Το ελληνικό ποδόσφαιρο βιώνει κακές ημέρες. Η εικόνα του είναι όμοια με αυτή της γενικότερης εικόνας της χώρας μας. Μιζέρια, γκρίνια, κακές αποδώσεις...
Από τη στιγμή μεγάλα σωματεία όπως η ΑΕΚ και ο Παναθηναϊκός παραπαίουν, κανείς δεν μπορεί να νοιώθει ικανοποιημένος, αν φυσικά αγαπάει το ποδόσφαιρο.
Το ζητούμενο δεν είναι να έχουμε μια ισχυρή ομάδα που να παίρνει από τον Δεκέμβριο το πρωτάθλημα, αλλά να έχουμε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα.
Ακόμη και οι Ολυμπιακοί που χαίρονται - αν χαίρονται όλοι - με όλα αυτά κάποια στιγμή θα χάσουν το ενδιαφέρον τους, κι ο αντίκτυπος μακροπρόθεσμα, θα είναι να δημιουργηθούν και στην ομάδα τους προβλήματα.
Τις τελευταίες ημέρες υπάρχει μια δυσφορία στις τάξεις της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού με τους προπονητές των ομάδων, κι είναι λάθος.
Η ΑΕΚ αντικατέστησε ήδη τον Βαγγέλη Βλάχο και πήρε τον Λίνεν.
Στον Παναθηναϊκό αποδοκιμάζουν τον Φερέϊρα και πιέζουν για την αντικατάσταση του.
Αυτά είναι λάθη γιατί βλέπουμε το δέντρο και δεν βλέπουμε το δάσος. Γιατί δεν καταλαβαίνουμε πως το πρόβλημα δεν είναι οι προπονητές, αλλά οι ανίσχυρες διοικητικά και οικονομικά διοικήσεις.
Άλλωστε η παροιμία λέει πως το ψάρι βρομάει από το κεφάλι και σε κάθε ΠΑΕ το κεφάλι είναι η διοίκηση.
Στην ΑΕΚ προσπάθησαν να βρούνε λύσεις, αλλά τα προβλήματα ήταν τεράστια κι έχουν μακρά ιστορία, γιατί το χρέος μεγάλωσε μετά από μια σειρά διοικητικών λαθών. Κι έγινε τόσο δυσβάστακτο που κανείς δεν είναι πλέον διατεθειμένος να το αναλάβει.
Ο μοναδικός που μπορούσε να δώσει λύση, ήταν ο Δημήτρης Μελισσανίδης, αλλά του χτύπησαν την πόρτα, δεν δέχθηκαν την πρόταση του που ήταν να πληρωθεί το χρέος, να παραδοθούν οι μετοχές και να φύγουν όσοι δημιούργησαν τα προβλήματα. Κι αν γινόταν αυτό, η ΑΕΚ σήμερα θα πρωταγωνιστούσε, αντί να βολοδέρνει στη τελευταία θέση της βαθμολογίας και με συλλογή μόλις 2 βαθμών μετά από 7 αγωνιστικές. Κι αυτό είναι κάτι που μάλλον δεν έχει ξανασυμβεί στο σωματείο αυτό.
Από την άλλη στον Παναθηναϊκό, οι γνωστοί άγνωστοι έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να διώξουν την οικογένεια Βαρδινογιάννη. Και το πέτυχαν.
