Η ζωή συνεχίζεται και πέραν των πολιτικών εξελίξεων. Θα ζήσουμε και με τα νέα προβλήματα για τα οποία θα περιμένουμε τη λύση τους.
Στο ποδόσφαιρο οι παράγοντες άρχισαν να σκέφτονται λόγω της οικονομικής κρίσης κυρίως διαφορετικά. Οι περισσότερες ομάδες αποφάσισαν να σταματήσουν να πετάνε λεφτά σε αμφιβόλου αξίας ποδοσφαιριστές από το εξωτερικό και στρέφονται στην Ελληνική αγορά.
Βέβαια με τόσους ξένους που κατέκλυσαν τις ομάδες τα τελευταία χρόνια, χάθηκαν πολλά δικά μας ταλέντα.
Τώρα μαθαίνω πως ο Ολυμπιακός θέλει να δημιουργήσει φυτώριο ποδοσφαιριστών στα πρότυπα της Μασία της Μπαρτσελόνα, που έβγαλε τόσους και τόσους μεγάλους άσους. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο, ούτε γίνεται γρήγορα. Κάποτε το έκανε ο Παναθηναϊκός με επιτυχία και έβγαλε πολλούς και καλούς παίκτες. Για να γίνει όμως ένα τέτοιο κέντρο, πρέπει να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι κι ακόμα να υπάρχει ο προπονητής που θα τους αξιοποιήσει. Κι ο πρώτος προπονητής πρέπει να έχει άμεση και καθημερινή συνεργασία με τους προπονητές του φυτωρίου. Κι αν βρεθεί το κατάλληλο υλικό να ξέρει πως να το αξιοποιήσει και να το προωθήσει στη πρώτη ομάδα.
Τα τελευταία χρόνια στον Ολυμπιακό χάθηκαν πολλά ταλέντα. Και γι αυτό φτάίει η νοοτροπία των προπονητών του που δεν είχαν τα κότσια να εμπιστευτούν στα νέα αυτά παιδιά μια θέση, αλλά δεν ήξεραν και πως να πάρουν από αυτούς το καλύτερο. Γενικά το σύστημα είναι λάθος και κινείται σε ρυθμούς τέτοιους που δεν βοηθάνε τη κατάσταση.
Το λάθος το κάνουν οι προπονητές που προτιμούν τη σιγουριά του παίκτη που γνωρίζουν για να κάνουν ένα καλό βήμα κυρίως προς την ευρώπη, αναφορικά με τις μεγάλες ομάδες. Κι οι μικρότερες δεν έχουν τις κατάλληλες εγκαταστάσεις και τα χρήματα που απαιτούνται για να στηρίξουν ένα τέτοιο εγχείρημα που αν πετύχαινε θα γέμιζε λεφτά τα ταμεία τους.
Μακάρι να γεμίσουμε με φυτώρια παικτών, να βγούνε νέοι Έλληνες παίκτες, να αλλάξει και το σκηνικό στις ομάδες αλλά και οι στόχοι τους.
Το πιο πετυχημένο πρόγραμμα σε τέτοια κατάσταση έκανε η Ξάνθη και κέρδισε πολλά. Θα μπορούσαν όμως να το έχουν υποστηρίξει και άλλες ομάδες κυρίως της περιφέρειας. Δεν το έπραξαν γιατί χάραξαν διαφορετικούς δρόμους.
Από την άλλη ακούω πως πολλές ξένες ομάδες ζητάνε η ενδιαφέρονται να αποκτήσουν ΄Ελληνες ποδοσφαιριστές.
Αν αληθεύουν τα δημοσιεύματα και οι φήμες, καλώς να κοπίάσουν. Για κάθε ομάδα, κάθε ποδοσφαιριστής πρέπει να έχει την τιμή του και ΟΛΟΙ να πωλούνται, με στόχο να πιάσουν τόπο τα χρήαμτα που θα πάρουν οι ομάδες και να καλύψουν το κενό που θα δημιουργηθεί με άλλο ποδοσφαιριστή ισάξιο η και καλύτερο, χωρίς να δαπανήσουν περισσότερα από αυτά που θα πάρουν γιατί τότε δεν έχει νόημα η συναλλαγή.
Κάθε ομάδα άλλωστε πρέπει να ανανεώνει το ρόστερ της , ώστε να παρουσιάζει κάτι νέο και για λόγους marketing. Και για να υπάρχει θετικό και καλό αποτέλεσμα, πρέπει να υπάρχει και σωστή επικοινωνιακή πολιτική ώστε να μπορείς να προβάλεις σωστά κάθε θέμα που μπορεί να προσελκύσει το ενδιαφέρον των φίλων, η των οπαδών.
