Αν κάποιος είναι φίλαθλος και θελήσει να παρακολουθήσει έναν αγώνα από την τηλεόραση, η να τον ακούσει από το ραδιόφωνο, πρέπει να το κάνει από το λεπτό της έναρξης , αν θέλει να είναι ενήμερος.
Οι σχολιαστές, περιγραφείς στη συντριπτική πλειονότητα τους , ζούνε στο κόσμο τους και παράλληλα είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Οι κύριοι αυτοί ξεχνάνε να αναφέρουν συχνά - πυκνά το σκορ του αγώνα που περιγράφουν , θεωρώντας προφανώς ως δεδομένο ότι ΟΛΟΙ τους παρακολουθούν από την αρχή του γεγονότος. Μερικές φορές περνάνε και 20' χωρίς να πούνε στο κοινό τους το σκορ.
Από την άλλη μερικά τηλεοπτικά κανάλια όπως παίρνουν την εικόνα έτσι και την μεταδίδουν. Κι αν δεν υπάρχει η ένδειξη για τις ομάδες, το χρόνο και το σκορ, θα αναγκαστεί καθένας που βλέπει τον αγώνα να περιμένει πολλά λεπτά της ώρας για να μάθει τι γίνεται.
Στον αντίποδα αυτής της τακτικής, ο ΑΝΤ1 και το MEGA πολλές φορές ενώ μεταδίδουν ένα έργο , βάζουν επάνω στους τίτλους των γραμμάτων διαφημιστική καρτέλα του έργου που ακολουθεί , η κάποιου σήριαλ άλλης ημέρας. Αν το έκαναν αυτό σε άλλο μέρος της οθόνης και όχι πάνω στα γράμματα του υποτιτλισμού τι θα πάθαιναν άραγε;
Βέβαια έχουμε και τους αγράμματους δημοσιογράφους, όπως εκείνον της ΝΕΤ που επέμενε να μιλάει για ΤΟ ΑΠΟΕΛ , ενώ είναι Ο ΑΠΟΕΛ. Προφανώς κανείς δεν του εξήγησε ότι πρόκειται για Αθλητικό Ποδοσφαιρικό Όμιλο Ελλήνων Λευκωσίας. Κι ο Αθλητικός ποδοσφαιρικό όμιλος δεν μπορεί ΠΟΤΕ να είναι ουδέτερο. Κατά τα άλλα το γυαλί τους μάρανε και το ύφος....
Με την ευκαιρία να μη ξεχάσω να αναφερθώ στον πάντα κομψό Παύλο Γερουλάνο. Έναν άνθρωπο που μπορεί να έχει έφεση στο πολιτισμό, αλλά ο αθλητισμός δεν του κάθεται και δεν του πάει. Μούσκεμα τα έκανε με τον ΣΕΓΑΣ όπου σε Ολυμπιακή χρονιά ανάγκασε τη διοίκηση του και ομόχνωτη του πολιτικά να κατεβάσει ρολά. Αλλά και στο ποδόσφαιρο μπάχαλο τα έκανε κι είναι λογικό να συμβαίνουν αυτά , αφού και αδιάβαστος είναι και κακούς συμβούλους έχει και άσχετος με το γενικότερο αντικείμενο του αθλητισμού είναι. Και δυστυχώς για όλους μας, ο αθλητισμός είναι ένα σημαντικό αλλά και ευαίσθητο κομμάτι της ζωής μας κι της Ελλάδας.
Οι σχολιαστές, περιγραφείς στη συντριπτική πλειονότητα τους , ζούνε στο κόσμο τους και παράλληλα είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Οι κύριοι αυτοί ξεχνάνε να αναφέρουν συχνά - πυκνά το σκορ του αγώνα που περιγράφουν , θεωρώντας προφανώς ως δεδομένο ότι ΟΛΟΙ τους παρακολουθούν από την αρχή του γεγονότος. Μερικές φορές περνάνε και 20' χωρίς να πούνε στο κοινό τους το σκορ.
Από την άλλη μερικά τηλεοπτικά κανάλια όπως παίρνουν την εικόνα έτσι και την μεταδίδουν. Κι αν δεν υπάρχει η ένδειξη για τις ομάδες, το χρόνο και το σκορ, θα αναγκαστεί καθένας που βλέπει τον αγώνα να περιμένει πολλά λεπτά της ώρας για να μάθει τι γίνεται.
Στον αντίποδα αυτής της τακτικής, ο ΑΝΤ1 και το MEGA πολλές φορές ενώ μεταδίδουν ένα έργο , βάζουν επάνω στους τίτλους των γραμμάτων διαφημιστική καρτέλα του έργου που ακολουθεί , η κάποιου σήριαλ άλλης ημέρας. Αν το έκαναν αυτό σε άλλο μέρος της οθόνης και όχι πάνω στα γράμματα του υποτιτλισμού τι θα πάθαιναν άραγε;
Βέβαια έχουμε και τους αγράμματους δημοσιογράφους, όπως εκείνον της ΝΕΤ που επέμενε να μιλάει για ΤΟ ΑΠΟΕΛ , ενώ είναι Ο ΑΠΟΕΛ. Προφανώς κανείς δεν του εξήγησε ότι πρόκειται για Αθλητικό Ποδοσφαιρικό Όμιλο Ελλήνων Λευκωσίας. Κι ο Αθλητικός ποδοσφαιρικό όμιλος δεν μπορεί ΠΟΤΕ να είναι ουδέτερο. Κατά τα άλλα το γυαλί τους μάρανε και το ύφος....
Με την ευκαιρία να μη ξεχάσω να αναφερθώ στον πάντα κομψό Παύλο Γερουλάνο. Έναν άνθρωπο που μπορεί να έχει έφεση στο πολιτισμό, αλλά ο αθλητισμός δεν του κάθεται και δεν του πάει. Μούσκεμα τα έκανε με τον ΣΕΓΑΣ όπου σε Ολυμπιακή χρονιά ανάγκασε τη διοίκηση του και ομόχνωτη του πολιτικά να κατεβάσει ρολά. Αλλά και στο ποδόσφαιρο μπάχαλο τα έκανε κι είναι λογικό να συμβαίνουν αυτά , αφού και αδιάβαστος είναι και κακούς συμβούλους έχει και άσχετος με το γενικότερο αντικείμενο του αθλητισμού είναι. Και δυστυχώς για όλους μας, ο αθλητισμός είναι ένα σημαντικό αλλά και ευαίσθητο κομμάτι της ζωής μας κι της Ελλάδας.
