Πάει χάλασε ο κόσμος. Ένα αποκούμπι είχε ο λαός , μια ελπίδα στην εκκλησία για όσους πιστεύουν, χάθηκε κι αυτό. Ποιος δεν είδε τι έγινε στη Θεσσαλονίκη στη γιορτή του Αγ. Δημητρίου πολιούχου και προστάτη της πόλης. Ορδές στρατών και αστυνομικών, απαγόρευαν στο κόσμο να πάει να προσκυνήσει την εικόνα του Αγίου. Έφτασαν στο σημείο να βγάλουν προσκλήσεις για να πας στην εκκλησία, λες και είναι ιδιωτική επιχείρηση, λες και είναι θέατρο....Όποιος δεν είχε πρόσκληση δεν μπορούσε όχι να μπει στην εκκλησία, αλλά ούτε να πλησιάσει.
Κι όλα αυτά για να μπορέσουν οι δήθεν επίσημοι να πάνε να εκκλησιαστούν. Αυτοί δηλαδή που θυμούνται τον Αγ. Δημήτριο μόνο την ημέρα της γιορτής του και πηγαίνουν στην εκκλησία βλέποντας τον σαν εκδήλωση κι όχι σαν μια υποχρέωση.
Υπάρχουν όμως και οι άλλοι , οι πιστοί, αυτοί που προσβλέπουν στον Άγιο και παρακαλάνε για την βοήθεια του, αυτοί που δεν έχουν άλλη ελπίδα εκτός από την βοήθεια του Θεού και του Αγίου. Αυτοί πάνε κάθε μέρα κι ανάβουν το κεράκι τους, προσεύχονται, προσκυνάνε κι ελπίζουν στη βοήθεια του για κάτι καλύτερο.
Κι εδώ λοιπόν έρχεται ο ρόλος του Δεσπότη. Πως άφησε ο Μητροπολίτης Άνθιμος να γίνει αυτό το πανηγύρι; Γιατί έκανε πίσω και σε ένα δικό του χώρο, άφησε να κάνουν κουμάντο οι πολιτικοί και οι στρατιωτικοί; Γιατί δέχθηκε να λειτουργήσει κάτω από τέτοιες συνθήκες και με το λαό μακριά; Ο μοναδικός υπεύθυνος γι αυτά τα χάλια, γι αυτά τα υπέρμετρα καραγκιοζιλίκια, είναι ο Άνθιμος. Αυτός που έπρεπε να είναι με το λαό και τους πιστούς, αυτός που δεν έπρεπε να ξεχωρίζει κανένα αφού όλοι παιδιά του Θεού είναι και έπρεπε να βάλει τα στήθια του και αν αποτρέψει αυτό το αίσχος. Η εκκλησία δεν ανήκει σε κανένα, ανήκει σε όλους και ο Δεσπότης , είναι αυτός που πρέπει να προστατεύει και την εκκλησία και το ποίμνιο του.
Το χειρότερο όλων είναι πως κανένας άλλος Μητροπολίτης δεν τόλμησε να σχολιάσει το απαράδεκτο αυτό γεγονός. Ντροπή και μόνο ντροπή για όλους αυτούς που έχουν μάθει από άμβωνος να σχολιάζουν διάφορα και παράλληλα να κηρύττουν το λόγο του Θεού.....
 |
| Ανθιμος Μητροπολιτης Θεσσαλονικης |
Υπάρχουν όμως και οι άλλοι , οι πιστοί, αυτοί που προσβλέπουν στον Άγιο και παρακαλάνε για την βοήθεια του, αυτοί που δεν έχουν άλλη ελπίδα εκτός από την βοήθεια του Θεού και του Αγίου. Αυτοί πάνε κάθε μέρα κι ανάβουν το κεράκι τους, προσεύχονται, προσκυνάνε κι ελπίζουν στη βοήθεια του για κάτι καλύτερο.
Κι εδώ λοιπόν έρχεται ο ρόλος του Δεσπότη. Πως άφησε ο Μητροπολίτης Άνθιμος να γίνει αυτό το πανηγύρι; Γιατί έκανε πίσω και σε ένα δικό του χώρο, άφησε να κάνουν κουμάντο οι πολιτικοί και οι στρατιωτικοί; Γιατί δέχθηκε να λειτουργήσει κάτω από τέτοιες συνθήκες και με το λαό μακριά; Ο μοναδικός υπεύθυνος γι αυτά τα χάλια, γι αυτά τα υπέρμετρα καραγκιοζιλίκια, είναι ο Άνθιμος. Αυτός που έπρεπε να είναι με το λαό και τους πιστούς, αυτός που δεν έπρεπε να ξεχωρίζει κανένα αφού όλοι παιδιά του Θεού είναι και έπρεπε να βάλει τα στήθια του και αν αποτρέψει αυτό το αίσχος. Η εκκλησία δεν ανήκει σε κανένα, ανήκει σε όλους και ο Δεσπότης , είναι αυτός που πρέπει να προστατεύει και την εκκλησία και το ποίμνιο του.
