Νέος άνθρωπος ο προπονητής του Ατρόμητου Γιώργος Δώνης. Πέρασε από μεγάλες ομάδες ως ποδοσφαιριστής, αγωνίστηκε στο εξωτερικό, αλλά πολύ φοβάμαι πως δεν πήρε τίποτε απολύτως θετικό σε αυτό το πέρασμα του.
Ο Ατρόμητος φέτος υπό τις οδηγίες του είχε μια καλή πορεία στο πρωτάθλημα κι έφτασε στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας. Αξιοσημείωτα γεγονότα για μια μικρομεσαία ομάδα και μεγάλο μέρος αυτής της επιτυχίας οφείλεται και στο προπονητή.
Ο προπονητής ωστόσο πρέπει να είναι και παιδαγωγός. Πρέπει να είναι νηφάλιος και πολύ πειθαρχημένος. Άλλωστε ότι είσαι, αυτό διδάσκεις, κι ο προπονητής είναι δάσκαλος και καθοδηγητής.
Τι είδαμε όμως στο τελικό του περασμένου Σαββάτου στο ΟΑΚΑ;
Ένα προπονητή οργισμένο, που δεν ζούσε σε μια γιορτή, αλλά βρισκόταν σε πόλεμο.
Ένα προπονητή που αντιδρούσε σχεδόν σε κάθε απόφαση του διαιτητή, που ξεσήκωνε τους φιλάθλους της ομάδας του δείχοντας με τον τρόπο του ότι αδικείτο , ένα προπονητή που μίλαγε με τον διαιτητή, με τον βοηθό, με τον τέταρτο και παραπονιόταν γιατί ο προπονητής του Ολυμπιακού , ξεπερνούσε λίγο την τεχνική περιοχή που είχε το δικαίωμα να κινείται.
Είδαμε ακόμη μια απόλυτη αναρχία στο πάγκο της ομάδας του, όπου ο βοηθός του κι ένας - δύο ακόμη πεταγόντουσαν από τον πάγκο και είτε διαμαρτυρόντουσαν, είτε έδιναν οδηγίες και συμβουλές στους παίκτες.
Αν όλα αυτά τα έκαναν για να τους βλέπει ο πρόεδρος της ομάδας και για να δικαιολογήσουν την απόδοση της , είναι μια δικαιολογία και τίποτε παραπάνω.
Όμως ο κ. Δώνης που ζει από το ποδόσφαιρο , όφειλε να το προστατεύει και όχι να το πετροβολάει.
Σε τελικό κυπέλλου βρισκόταν και προφανώς δεν το είχε συνειδητοποιήσει.
Ο τελικός είθισται σε όλα τα κράτη να είναι ένα ξεχωριστό γεγονός και σε ορισμένα , τα προηγμένα δηλαδή ποδοσφαιρικά να είναι μια γιορτή. Και σε μια γιορτή δεν ταιριάζουν τέτοιες συμπεριφορές.
Ο διαιτητής Ηλίας Σπάθας τον ανέχθηκε και δεν τον απέβαλε από τον αγώνα. Αυτό δεν του δίνει το δικαίωμα να υπερβαίνει τα εσκαμμένα και κυρίως να προκαλεί.
Κρίμα γιατί από νέους σχετικά προπονητές, περιμένουμε νέα νοοτροπία και καθαρό μυαλό. Περιμένουμε να βοηθήσουν το άθλημα και όχι να το καταστρέψουν η έστω να το πηγαίνουν προς τα πίσω.
Με τέτοιες συμπεριφορές επηρεάζονται και οι ποδοσφαιριστές, ενώ το μυαλό εν βρασμώ δεν είναι καθαρό , άρα και οι αποφάσεις του δεν είναι σωστές και νηφάλιες.
