Οι εκλογές έγιναν και ο λαός αποφάσισε τι θέλει. Αυτοί που δεν αποφάσισαν η δεν ξέρουν τι θέλουν είναι οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων της χώρας. Αν και θα μπορούσα να πω ότι καθένας από αυτούς θέλει τη πρωθυπουργία της χώρας έστω και για λίγο.
Από την επομένη των εκλογών έχουμε πήξει στα λόγια. Λόγια και μόνο λόγια. Φούσκες και ουσία καμία, λες και ενδιαφέρει τον εργαζόμενο η τον συνταξιούχο, τον άνεργο η τον φοιτητή η επιθυμία των επαγγελματιών πολιτικών, αυτών που ποτέ δεν δούλεψαν στη ζωή τους, αλλά που έμαθαν να δουλεύουν το κόσμο.
Ο Τσίπρας που καμώνεται ότι νοιάζεται για το καλό μας, έπρεπε να μας έχει ήδη πει πέρα από τις κατηγορίες του κατά των πολιτικών αντιπάλων του, πως σκέφτεται να αντιμετωπίσει τα προβλήματα μας. Γιατί γνωρίζοντας πως δεν πρόκειται να ηγηθεί κυβέρνησης αφού τα νούμερα δεν βγάζουν αποτέλεσμα , λέει ένα σωρό αοριστολογίες.
Ας μας πει και μας τι θα κάνει αν η Ευρώπη κλείσει την κάνουλα , κι αν μπορεί να οδηγήσει το καράβι ΕΛΛΑΣ χωρίς αυτούς , τότε ΟΛΟΙ μας θα είμαστε μαζί του.
Με το να κατηγορεί μια τα δεξιά και την άλλη τα αριστερά κόμματα δεν κάνει τίποτε απολύτως.
Μια καλή περίπτωση να απαλλαγούμε από τους ψεύτες, τους φαφλατάδες και τους εκμεταλλευτές της πολιτικής ζωής του τόπου, θα ήταν να έδιναν όλα τα κόμματα την ανοχή τους στον Τσίπρα και να τον άφηναν να χειριστεί τα θέματα. Όμως τέτοιες ώρες ποιος παίζει με τη φωτιά.
Το κακό στην ιστορία είναι πως έχουμε κι έναν πρόεδρο της δημοκρατίας που δεν μπορεί να επιβληθεί, αλλά ούτε να επηρεάσει καταστάσεις. Είναι σα τα κάδρα που τα κρεμάς στο τοίχο , τα ξεσκονίζεις, τα κοιτάς και τα ξεχνάς.
Όπως γίνεται αντιληπτό οι πολιτικοί μας ηγέτες παίζουν , παίζουν με την αγωνία του κόσμου που σε λίγο θα δει να καταφτάνουν νέα χαράτσια και κανείς να μη τηρεί τον προεκλογικό του λόγο. Αλλά για ποιους ηγέτες μιλάμε....Ηγέτης είναι μεγάλη κουβέντα. Καλύτερα λοιπόν να λέμε απλά πολιτικά στελέχη η πολιτικούς αρχηγούς. Οι ηγέτες ξέρουν να δίνουν λύσεις, ξέρουν να καθαρίζουν την κατάσταση.
Ο Τσίπρας δεν σέβεται την ψήφο των ψηφοφόρων του. Κι ακόμα έπρεπε προεκλογικά να έχει πει πως απαίτηση του ήταν η άρση της υπογραφής ( αν είναι δυνατόν ) προς την ΕΕ και το ΔΝΤ των΄αρχηγών των δύο μεγάλων τότε κομμάτων της χώρας.
Επίσης ο Τσίπρας δεν κατάλαβε ότι η άνοδος των ποσοστών του κόμματος του έγινε όταν άλλαξε ρότα και μίλησε περί ανάληψης ευθυνών και κυβέρνησης της χώρας. Κι αν δεν αναλύσει καλά την ψήφο του λαού, τον βλέπω σύντομα στα χαμηλά του κόμματος.
