Είναι γεγονός πως έχουμε έναν από τους χειρότερους κρατικούς μηχανισμούς στην Ευρώπη. Κάθε κομμάτι αυτής της μηχανής , πάσχει και το χειρότερο είναι πως η κατάσταση έχει περιέλθει σε τέτοια χάλια που δεν διορθώνεται με τίποτε.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο κρατικός μηχανισμός είναι προβληματικός. Γιατί είναι η εικόνα του πελατειακού κράτους. Των ανθρώπων που είχαν μάθει να ζούνε σε βάρος άλλων και αυτών που εξέθρεψαν το τέρας μιας άρρωστης πολιτικής κατάστασης.
Σήμερα μιλάμε για τεμπέληδες δημόσιους υπαλλήλους, για επίορκους δημόσιους υπαλλήλους, για κομπιναδόρους , κλέφτες κ.λ.π που δυστυχώς είναι περισσότεροι των καλών και τίμια εργαζόμενων συναδέλφων τους.
Αυτός ο τεράστιος μηχανισμός , που δίκαια και εξ ανάγκης τώρα συρρικνώνεται, δημιούργησε κυβερνήσεις με ανίκανα στελέχη που οδήγησαν την χώρα σε αδιέξοδα.
Σπάνια θα βρεις πολιτικό που να έκανε μόνο μια θητεία και σπανιότερα θα βρεις πολιτικό που να μπήκε στη Βουλή φτωχός και να βγήκε με τα ίδια στοιχεία. 'Ολοι βγήκαν κερδισμένοι και μαζί εμ αυτούς και όλος ο εσμός των πέριξ αυτών κινούμενων.
Κοιτώντας λοιπόν τα δικά τους κέρδη και οφέλη, οι πολιτικοί δε νοιάστηκαν να στήσουν ένα κράτος δικαίου και ισορροπιών. Έτσι μας οδήγησαν σήμερα στην απελπισία, την κατάθλιψη, την απόγνωση, το φόβο και τον πόνο.
Κανείς μηχανισμός δεν δουλεύει σωστά. Κι ενώ κάποτε αγοράζαμε σπίτια, εξοχικά, αυτοκίνητα, σκάφη και ότι ήθελε και μπορούσε καθένας, έρχονται σήμερα και ανατρέπουν τα σχέδια. Υπερ-φορολογούν τα σπίτια που άλλοτε τα έβλεπε κάποιος ως επένδυση. Υπερ-φορολογούν τα αυτοκίνητα, τις επιχειρήσεις τα πάντα.
Αν γνώριζε κάθε Έλληνας επενδυτής, πως τοποθετώντας τα χρήματα του στην αγορά ενός σπιτιού πριν μερικά χρόνια, σήμερα θα του ζητούσαν να κάνει το κράτος συνεταίρο, ίσως να έκανε διαφορετική επένδυση. Άν έλεγαν πως τα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού θα ήατν μετά από μερικά χρόνια απαγορευτικά για μια μεγάλη μερίδα του κόσμου, πάλι θα ήταν διαφορετικά τα αποτελέσματα. Αυτοί οι ανίκανοι λοιπόν τι έκαναν. Μας άφησαν να ζούμε άναρχα, να σκεφτόμαστε χωρίς περιορισμούς και χωρίς να βλέπουμε το μέλλον διαφορετικά και σήμερα , αλλάζουν όλα τα δεδομένα.
Έχουμε να κάνουμε με ένα αναξιόπιστο κράτος. Με ένα διαλυμένο κράτος που το αναγκάζουν οι πιστωτές του να πάρει μέτρα που από μόνοι μας έπρεπε να έχουμε πάρει εδώ και χρόνια.
Έχουμε ένα από τα πιο πλούσια κοινοβούλια της ευρώπης, με βουλευτές πάμπλουτους, πολύ καλά αμειβόμενους. Βουλευτές που απολαμβάνουν πολλών προνομίων , που κανείς πολίτης δεν μπορεί να έχει. Στελέχη που δεν έχουν εργαστεί ποτέ στη ζωή τους και δηλώνουν επαγγελματίες πολιτικοί. Ανθρώπους που χαράζουν τη μοίρα μας, χωρίς ποτέ να ξέρουν τη ζωή μας, χωρίς να γνωρίζουν πως ζούνε οι απλοί άνθρωποι. Γι αυτό και αυτή η αναλγησία στα προβλήματα των ΑμΕΑ, των συνταξιούχων, των άνεργων, των χαμηλόμισθων , της νεολαίας που δεν βλέπει ούτε παρών, ούτε μέλλον. Γι αυτό και δεν συγκινούνται από τις αυτοκτονίες ευαίσθητων συνανθρώπων μας , ούτε καταλαβαίνουν την απόγνωση που έχουμε όλοι μας για την επίλυση κυρίως των προβλημάτων του σήμερα, γιατί για αύριο....ποιος ζει και ποιος πεθαίνει !