Στο ποδόσφαιρο οι παράγοντες άρχισαν να σκέφτονται λόγω της οικονομικής κρίσης κυρίως διαφορετικά. Οι περισσότερες ομάδες αποφάσισαν να σταματήσουν να πετάνε λεφτά σε αμφιβόλου αξίας ποδοσφαιριστές από το εξωτερικό και στρέφονται στην Ελληνική αγορά.
Βέβαια με τόσους ξένους που κατέκλυσαν τις ομάδες τα τελευταία χρόνια, χάθηκαν πολλά δικά μας ταλέντα.
Τώρα μαθαίνω πως ο Ολυμπιακός θέλει να δημιουργήσει φυτώριο ποδοσφαιριστών στα πρότυπα της Μασία της Μπαρτσελόνα, που έβγαλε τόσους και τόσους μεγάλους άσους. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο, ούτε γίνεται γρήγορα. Κάποτε το έκανε ο Παναθηναϊκός με επιτυχία και έβγαλε πολλούς και καλούς παίκτες. Για να γίνει όμως ένα τέτοιο κέντρο, πρέπει να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι κι ακόμα να υπάρχει ο προπονητής που θα τους αξιοποιήσει. Κι ο πρώτος προπονητής πρέπει να έχει άμεση και καθημερινή συνεργασία με τους προπονητές του φυτωρίου. Κι αν βρεθεί το κατάλληλο υλικό να ξέρει πως να το αξιοποιήσει και να το προωθήσει στη πρώτη ομάδα.
Τα τελευταία χρόνια στον Ολυμπιακό χάθηκαν πολλά ταλέντα. Και γι αυτό φτάίει η νοοτροπία των προπονητών του που δεν είχαν τα κότσια να εμπιστευτούν στα νέα αυτά παιδιά μια θέση, αλλά δεν ήξεραν και πως να πάρουν από αυτούς το καλύτερο. Γενικά το σύστημα είναι λάθος και κινείται σε ρυθμούς τέτοιους που δεν βοηθάνε τη κατάσταση.
Το λάθος το κάνουν οι προπονητές που προτιμούν τη σιγουριά του παίκτη που γνωρίζουν για να κάνουν ένα καλό βήμα κυρίως προς την ευρώπη, αναφορικά με τις μεγάλες ομάδες. Κι οι μικρότερες δεν έχουν τις κατάλληλες εγκαταστάσεις και τα χρήματα που απαιτούνται για να στηρίξουν ένα τέτοιο εγχείρημα που αν πετύχαινε θα γέμιζε λεφτά τα ταμεία τους.
Μακάρι να γεμίσουμε με φυτώρια παικτών, να βγούνε νέοι Έλληνες παίκτες, να αλλάξει και το σκηνικό στις ομάδες αλλά και οι στόχοι τους.
Το πιο πετυχημένο πρόγραμμα σε τέτοια κατάσταση έκανε η Ξάνθη και κέρδισε πολλά. Θα μπορούσαν όμως να το έχουν υποστηρίξει και άλλες ομάδες κυρίως της περιφέρειας. Δεν το έπραξαν γιατί χάραξαν διαφορετικούς δρόμους.
Από την άλλη ακούω πως πολλές ξένες ομάδες ζητάνε η ενδιαφέρονται να αποκτήσουν ΄Ελληνες ποδοσφαιριστές.
Αν αληθεύουν τα δημοσιεύματα και οι φήμες, καλώς να κοπίάσουν. Για κάθε ομάδα, κάθε ποδοσφαιριστής πρέπει να έχει την τιμή του και ΟΛΟΙ να πωλούνται, με στόχο να πιάσουν τόπο τα χρήαμτα που θα πάρουν οι ομάδες και να καλύψουν το κενό που θα δημιουργηθεί με άλλο ποδοσφαιριστή ισάξιο η και καλύτερο, χωρίς να δαπανήσουν περισσότερα από αυτά που θα πάρουν γιατί τότε δεν έχει νόημα η συναλλαγή.
Κάθε ομάδα άλλωστε πρέπει να ανανεώνει το ρόστερ της , ώστε να παρουσιάζει κάτι νέο και για λόγους marketing. Και για να υπάρχει θετικό και καλό αποτέλεσμα, πρέπει να υπάρχει και σωστή επικοινωνιακή πολιτική ώστε να μπορείς να προβάλεις σωστά κάθε θέμα που μπορεί να προσελκύσει το ενδιαφέρον των φίλων, η των οπαδών.