Το δυστύχημα για την Ελλάδα είναι πως διαπιστώθηκε περίτρανα το έλλειμμα ηγετών η έστω ηγέτη που να οδηγήσει τη χώρα σε ασφαλή λιμάνια.
Από την επομένη των εκλογών έχουμε πήξει στα λόγια. Λόγια και μόνο λόγια. Φούσκες και ουσία καμία, λες και ενδιαφέρει τον εργαζόμενο η τον συνταξιούχο, τον άνεργο η τον φοιτητή η επιθυμία των επαγγελματιών πολιτικών, αυτών που ποτέ δεν δούλεψαν στη ζωή τους, αλλά που έμαθαν να δουλεύουν το κόσμο.
Ο Τσίπρας που καμώνεται ότι νοιάζεται για το καλό μας, έπρεπε να μας έχει ήδη πει πέρα από τις κατηγορίες του κατά των πολιτικών αντιπάλων του, πως σκέφτεται να αντιμετωπίσει τα προβλήματα μας. Γιατί γνωρίζοντας πως δεν πρόκειται να ηγηθεί κυβέρνησης αφού τα νούμερα δεν βγάζουν αποτέλεσμα , λέει ένα σωρό αοριστολογίες.
Ας μας πει και μας τι θα κάνει αν η Ευρώπη κλείσει την κάνουλα , κι αν μπορεί να οδηγήσει το καράβι ΕΛΛΑΣ χωρίς αυτούς , τότε ΟΛΟΙ μας θα είμαστε μαζί του.
Με το να κατηγορεί μια τα δεξιά και την άλλη τα αριστερά κόμματα δεν κάνει τίποτε απολύτως.
Μια καλή περίπτωση να απαλλαγούμε από τους ψεύτες, τους φαφλατάδες και τους εκμεταλλευτές της πολιτικής ζωής του τόπου, θα ήταν να έδιναν όλα τα κόμματα την ανοχή τους στον Τσίπρα και να τον άφηναν να χειριστεί τα θέματα. Όμως τέτοιες ώρες ποιος παίζει με τη φωτιά.
Το κακό στην ιστορία είναι πως έχουμε κι έναν πρόεδρο της δημοκρατίας που δεν μπορεί να επιβληθεί, αλλά ούτε να επηρεάσει καταστάσεις. Είναι σα τα κάδρα που τα κρεμάς στο τοίχο , τα ξεσκονίζεις, τα κοιτάς και τα ξεχνάς.
Όπως γίνεται αντιληπτό οι πολιτικοί μας ηγέτες παίζουν , παίζουν με την αγωνία του κόσμου που σε λίγο θα δει να καταφτάνουν νέα χαράτσια και κανείς να μη τηρεί τον προεκλογικό του λόγο. Αλλά για ποιους ηγέτες μιλάμε....Ηγέτης είναι μεγάλη κουβέντα. Καλύτερα λοιπόν να λέμε απλά πολιτικά στελέχη η πολιτικούς αρχηγούς. Οι ηγέτες ξέρουν να δίνουν λύσεις, ξέρουν να καθαρίζουν την κατάσταση.
Ο Τσίπρας δεν σέβεται την ψήφο των ψηφοφόρων του. Κι ακόμα έπρεπε προεκλογικά να έχει πει πως απαίτηση του ήταν η άρση της υπογραφής ( αν είναι δυνατόν ) προς την ΕΕ και το ΔΝΤ των΄αρχηγών των δύο μεγάλων τότε κομμάτων της χώρας.
Επίσης ο Τσίπρας δεν κατάλαβε ότι η άνοδος των ποσοστών του κόμματος του έγινε όταν άλλαξε ρότα και μίλησε περί ανάληψης ευθυνών και κυβέρνησης της χώρας. Κι αν δεν αναλύσει καλά την ψήφο του λαού, τον βλέπω σύντομα στα χαμηλά του κόμματος.
Το δυστύχημα για την Ελλάδα είναι πως διαπιστώθηκε περίτρανα το έλλειμμα ηγετών η έστω ηγέτη που να οδηγήσει τη χώρα σε ασφαλή λιμάνια.
