Η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου τα τελευταία χρόνια βαδίζει το δρόμο των επιτυχιών και των διακρίσεων. Κι αυτό οφείλεται στο έργο που συντελείται τα τελευταία 10 χρόνια στην ΕΠΟ.
Συμμετοχή στις επιτυχίες έχουν όλοι όσοι βρίσκονται πέριξ της ομάδας , από τους υπαλλήλους του αρμόδιου τμήματος, το ιατρικό τημ, τους φροντιστές, τους φυσικοθεραπευτές, τους ποδοσφαιριστές και την τεχνική ηγεσία στο σύνολο της, αλλά και στην διοίκηση της Ομοσπονδίας.
Η Εθνική ομάδα , είναι αυτή που προβάλλει το ποδόσφαιρο μας στα πέρατα της γης, αλλά και αυτή που φέρνει χρήμα στην Ομοσπονδία.
Οι διοικούντες την ΕΠΟ γνωρίζουν πολύ καλά τη σημασία και το ρόλο της, γι αυτό και ρίχνουν όλο το βάρος των προσπαθειών τους στην ομάδα, ώστε να μη υπάρχουν προβλήματα και όλα να κυλάνε κανονικά και προγραμματισμένα.
Αυτοί όμως που παίρνουν το ζήτημα πατριωτικά , είναι οι πρόεδροι της Ομοσπονδίας.
Θυμόμαστε τον Γκαγκάτση να κλαίει για την Εθνική μας και να δηλώνει ως ο πιο μεγάλος οπαδός της. Όταν όμως έφυγε από τον προεδρικό θώκο, δεν τον είδαμε σχεδόν σε κανένα εκτός έδρας ματς της Εθνικής μας. Μερικές φορές μάλιστα απουσίασε και από τα παιγνίδια στην έδρα της.
Τώρα όρκους πίστης και αφοσίωσης ακούσαμε από τον απερχόμενο πρόεδρο Σοφοκλή Πιλάβιο. Ο χρόνος θα μας δείξει πόσο θα κρατήσει αυτή η κολόνια, κι αν οι παρουσίες του στην Εθνική μας στις προσπάθειες της γίνονται με δικές του θυσίες.
Για την Εθνική μας μιλάει και ο υποψήφιος πρόεδρος Γ. Σαρρής.
Το κεφάλαιο ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ στην ΕΠΟ είναι τεράστιο και εκ πείρας διοικητικής θα σας πω ότι μπορούν να γίνουν πάρα πολλά για να έχουμε έναν άξιο πρεσβευτή του ποδοσφαίρου μας σε όλο το κόσμο. Όπως και να το κάνουμε Εθνική δεν είναι μόνο η ομάδα και οι αγώνες της, αλλά το αθλητικό της κέντρο που πρέπει να είναι το καλύτερο της χώρας από κάθε άποψη. Είναι ο σχεδιασμός των εμφανίσεων της , που δεν πρέπει να είναι απόφαση του γούστου ενός προέδρου και δύο μελών του ΔΣ, αλλά μελέτη και σύμπλευση με το μάρκετινγκ της Ομοσπονδίας. Είναι το Μουσείο της με όλα τα εκθέματα , ακόμη κι αυτά που βρίσκονται στα σπίτια μελών των διοικητικών συμβουλίων παρελθόντων ετών. Είναι οι καλές και άριστες δημόσιες σχέσεις, οι εκδηλώσεις, τα οργανωμένα Fun Club , τα εισιτήρια των διαρκείας, η ισχυρή έδρα που όταν αγωνίζεται εκεί η Εθνική μας να αποπνέει τον Εθνικό της χαρακτήρα κι όχι να δείχνει φιλοξενούμενη σωματείου. Είναι η πληρότητα των γηπέδων που αγωνίζεται σε φιλικούς ή επίσημους αγώνες. Είναι πολλά και ΟΛΑ.
Οι διοικητικοί παράγοντες πρέπει κάποια στιγμή να πάψουν να ασχολούνται με τα ζητήματα της παραμονές αγώνων και να νοιάζονται μόνο για τα δωρεάν ταξιδάκια τους , κι ακόμα να αποκτήσει όλο το σύστημα τέτοια αίγλη σεβασμού και αξιοπρέπειας που να υποκλίνονται ΟΛΟΙ στο μεγαλείο και την παρουσία της. Ας μη ξεχνάμε πως αυτή η ομάδα έχει το εθνόσημο μας σε κάθε φανέλα της και πως κάθε αγώνα της , αρχίζει με την ανάκρουση του Εθνικού μας Ύμνου.