Τώρα η οικογένεια παρακολουθεί τα δρώμενα και ο Παναθηναϊκός ψάχνει να βρει την πυξίδα του. Ο νέος σωτήρας του σωματείου ο Γιάννης Αλαφούζος, πήρε τις μετοχές της οικογένειας χωρίς να βάλει το χέρι στη τσέπη. Κατάφερε μάλιστα να πάρει χωρίς αποζημίωση για ένα χρονικό διάστημα και τις εγκαταστάσεις της Παιανίας. Στη συνέχεια, αντί να βάλει χρήματα, αφού ήθελε να κάνει τον καπετάνιο, ή έστω να βρει ανθρώπους να βοηθήσουν προς αυτή τη κατεύθυνση, άρχισε να ασχολείται με τα τουίτερ σε βάρος των αιωνίων αντιπάλων και να βάλει κατά της διαιτησίας, του ...κατεστημένου και της ΕΠΟ. Κανείς προφανώς δεν του είπε του άπειρου κατά τα άλλα παράγοντα πως οι μεγάλοι και δυνατοί δεν φωνάζουν, ούτε διαμαρτύρονται. Αλλά μάχονται και δημιουργούν αξιόμαχο σύνολο ικανό να κατατροπώσει τους πάντες. Ή έστω να δώσει τις μάχες του σαν ίσος προς ίσον. Στη συνέχεια επειδή είδε πως έπρεπε να κινηθεί και με χρήματα, πούλησε ή άφησε να φύγουν παίκτες αξίας χωρίς να τους αντικαταστήσει. Κι ακόμα δημιούργησε την Παναθηναϊκή συμμαχία ελπίζοντας πως θα συγκεντρώσει τουλάχιστον 40.000 μέλη που με τον οβολό τους θα γέμιζε τα ταμεία. Το εγχείρημα απέτυχε μέχρι στιγμής. Οι φίλαθλοι απομακρύνθηκαν, η ομάδα παραπαίει και δείχνει πως δεν έχει ταυτότητα. Κι ο Φερέϊρα προσπαθεί για το καλύτερο. Γιατί αποτυχημένο προπονητή δεν μπορείς να τον πεις. Κι ούτε υπάρχει προπονητής στο κόσμο που δεν θέλει ή δεν προσπαθεί να φτιάξει μια καλή ομάδα. ΄΄Αλλο όμως είναι να τρέχεις στο ράλι με Φερράρι , κι άλλο με Φιατάκι 500.
Άντε λοιπόν να φύγει ο Φερέϊρα , ο επόμενος θα έχει το μαγικό ραβδί και να μεταμορφώσει τους παίκτες σε σούπερ σταρ;
Το πρόβλημα λοιπόν και για τα δύο σωματεία είναι ότι δεν έχουν ισχυρές οικονομικά διοικήσεις. Κι αυτές δεν γίνονται ποτέ με συνασπισμό δυνάμεων, αλλά με κάποιον , όπως για παράδειγμα ο Ιβάν Σαββίδης στον ΠΑΟΚ, που βάζει λεφτά και καταστρώνει πρόγραμμα. 'Οσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν αυτοί που κρατάνε στα χέρια τους πηδάλιο - χειροβομβίδα , τόσο καλύτερα θα είναι και γι αυτούς και για τα μεγάλα σωματεία που διοικούν.
Από τη στιγμή μεγάλα σωματεία όπως η ΑΕΚ και ο Παναθηναϊκός παραπαίουν, κανείς δεν μπορεί να νοιώθει ικανοποιημένος, αν φυσικά αγαπάει το ποδόσφαιρο.
Το ζητούμενο δεν είναι να έχουμε μια ισχυρή ομάδα που να παίρνει από τον Δεκέμβριο το πρωτάθλημα, αλλά να έχουμε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα.
Ακόμη και οι Ολυμπιακοί που χαίρονται - αν χαίρονται όλοι - με όλα αυτά κάποια στιγμή θα χάσουν το ενδιαφέρον τους, κι ο αντίκτυπος μακροπρόθεσμα, θα είναι να δημιουργηθούν και στην ομάδα τους προβλήματα.
Τις τελευταίες ημέρες υπάρχει μια δυσφορία στις τάξεις της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού με τους προπονητές των ομάδων, κι είναι λάθος.
Η ΑΕΚ αντικατέστησε ήδη τον Βαγγέλη Βλάχο και πήρε τον Λίνεν.
Στον Παναθηναϊκό αποδοκιμάζουν τον Φερέϊρα και πιέζουν για την αντικατάσταση του.
Αυτά είναι λάθη γιατί βλέπουμε το δέντρο και δεν βλέπουμε το δάσος. Γιατί δεν καταλαβαίνουμε πως το πρόβλημα δεν είναι οι προπονητές, αλλά οι ανίσχυρες διοικητικά και οικονομικά διοικήσεις.
