αγώνα από τον Κεντίρα , άπιαστο βολέ κι εκεί τελειώσαμε.
Κι ενώ γνωρίζαμε το φονικό ένστικτο του Κλόζε και τη συνήθεια του να μας ...εκτελεί, τον αφήσαμε να πετύχει με κεφαλιά το 3-1 στο 67΄.
Ο Σάντος άργησε να κάνει αλλαγές προσώπων και τακτικής. Κι έτσι το 4-1 στο 73΄από τον Ρόις μας έκανε να νιώθουμε πολύ άβολα καθώς ο διασυρμός φαινόταν ορατός. Ευτυχώς όμως που κερδίσαμε το πέναλτι στο 90΄και ο Σαλπιγγίδης μείωσε σε 4-2. Αποτέλεσμα τιμητικό συγκριτικά με την απόδοση μας και τον αντίπαλο.
Έχοντας αντίπαλο μια ομάδα όπως η Γερμανία, φροντίζει την αμυντική τακτική και ενισχύεις με γερά εργαλεία το κέντρο. Με παίκτες μαχητές και παθιασμένους, με πνευμόνια για να καλύπτουν το χώρο, να αναχαιτούν, να καταστρέφουν τις προσπάθειες του αντιπάλου , να τον εκνευρίζουν και κυρίως να μπορούν να περάσουν μπαλιές στην επίθεση. Τέτοιο πράγμα δεν υπήρχε στην ομάδα μας .
Το 4-2 είναι βαρύ σκορ, αλλά δίκαιο.
Το καλό όλης αυτής της ιστορίας είναι πως ορισμένοι κατάλαβαν και αποφάσισαν να εγκαταλείψουν, γιατί από τον Σάντος δεν περιμέναμε κάτι.
Ο Νίκος Λυμπερόπουλος εγκαταλείπει την ενεργό δράση. Κι αυτό δείχνει μια λάθος επιλογή του Σάντος. Ο πολύ καλός αυτός ποδοσφαιριστής, ήδη είχε από μόνος του μπει σε μια άλλη φάση, άρα δεν είχε θέση σε αυτή την ομάδα περιορίζοντας έτσι τις επιλογές του προπονητή.
Ο Κώστας Χαλκιάς είπε αντίο στην Εθνική, καιρός ήταν. Πήρε όμως τη θέση ενός πολύ καλύτερου του του Διονύση Χιώτη, άλλο λάθος πάλι αυτό !
Ο Κώστας Κατσουράνης σκέφτεται να μη ξαναπάιξει στην Εθνική. Μακάρι να επιμείνει στην απόφαση του γιατί ο Σάντος θα τον ξανακαλέσει. Το ποδόσφαιρο τώρα όμως θέλει τρεχαλατζήδες και όχι περιπατητές. Κι ο Κώστας στον αγώνα πουλάει μυαλό στους άλλους.,...και δεν τρέχει, δεν συμμετέχει στην ομάδα όπως απαιτούν οι ανάγκες της.
Ενόψει Βραζιλίας, ο Σάντος πρέπει αν αναθεωρήσει πολλές από τις απόψεις του στις επιλογές που κάνει. Άλλα λάθη δεν επιτρέπονται, ούτε πρέπει να γίνουν, όταν η ΕΠΟ του δίνει όλα τα εφόδια που απαιτούνται ώστε να κάνει σωστά και καλά τη δουλειά του.
Ορισμένες επιλογές του Πορτογάλου σηκώνουν πολύ συζήτηση.
Αλίμονο αν αυτοί είναι οι καλύτεροι μας παίκτες.
Τώρα πρέπει να δούμε μπροστά και να αποτιμήσουμε τα λάθη που έγιναν.
