Οι πολιτικοί κατάφεραν να διαλύσουν την Ελλάδα μας. Σε κάθε τομέα της ζωής μας κι ένα πρόβλημα. Κι όλα αυτά δεν έγιναν από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά με πρόγραμμα πολλών ετών. Οι δήθεν ....προοδευτικές δυνάμεις, με την κατάλληλη προπαγάνδα, άλλαξαν την διδακτέα ύλη στα σχολεία. Κατάφεραν να μη ξέρει σήμερα ο νέος την ιστορία του τόπου του. Ισοπέδωσαν τη θρησκεία μας με την δήθεν ευαισθησία στις θρησκείες των άλλων λαών. Παρερμηνεύθηκε ο όρος δημοκρατία και άφησαν να εξελιχθεί σε μείζον ζήτημα η βία και η ανταρσία, αφού δεν πήραν κανένα μέτρο έγκαιρα. Για να κάνουν πως έχουν ρόλο, ψήφιζαν σε κάθε περίοδο της Βουλής νόμους. Οι περισσότεροι από αυτούς είτε δεν εφαρμόστηκαν ποτέ, είτε έμειναν ανενεργοί , ή εφαρμόστηκαν κατά περίπτωση. Φτάσαμε λοιπόν σε ένα σημείο πλήρους εξαθλίωσης και χαλάρωσης θεσμών.
Πέρυσι στη παρέλαση έγιναν έκτροπα. Η διαμαρτυρία του κόσμου έντεχνα μετατράπηκε σε βία και αντίδραση σκληρή. Φέτος η παρέλαση ιδιωτικοποιήθηκε, ήταν για λίγους και ο κόσμος απομακρύνθηκε , αλλά και να πήγαινε δεν θα μπορούσε να ζήσει το ρυθμό και το θέμα της παρέλασης, αφού ο χώρος είχε αποκλειστεί.
Βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους μιας εποχής, στην αρχή του τέλους των θεσμών και των αρχών που εκατομμύρια συμπατριωτών μας έζησαν μέσα από τα χρόνια που πέρασαν. Σε λίγο δεν θα τιμάμε τίποτε, δεν θα θυμόμαστε τίποτε και όπως λέει ο λαός, όποιος δεν θυμάται τι πέρασε, είναι γραφτό του να το ξαναπεράσει....
Φέτος στη παρέλαση πήγαν οι δήθεν επίσημοι και ο στρατός. Σε λίγα χρόνια και αυτό θα καταργηθεί, γιατί δεν θα έχει την απαραίτητη προβολή που θέλουν οι επίσημοι και θα μοιάζει στην αρχή σαν αγγαρεία, για να βρεθεί ο τρόπος και ο λόγος να καταργηθούν οι μέρες τιμής και μνήμης.
Δήμαρχος ο άλλος και δεν πάει στην παρέλαση των μαθητών, γιατί βρίσκει πως δεν συντρέχει κανένας λόγος....
Κι αντι σχολείου να θυμηθώ τα λόγια του Κίσινγκερ, πως αυτό το λαό, τον Ελληνικό, για να τον νικήσουμε , πρέπει να τον χτυπήσουμε στη γλώσσα του, στον πολιτισμό , στα ήθη και έθιμα του...
Πέρυσι στη παρέλαση έγιναν έκτροπα. Η διαμαρτυρία του κόσμου έντεχνα μετατράπηκε σε βία και αντίδραση σκληρή. Φέτος η παρέλαση ιδιωτικοποιήθηκε, ήταν για λίγους και ο κόσμος απομακρύνθηκε , αλλά και να πήγαινε δεν θα μπορούσε να ζήσει το ρυθμό και το θέμα της παρέλασης, αφού ο χώρος είχε αποκλειστεί.
Βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους μιας εποχής, στην αρχή του τέλους των θεσμών και των αρχών που εκατομμύρια συμπατριωτών μας έζησαν μέσα από τα χρόνια που πέρασαν. Σε λίγο δεν θα τιμάμε τίποτε, δεν θα θυμόμαστε τίποτε και όπως λέει ο λαός, όποιος δεν θυμάται τι πέρασε, είναι γραφτό του να το ξαναπεράσει....
Φέτος στη παρέλαση πήγαν οι δήθεν επίσημοι και ο στρατός. Σε λίγα χρόνια και αυτό θα καταργηθεί, γιατί δεν θα έχει την απαραίτητη προβολή που θέλουν οι επίσημοι και θα μοιάζει στην αρχή σαν αγγαρεία, για να βρεθεί ο τρόπος και ο λόγος να καταργηθούν οι μέρες τιμής και μνήμης.
Δήμαρχος ο άλλος και δεν πάει στην παρέλαση των μαθητών, γιατί βρίσκει πως δεν συντρέχει κανένας λόγος....
Κι αντι σχολείου να θυμηθώ τα λόγια του Κίσινγκερ, πως αυτό το λαό, τον Ελληνικό, για να τον νικήσουμε , πρέπει να τον χτυπήσουμε στη γλώσσα του, στον πολιτισμό , στα ήθη και έθιμα του...