Άλλωστε η παροιμία λέει πως το ψάρι βρομάει από το κεφάλι και σε κάθε ΠΑΕ το κεφάλι είναι η διοίκηση.
 |
| Ο πρόεδρος της ΑΕΚ κ. Δημητρέλος |
Ο μοναδικός που μπορούσε να δώσει λύση, ήταν ο Δημήτρης Μελισσανίδης, αλλά του χτύπησαν την πόρτα, δεν δέχθηκαν την πρόταση του που ήταν να πληρωθεί το χρέος, να παραδοθούν οι μετοχές και να φύγουν όσοι δημιούργησαν τα προβλήματα. Κι αν γινόταν αυτό, η ΑΕΚ σήμερα θα πρωταγωνιστούσε, αντί να βολοδέρνει στη τελευταία θέση της βαθμολογίας και με συλλογή μόλις 2 βαθμών μετά από 7 αγωνιστικές. Κι αυτό είναι κάτι που μάλλον δεν έχει ξανασυμβεί στο σωματείο αυτό.
 |
| Ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού κ. Αλαφούζος |
Τώρα η οικογένεια παρακολουθεί τα δρώμενα και ο Παναθηναϊκός ψάχνει να βρει την πυξίδα του. Ο νέος σωτήρας του σωματείου ο Γιάννης Αλαφούζος, πήρε τις μετοχές της οικογένειας χωρίς να βάλει το χέρι στη τσέπη. Κατάφερε μάλιστα να πάρει χωρίς αποζημίωση για ένα χρονικό διάστημα και τις εγκαταστάσεις της Παιανίας. Στη συνέχεια, αντί να βάλει χρήματα, αφού ήθελε να κάνει τον καπετάνιο, ή έστω να βρει ανθρώπους να βοηθήσουν προς αυτή τη κατεύθυνση, άρχισε να ασχολείται με τα τουίτερ σε βάρος των αιωνίων αντιπάλων και να βάλει κατά της διαιτησίας, του ...κατεστημένου και της ΕΠΟ. Κανείς προφανώς δεν του είπε του άπειρου κατά τα άλλα παράγοντα πως οι μεγάλοι και δυνατοί δεν φωνάζουν, ούτε διαμαρτύρονται. Αλλά μάχονται και δημιουργούν αξιόμαχο σύνολο ικανό να κατατροπώσει τους πάντες. Ή έστω να δώσει τις μάχες του σαν ίσος προς ίσον. Στη συνέχεια επειδή είδε πως έπρεπε να κινηθεί και με χρήματα, πούλησε ή άφησε να φύγουν παίκτες αξίας χωρίς να τους αντικαταστήσει. Κι ακόμα δημιούργησε την Παναθηναϊκή συμμαχία ελπίζοντας πως θα συγκεντρώσει τουλάχιστον 40.000 μέλη που με τον οβολό τους θα γέμιζε τα ταμεία. Το εγχείρημα απέτυχε μέχρι στιγμής. Οι φίλαθλοι απομακρύνθηκαν, η ομάδα παραπαίει και δείχνει πως δεν έχει ταυτότητα. Κι ο Φερέϊρα προσπαθεί για το καλύτερο. Γιατί αποτυχημένο προπονητή δεν μπορείς να τον πεις. Κι ούτε υπάρχει προπονητής στο κόσμο που δεν θέλει ή δεν προσπαθεί να φτιάξει μια καλή ομάδα. ΄΄Αλλο όμως είναι να τρέχεις στο ράλι με Φερράρι , κι άλλο με Φιατάκι 500.
Άντε λοιπόν να φύγει ο Φερέϊρα , ο επόμενος θα έχει το μαγικό ραβδί και να μεταμορφώσει τους παίκτες σε σούπερ σταρ;
Το πρόβλημα λοιπόν και για τα δύο σωματεία είναι ότι δεν έχουν ισχυρές οικονομικά διοικήσεις. Κι αυτές δεν γίνονται ποτέ με συνασπισμό δυνάμεων, αλλά με κάποιον , όπως για παράδειγμα ο Ιβάν Σαββίδης στον ΠΑΟΚ, που βάζει λεφτά και καταστρώνει πρόγραμμα. 'Οσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν αυτοί που κρατάνε στα χέρια τους πηδάλιο - χειροβομβίδα , τόσο καλύτερα θα είναι και γι αυτούς και για τα μεγάλα σωματεία που διοικούν.