Ο τελικός πέρασε, ο Ατρόμητος όπως και να το κάνουμε είναι φιναλίστ, ο Δώνης πρέπει να αναθεωρήσει τις απόψεις του για την συμπεριφορά του στους αγώνες και να βελτιώσει την εικόνα του, αν θέλει να έχει προπονητικό καλό μέλλον.
Ο Ατρόμητος φέτος υπό τις οδηγίες του είχε μια καλή πορεία στο πρωτάθλημα κι έφτασε στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας. Αξιοσημείωτα γεγονότα για μια μικρομεσαία ομάδα και μεγάλο μέρος αυτής της επιτυχίας οφείλεται και στο προπονητή.
Ο προπονητής ωστόσο πρέπει να είναι και παιδαγωγός. Πρέπει να είναι νηφάλιος και πολύ πειθαρχημένος. Άλλωστε ότι είσαι, αυτό διδάσκεις, κι ο προπονητής είναι δάσκαλος και καθοδηγητής.
Τι είδαμε όμως στο τελικό του περασμένου Σαββάτου στο ΟΑΚΑ;
Ένα προπονητή οργισμένο, που δεν ζούσε σε μια γιορτή, αλλά βρισκόταν σε πόλεμο.
Ένα προπονητή που αντιδρούσε σχεδόν σε κάθε απόφαση του διαιτητή, που ξεσήκωνε τους φιλάθλους της ομάδας του δείχοντας με τον τρόπο του ότι αδικείτο , ένα προπονητή που μίλαγε με τον διαιτητή, με τον βοηθό, με τον τέταρτο και παραπονιόταν γιατί ο προπονητής του Ολυμπιακού , ξεπερνούσε λίγο την τεχνική περιοχή που είχε το δικαίωμα να κινείται.
Είδαμε ακόμη μια απόλυτη αναρχία στο πάγκο της ομάδας του, όπου ο βοηθός του κι ένας - δύο ακόμη πεταγόντουσαν από τον πάγκο και είτε διαμαρτυρόντουσαν, είτε έδιναν οδηγίες και συμβουλές στους παίκτες.
Αν όλα αυτά τα έκαναν για να τους βλέπει ο πρόεδρος της ομάδας και για να δικαιολογήσουν την απόδοση της , είναι μια δικαιολογία και τίποτε παραπάνω.
Όμως ο κ. Δώνης που ζει από το ποδόσφαιρο , όφειλε να το προστατεύει και όχι να το πετροβολάει.
Σε τελικό κυπέλλου βρισκόταν και προφανώς δεν το είχε συνειδητοποιήσει.
Ο τελικός είθισται σε όλα τα κράτη να είναι ένα ξεχωριστό γεγονός και σε ορισμένα , τα προηγμένα δηλαδή ποδοσφαιρικά να είναι μια γιορτή. Και σε μια γιορτή δεν ταιριάζουν τέτοιες συμπεριφορές.
Ο διαιτητής Ηλίας Σπάθας τον ανέχθηκε και δεν τον απέβαλε από τον αγώνα. Αυτό δεν του δίνει το δικαίωμα να υπερβαίνει τα εσκαμμένα και κυρίως να προκαλεί.
Κρίμα γιατί από νέους σχετικά προπονητές, περιμένουμε νέα νοοτροπία και καθαρό μυαλό. Περιμένουμε να βοηθήσουν το άθλημα και όχι να το καταστρέψουν η έστω να το πηγαίνουν προς τα πίσω.
Με τέτοιες συμπεριφορές επηρεάζονται και οι ποδοσφαιριστές, ενώ το μυαλό εν βρασμώ δεν είναι καθαρό , άρα και οι αποφάσεις του δεν είναι σωστές και νηφάλιες.
Ο τελικός πέρασε, ο Ατρόμητος όπως και να το κάνουμε είναι φιναλίστ, ο Δώνης πρέπει να αναθεωρήσει τις απόψεις του για την συμπεριφορά του στους αγώνες και να βελτιώσει την εικόνα του, αν θέλει να έχει προπονητικό καλό μέλλον.