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο κρατικός μηχανισμός είναι προβληματικός. Γιατί είναι η εικόνα του πελατειακού κράτους. Των ανθρώπων που είχαν μάθει να ζούνε σε βάρος άλλων και αυτών που εξέθρεψαν το τέρας μιας άρρωστης πολιτικής κατάστασης.
Σήμερα μιλάμε για τεμπέληδες δημόσιους υπαλλήλους, για επίορκους δημόσιους υπαλλήλους, για κομπιναδόρους , κλέφτες κ.λ.π που δυστυχώς είναι περισσότεροι των καλών και τίμια εργαζόμενων συναδέλφων τους.
Αυτός ο τεράστιος μηχανισμός , που δίκαια και εξ ανάγκης τώρα συρρικνώνεται, δημιούργησε κυβερνήσεις με ανίκανα στελέχη που οδήγησαν την χώρα σε αδιέξοδα.
Σπάνια θα βρεις πολιτικό που να έκανε μόνο μια θητεία και σπανιότερα θα βρεις πολιτικό που να μπήκε στη Βουλή φτωχός και να βγήκε με τα ίδια στοιχεία. 'Ολοι βγήκαν κερδισμένοι και μαζί εμ αυτούς και όλος ο εσμός των πέριξ αυτών κινούμενων.
Κοιτώντας λοιπόν τα δικά τους κέρδη και οφέλη, οι πολιτικοί δε νοιάστηκαν να στήσουν ένα κράτος δικαίου και ισορροπιών. Έτσι μας οδήγησαν σήμερα στην απελπισία, την κατάθλιψη, την απόγνωση, το φόβο και τον πόνο.
Κανείς μηχανισμός δεν δουλεύει σωστά. Κι ενώ κάποτε αγοράζαμε σπίτια, εξοχικά, αυτοκίνητα, σκάφη και ότι ήθελε και μπορούσε καθένας, έρχονται σήμερα και ανατρέπουν τα σχέδια. Υπερ-φορολογούν τα σπίτια που άλλοτε τα έβλεπε κάποιος ως επένδυση. Υπερ-φορολογούν τα αυτοκίνητα, τις επιχειρήσεις τα πάντα.
Αν γνώριζε κάθε Έλληνας επενδυτής, πως τοποθετώντας τα χρήματα του στην αγορά ενός σπιτιού πριν μερικά χρόνια, σήμερα θα του ζητούσαν να κάνει το κράτος συνεταίρο, ίσως να έκανε διαφορετική επένδυση. Άν έλεγαν πως τα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού θα ήατν μετά από μερικά χρόνια απαγορευτικά για μια μεγάλη μερίδα του κόσμου, πάλι θα ήταν διαφορετικά τα αποτελέσματα. Αυτοί οι ανίκανοι λοιπόν τι έκαναν. Μας άφησαν να ζούμε άναρχα, να σκεφτόμαστε χωρίς περιορισμούς και χωρίς να βλέπουμε το μέλλον διαφορετικά και σήμερα , αλλάζουν όλα τα δεδομένα.
Έχουμε να κάνουμε με ένα αναξιόπιστο κράτος. Με ένα διαλυμένο κράτος που το αναγκάζουν οι πιστωτές του να πάρει μέτρα που από μόνοι μας έπρεπε να έχουμε πάρει εδώ και χρόνια.
Έχουμε ένα από τα πιο πλούσια κοινοβούλια της ευρώπης, με βουλευτές πάμπλουτους, πολύ καλά αμειβόμενους. Βουλευτές που απολαμβάνουν πολλών προνομίων , που κανείς πολίτης δεν μπορεί να έχει. Στελέχη που δεν έχουν εργαστεί ποτέ στη ζωή τους και δηλώνουν επαγγελματίες πολιτικοί. Ανθρώπους που χαράζουν τη μοίρα μας, χωρίς ποτέ να ξέρουν τη ζωή μας, χωρίς να γνωρίζουν πως ζούνε οι απλοί άνθρωποι. Γι αυτό και αυτή η αναλγησία στα προβλήματα των ΑμΕΑ, των συνταξιούχων, των άνεργων, των χαμηλόμισθων , της νεολαίας που δεν βλέπει ούτε παρών, ούτε μέλλον. Γι αυτό και δεν συγκινούνται από τις αυτοκτονίες ευαίσθητων συνανθρώπων μας , ούτε καταλαβαίνουν την απόγνωση που έχουμε όλοι μας για την επίλυση κυρίως των προβλημάτων του σήμερα, γιατί για αύριο....ποιος ζει και ποιος πεθαίνει !