Όλα τα άλλα κροκοδείλια δάκρυα των διάφορων παραγόντων της ΕΠΟ και η δήθεν αγάπη τους στην ομάδα, έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Γιατί αυτή η Εθνική, όπως και όλες οι άλλες Εθνικές μας ανήκουν σε μας, σε ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες όπου κι αν βρίσκονται, όποια ομάδα κι αν υποστηρίζουν.
Η Εθνική ομάδα , είναι αυτή που προβάλλει το ποδόσφαιρο μας στα πέρατα της γης, αλλά και αυτή που φέρνει χρήμα στην Ομοσπονδία.
Οι διοικούντες την ΕΠΟ γνωρίζουν πολύ καλά τη σημασία και το ρόλο της, γι αυτό και ρίχνουν όλο το βάρος των προσπαθειών τους στην ομάδα, ώστε να μη υπάρχουν προβλήματα και όλα να κυλάνε κανονικά και προγραμματισμένα.
Αυτοί όμως που παίρνουν το ζήτημα πατριωτικά , είναι οι πρόεδροι της Ομοσπονδίας.
Θυμόμαστε τον Γκαγκάτση να κλαίει για την Εθνική μας και να δηλώνει ως ο πιο μεγάλος οπαδός της. Όταν όμως έφυγε από τον προεδρικό θώκο, δεν τον είδαμε σχεδόν σε κανένα εκτός έδρας ματς της Εθνικής μας. Μερικές φορές μάλιστα απουσίασε και από τα παιγνίδια στην έδρα της.
Για την Εθνική μας μιλάει και ο υποψήφιος πρόεδρος Γ. Σαρρής.
Το κεφάλαιο ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ στην ΕΠΟ είναι τεράστιο και εκ πείρας διοικητικής θα σας πω ότι μπορούν να γίνουν πάρα πολλά για να έχουμε έναν άξιο πρεσβευτή του ποδοσφαίρου μας σε όλο το κόσμο. Όπως και να το κάνουμε Εθνική δεν είναι μόνο η ομάδα και οι αγώνες της, αλλά το αθλητικό της κέντρο που πρέπει να είναι το καλύτερο της χώρας από κάθε άποψη. Είναι ο σχεδιασμός των εμφανίσεων της , που δεν πρέπει να είναι απόφαση του γούστου ενός προέδρου και δύο μελών του ΔΣ, αλλά μελέτη και σύμπλευση με το μάρκετινγκ της Ομοσπονδίας. Είναι το Μουσείο της με όλα τα εκθέματα , ακόμη κι αυτά που βρίσκονται στα σπίτια μελών των διοικητικών συμβουλίων παρελθόντων ετών. Είναι οι καλές και άριστες δημόσιες σχέσεις, οι εκδηλώσεις, τα οργανωμένα Fun Club , τα εισιτήρια των διαρκείας, η ισχυρή έδρα που όταν αγωνίζεται εκεί η Εθνική μας να αποπνέει τον Εθνικό της χαρακτήρα κι όχι να δείχνει φιλοξενούμενη σωματείου. Είναι η πληρότητα των γηπέδων που αγωνίζεται σε φιλικούς ή επίσημους αγώνες. Είναι πολλά και ΟΛΑ.
Οι διοικητικοί παράγοντες πρέπει κάποια στιγμή να πάψουν να ασχολούνται με τα ζητήματα της παραμονές αγώνων και να νοιάζονται μόνο για τα δωρεάν ταξιδάκια τους , κι ακόμα να αποκτήσει όλο το σύστημα τέτοια αίγλη σεβασμού και αξιοπρέπειας που να υποκλίνονται ΟΛΟΙ στο μεγαλείο και την παρουσία της. Ας μη ξεχνάμε πως αυτή η ομάδα έχει το εθνόσημο μας σε κάθε φανέλα της και πως κάθε αγώνα της , αρχίζει με την ανάκρουση του Εθνικού μας Ύμνου.
Όλα τα άλλα κροκοδείλια δάκρυα των διάφορων παραγόντων της ΕΠΟ και η δήθεν αγάπη τους στην ομάδα, έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Γιατί αυτή η Εθνική, όπως και όλες οι άλλες Εθνικές μας ανήκουν σε μας, σε ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες όπου κι αν βρίσκονται, όποια ομάδα κι αν υποστηρίζουν.
